Hangi yazdıklarıma dikkat etmem gerekiyor tam olarak? Ben hissettiklerimi ve düşüncelerimi paylaştım burada. Hiç birisi doğru diye bir kural da yok benim bakış açım hepsi. Ve evet annesi değilim ama sevdiğim insanlar için gereksiz bir çabam var hep bundan kurtulamıyorum...
Yahu kural değil parağraf diye birşey icat edildi ,aralara boşluk bırakırsın hani. Orhun kitabeleri gibi yazmışsın. Genel bi bakış açısı bu olması gereken bu şey yazıyorsan anlaşılır olmalı.Hangi yazdıklarıma dikkat etmem gerekiyor tam olarak? Ben hissettiklerimi ve düşüncelerimi paylaştım burada. Hiç birisi doğru diye bir kural da yok benim bakış açım hepsi. Ve evet annesi değilim ama sevdiğim insanlar için gereksiz bir çabam var hep bundan kurtulamıyorum...
Bu defalarca kez söylendi fakat anlayamadığım bir durum var ya da ayrımını yapamıyorum sanırım o yüzden lütfen aydınlatın beni. Böyle bir durumdayken hayatında her şey ters giderken ve kendisi için hiç bir şey yapmak istemezken daha doğrusu ne yapacağını nerden başlayacağını da bilmezken ben nasıl hiç bir şey yok gibi dibe batmasını bekleyebilirim sakince? Yani evet bir şeyleri kendisi başarsa keşke kendisi farkına varsa keşke ben müdahale etmesem bir şeyleri kendisi düşünse istiyorum bende.. Ama tamamen dibe batmasına göz yumamıyorum. Siz yapabilir miydiniz? Çok sevdiğiniz birinin göz göre göre bir şeyleri mahvetmesine? Lütfen beni de anlayın biraz
Bana yansitmiyordu ama ben hissediyordumPeki onun bu depresif halleri sizi nasıl etkiliyordu? İlişkinize olan davranış ve tutumları nasıldı yani? Hayatımdaki insanın hayatı yolunda gitmediğinde ben hemen etkileniyorum her ne kadar yansıtmamaya çalışsa da ben hissediyorum. He şey yolunda gibi davranacak halimde yok onun hayatında yolunda gitmeyen bir şeyler varken. Yani bunu nasıl bekleyebiliyorlar onu anlamıyorum. İlişkimize odaklan demiş mesela size siz yapabildiniz mi bu durumu ?
Ayrılacak kadar ciddi bir mesele mi karar veremedim ama ben sanırım katlanamazdım. Çünkü bana duygusal, çabuk üzülen, çöken bir erkek pek çekici gelmezdi. Ayrıca ilerisi için de bir “red flag” olabilir. Çünkü işleri ilerletip nişan, evlilik süreçlerine girince psikolojik olarak yıpranıyor insan. Bu dönemlerde, siz düşünün, sevgiliniz dirayetli olur mu? Evlilik süreci ve evlilik hayatının zorluklarına göğüs gelebilir mi? Yoksa sizin onu sürekli duygusal olarak desteklemeniz mi gerekir? Bunları düşünün.Keşke bu konuyu konuşabileceğim ve akıl alabileceğim gerçekten sevdiğim ve güvendiğim insanlar olsaydı hayatımda... fakat gerçekten güvendiğim kimse yok hayatımda ama içimde de taşıyamıyorum artık çok doldum. Çok uzatmak ve ayrıntılara boğmak istemiyorum kimseyi bu yüzden elimden geldiğince özet geçeceğim. Erkek arkadaşımla 2 senedir çok güzel giden bir ilişkimiz var gerçekten o şimdiye kadar ki tüm dualarımın karşılığı gibi.. bana olan davranışları hassasiyeti ve merhameti o özenli düşünceleri ayrıntıları hepsi.. hani böyle birisini bulabileceğime inancım yoktu daha doğrusu böyle birisinin var olduğunu düşünmüyordum. Aramızdaki ilişkiyi ve erkek arkadaşımı abartmak niyetinde değilim tabi ki her ilişki gibi bizimki de kusursuz değil fakat olay bizim romantik ilişkimizden ziyade erkek arkadaşımın kendi özel hayatında ki sorumsuzluğu. Aynı bölümden sınıf arkadaşıydık biz. Ben mezun oldum fakat o şu an beşinci yılını bitiriyor. Eski konularımdan bilen bilir erkek arkadaşımın ailesi biraz sıkıntılı maddi açıdan bu sebeple erkek arkadaşım pandemiden bu yana çalışıyor kendi harçlığını kazanmak durumunda kendi kendini geçindiriyor. Full time bir işte çalışmak zorunda çünkü part time işlerin para getirisi yeterli olmadı ekonomi malum. Fakat hem çalışıp hem okula zaman ayıramıyor. Ben sürekli ikisini bir arada götüren insanlardan bahsedince de sinirleniyor ben o değilim ben yapamıyorum kapasitem yok diyip geçiştiriyor. Onu da anlıyorum alt sınıflarla beraber okumak zorunda şuan bende yanında değilim kendi memleketime döndüm hiç arkadaşı kalmadı sadece işe gidip geliyor ve okul ona sadece başarısızlığını hatırlatıyor. Aslında hocalarımız dünya tatlısı hani çok anlayışlılar erkek arkadaşım telafi sınavını kaçırmıştı telafinin telafisine bile girmeye ikna edebildik neyse ki.. Derslerimizin çoğu sunum proje ve uygulama bazlı yani öyle sınav çalışıp ders kasacağı bir durumda yok fakat bu dönem 7 dersin beşinden kalmış durumda bu sebeple morali çok bozuldu ve kurtarabileceği dersleriyle de uğraşmıyor. Ben de deliriyorum. 2 tane dersten kaldın diye diğer derslerinin de kalabileceğini anlamına gelmiyor diyorum ama içinden hiç bir şey yapmak gelmiyormuş. Bu nokta da onu anlamakta çok zorlanıyorum. Açıkçası ödevi olan 2 dersini ben yaptım yani geçtiği derslerden de benim yardımımla geçti zaten. Ben artık buna katlanamıyorum, bu şuursuzluğuna bu salmışlığına katlanamıyorum. Kendisinin benim ufacık bir işim için yapmayacağı şey yoktur. Zamanında o da benim derslerimi ödevlerimi yaptı bana çok yardım etti ama asla kendisi için bir şey yapmıyor. İnsan kendisi için nasıl bir şey yapmaz? Bu konulardan o kadar çok kavga ettik ki bu sene... Okulu bir sene daha uzadığı için çok korkuyorum. Zaten ilk defa uzaktan idare ediyoruz onun da ayrı bir zorluğu vardı, bu sene bitirip okulunu yanıma gelecekti düzgün bir işe girebilecekti.. şimdi okulu uzayınca bizim hayallerimizde tekrar bir sene daha uzadı ve işin doğrusu bu geçtiğimiz bir sene oldukça zorluydu bizim için bunu bir sene daha yapabilir miyim bilmiyorum.. Bir de kendisi çok çabuk düşüyor çok çabuk morali bozuluyor sürekli onu toparlamakla uğraşıyorum sürekli onu motive etmek zorunda kalıyorum ama aynı zamanda kendim de bir sürü şeyle uğraşıyorum zaten altı üstü saçma sapan bir bölümün saçma sapan bir dersi için sürekli motivasyonu bozulan birine daha kaç kere nutuk çekebilirim sürekli aynı şeyler o kadar yoruldum ki...
Lütfen yanlış anlaşılma olmasın kendisi benim sorunlarımla da gayet ilgili beni hep dinler her zaman destek çıkar her anlamda hem maddi hem manevi bununla ilgili bir sorunum yok hani onun dertlerinden bana sıra gelmiyor kendimi düşünemiyorum değil olay. Sadece benim kızdığım nokta kendisi için hiç bir şey yapmaması. Ve hep ben destek oluyorum o istemiyor en azından sen yapma kendim halledicem bu sefer diyor ama elimde değil yardım etmeden duramıyorum halledemeyecek gibi hissediyorum ki bu dönem zaten yardım etmediğim için böyle oldu.. acaba o da bana mı güveniyor sürekli? Aklımda çok fazla soru dönüyor hem onunla ilgili hem kendimle ilgili. Böyle bir ilişki istemiyorum aslında beni ve kendisini aşağıya çeken birisiyile birlikte olmak istemiyorum. Ama sırf başarısız olduğu için onu yarı yolda da bırakmak istemiyorum bencillik yapmış olacağım. Acaba daha farklı bir desteğe mi ihtiyacı var? Anlayamıyorum lütfen yardım eder misiniz.
Sizin gibi azimli insanları takdir ediyorum gerçekten. Bende bu saydıklarınızın hepsini yapabilir miydim bilmiyorum ama zamanında kısa bir dönem üniversitede paraya ihtiyacım olmuştu ailemden istemek istemiyordum bu yüzden işe girdim 2 ay çalıştım. Tam da final haftalarımın olduğu zamandı. Gece 1-2 de eve gelir sabah dörde beşe kadar ders çalışır ödevlerimi projelerimi yapar uyurdum sonra tekrar sabah 9-10 uyanır işe giderdim. Benimde hiç düşüğüm olmadı. Yani bence de o kadar zor bir şey değil okulu ve işi idare etmek ben yapabiliyorum siz yapabiliyorsunuz başka insanlar da yapabiliyor ama erkek arkadaşım yapamadığını iddia ediyor. Bence sadece yeterince özen göstermiyor ve rahat davranıyor. İsteyince yapılamayacak bir şey yok gibi benim için. Ayrılacak kadar ciddi bir mesele mi onu tartmaya çalışıyorum bende içimde. Bizimle ilgili konularda genelde yapıcı olan alttan alan ve geleceğe umutlu bakan genelde o oluyor. Ama diğer dedikleriniz konusunda bende düşüneceğim sanırım bir süre.Ayrılacak kadar ciddi bir mesele mi karar veremedim ama ben sanırım katlanamazdım. Çünkü bana duygusal, çabuk üzülen, çöken bir erkek pek çekici gelmezdi. Ayrıca ilerisi için de bir “red flag” olabilir. Çünkü işleri ilerletip nişan, evlilik süreçlerine girince psikolojik olarak yıpranıyor insan. Bu dönemlerde, siz düşünün, sevgiliniz dirayetli olur mu? Evlilik süreci ve evlilik hayatının zorluklarına göğüs gelebilir mi? Yoksa sizin onu sürekli duygusal olarak desteklemeniz mi gerekir? Bunları düşünün.
Ben mesela okulumun son senesinde eve çıkmak zorunda kalmıştım. Ayrıca ailemin de maddi olarak en sıkışık olduğu zamanlardı. O yılımda eve sadece uyumak için giriyordum çünkü hem part time öğretmenlik yapıyor, hem staja gidiyor hem de üniversitede dönem başı aldığım 6-7 derse katılıyordum. Sabahları 4’te uyanıp ders çalışıyordum. Hayatım okul, iş, staj, tramvay dörtlüsü içinde geçiyorduBütün derslerimden AA ile geçtim o sene. Dönüp bakınca teşekkür ederim hep kendime. Ailemden de tek kuruş para almadım. İsteyince ve güçlü kalınca inanın o dersler de veriliyor, para da kazanılıyor. Kanlı ve canlı örneğiyim
Erkek arkadaşımın ailesi ne yazık ki pek o kafada insanlar değiller. Zaten erkek kendisi halleder, okulunun uzattıysa biz beş kuruş para göndermeyiz kendi çalışsın kendi sorunlarını kendi halettsin kafasında insanlar. Hatta üstüne para bile istiyorlar her ay. 2 bin 3 bin atar mısın annecim yok pazar alışverişi yapıcam yok süpürge alcam destek ol falan filan diye çocuktan bir de fayadalanmaya çalışıyorlar. Ben kendim anne değilim fakat bence bir annenin bir ebeveynin davranışı bu olmamalı gibi geliyor. Bu sebeple erkek arkadaşım her şeyin sorumluluğu kendi üstünde gibi hissediyor.. bende sanırım anne rolüne bu sebeple giriyorum. Kendisine yol gösteren doğruyu yanlışı öğreten bir ailesi olmamış anladığım kadarıyla bende kendi kendime bunu rol edinmiş olabilirim...Bana yansitmiyordu ama ben hissediyordum
Bu konu hayatinda yokmus gibi davraniyordu. Ben irdeledigimde bu benim ozel bi sorunum, isim gucum olmasa senin vaktini almazdim ama sen yine de bu duruma takiliyorsan yollarimizi ayirabiliriz seni anlarim gibi seyler soyluyordu. Ama bu konunun onu icten ne kadar yaraladigini bildigim icin destek olmak istiyordum. Sonra annem bu onun ve ailesinin sorunu seni beni ilgilendirmez dogru diyor takiliyorsan yolunu ayir ama iyi biri isi gucu yerinde belki zamanla duzelir diyordu.
Siz akisina birakin. Gun dogmadan neler dogar. Siz onun kiz arkadasisiniz annesi degilsiniz. Benim oglum var simdi dusunuyorum oglumun basina boyle bisey gelse terapiye falan yonlendiririm. Kiz arkadasini da ilgilendirmez.
Yani ihtiyaci varsa bisey diyemiyorum. Aile olmak bence ihtiyac durumunda birbirini idare etmek. Kendinizi bu kadar hirpalamayin. Ben de cok kafayi taktim ama simdiki aklim olsa bu konuya o kadar odaklanmak yerine anin tadini cikarirdim. Siz egitimini tamamlamadan ciddi bi yola giremem derseniz o zaman kendinize baska bi yol cizersiniz kalbinize gomersinz..Erkek arkadaşımın ailesi ne yazık ki pek o kafada insanlar değiller. Zaten erkek kendisi halleder, okulunun uzattıysa biz beş kuruş para göndermeyiz kendi çalışsın kendi sorunlarını kendi halettsin kafasında insanlar. Hatta üstüne para bile istiyorlar her ay. 2 bin 3 bin atar mısın annecim yok pazar alışverişi yapıcam yok süpürge alcam destek ol falan filan diye çocuktan bir de fayadalanmaya çalışıyorlar. Ben kendim anne değilim fakat bence bir annenin bir ebeveynin davranışı bu olmamalı gibi geliyor. Bu sebeple erkek arkadaşım her şeyin sorumluluğu kendi üstünde gibi hissediyor.. bende sanırım anne rolüne bu sebeple giriyorum. Kendisine yol gösteren doğruyu yanlışı öğreten bir ailesi olmamış anladığım kadarıyla bende kendi kendime bunu rol edinmiş olabilirim...
İlişki dinamiğinizi kimse bilemez siz burada bir kötü yanını kafanıza taktığını söylersiniz, ayrılma tavsiyeleriyle dolar ortalık. İyi yönlerini kötü yönlerini tartın. Sadece beraber bir gelecek kurmak için azim ve çaba çok önemi umarım zamanla onu da elde eder. Erkek arkadaşınız kaç yaşında bu arada?Sizin gibi azimli insanları takdir ediyorum gerçekten. Bende bu saydıklarınızın hepsini yapabilir miydim bilmiyorum ama zamanında kısa bir dönem üniversitede paraya ihtiyacım olmuştu ailemden istemek istemiyordum bu yüzden işe girdim 2 ay çalıştım. Tam da final haftalarımın olduğu zamandı. Gece 1-2 de eve gelir sabah dörde beşe kadar ders çalışır ödevlerimi projelerimi yapar uyurdum sonra tekrar sabah 9-10 uyanır işe giderdim. Benimde hiç düşüğüm olmadı. Yani bence de o kadar zor bir şey değil okulu ve işi idare etmek ben yapabiliyorum siz yapabiliyorsunuz başka insanlar da yapabiliyor ama erkek arkadaşım yapamadığını iddia ediyor. Bence sadece yeterince özen göstermiyor ve rahat davranıyor. İsteyince yapılamayacak bir şey yok gibi benim için. Ayrılacak kadar ciddi bir mesele mi onu tartmaya çalışıyorum bende içimde. Bizimle ilgili konularda genelde yapıcı olan alttan alan ve geleceğe umutlu bakan genelde o oluyor. Ama diğer dedikleriniz konusunda bende düşüneceğim sanırım bir süre.
Yıllardır siteye üyeyim zaten ne kadar çok kırıcı eleştiri geldiğini öğrendim. Ne beni ne de erkek arkadaşımı hiç tanımadan insanlar saçma sapan çıkarımlarda bulunuyorlar bu sebeple her yazılanı kafaya takmıyorum tabi ki teşekkürler uyarınız için. Açıkçası iyi yanları daha çok. Tek kötü özelliği bu diyebilirim. Aslında bu da özelliği mi değil mi onu da anlamış değilim çünkü kendi istediği konularda azimli birisi. Sadece okulun çeşitli sebeplerden ötürü sürekli uzaması onu çok demoralize ediyor haliyle ve hevesini kırıyor ama öyle ya da böyle bu okulu bitirmek zorunda çektiği çilenin bir anlamı bir karşılığı olarak alması gerekiyor diplomasını.. ben böyle düşünüyorum aksi halde her şeyi boşuna yaşamış olacak. Kendisi 23 yaşında bu arada.İlişki dinamiğinizi kimse bilemez siz burada bir kötü yanını kafanıza taktığını söylersiniz, ayrılma tavsiyeleriyle dolar ortalık. İyi yönlerini kötü yönlerini tartın. Sadece beraber bir gelecek kurmak için azim ve çaba çok önemi umarım zamanla onu da elde eder. Erkek arkadaşınız kaç yaşında bu arada?
26 falan olsaydı daha değişmez böyle gider diyecektimYıllardır siteye üyeyim zaten ne kadar çok kırıcı eleştiri geldiğini öğrendim. Ne beni ne de erkek arkadaşımı hiç tanımadan insanlar saçma sapan çıkarımlarda bulunuyorlar bu sebeple her yazılanı kafaya takmıyorum tabi ki teşekkürler uyarınız için. Açıkçası iyi yanları daha çok. Tek kötü özelliği bu diyebilirim. Aslında bu da özelliği mi değil mi onu da anlamış değilim çünkü kendi istediği konularda azimli birisi. Sadece okulun çeşitli sebeplerden ötürü sürekli uzaması onu çok demoralize ediyor haliyle ve hevesini kırıyor ama öyle ya da böyle bu okulu bitirmek zorunda çektiği çilenin bir anlamı bir karşılığı olarak alması gerekiyor diplomasını.. ben böyle düşünüyorum aksi halde her şeyi boşuna yaşamış olacak. Kendisi 23 yaşında bu arada.