Kızlar Günaydın; diğer konularımdan belki hatırlarsınız annem 3,5 yaşında olan oğluma bakıyo parayla...
3,5 yıldır ne çektiğimi bir Allah bir ben biliyorum. Genç yaşta bembeyaz oldu saçlarım... Oğlumun yemegine kadar ben yapıp bırakıyorum. Yemek yapmak zorunda değilmiş. Şimdi diceksiniz ki neden kahrını çekiyorsun ver kreşe. Annemlerin durumları pek iyi değil. (Ben bildim bileli değil gerçi.. Hep yok yok).
Oğlum kreşe gitse bile her kafaları sıkıştıklarında beni bulacakları için bari diyorum bu şekilde emeginin karşılıgında alsın. Annem görüntüde çok masum görünen içinde zerre evlat sevgisi olmayan bir kadındır.
23 yaşında evlendim.. Kardeşlerine gitti beni şikayet etti. Neymiş bire taraflarım kalkmış erken yaşta evleniyormuşum. (Heray kimse düzenli para getirmeyecek tabii.) Maaşımı kuruşu kuruşuna alırdı elimden.
Aile içinde ablalarımla aramızda laf taşıyıp aramızı kötü etti. Dedikoduyu acayip sever.
Bu kadar özetten sonra gelelim dün akşama; Kendisinden küçük olan teyzemin yanına gitmiş kardeşi hasta diye grip olmuşta.
(Ben hastalıktan ayaga kalkamazken ateşler içinde yanarken haftasonu bari düşün yakamdan dedi) Bu arada teyzemle krakterleri birebir aynı.
Çagrı attı bana, aradım ben teyzendeyim burda kalıcam kocan kaçta gidicek dedi. Eşim benden sonra çıkıyo 9 gibi oluyo genelde ama arada karşıda işi oluyo 6,30 da çıkıyo.
Bende dedim konuşmadık ama 9 gibi çıkar heralde. Sonra eşime sordum dediki 6,30 da çıkıcam. Bende akşam çok geç olmadan dedim annemi arayayım saat daha 21,30 iftar olalı yarım saat olmuş.
Dedim anne böyle böyle. Vay efendim bu saatte napabilirmiş şimdi mi haber verilirmiş bu. Onun hayatı benim oğluma baglı değilmiş başka işleride olabilirmiş.
Nasıl erkeklik yapıyo bana nasıl bangır bangır bagırıyo. Belliki teyzem yanında onun yanında bak nasıl sindiriyorum imajı çiziyo. Başkalarının yanında da yaptı daha önce. Bayılıyo çocuk gibi azarlamaya.
Daha öncede ailece abime gitmiştik. Egleniyoruz gülüyoruz filan. Sesimiz biraz yükselse susun, az sessiz olun bilmem ne. Eşimde dedi çıkınca bir daha annenle aynı ortamda bulunmak istemiyorum dedi.
Ben 30 yaşındayım eşim 33. Eşimde bende mühendisiz. Çok şükür sayıldıgımız bir işimiz var.
Annemin birde durumu yok maddi açıdan olsa resmen köle muamelesi yapardı. Eşim artık nefret etmiş sohbet bile etmiyo yaptıklarını gördükçe.
Akılsızlıkları ve şükürsüzlükleri yüzünden varolan bir çok şeylerini kaybettiler, kiradalar şuan. Bana herseferinde bana ev alcaksın,peşinatı sen vereceksin babanın askerliğini sen ödiceksin diye diretmeler yapıyo.
4 kardeşiz başka kimseden bişey istediği yok. Biliyo kimseden kurus alamayacagını. Benim çocuguma bakıyormuş !!! Sanki bedava bakıyo. Kafayı yememek içten değil. Bakma diyip rest çeksem gene başıma gelcek para diye baksa durum ortada iki ucu ….. değnek hayatan bıktım artık. Annem saolsun düşmandan beter.
3,5 yıldır ne çektiğimi bir Allah bir ben biliyorum. Genç yaşta bembeyaz oldu saçlarım... Oğlumun yemegine kadar ben yapıp bırakıyorum. Yemek yapmak zorunda değilmiş. Şimdi diceksiniz ki neden kahrını çekiyorsun ver kreşe. Annemlerin durumları pek iyi değil. (Ben bildim bileli değil gerçi.. Hep yok yok).
Oğlum kreşe gitse bile her kafaları sıkıştıklarında beni bulacakları için bari diyorum bu şekilde emeginin karşılıgında alsın. Annem görüntüde çok masum görünen içinde zerre evlat sevgisi olmayan bir kadındır.
23 yaşında evlendim.. Kardeşlerine gitti beni şikayet etti. Neymiş bire taraflarım kalkmış erken yaşta evleniyormuşum. (Heray kimse düzenli para getirmeyecek tabii.) Maaşımı kuruşu kuruşuna alırdı elimden.
Aile içinde ablalarımla aramızda laf taşıyıp aramızı kötü etti. Dedikoduyu acayip sever.
Bu kadar özetten sonra gelelim dün akşama; Kendisinden küçük olan teyzemin yanına gitmiş kardeşi hasta diye grip olmuşta.
(Ben hastalıktan ayaga kalkamazken ateşler içinde yanarken haftasonu bari düşün yakamdan dedi) Bu arada teyzemle krakterleri birebir aynı.
Çagrı attı bana, aradım ben teyzendeyim burda kalıcam kocan kaçta gidicek dedi. Eşim benden sonra çıkıyo 9 gibi oluyo genelde ama arada karşıda işi oluyo 6,30 da çıkıyo.
Bende dedim konuşmadık ama 9 gibi çıkar heralde. Sonra eşime sordum dediki 6,30 da çıkıcam. Bende akşam çok geç olmadan dedim annemi arayayım saat daha 21,30 iftar olalı yarım saat olmuş.
Dedim anne böyle böyle. Vay efendim bu saatte napabilirmiş şimdi mi haber verilirmiş bu. Onun hayatı benim oğluma baglı değilmiş başka işleride olabilirmiş.
Nasıl erkeklik yapıyo bana nasıl bangır bangır bagırıyo. Belliki teyzem yanında onun yanında bak nasıl sindiriyorum imajı çiziyo. Başkalarının yanında da yaptı daha önce. Bayılıyo çocuk gibi azarlamaya.
Daha öncede ailece abime gitmiştik. Egleniyoruz gülüyoruz filan. Sesimiz biraz yükselse susun, az sessiz olun bilmem ne. Eşimde dedi çıkınca bir daha annenle aynı ortamda bulunmak istemiyorum dedi.
Ben 30 yaşındayım eşim 33. Eşimde bende mühendisiz. Çok şükür sayıldıgımız bir işimiz var.
Annemin birde durumu yok maddi açıdan olsa resmen köle muamelesi yapardı. Eşim artık nefret etmiş sohbet bile etmiyo yaptıklarını gördükçe.
Akılsızlıkları ve şükürsüzlükleri yüzünden varolan bir çok şeylerini kaybettiler, kiradalar şuan. Bana herseferinde bana ev alcaksın,peşinatı sen vereceksin babanın askerliğini sen ödiceksin diye diretmeler yapıyo.
4 kardeşiz başka kimseden bişey istediği yok. Biliyo kimseden kurus alamayacagını. Benim çocuguma bakıyormuş !!! Sanki bedava bakıyo. Kafayı yememek içten değil. Bakma diyip rest çeksem gene başıma gelcek para diye baksa durum ortada iki ucu ….. değnek hayatan bıktım artık. Annem saolsun düşmandan beter.