Merhabalar. Bir yıl önce on yıllık evliliğimi o dönem 7 yaşındaki kızım olmasına rağmen bitirdim ve iyi ki diyorum her gün ,her an. Temmuzda tatilde İngiliz biri ile tanıştık ve konuşmalarımız uzak mesafe olarak devam etti. Ocakta Türkiye 'ye geldi ve bir hafta vakit geçirdik. Çok iyi biri ve çok keyifli vakit geçiriyoruz ama benim yurt dışı hayalim yok ,onun da orada sabit bir işi var buraya gelmesi mümkün değil. Gelelim derdime. Çevremdeki herkese duygusal olarak kapalıyım, ne ciddi ne de flört istemiyorum. Bunu gerçekten istemiyorum buralardan ama gel gelelim bir kahve içmek,sohbet etmek, duygusal bir şeyler de istemiyor değilim. Daha çok yeni ve benim kendimi iyileştirdiğim bir süreçteyim aslında. Duygusal yoksunluk ve korkularım kafamı karıştırıyor. İkilem içerisindeyim,bir yanım yaşa hayatını diyor,tanı, gez, gör diyor ,diğer yanım ise hiç bulaşma diyor. Boşanma sonrası bunu yaşadınız mı?
Son düzenleme:
