selamlar. daha önceden hastalık ve ne yapmalıyım adlı iki konu açmıştım . hastalık konusu şöyleydi beynimde damarsal bozukluk vardı ve kanama riski %10 du radyocerrahinin uygulanıcağını bu yüzden sürekli kontrollere gittiğimi okulumun devamsızlığının sürekli arttığını söylemiştim. hastahaneden aldığım raporlar devamsızlığımı silmiyormuş ve dönemlik izin alamazsam iki tane dersten kalıyorum. geçen yine ilaçlı emar çektirdim . bu 5. ama hala alışamamışım ki verdikleri o soğuk ilaç beni bunalıma itiyor. okul bir hafta izin verdi finaller için ve girebilceğim 3 sınavdan başka birşeye çalışmadım . annemle aramız kötüydü çünkü her sabah bir bahane bulup bana bağırıyor ve her kahvaltıda ağlıyorum. sonra konuşmayalım diyorum nolur tartışmayalım diyorum. ama susturamazsın diyor . ben ağlıyorum ağlamamın taklidini bile yapmaya başladı öfke duyuyorum susuyorum sonra konuşmuyoruz. geçen gün bana söylemeden kardeşlerimi alıp evden gitmiş aradım anneannene gittim dedi kaçta geliceksin dedim ne acelesi var arama beni deyip suratıma kapadı. teyzem var hep ona gidip dertleşirdim bekar ailesiyle yaşıyor mesaj attım arkadaşlayım geziyorum dedi. yanına gelebilirmiyim deyince sarhoşum tek içtim özür dilerim rahat bırak beni dedi. babam o gece işteydi. arkadaşımla konuştum o gün arkadaşın kuzeninde kaldım kaldığım eve gece hırsız girdi. ertesi gün eve geldim bizimkilerle konuşmadık anneme hırsız girdi dedim merak etsin diye bi evde oturamadınki dedi bende bu tepkisine karşılık yalan söyledim belki merak eder sorarsın diye dedim üzüldüm ama belli etmek zorundamıyım dedi. diğer gün hep annecim diye hitap ettim bütün ev işlerini yaptım ona bırakmadım bak ne güzel sessiz olalım böle huzursuzluk çıkmasın dedim ben böyle olmaya alışmışım sahte yapmacık olamam dedi. bu sabah uyandım babam yanına çağırıp ağustosta okulun bitiyor kendine gidicek bir yer bul evlenirmisin naparsın bu şekilde ben sana bakamam iki işte çalışıyorum hep senin için dedi ağladım karşısında hiçbişey diyemedim . 10 yıllık bi kaplumbağam var bunuda vericek bi yer bul çöpe atıcam yoksa sana bakıyorum bide buna bakamam dedi. kalp kalmadı bende soğudum senden benden git nereye gidersen kurtulayım senden yeter artık bizim ailemizi rahat bırak dedi. ağladım sadece. ne yapmalıyım konusundada birinden hoşlandığımı anlatmıştım çocuğun sevgilisi varmış o iş yalan oldu. arkadaşı aradım biraz gezdik dönüşte metrobüse bindim dedimki bi mucize olsun artık camdan bakarken lastik patladı sola devrilcek gibi yamuldu metrobüs bi çocuk varmış sağımda iyimisin dedi sessizce kafa salladım korkma lastik patladı dedi yine kafa salladım sonra herkes metrobüsten inerken benimle gel yaptı kafasıyla çocuk çok yakışıklıydı öyle böyle değil sonra indik metrobüsten bi yerde oturduk bana hep sonradan şarkısını söylemeye başladı ve yine salak kalbim gümlemeye başladı numaralarımızı aldık ben mesaj atmadan atma dedim bugün 3 gün geçti mesaj attım ilk defa ama ders çalışıyorum dedi daha cevap yok anladımki o da yalan toz bulutu. ve yoruldum artık yani gücüm bitti kalmadı bitirmek istiyorum bazı şeyleri