kızlar merhaba,
kimselere anlatamadığım için buraya yazıp içimi dökmek istiyorum.5,5 yıllık evliyim.13 aylık ikiz kızlarım var.aslında herşey doğum sonrası başladı.doğum yapana kadar çalıştım.aslında işe geri dönecektim ama bebişlerim prematüre doğdular.2 bebeği bırakıp işe dönemedim.gül gibi işimi bir kalemde sildim.eşim benden az maaş alıyordu.bebişler küvözde iken hastahaneye git gel, sonrasında yine doktorlara git gel vs derken birkaç ayda onlarca işe girip çıktı.dikiş tutturamadı.1 yıl önce kendi işini yapmak üzere dükkan açtı.4 ortak olarak başladılar.sermaye olmadığından krediler çekildi, kredi kartları doldu.piyasaya borçları katlandı.ve bir gün dükkan mühürlendi ve devir etme kararı aldılar.eşime göre devir sonrası borcu kalmayacaktı.sıfıra sıfır çıkıyordu işin içinden.bu da bir sınav dedim.ama hiçbirşey hesaptaki gibi olmadı.açılan şirket eşimin üzerine dolayısıyla bütün borç bize ait.alacaklarını alamadı.piyasaya ödeme yapamadı.bankalar kapımıza dayandı.haciz evrakları gelip durdu.diğer ortakları soracak olursanız (bu şahıslar eşimin en yakın arkadaşları.beraber büyümüşler) şimdi onlar telefonlarını bile açmıyorlar.eşim evlerine gidiyor, kapı duvar.yani borçlar bize kalmış durumda.şuan hesabıma göre bu tutar 70.000 tl civarı.eşim bir işe girse maksimum 1500 tl alır.ben çalışmıyorum, ev kira.2 bebek var.en çok yavrularımı düşünüyorum. bugün doktora götürdüm üşütmüştü kızlarım.ilaçlarını alamadan döndüm eczaneden.eczane önceleri veresiye veriyordu.150 tl civarı tutan ilaçları vermedi.o an ölmek istedim.bebeklerim hasta ve ben ilaçlarını dahi alamıyorum.kış geldi kızlara kışlık giysi alamadım inanın.
eşimle de aramız giderek kötüye gidiyor.sürekli beş karış suratlarımız, tartışmalar bitmiyor.ben akşama kadar dışarı bile çıkamadan evde hapis yaşarken eşim eve geç geliyor.arkadaşları ile dertleşiyormuş.bense evde 2 bebeğe yetişmeye çalışıyorum.hele birkaç aydır evde gündüz uyuyup gece geziyordu.sorduğumda iş haberi bekliyorum diyor.aslında birkaç işe girişti onlarda da ya alacağını alamadı ya işyerinin aracı ile kaza yapıp borçlu çıktı.daha neler neler.kısmetimiz mi kapalı bilemiyorum.
ağzı pis arkadaşları yüzünden eşimin ağzı da bozuldu.örneğin bana naber l.n karı diyor.ne aşkım, ne güzelim ne bitanem.hepsi bitti.evde iken çocuklarla ilgilen dediğimde ben bakamıyorum diyor.ya kızlara bağırıyor, ya oflayıp pofluyor, ya bana bağırıyor bırak yapma iş falan gel çocuklara bak diye.
kusura bakmayın biraz karışık oldu.cümleleri toparlayamıyorum.sonumuzu hiç hayırlı görmüyorum.eşime destek olmak istiyorum o ise bizden uzaklaşmayı tercih etmiş durumda.sanki aramızda bir uçurum var ve giderek ara açılıyor.ne sohbetlerimiz kaldı ne eski kahkahalar.zaten yataklarımız ayrı.ben yastığa her başımı koyduğumfda ağlıyorum.benim için her geçen gün belki yeni bir haciz evrakı geliş günü, belki ödenmeyen faturalar nedeniyle elektriğin kesileceği gün, veyahut bez mamayı nasıl alırım günü.
başınızı ağrıttım.işe girmeyi düşünüyorum.annemden fayda yok(babam da zaten 1 haftadır hastanede yatıyor.bir aklım da onlarda), kv de hasta 2 kaynım var onlara bakıyor.inanın önümüzdeki aylar beni çok düşündürüyor.
uzun oldu.okuyanlar hakkını helal etsin.
kimselere anlatamadığım için buraya yazıp içimi dökmek istiyorum.5,5 yıllık evliyim.13 aylık ikiz kızlarım var.aslında herşey doğum sonrası başladı.doğum yapana kadar çalıştım.aslında işe geri dönecektim ama bebişlerim prematüre doğdular.2 bebeği bırakıp işe dönemedim.gül gibi işimi bir kalemde sildim.eşim benden az maaş alıyordu.bebişler küvözde iken hastahaneye git gel, sonrasında yine doktorlara git gel vs derken birkaç ayda onlarca işe girip çıktı.dikiş tutturamadı.1 yıl önce kendi işini yapmak üzere dükkan açtı.4 ortak olarak başladılar.sermaye olmadığından krediler çekildi, kredi kartları doldu.piyasaya borçları katlandı.ve bir gün dükkan mühürlendi ve devir etme kararı aldılar.eşime göre devir sonrası borcu kalmayacaktı.sıfıra sıfır çıkıyordu işin içinden.bu da bir sınav dedim.ama hiçbirşey hesaptaki gibi olmadı.açılan şirket eşimin üzerine dolayısıyla bütün borç bize ait.alacaklarını alamadı.piyasaya ödeme yapamadı.bankalar kapımıza dayandı.haciz evrakları gelip durdu.diğer ortakları soracak olursanız (bu şahıslar eşimin en yakın arkadaşları.beraber büyümüşler) şimdi onlar telefonlarını bile açmıyorlar.eşim evlerine gidiyor, kapı duvar.yani borçlar bize kalmış durumda.şuan hesabıma göre bu tutar 70.000 tl civarı.eşim bir işe girse maksimum 1500 tl alır.ben çalışmıyorum, ev kira.2 bebek var.en çok yavrularımı düşünüyorum. bugün doktora götürdüm üşütmüştü kızlarım.ilaçlarını alamadan döndüm eczaneden.eczane önceleri veresiye veriyordu.150 tl civarı tutan ilaçları vermedi.o an ölmek istedim.bebeklerim hasta ve ben ilaçlarını dahi alamıyorum.kış geldi kızlara kışlık giysi alamadım inanın.
eşimle de aramız giderek kötüye gidiyor.sürekli beş karış suratlarımız, tartışmalar bitmiyor.ben akşama kadar dışarı bile çıkamadan evde hapis yaşarken eşim eve geç geliyor.arkadaşları ile dertleşiyormuş.bense evde 2 bebeğe yetişmeye çalışıyorum.hele birkaç aydır evde gündüz uyuyup gece geziyordu.sorduğumda iş haberi bekliyorum diyor.aslında birkaç işe girişti onlarda da ya alacağını alamadı ya işyerinin aracı ile kaza yapıp borçlu çıktı.daha neler neler.kısmetimiz mi kapalı bilemiyorum.
ağzı pis arkadaşları yüzünden eşimin ağzı da bozuldu.örneğin bana naber l.n karı diyor.ne aşkım, ne güzelim ne bitanem.hepsi bitti.evde iken çocuklarla ilgilen dediğimde ben bakamıyorum diyor.ya kızlara bağırıyor, ya oflayıp pofluyor, ya bana bağırıyor bırak yapma iş falan gel çocuklara bak diye.
kusura bakmayın biraz karışık oldu.cümleleri toparlayamıyorum.sonumuzu hiç hayırlı görmüyorum.eşime destek olmak istiyorum o ise bizden uzaklaşmayı tercih etmiş durumda.sanki aramızda bir uçurum var ve giderek ara açılıyor.ne sohbetlerimiz kaldı ne eski kahkahalar.zaten yataklarımız ayrı.ben yastığa her başımı koyduğumfda ağlıyorum.benim için her geçen gün belki yeni bir haciz evrakı geliş günü, belki ödenmeyen faturalar nedeniyle elektriğin kesileceği gün, veyahut bez mamayı nasıl alırım günü.
başınızı ağrıttım.işe girmeyi düşünüyorum.annemden fayda yok(babam da zaten 1 haftadır hastanede yatıyor.bir aklım da onlarda), kv de hasta 2 kaynım var onlara bakıyor.inanın önümüzdeki aylar beni çok düşündürüyor.
uzun oldu.okuyanlar hakkını helal etsin.