- 9 Ağustos 2014
- 3.894
- 2.796
- 333
Lütfen beni yargılamadan fikir verin hanımlar çok zor bir dönemden geçiyoruz ailece hemen konuya girmek istiyorum
8 yıllık evliyim severek evlendim bir kızım var Herşey mükemmel olmasa da iyi giden bu evliliğim boyunca hep şükrettim aslında. Herşey bir sınav dedim ve dünya rahat yeri değil bunu öğrendim sabır dedim her sıkıntımda, bazen güzel sabredemedim ama ben güzel sabretmeyi öğrenicem inşallah dedim hep
sanki ben böyle dedikçe sıraya girdi sorunlar Allah can sağlığı versin inşallah ama bu son olan şey aklımın ucundan bile geçmezdi.
Eşim yarısı kredi yarısı abisinin parası olmak üzere abisinin parası döviz bu arada toplam 600 bin para kaybetmiş. Yarısı borsada yarısı bitcoinde.
Bizi bu hale getirdiği için ona çok kızgınım ama çokta acıyorum kendimi sorguluyorum ben nasıl farketmedim diye bana itiraf etti daha bir ay oluyor ama bir buçuk senedir başında bu illet varmış.
Bu adamın sırf beni daha iyi yaşatmak için yaptığını söylemesi kendimi suçlamama sebep oluyor kendisi bana senin hiç bir suçun yok dese bile kızacak biri daha lazım resmen bana o da her zaman ki gibi kendimim
bir buçuk senedir antidepresan kullanıyormuş uyuyamadığı için geçen hafta bıraktı ilacı ama psikolojik olarak sağlam görünmüyor
bana gelince ben ondan beter bir durumdayım bir gün unutuyorum Rabbim ne derse o olur diyorum eşime destek oluyorum ertesi gün çok fazla öfke saçıyorum kızım 3 buçuk yaşında ve ona karşı çok tahammülsüzüm. Bazen gelecek kaygısı taşıyorum bazen gerçekten Rabbime öyle bir güveniyorum ki içim huzur doluyor kısacası çok gelgit yaşıyorum. Bence bu ruh halleri normal şoktayım çünkü
umarım buraya kadar yeterince açıklayıcı olmuştur
Şimdi bana boşan diyenler olabilir ben başta söylüyorum boşanmak istemiyorum eşim benim yol arkadaşım en azından şuan böyle hissediyorum inşallah fikrimi değiştirmem çünkü kendimi çok sağlıklı hissetmiyorum
gelelim fikrinizi danışmak istediğim konuya
Eşim şimdilik kredileri ödüyor ödeyemezse maaşının 4 de birine el koymaya başlayacak bankalar sırayla. Bir evimiz var benim üzerime haciz söz konusu değilmiş benim üstüme olduğu için. En fazla ev eşyalarına haciz gelirmiş.
Üstüne kaynımın dövizi var bir de.
Benden evi satmamızı istiyor eşim ve ailesi
Önce olmaz dedim bu evde benim emeğim eşimle eşittir bende çalıştım birikim yaptım tüm altınlarımı verdim tazminatımı verdim kızım için bizim için çabaladım bende eşimde ama çare bulamadım kabul ettim en sonunda.
şimdi doğru mu yapıyorum bilmiyorum bir daha ev sahibi olamayacağız Allah isterse yine olur elbette ama artık eski koşullar yok bu bir gerçek. Kirada yaşamak beni korkutmuyor ama arada endişe yaşıyorum bence ben verdiğim karar doğru mu emin değilim
siz benim yerimde olsanız benim gibi evi satmayı kabul eder miydiniz ne yapardınız
ayrıca evi satmazsak kredilerin 3 buçuk senesi var mucizevi bir şekilde ödeyebilirsek sonra kaynım için çalışıp yaşarız diyorum kul hakkı kalmasın üzerimizde asla niyetim borcu yok saymak değil inşallah kendimi iyi ifade edebilmişimdir çünkü aklım yerinde değil resmen
8 yıllık evliyim severek evlendim bir kızım var Herşey mükemmel olmasa da iyi giden bu evliliğim boyunca hep şükrettim aslında. Herşey bir sınav dedim ve dünya rahat yeri değil bunu öğrendim sabır dedim her sıkıntımda, bazen güzel sabredemedim ama ben güzel sabretmeyi öğrenicem inşallah dedim hep
sanki ben böyle dedikçe sıraya girdi sorunlar Allah can sağlığı versin inşallah ama bu son olan şey aklımın ucundan bile geçmezdi.
Eşim yarısı kredi yarısı abisinin parası olmak üzere abisinin parası döviz bu arada toplam 600 bin para kaybetmiş. Yarısı borsada yarısı bitcoinde.
Bizi bu hale getirdiği için ona çok kızgınım ama çokta acıyorum kendimi sorguluyorum ben nasıl farketmedim diye bana itiraf etti daha bir ay oluyor ama bir buçuk senedir başında bu illet varmış.
Bu adamın sırf beni daha iyi yaşatmak için yaptığını söylemesi kendimi suçlamama sebep oluyor kendisi bana senin hiç bir suçun yok dese bile kızacak biri daha lazım resmen bana o da her zaman ki gibi kendimim
bir buçuk senedir antidepresan kullanıyormuş uyuyamadığı için geçen hafta bıraktı ilacı ama psikolojik olarak sağlam görünmüyor
bana gelince ben ondan beter bir durumdayım bir gün unutuyorum Rabbim ne derse o olur diyorum eşime destek oluyorum ertesi gün çok fazla öfke saçıyorum kızım 3 buçuk yaşında ve ona karşı çok tahammülsüzüm. Bazen gelecek kaygısı taşıyorum bazen gerçekten Rabbime öyle bir güveniyorum ki içim huzur doluyor kısacası çok gelgit yaşıyorum. Bence bu ruh halleri normal şoktayım çünkü
umarım buraya kadar yeterince açıklayıcı olmuştur
Şimdi bana boşan diyenler olabilir ben başta söylüyorum boşanmak istemiyorum eşim benim yol arkadaşım en azından şuan böyle hissediyorum inşallah fikrimi değiştirmem çünkü kendimi çok sağlıklı hissetmiyorum
gelelim fikrinizi danışmak istediğim konuya
Eşim şimdilik kredileri ödüyor ödeyemezse maaşının 4 de birine el koymaya başlayacak bankalar sırayla. Bir evimiz var benim üzerime haciz söz konusu değilmiş benim üstüme olduğu için. En fazla ev eşyalarına haciz gelirmiş.
Üstüne kaynımın dövizi var bir de.
Benden evi satmamızı istiyor eşim ve ailesi
Önce olmaz dedim bu evde benim emeğim eşimle eşittir bende çalıştım birikim yaptım tüm altınlarımı verdim tazminatımı verdim kızım için bizim için çabaladım bende eşimde ama çare bulamadım kabul ettim en sonunda.
şimdi doğru mu yapıyorum bilmiyorum bir daha ev sahibi olamayacağız Allah isterse yine olur elbette ama artık eski koşullar yok bu bir gerçek. Kirada yaşamak beni korkutmuyor ama arada endişe yaşıyorum bence ben verdiğim karar doğru mu emin değilim
siz benim yerimde olsanız benim gibi evi satmayı kabul eder miydiniz ne yapardınız
ayrıca evi satmazsak kredilerin 3 buçuk senesi var mucizevi bir şekilde ödeyebilirsek sonra kaynım için çalışıp yaşarız diyorum kul hakkı kalmasın üzerimizde asla niyetim borcu yok saymak değil inşallah kendimi iyi ifade edebilmişimdir çünkü aklım yerinde değil resmen