papatya ben de anlatayım sana;
benim babam memurdu hep kıt kanaat geçindik.
üniversitede iyi bi bölüm kazanmıştım ama ikinci öğretimdi harç parası yurt parası derken ailem baya buhrana düşmüştü.
annemin bir iki bileziği vardı gerekirse onları bozarım dedi hiç unutmam canım annem..
üniversite yıllarında hep kararınca alırdım.
çok şükür dereceye girdim indirimli ödedim, burslar çıktı hep kendi kendimi idare ettim. kıyafet, ayakkabı çanta hiç abartmaz ama kararınca alırdım. yine de pahalı şeylerden alıp bir yıl taksite böldürmezdim.
en son yıl harç param geri yattığında onla bi tane bilezik yaptım, kardeşim de ünv başladı son yıl fazla gelen burslarımdan kardeşime gönderdim. ona hiç burs çıkmıyordu.
mezun oldum hemen atandım.
atandığımda dadandığım şeyler çerezler olmuştur. hani dedin ya hevesimi alamamıştım önce diye.
benim de gözümde pahalı çerezler varmış
ama atandığım yıl bekar evindeydim pek bereketli değildi.
sonraki yıl evlendim zaten.
ilk yıl dışarda filan çok yedik düğünde kalan bir takım borçlar da vardı. 1 yıl maaşlarımızı zor yetirdik.
eşimin maaşı düşüktü zaten.
sonra kendimize geldik.
kıyafet aşırı aldığımı düşünmem ama yine de israf etmiyor değiliz. yazık çoğu kıyafete.
benim dileğim israf etmeden her iki tarafta da aşırıya kaçmadan yaşamı devam ettirebilmek.
İnşallah hepimiz o şekilde yaşayabiliriz.