kac senedir cocuk istiyoruz ve sukur artik bizi ciddiye aldilar. Hollandada yasiyorum. Turkiyeye gittigimizde tum kontroller yapildi ve herseyimiz iyi cikti sukur ama doktorlar neden olmadigini anliyamadilar ve birazda sasirdilar. Hollandaya donduk ve kendimi hazir hissedince doktoruma gittim, artik sabrimin tastigini ve beni ciddiye alip bana tup bebek yapilmasini istedim. Burda kontrollerden once hicbirsey yapmiyorlar, ve her kontrol icin 1 ay bekleme suresi var. Beni kontrol ettiler, yumurta takibi yaptilar hepsi temiz cikti sukur. Esime test yaptilar onunki fazla iyi cikmadi ( testen 1 ay once hastaydi atesi felan vardi onun etkisi olabilirmis. Turkiyede sperm sonuclari olmasi gerektigi gibiydi). Simdi ona yeniden test yapicaklar. Sonra doktorum dediki tup bebekten once yumurtaliklarina ve tuplerine HSG yontemiyle bakicaz dedi. Onuda yaptirdim ben aciya dayanikli birisiyim ama aman yarabbim o nasil bir aciydi. Sol tupum tikanikmis ve sansliysan ikinci denemede acabiliriz dedi ve cok sukur sol tupum acildi. Yumurta takibinde hep sol yumurtaligimde folikuller buyuyor sagdakiler okadar buyumuyordu. Doktor hamile kalma sansimin bu aralar cok daha yuksek oldugunu soyledi ama icimde ne heves kaldi, nede istek. Fark ettimki cok yorulmusum, cok kirilmisim. Okadar yoruldumki kizlar, olmuyor iste olmuyor. Etrafimdaki insanlar beni sorulariyla cildirtiyor. Veren allah, nasip eden allah degilmi? Bunu bile bile insanin canini yakma her ay ayni sorulari neden soruyorlar. Bana neden aciyan gozlerle bakiyorlar. Ben sukur edip yarab sen herseyin iyisini bilirsin, sen ol dersen olur derken bunlar bana cocugun olmuyormu diye neden sorarlar. Kusura bakmayin cok uzun oldu ama okadar doldumki. Artik allahim nasip ederse tup bebege basliyacagiz ama benim icimde ne bir sevinc ne bir heycan, bu normalmi?
rabbim tum istiyenlere tez zamanda evlat sahibi olmayi nasip etsin, hamile olanlarda sagsalim kucaklarina almayi nasip etsin insallah.