-
- Konu Sahibi sufisentir
- #21
Esiniz size haksizlik yapmis evlenmeseymis madem.Bence evin hepsini size versin madem uzuyor evinizden ayrilmak sizi.
Hem aldat hem de tazminat iste oh ne ala hayat. İnşallah sen de en kısa zamanda kurtulursun ne diyimAa ne kadar güzel hatasını anlamış sana şans tanımış ben de boşanma aşamasındayim. Aldatıldim. Anlaşmalı boşanma davasını geri çevirip çekişmeliye çevirdi ve dava 1 yıldir sürüyor. Bir de benden tazminat istiyor
Off şimdi müthiş rahatlamış hissedeceksin kendini. Düşünsene bir 6yil daha kaybetseydin. 32 yaş bence hadi bismillah demek için sahane bir yaş. Hormonlarınla degil mantığınla karar vereceğin insanın gerçek aşkı bulacağı sahane bir donemKizlar merhaba sizleri çok seviyorum.
Bilmeyenler için kisa özet geceyim çoğunuz da biliyorsunuz eski konuları gerçi.
6 yıllık evliyim çocuğum yok eşim ilk günden beri cinsel anlamda hep isteksizdi benimle sevişmek hep stres kaynağıydı onun için.
Hep bi bahaneler ertelemeler derken terapi filan da aldik pskolojik olarak sıkıntı olduğu söylendi.
Fiziksel bi sorun yoktu eşim benimle hep aile örüntüsünü devam ettirmiş ebeveyn yerine koymuş benden bi anne yaratmış vs.
Kısaca terapiler ayrı yaşamak falan da çözüm olmadı. Daha doğrusu eşim terapiyi sürdürmedi artık bahanelerle bıraktı yine.
Velhasıl geçen hafta bi anda pat diye ben neden davayı açmak için bekliyorum ki dedim.
Konuştuk eşimle o da nihayet kabullendi artık bu işin olmayacağını ve tamam dedi.
Şu anda anlaşmalı bosanma protokol dilekçe gibi kavramlarla uğraşıyorum tanıdık bi stajyer avukat aracılığiyla sağ olsun destek oluyor bana.
Kendimi garip hissediyorum 6 yıl geçmiş 32 yasina gelmisim ne bileyim anlayamadım da ne hissettiğimi açıkçası. Belki resmi olarak bitince çok rahatlayacağım bilemiyorum.
Belki kötü kavgalı bi ayrılık değil ondan böyle üzüldüm anlayamadım.
Çocuk görünce aglayasim geliyor sanki anne olma hakkimi da elimden almis gibi eşim.
Senelerce böyle sorunlarla uğraştım durdum anne olmak istiyor muydum acaba bunu bile anlayamadim.
Bi evimiz var satacağız buraya taşınırken de terapi görmüştük her şey yoluna girdi sanmıştım bu evde ömür boyu yaşarız ilerde olursa da bi çocuğumuz olur diye hayal etmiştim. Bu eve duygusal olarak bağlanmışım sorun maddiyat da değil evin satılacak olması beni kahrediyor.
Içine çok özendik babam mobilyaci o içine bir sürü şey yaptı etti mutfagimi çok seviyordum ne bileyim işte yuvamdı burası üzülüyorum elimde değil maddiyatçı bi insan değilim ama üzülüyorum.
Ve eşim eşya paylaşımı için bir araya geldiğimizde itiraf etti ben hiç evlenmemeliydim bu sorunu biliyordum ama düzelir sandım dedi.
Yıllarca hep bi bahane sunmuştu ilk kez söyledi bunu dürüstçe sana haksızlık ettim 6 yılını çaldım dedi .
Evet günün sonunda bunları duydum en azından cesurca itiraf etmesi de bi meziyet.
Biliyorum bu geçici bi süreç daha iyi olacağım hayata daha mutlu aydınlık bi filtreden bakacağım.
Burası iyi ki var girip eski konularımı oluyorum ben nelerle uğraşmışım bana yazikmis be diyorum.
Tanımadığım bi sürü insan yorum yazmış akıl vermiş hepsi ne de değerli diye düşünüyorum okurken.
Bi cümle ile bile olsa birine destek olmak hayatına dokunmak ne anlamlı bir şey.
Okuyan herkese teşekkür ederim öyle yazmak istedim işte kızlar.
Ve eşim eşya paylaşımı için bir araya geldiğimizde itiraf etti ben hiç evlenmemeliydim bu sorunu biliyordum ama düzelir sandım dedi.
30 lu yaslar omrumuzun baharidir kardesim. Ne ask icin ne annelik icin gec kalmadin, aksine daha yeni basliyorsunAh ah canlarım benim hepinize böyle kocaman sarılıyorum.
Tek tek alıntı yapamadim çünkü her mesaj o kadar değerli ki benim için.
Iyiki varsiniz hiç tanımadığım kız kardeşlerim.
En azından öyle ya da böyle belirsizlikten kurtuldum bu da az şey değil bence.
Darısı çile çeken evliliği kötü giden umutsuz hisseden tüm hemcinslerimin başına olsun inşallah.
Çok ama cook teşekkür ederim iyi dilekleriniz güzel yorumlariniz için.
Ahh ne mutlu bana siz bile yorum yazmışsınız çok sevindim.sufisentir, konularınıza denk geldim mi okuyup yorumladım mı hatırlamıyorum ama kaç senedir burada olduğunuz için çok tanıdıksınız, ortada kavga gürültü olmadan boşanmak elbette sizde bir burukluk yaratacaktır, belki öfke olsa üstesinden daha kolay gelirdiniz, belki evinizle kurduğunuz duygusal bağı bile gözünüz görmezdi ama şu an hissettikleriniz o kadar normal ki.
Umarım bundan sonra çok daha güzel günler yaşarsınız, annelik demişsiniz, inşaallah istiyorsanız anneliği de tatmak nasip olsun
Çok mutlu olun.
Canım öncelikle hakkında hayırlısı olsun. Hissettiğin herşey normal ama herşey geçiyor. Hakkında hayırlısı olsun inşallah. Soruna gelecek olursak Evi tazminat olarak iste. En olmadı mesela borcu varsa eşinin sadece o kadar miktar para verin.Kızlar ailem yanıma geldi sehir dışından bu durumları konuşmak için.
Onlara da her şey kesinleşince haber vereyim demiştim gerçi sorunları biliyorlardi az çok.
Annem ve babam diyor ki bu evi sana bi şekilde alalim bırakma iyi bi yatırım vs.
Ama sorun şu ki benim ailem öyle zengin bi aile değil malesef.
Işte kardeşim kredi çekecek annem 3 kuruş birikimini verecek de falan da filan yani insanlar zorluk yaşayacak gibi benim yüzümden kisaca.
Zaten oyle aman aman bi maasim yok deger mi diyorum 4 yıl çile çekmeye ne bileyim kafam karışık.
Şu ara bu konuya yoğunlaşıp düşüneceğim bakalım siz ne dersiniz mantıklı mi sizce ?
Ben senin çocuklu versiyonunum ve su an aglayarqk düşünüyorum boşanmayıKizlar merhaba sizleri çok seviyorum.
Bilmeyenler için kisa özet geceyim çoğunuz da biliyorsunuz eski konuları gerçi.
6 yıllık evliyim çocuğum yok eşim ilk günden beri cinsel anlamda hep isteksizdi benimle sevişmek hep stres kaynağıydı onun için.
Hep bi bahaneler ertelemeler derken terapi filan da aldik pskolojik olarak sıkıntı olduğu söylendi.
Fiziksel bi sorun yoktu eşim benimle hep aile örüntüsünü devam ettirmiş ebeveyn yerine koymuş benden bi anne yaratmış vs.
Kısaca terapiler ayrı yaşamak falan da çözüm olmadı. Daha doğrusu eşim terapiyi sürdürmedi artık bahanelerle bıraktı yine.
Velhasıl geçen hafta bi anda pat diye ben neden davayı açmak için bekliyorum ki dedim.
Konuştuk eşimle o da nihayet kabullendi artık bu işin olmayacağını ve tamam dedi.
Şu anda anlaşmalı bosanma protokol dilekçe gibi kavramlarla uğraşıyorum tanıdık bi stajyer avukat aracılığiyla sağ olsun destek oluyor bana.
Kendimi garip hissediyorum 6 yıl geçmiş 32 yasina gelmisim ne bileyim anlayamadım da ne hissettiğimi açıkçası. Belki resmi olarak bitince çok rahatlayacağım bilemiyorum.
Belki kötü kavgalı bi ayrılık değil ondan böyle üzüldüm anlayamadım.
Çocuk görünce aglayasim geliyor sanki anne olma hakkimi da elimden almis gibi eşim.
Senelerce böyle sorunlarla uğraştım durdum anne olmak istiyor muydum acaba bunu bile anlayamadim.
Bi evimiz var satacağız buraya taşınırken de terapi görmüştük her şey yoluna girdi sanmıştım bu evde ömür boyu yaşarız ilerde olursa da bi çocuğumuz olur diye hayal etmiştim. Bu eve duygusal olarak bağlanmışım sorun maddiyat da değil evin satılacak olması beni kahrediyor.
Içine çok özendik babam mobilyaci o içine bir sürü şey yaptı etti mutfagimi çok seviyordum ne bileyim işte yuvamdı burası üzülüyorum elimde değil maddiyatçı bi insan değilim ama üzülüyorum.
Ve eşim eşya paylaşımı için bir araya geldiğimizde itiraf etti ben hiç evlenmemeliydim bu sorunu biliyordum ama düzelir sandım dedi.
Yıllarca hep bi bahane sunmuştu ilk kez söyledi bunu dürüstçe sana haksızlık ettim 6 yılını çaldım dedi .
Evet günün sonunda bunları duydum en azından cesurca itiraf etmesi de bi meziyet.
Biliyorum bu geçici bi süreç daha iyi olacağım hayata daha mutlu aydınlık bi filtreden bakacağım.
Burası iyi ki var girip eski konularımı oluyorum ben nelerle uğraşmışım bana yazikmis be diyorum.
Tanımadığım bi sürü insan yorum yazmış akıl vermiş hepsi ne de değerli diye düşünüyorum okurken.
Bi cümle ile bile olsa birine destek olmak hayatına dokunmak ne anlamlı bir şey.
Okuyan herkese teşekkür ederim öyle yazmak istedim işte kızlar.
Evi ne kadar istediğinizle doğru orantılı bir durum, kurduğunuz duygusal bağ, belki daha farklı bir evlilik olabilirdi iç hesaplaşmasının, evi istediğiniz gibi yaparken kurduğunuz hayallerin, evden ayrılınca bir yanınızında evle birlikte yitip gideceğini düşünmenizden kaynaklı olabilir.Kızlar ailem yanıma geldi sehir dışından bu durumları konuşmak için.
Onlara da her şey kesinleşince haber vereyim demiştim gerçi sorunları biliyorlardi az çok.
Annem ve babam diyor ki bu evi sana bi şekilde alalim bırakma iyi bi yatırım vs.
Ama sorun şu ki benim ailem öyle zengin bi aile değil malesef.
Işte kardeşim kredi çekecek annem 3 kuruş birikimini verecek de falan da filan yani insanlar zorluk yaşayacak gibi benim yüzümden kisaca.
Zaten oyle aman aman bi maasim yok deger mi diyorum 4 yıl çile çekmeye ne bileyim kafam karışık.
Şu ara bu konuya yoğunlaşıp düşüneceğim bakalım siz ne dersiniz mantıklı mi sizce ?