Boşanan hanımlar , bu adımı nasıl attınız?

Eşinizin psikolojik sorunu veya zorlandığı bir dönem olabilir mi? Hep mi böyleydi yoksa bir şeyler oldu ve değişti mi? O kırılma noktaları önemli. Bir de sizin de işinizin etkisiyle aslında ters yaşıyorsunuz. Biyolojik saatinize aykırı bir iş yaptığınız için de yorgunsunuz haliyle. Ağlamadan sizlanmadan konuşabiliyor musunuz karşı karşıya gelince yoksa iletişim tamamen bitik mi? Bir şeyler için dikkatinizi çekmeye mi çalışıyor da bu tavır ondan. Çocuklarınıza yalnız siz olmadığınızı size söylemek yerine babalarından talep etmeyi öğretin. Babacım biraz yanımda kal desinler mesela. Çünkü adam mutfağı toplamayı görev edinmiş kalkıp topluyor mesela bunu da yapmıyorum alsın kendi yapsın demiyor. Yani bir noktada is bölümü halen devam ediyor ama ben nedense onun da size bir sebepten tavırlı olduğunu düşündüm. Siz kendiniz veya çocuklarınız için bir talepte bulunmayın. Bir kez ters köşe yapın benden istediğin bir şey var mı? Sence biz toparlanabilir miyiz ne düşünüyorsun? Bir şeyleri düzeltebilir miyiz birlikte gibi yaklaşın olaya.. belki ters köşe olur içini açar kim bilir. Çocuklarınız da kendi için babalarından talep etmeyi öğrensinler. Boşansanız da edecekler. Siz çoktan kabullenmişsiniz her şeyi yüklenmeyi. Aslinda her şeyi sizden bekleyerek çocuklarınız da körelmiş oluyor. Dişil enerjinizi kaybettiğiniz için dengeyi bulamıyorsunuz. Anneliğin verdiği yetersizlik hissi de cabası. Hiçbirimiz mükemmel değiliz mükemmel hayatlara da sahip değiliz. Sadece elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağız ama kendi kıymetimizi bilerek. Boşanmak bir son olabilir. Sondan önce bunu da denemedim dediğiniz bir sey olmasın boşanmayı karşılıklı çözüm olarak görüyorsanız da anlaşmaya varmaya çalışın.