arkadaşlar merhaba zor durumdayım. annem babamın kendisine ihanet ettiğini düşünüyor. elimizde hiçbir delil yok. bu sebeple ayrıldılar. bir kadın aldatıldığını bilir ya öyle işte.. çevreden eşiniz şu kişiyle birlikte dendi. gören yok.. blen yok..babam yeminler etti... annem inanmadı.. ne yalan söyleyim yemin dillere ikiz olmuş artık, ben de inanmadım.. ama babamı bırakamadım. annemin maddi geliri yok. onu aldım çalıştığım şehre getirdim. zar zor meslek sahibi oldum. kpssyi kazandım. uzman yardımcısıyım. evleneceğim. babamın bana ve aileme karşı hataları olmuştur ama beni okuttu elinden geldiğince destek oldu. maddi konularda çok baskısı olmuştur mesela. özel sektörde çalışmama izin vermemişti, hayatıma çok kesin müdaheleler yapmıştı. ama o zamanlar annem de beni harcamıştı kocası için. o günleri unutamıyorum hiç. her neyse annem aldatıldığından emin ve babam tarafından çok suçlandı psikolojisi bozuk olmakla.. annemin ruh hali asıl o suçlamalardan sonra bozuldu. ama ben onu o evden ayırmakla ona elimden geldiğince bakmakla üstüme düşeni yaptığımı düşünüyorum. o ise babamdan intikam alma ya da ona ceza verme yolu oalarak beni kullanmak istiyor. artık annemin beni evladı olarak gördüğünü düşünmüyorum. babamı düğünde istemiyor, babam ben o düğünde olacağım istemiyorsa o gelmesin diyor. tek çocuğum bu arada...iki ayrı düğün yapacak gücümüz yok...gümüşhane de tek bir düğün olacak. nişanlım ve ailesi biri annen ise diğeri baban diyor.. ve annem psikolojik bir desteğe kesinlikle yanaşmıyor.
sonuç olarak arkadaşlar ben babam öldüğünde keşke demek istemiyorum... bir tarafı seçmek istemiyorum...düğünümden sonra kimse bana küssün istemiyorum.. nişanlıma mahcup olmak istemiyorum.. ben sorun istemiyorum..
sizden sormak istediğim şudur; dinen ahlaken babama yüz çevirmemekle doğru olanı mı yapıyorum. babam açık açık bizi terk etse siler geçerim... güçlü kızımdır, unutabilirim. ama o şu an yalan söylüyor bile olsa bundan emin olamam hiçbir zaman..diyorum ya gözümle görmedim..annemin beni zorlaması doğru değil gibi geiliyor ve içimden gelmeyerek onun isteklerini yapmak şahsiyetime hakaret gibi geliyor..bir tartışmamızda seni hizaya getiremedim demişti...unutamıyorum...anlayamıyorum..
sonuç olarak arkadaşlar ben babam öldüğünde keşke demek istemiyorum... bir tarafı seçmek istemiyorum...düğünümden sonra kimse bana küssün istemiyorum.. nişanlıma mahcup olmak istemiyorum.. ben sorun istemiyorum..
sizden sormak istediğim şudur; dinen ahlaken babama yüz çevirmemekle doğru olanı mı yapıyorum. babam açık açık bizi terk etse siler geçerim... güçlü kızımdır, unutabilirim. ama o şu an yalan söylüyor bile olsa bundan emin olamam hiçbir zaman..diyorum ya gözümle görmedim..annemin beni zorlaması doğru değil gibi geiliyor ve içimden gelmeyerek onun isteklerini yapmak şahsiyetime hakaret gibi geliyor..bir tartışmamızda seni hizaya getiremedim demişti...unutamıyorum...anlayamıyorum..
