Birikimin altın anahtarı "İsraftan kaçınma!"

Canım nerdeyse bütün erkekler hatta belki de insanlar öyle.
İnsanoğlu baş sıkışınca ya da kaybetm korkusuyla böyle yapabiliyor.
Allah bi daha böyle sıkıntılar vermesin
 
S sevimsiz_25 olaya baskaları karısınca daha da kırıcı bı hal alabılıyor olaylar. eşinin senı yalnız bırakması ve herkesın ıcınde sana boyle davranması evet affedılır sey degıl ama sakınce bu durumları onunla konussun kırıldıgın noktalrı bır bır anlatsan affetmezsın ama hafıflersın bence kın nefret karsıdakınden cok onu besleyene zarar verıyor
 
Erkekler aslında hep böyle. Biz dır dır adı altında şikayetçi olduğumuz şeyleri söylüyoruz. Ama onlar söylemiyor. 16 yıllık evliyim daha eşim bi kere Nike ben de senin şu huyunu sevmiyorum demedi. Hal böyle olunca biz de kendimizi mükemmel sanıyoruz.
Keşke eşin başka şartlarda rahatsız oldupu konuları dile getirseydi. Hiç şık olmamış davranışı.
 
aynen M maviduvar1 ben sorun cıkarıp bıseylerden dır dır etmesem onun hıcbısey soyleyecegı yok hatta o zaman bıle soylemıyor ama belkı erkeklerın huyu boyledır daha vurdumduymazlar bızlere gore erkeklergenel olarak
 
Beth18 Beth18 diyorum ya eşim 16 yıldır ben de senin şu huyunu sevmiyorum demedi. Eeee hal böyle olunca biz kadınlar kendimizi hep mükemmel sanıyoruz.
 
benımkı bırazcıkda olsa sınırlenınce soyluyor canım ama belkı de sen mukemmelsınıdr boşver demesın :)
 
Kızlar esinizle yaşadığınız problemleri dışarıya aksettirmeyin. Kol kirilir yen içinde kalır. İki tarafin da kusurlu hareketleri olur mutlaka. Ama bunu esinizle konuşup halletmeye bakın. Anne babanızı aramak çözüm değil. Dogru da değil. O insanların da huzuru kaçar ve hep sorunluymussunuz gibi düşünürler. O ortamın psikolojisiyle istenmeyen kirici sözler söylenebilir ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi de olmayabilir. İnsanları olduğu gibi kabul ederseniz uzulmezsiniz. Bazi erkekler evine duskundur bazisi degildir. Alin karsiniza konusun ve konuyu acilmamak uzere kapatin. Sebep ne olursa olsun çocuklarınızın babasına kin beslemeyin sogursunuz.
 
Sene 2002. Kucağımda iki bebek. Biri yeni bir yaşına girmiş, biri yeni doğmuş. İkisi aynı anda acıkır, ikisi birden başlardı ağlamaya. Birini uyutsam öbürü uyandırırdı... Altı değişen iki ayrı bebek, zorluklar zorluklar...Kimseden fayda var mı? yok...Eşimle kenetlendik başka çare yok....Gündüz idare etmeye çalışıyordum. Akşam olunca o erken gelmeye çalışır yardım ederdi. Birini ben sallardım ayağımda, birini o...Ben küçüğünü emzirirken büyüğünün mamasını o yapardı. Gece benim kadar o da uyanırdı...çocuk yetiştirmek güç, meşakatli... gündüz biraz uyudular mı hemen yemek yapayım temizlik yapayım diye düşünürdüm...hasta olmasınlar diye pek evden çıkamazdım bazen delirecek gibi hissederdim...haliyle insan bunalıyor bazen...eşim halimi görüyordu...akşamları atar bizi arabaya gezdirirdi...bir hava alırdım rahatlardım...Yıllar geçti büyüdüler...sabretmek lazım zorluklara... şimdi bebeklik günlerini, eşimle geçen o zor günleri özlüyorum...Aslına bakarsanız şimdi hayatım daha zor...Kararları yalnız vermek, iki çocuğa yetebilmek ve düşünmem gereken gelecekleri....kimseden fayda var mı? yine yok...ama artık eşim de yok...Keşke benim de eşim sağ olsaydı da kavga etseydik, tartışsaydık..hepsi aslında o kadar basit şeyler ki...gün geliyor ne varsa unutuluyor...kim ne demiş, ne söylemiş...kendinizi yıllar sonra hatırlamayacağınız şeyler için üzmeyin...affetmeyi öğrenin...ben çok sevdiğim birini bana ne dersen desin sevmekten vazgeçmem, siz de vazgeçmeyin...insan, kıymetini varken değil yokken anlıyor ama siz varken yaşıyorken, başınızda sağken bilin kızlar....
 
bir yudum mutluluk .!.:
Sene 2002. Kucağımda iki bebek. Biri yeni bir yaşına girmiş, biri yeni doğmuş. İkisi aynı anda acıkır, ikisi birden başlardı ağlamaya. Birini uyutsam öbürü uyandırırdı... Altı değişen iki ayrı bebek, zorluklar zorluklar...Kimseden fayda var mı? yok...Eşimle kenetlendik başka çare yok....Gündüz idare etmeye çalışıyordum. Akşam olunca o erken gelmeye çalışır yardım ederdi. Birini ben sallardım ayağımda, birini o...Ben küçüğünü emzirirken büyüğünün mamasını o yapardı. Gece benim kadar o da uyanırdı...çocuk yetiştirmek güç, meşakatli... gündüz biraz uyudular mı hemen yemek yapayım temizlik yapayım diye düşünürdüm...hasta olmasınlar diye pek evden çıkamazdım bazen delirecek gibi hissederdim...haliyle insan bunalıyor bazen...eşim halimi görüyordu...akşamları atar bizi arabaya gezdirirdi...bir hava alırdım rahatlardım...Yıllar geçti büyüdüler...sabretmek lazım zorluklara... şimdi bebeklik günlerini, eşimle geçen o zor günleri özlüyorum...Aslına bakarsanız şimdi hayatım daha zor...Kararları yalnız vermek, iki çocuğa yetebilmek ve düşünmem gereken gelecekleri....kimseden fayda var mı? yine yok...ama artık eşim de yok...Keşke benim de eşim sağ olsaydı da kavga etseydik, tartışsaydık..hepsi aslında o kadar basit şeyler ki...gün geliyor ne varsa unutuluyor...kim ne demiş, ne söylemiş...kendinizi yıllar sonra hatırlamayacağınız şeyler için üzmeyin...affetmeyi öğrenin...ben çok sevdiğim birini bana ne dersen desin sevmekten vazgeçmem, siz de vazgeçmeyin...insan, kıymetini varken değil yokken anlıyor ama siz varken yaşıyorken, başınızda sağken bilin kızlar....
Genişletmek için tıkla...


ne güzel ifade ediyorsun içindekileri..
cümlelerin ahenkle dans ediyor adeta..
duyguların ise insanı alıp başka diyarlara götürüyor...

bugün varız yarın yok...
dert dediğimiz şeyle oysa bir toz dumanı...
sağ ve sağlıklı olmak her şeyin üzerinde aslında...


sevdiklerimize doya doya sarılmalıyız..
dün ki patlamayı duyduktan sonra uyku girmedi gözüme..
o insanları düşündüm..ailelerini..
eşini evladını anne babaısnı yemeğe bekleyenlerin bomboş kaldı elleri..
Rabb im sabır versin

bizlere de her daim sevgi ile hareket etmeyi nasip eylesin inşaallah ..:KK200:
 
kayacans .!.:
ne güzel ifade ediyorsun içindekileri..
cümlelerin ahenkle dans ediyor adeta..
duyguların ise insanı alıp başka diyarlara götürüyor...

bugün varız yarın yok...
dert dediğimiz şeyle oysa bir toz dumanı...
sağ ve sağlıklı olmak her şeyin üzerinde aslında...


sevdiklerimize doya doya sarılmalıyız..
dün ki patlamayı duyduktan sonra uyku girmedi gözüme..
o insanları düşündüm..ailelerini..
eşini evladını anne babaısnı yemeğe bekleyenlerin bomboş kaldı elleri..
Rabb im sabır versin

bizlere de her daim sevgi ile hareket etmeyi nasip eylesin inşaallah ..:KK200:
Genişletmek için tıkla...
Canım, bazı şeyleri anlamak için illaki başımıza gelmesi gerekmez...İnsan yaşayanlardan ve yaşananlardan birşeyler öğrenmeli...ders almalı...geç olmadan...
hem şu da var...insan yaşı ilerledikçe olgunlaşıyor ve her şeye takılmıyor...kendimi üzecek şeyleri düşünmemeye çalışıyorum mesela...kırdıysam özür diliyorum...düşünmeden konuşmamakla birlikte...insanları olduğu gibi kabul ettiğinizde bu kim olursa olsun huzura kavuşuyorsunuz...çünkü kimse değişmiyor...
 
bir yudum mutluluk bir yudum mutluluk sen nasıl güzel anlatıyorsun. nasıl güzel yazıyorsun.
evet bazen eşimizin kıymetini bilmiyoruz. en azından ben zaman zaman dır dırda ediyorum. yok çorabın neden orda, yok arabada neden sigara içtin, bıd bıd bıd...sonra yanlıuş olduğunu anlıyorum. ama sonra yine başlıyorum.
15-20 gündür dikkat ediyorum, kendimi tutuyorum. sanki ben de daha huzurluyum. ve evin havası da daha ılıman.
sağolasın canım
rabbim seni evlatlarına bağışlasın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X