Şimdi siz abla olduğunuz icin böyle görmek istiyorsunuz lakin evlenip çocuğa karışmış bosanmis bir insan felek nedir görmüştür. Geçinmenin ne kadar zor olduğunu, eşin bile olsa anlasamayabilecegini, aile maddiyatinin zorlukla toplandığını. Bunlar minvalinde hala bencilce o para ya cocuguma ya evliligime toplaniyor diyorsa bencildir.
Hem evlilik için cok aceleci davranışı aslında onun dışarda mutluluğu aradgini gösteriyor.
Tek sansiniz diger kardesiniz ve evin tapusunun sizde oluşu
Ben noter diyen arkadaşa katildim ama bunu kardesinize soylediginiz an kavga cikaracagina bana mi guvenmiyorsun, ben yeni bosandim ne yapayim ajitasyonlari içinde size diklenecegine emin gibiyim malesef
Siz kalbinizi ferah tutun yinede ama dunyada kardeste olsa hak haktir.
Durumunuza üzüldüm iyi niyetinizin karşılığı bu olmamalıydı ama olan olmuş artık önemli olan bundan sonra ne yapacağınız.Ben olsam kardesimin yapacağı ikinci evliligi ,çocuguna yapacagı yatirimi felan düşünmez bi an evvel basta anlasilmis olan rakami ödemesi gerektigini açık açık söylerdim.Diger kardesimden de destek isterdim.Hemen evlenmeye niyetlenmis çocuguna karsı bile sorumluluk hissetmiyor demekki.Yani yanlis anlasilmasin herkes evlilik yapabilir ama borcunu be çocugunu hic hesaplamaması hos degil.Olan da size olacak gibi duruyor bence hemen soyleyin zaman kaybetmeyin.Tamam ayrilmis üzülmüş zor günler gecirmis de sizde zorlaniyorsunuz.Aileniz ortaya bin lirada mi cikaramiyor kiz kardesinizle birlikte.Bence Sizi avutuyorlar buna daha fazla izin vermeyin.
:) yok ben daha bişey demiycemFark eden bir şey tabii ki var. Eşi sayesinde (atıyorum) 1,500 TL kira gelirleri var. Ama konu sahibinin eşinin kardeşi sayesinde 1,500 TL gelir elde etmiyorlar. O borç. Kardeşi onu ödediği için evin 3’te 1’ini ona verecekler. Dolayısıyla durumlar eşit değil.
Bekarlık borçları yüzünden sıkıntı deyip ikisi eşit denemez. Adamın borcu var ama oradan bir fayda da var. O yüzden konu sahibinin eşine karşı mahçup olmasını normal karşılıyorum.
:) yok ben daha bişey demiycem
Fark eden bir şey tabii ki var. Eşi sayesinde (atıyorum) 1,500 TL kira gelirleri var. Ama konu sahibinin eşinin kardeşi sayesinde 1,500 TL gelir elde etmiyorlar. O borç. Kardeşi onu ödediği için evin 3’te 1’ini ona verecekler. Dolayısıyla durumlar eşit değil.
Bekarlık borçları yüzünden sıkıntı deyip ikisi eşit denemez. Adamın borcu var ama oradan bir fayda da var. O yüzden konu sahibinin eşine karşı mahçup olmasını normal karşılıyorum.
Rica ederim.burda paylaşmadığınız çok şey vardır eminim.Ama anladığım kadarıyla siz zaten aklı başında,mantıklı,vicdanlı birisiniz.Artık eşinizle bir aile oldunuz ve durumu ona uygun hale getirebileceğinizden şüphem yok.Herşeyden ve herkesten önxe kendinizi düşünün.kimse için hayatınızdan çalmayın.siz iyi olunki herkes iyi olsun.iyi geceleraslındataylor adlı arkadaş haksız sayılmaz. eşimin 50 bin civarı bir maddi desteği oldu bana. uzun uzun nereye harcadığımı anlatmayacağım ama
aslında eşimin 50 bin civarı bir maddi desteği olmuştu bana. bunu da hesaba katarsak eşime karşı benim mahçup olmam gerekiyor ki zaten öyleyim. ama ikinizi de çok iyi anladım. detaylara boğmamak adına anlatmadığım çok şey var. ikinize de ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum değerlendirmeleriniz için
Rica ederim.burda paylaşmadığınız çok şey vardır eminim.Ama anladığım kadarıyla siz zaten aklı başında,mantıklı,vicdanlı birisiniz.Artık eşinizle bir aile oldunuz ve durumu ona uygun hale getirebileceğinizden şüphem yok.Herşeyden ve herkesten önxe kendinizi düşünün.kimse için hayatınızdan çalmayın.siz iyi olunki herkes iyi olsun.iyi geceler
kocaniz bigun dur artik derse ne yapacaksiniz. sizinle birlikte sikinti cekiyor ve ilerde evi kardeslerinize vermeyi dusunuyorsunuz.muhtemelen öyle olacak veya olur da bir şekilde ekonomik durumum çok iyi olursa hepsini onlara veririm.
:) yok ben daha bişey demiycem
Arkadaşlar merhaba,
Sırf bu konuyu açmak için üye oldum. Zira artık çıkamıyorum işin içinden.
Annem ve babam hayatı boyunca zorluk çekti bu yaşa geldiler bir evleri bile yok bizi okuttular ettiler geniş güzel bir evleri olsun ufak ufak öderiz diye 3 kardeş peşinat dahil kredi çekip ev aldık. Plana göre birlikte ödeyecektik. Birkaç ay dolmadan evli olan kızkardeşim(bir çocuğu var) ani bir kararla (mecburen) eşinden ayrıldı annemlerin yanına taşındı. Masrafları arttı ve doğal olarak destek olamadı kredi ödemelerine. Çok zor günler geçirdi. Diğer kardeşim 1500 tl ödüyor (bütçesi bu kadarına izin veriyor) aylık 3000 tl bana kaldı. 2 buçuk yıldır ödüyorum.
Neyse son 1 yıldır evliyim. Eşimin kendisininde ev kredisi var ona da destek oluyorum. Tabi düğün, bazı yeni ev eşyaları vs derken borçlar arttı. Sabrettik birçok şeyden feragat ettik borçları azalttık. Aylık gelirimiz 11 bin civarı ama 10 bin den fazlası konut kredileri ve kredi kartlarına gidiyor. Kredi kartlarıyla geçiniyoruz resmen ve hiç bir şey yapamıyoruz. Hediye bile alamıyoruz birbirimize doğum günlerimizde. Evliliğimizin ilk yılları borç zorluk içinde geçiyor. Bu durum psikolojik olarak çok etkiliyor artık beni.
Bu arada eşinden ayrılmış olan kız kardeşim durumunu toparladı. Annemlerle oturuyor, işine gidip geliyor, yeğenime de annem bakıyor. Kendini psikolojik olarak yeni yeni toparladı derken bir süredir yeni bir ilişkiye yelken açtı ve para biriktiriyormuş evlenmek için. İşte tam olarak bu durum bu konuyu açmama sebep olan. (ki ben çok erken buluyorum yeniden evlenme kararını henüz çocuğu çok küçük). Bilemiyorum sizce olması gereken yeni bir hayat kurması için onu cesaretlendirmem mi yoksa ev alınırken aldığı sorumluluğu bir süre elinde olmayarak gerçekleştirememiş olsa da şu an durumu düzeldiği halde ufak da olsa tutmaya gayret etmediği için kırılmaya hakkım var mı?
Kırılınca kızkardeşime ve çocuğuna haksızlık yaptığımı düşünüyorum.
Kırılmayınca borca yardım eden diğer kardeşime ve eşime..
Yani sonuc değişmiyor her durumda üzülen ben oluyorum.
Siz olsanız ne düşünür ne yapardınız?
Sizin acinizdan iyi diğer kardeş açısından dezavantaj...yakında o da ödemem diyebilirKonut kredisi benim adıma çekildiği için benim üzerime yapılmıştı tapu
bence de oyle, kardesiniz sizi sogusluyor.ya öyle değil aslında. sadece ayrılık onu çok kötü etkiledi. sağlıklı düşünemiyor. bence evliliği kaçış olarak görüyor ve yine bence erkek arkadaşı tavsiye veriyor kendini ve 2 sinin kuracağı geleceği öncelemesi konusunda..
Annemin çok güzel bir lafı var. Adamayla mal bitmez. Siz borç bitince, tapuları kim ne kadar hak ediyorsa devredin. Sonra kendi hissenizi kime verirseniz verin.muhtemelen öyle olacak veya olur da bir şekilde ekonomik durumum çok iyi olursa hepsini onlara veririm.
Yani kardeşinizin hızına yetisilmiyor maşallah çok gözü açıkmış gözü kör olan sizsiniz bence kız bebekten önce kendini düşünüyor kendini garantiye alıyor siz de oturmuş sözünü tutmasını bekliyorsunuz oturup açıkça ailenizle konuşacaksın iz madem söz verdiniz üçte biri ni siz odeyin gerisini bırakın Yok sa bı bakmissiniz kocanizin canına tak etmiş adam soyleyemiyordurArkadaşlar merhaba,
Sırf bu konuyu açmak için üye oldum. Zira artık çıkamıyorum işin içinden.
Annem ve babam hayatı boyunca zorluk çekti bu yaşa geldiler bir evleri bile yok bizi okuttular ettiler geniş güzel bir evleri olsun ufak ufak öderiz diye 3 kardeş peşinat dahil kredi çekip ev aldık. Plana göre birlikte ödeyecektik. Birkaç ay dolmadan evli olan kızkardeşim(bir çocuğu var) ani bir kararla (mecburen) eşinden ayrıldı annemlerin yanına taşındı. Masrafları arttı ve doğal olarak destek olamadı kredi ödemelerine. Çok zor günler geçirdi. Diğer kardeşim 1500 tl ödüyor (bütçesi bu kadarına izin veriyor) aylık 3000 tl bana kaldı. 2 buçuk yıldır ödüyorum.
Neyse son 1 yıldır evliyim. Eşimin kendisininde ev kredisi var ona da destek oluyorum. Tabi düğün, bazı yeni ev eşyaları vs derken borçlar arttı. Sabrettik birçok şeyden feragat ettik borçları azalttık. Aylık gelirimiz 11 bin civarı ama 10 bin den fazlası konut kredileri ve kredi kartlarına gidiyor. Kredi kartlarıyla geçiniyoruz resmen ve hiç bir şey yapamıyoruz. Hediye bile alamıyoruz birbirimize doğum günlerimizde. Evliliğimizin ilk yılları borç zorluk içinde geçiyor. Bu durum psikolojik olarak çok etkiliyor artık beni.
Bu arada eşinden ayrılmış olan kız kardeşim durumunu toparladı. Annemlerle oturuyor, işine gidip geliyor, yeğenime de annem bakıyor. Kendini psikolojik olarak yeni yeni toparladı derken bir süredir yeni bir ilişkiye yelken açtı ve para biriktiriyormuş evlenmek için. İşte tam olarak bu durum bu konuyu açmama sebep olan. (ki ben çok erken buluyorum yeniden evlenme kararını henüz çocuğu çok küçük). Bilemiyorum sizce olması gereken yeni bir hayat kurması için onu cesaretlendirmem mi yoksa ev alınırken aldığı sorumluluğu bir süre elinde olmayarak gerçekleştirememiş olsa da şu an durumu düzeldiği halde ufak da olsa tutmaya gayret etmediği için kırılmaya hakkım var mı?
Kırılınca kızkardeşime ve çocuğuna haksızlık yaptığımı düşünüyorum.
Kırılmayınca borca yardım eden diğer kardeşime ve eşime..
Yani sonuc değişmiyor her durumda üzülen ben oluyorum.
Siz olsanız ne düşünür ne yapardınız?
Arkadaşlar merhaba,
Sırf bu konuyu açmak için üye oldum. Zira artık çıkamıyorum işin içinden.
Annem ve babam hayatı boyunca zorluk çekti bu yaşa geldiler bir evleri bile yok bizi okuttular ettiler geniş güzel bir evleri olsun ufak ufak öderiz diye 3 kardeş peşinat dahil kredi çekip ev aldık. Plana göre birlikte ödeyecektik. Birkaç ay dolmadan evli olan kızkardeşim(bir çocuğu var) ani bir kararla (mecburen) eşinden ayrıldı annemlerin yanına taşındı. Masrafları arttı ve doğal olarak destek olamadı kredi ödemelerine. Çok zor günler geçirdi. Diğer kardeşim 1500 tl ödüyor (bütçesi bu kadarına izin veriyor) aylık 3000 tl bana kaldı. 2 buçuk yıldır ödüyorum.
Neyse son 1 yıldır evliyim. Eşimin kendisininde ev kredisi var ona da destek oluyorum. Tabi düğün, bazı yeni ev eşyaları vs derken borçlar arttı. Sabrettik birçok şeyden feragat ettik borçları azalttık. Aylık gelirimiz 11 bin civarı ama 10 bin den fazlası konut kredileri ve kredi kartlarına gidiyor. Kredi kartlarıyla geçiniyoruz resmen ve hiç bir şey yapamıyoruz. Hediye bile alamıyoruz birbirimize doğum günlerimizde. Evliliğimizin ilk yılları borç zorluk içinde geçiyor. Bu durum psikolojik olarak çok etkiliyor artık beni.
Bu arada eşinden ayrılmış olan kız kardeşim durumunu toparladı. Annemlerle oturuyor, işine gidip geliyor, yeğenime de annem bakıyor. Kendini psikolojik olarak yeni yeni toparladı derken bir süredir yeni bir ilişkiye yelken açtı ve para biriktiriyormuş evlenmek için. İşte tam olarak bu durum bu konuyu açmama sebep olan. (ki ben çok erken buluyorum yeniden evlenme kararını henüz çocuğu çok küçük). Bilemiyorum sizce olması gereken yeni bir hayat kurması için onu cesaretlendirmem mi yoksa ev alınırken aldığı sorumluluğu bir süre elinde olmayarak gerçekleştirememiş olsa da şu an durumu düzeldiği halde ufak da olsa tutmaya gayret etmediği için kırılmaya hakkım var mı?
Kırılınca kızkardeşime ve çocuğuna haksızlık yaptığımı düşünüyorum.
Kırılmayınca borca yardım eden diğer kardeşime ve eşime..
Yani sonuc değişmiyor her durumda üzülen ben oluyorum.
Siz olsanız ne düşünür ne yapardınız?
Evlenmesi onunla alakalı bir durum. Ama bence krediye yardim etmeliArkadaşlar merhaba,
Sırf bu konuyu açmak için üye oldum. Zira artık çıkamıyorum işin içinden.
Annem ve babam hayatı boyunca zorluk çekti bu yaşa geldiler bir evleri bile yok bizi okuttular ettiler geniş güzel bir evleri olsun ufak ufak öderiz diye 3 kardeş peşinat dahil kredi çekip ev aldık. Plana göre birlikte ödeyecektik. Birkaç ay dolmadan evli olan kızkardeşim(bir çocuğu var) ani bir kararla (mecburen) eşinden ayrıldı annemlerin yanına taşındı. Masrafları arttı ve doğal olarak destek olamadı kredi ödemelerine. Çok zor günler geçirdi. Diğer kardeşim 1500 tl ödüyor (bütçesi bu kadarına izin veriyor) aylık 3000 tl bana kaldı. 2 buçuk yıldır ödüyorum.
Neyse son 1 yıldır evliyim. Eşimin kendisininde ev kredisi var ona da destek oluyorum. Tabi düğün, bazı yeni ev eşyaları vs derken borçlar arttı. Sabrettik birçok şeyden feragat ettik borçları azalttık. Aylık gelirimiz 11 bin civarı ama 10 bin den fazlası konut kredileri ve kredi kartlarına gidiyor. Kredi kartlarıyla geçiniyoruz resmen ve hiç bir şey yapamıyoruz. Hediye bile alamıyoruz birbirimize doğum günlerimizde. Evliliğimizin ilk yılları borç zorluk içinde geçiyor. Bu durum psikolojik olarak çok etkiliyor artık beni.
Bu arada eşinden ayrılmış olan kız kardeşim durumunu toparladı. Annemlerle oturuyor, işine gidip geliyor, yeğenime de annem bakıyor. Kendini psikolojik olarak yeni yeni toparladı derken bir süredir yeni bir ilişkiye yelken açtı ve para biriktiriyormuş evlenmek için. İşte tam olarak bu durum bu konuyu açmama sebep olan. (ki ben çok erken buluyorum yeniden evlenme kararını henüz çocuğu çok küçük). Bilemiyorum sizce olması gereken yeni bir hayat kurması için onu cesaretlendirmem mi yoksa ev alınırken aldığı sorumluluğu bir süre elinde olmayarak gerçekleştirememiş olsa da şu an durumu düzeldiği halde ufak da olsa tutmaya gayret etmediği için kırılmaya hakkım var mı?
Kırılınca kızkardeşime ve çocuğuna haksızlık yaptığımı düşünüyorum.
Kırılmayınca borca yardım eden diğer kardeşime ve eşime..
Yani sonuc değişmiyor her durumda üzülen ben oluyorum.
Siz olsanız ne düşünür ne yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?