- 27 Ocak 2014
- 759
- 525
- 138
- Konu Sahibi immanuelkant
-
- #1
iyi akşamlar hanımlar :)
Bu sorunun kökeni beni sevindiren bir şey aslında. Konu annem. Kendisi 52 yaşında, ben tek evladıyım. Babamı 6 yıl önce kaybettik. Annem klasik karadeniz kadınıdır, tipik oğlak burcu, feci inatçı, göz önünde olmayı sever ama göze batınca da ürker, kafası hep karmakarışıktır, bugün dediğini yarın onaylamaz, 3. şahısları hep tehdit olarak görür vs vs. paranoyak da bir insandır ama çok saftır, ilginç bir karakter yani, son 1 yıldır evlilik lafı geçiyor ağzından şakayla karışık. ben hiç bir zaman tepki koymadım bilakis ah ne güzel olur çok sevinirim yalnızlığına yoldaş olur gibi telkinlerde bulundum. her defasında da aman saçmalama ben hala babanı seviyorum. şaka yapıyorum bu yaştan sonra evlilik benim neyime der. ara sıra bu laflar açılır hep aman benim neyime neyime ben senin başına üvey baba getiremem.. (yaşım 23 ve annemle çok sık kalmıyorum işim gücüm okulum var.) bugün boştum saat 12ye kadar yatak keyfi yaptım, 11 gibi uyanmıştım ama ses çıkarmadım telefonu çaldı, sesini olduğu gibi duyuyorum odamdan, arayan muhtemelen bir erkek ve konuşmalar şu şekil;
-aa sen misin?
- yoo özlemedim ne özlicem seni ya, merak da etmedim, telefonunu bi yerde düşürmüştür bi şey olmuştur dedim sonra aklıma bile gelmedi valla..
-hayır, hayır çıkamam dışarı işlerim var. hem ne görüşmesi yahu? düşünüyorum henüz.
-babam da ne yapsın işte bildiğin gibi. (hep tafralı, atarlı konuşuyor)
-erleichda da aynı okul falan uğraşıyor işte. ben de evdeyim, ev işleriyle uğraşıyorum napıcam sanki.
karşı tarafın sesini duyamadığımdan sadece annemin söylediklerinden hatırımda kalanlardır bu yazdıklarım.
bu tarz konuşmalar, 1 saat kadar konuştular ama tam olarak hatırlamıyorum. konuşmalardan anladığım kadarıyla adam uzaktan tanıdığı, aynı memleketli, aileyi falan tanıyor(bu adamın lafı daha önce geçmişti, hatta ilerde evlenmek gibi bi şey düşünürsem onla olur demişti) adamın da eşi vefaat etmiş yıllaaar önce..
telefonu kapatıp beni uyandırmaya geldi, kalktım kahvaltı falan hazırladık, normalde aksi aksi takılır ama bu kez yüzü gülüyor ay dur ben koyayım çayı kızım vs gibi nazik tavırlar. bi mutlu yani. bi şey demedim tabi. 'ay sen uyurken bi arkadaşım aradı sürekli nasihat ediyor hihihih uyurken kapıyı camı iyi kapatacakmışım, bahçeyi kontrol edecekmişim hihiihih sanki ben bunları yapmıyorum da hihihihiih' hadi ya bak seni düüşünmüş işte dedim. yine bi şey sormadım. çünkü alacağım cevaptan adım gibi eminim.. NE ALAKASI VAR BE! KADIN ARKADAŞIM İŞTE ARADI ÖYLE SOHBET ETTİK. (insanı çıldırtır)
sizden şu konuda tavsiye vermenizi istiyorum; annem bu konuştuğu insan her kimse ruhunu okşuyor belli yani mutlu falan ama adamı sürekli tersliyor ayol! bi yere kadar yani di mi naz da? adama da telefonda ofla pufla tavır al. belli ki güzel güzel bir diyalog ve gelecek idame ettirmek istiyor adam ama bizimki sürekli kaçıyor yani hani kendini ağırdan sat diye bi şey vardır ya bizimki sanki lütfedermişcesine davranıyor abartıyor. sonunda karşısındaki de pes edicek bu sefer kendi de üzülecek.. ben isterim ki görüşsün, evlensin mutlu olsun çünkü başka evladı yok, ben yarın öbür gün evlenip gidicem muhtemelen şehir dışında olucam ona bir yol arkadaşı olsun taşı bile yosun sarıyor ölünün yasını tut tut nereye kadar? anneme ne diyeyim nasıl yaklaşayım? ona daha ılımlı olmasını sevginin hayatı paylaşmanın güzel bir şey olduğunu ve bunun yaşı olmadığını nasıl cümlelerle anlatayım? ona bir şeyi aşılamak öylesine zor ki! öyle inatçı kiii!!!
Bu sorunun kökeni beni sevindiren bir şey aslında. Konu annem. Kendisi 52 yaşında, ben tek evladıyım. Babamı 6 yıl önce kaybettik. Annem klasik karadeniz kadınıdır, tipik oğlak burcu, feci inatçı, göz önünde olmayı sever ama göze batınca da ürker, kafası hep karmakarışıktır, bugün dediğini yarın onaylamaz, 3. şahısları hep tehdit olarak görür vs vs. paranoyak da bir insandır ama çok saftır, ilginç bir karakter yani, son 1 yıldır evlilik lafı geçiyor ağzından şakayla karışık. ben hiç bir zaman tepki koymadım bilakis ah ne güzel olur çok sevinirim yalnızlığına yoldaş olur gibi telkinlerde bulundum. her defasında da aman saçmalama ben hala babanı seviyorum. şaka yapıyorum bu yaştan sonra evlilik benim neyime der. ara sıra bu laflar açılır hep aman benim neyime neyime ben senin başına üvey baba getiremem.. (yaşım 23 ve annemle çok sık kalmıyorum işim gücüm okulum var.) bugün boştum saat 12ye kadar yatak keyfi yaptım, 11 gibi uyanmıştım ama ses çıkarmadım telefonu çaldı, sesini olduğu gibi duyuyorum odamdan, arayan muhtemelen bir erkek ve konuşmalar şu şekil;
-aa sen misin?
- yoo özlemedim ne özlicem seni ya, merak da etmedim, telefonunu bi yerde düşürmüştür bi şey olmuştur dedim sonra aklıma bile gelmedi valla..
-hayır, hayır çıkamam dışarı işlerim var. hem ne görüşmesi yahu? düşünüyorum henüz.
-babam da ne yapsın işte bildiğin gibi. (hep tafralı, atarlı konuşuyor)
-erleichda da aynı okul falan uğraşıyor işte. ben de evdeyim, ev işleriyle uğraşıyorum napıcam sanki.
karşı tarafın sesini duyamadığımdan sadece annemin söylediklerinden hatırımda kalanlardır bu yazdıklarım.
bu tarz konuşmalar, 1 saat kadar konuştular ama tam olarak hatırlamıyorum. konuşmalardan anladığım kadarıyla adam uzaktan tanıdığı, aynı memleketli, aileyi falan tanıyor(bu adamın lafı daha önce geçmişti, hatta ilerde evlenmek gibi bi şey düşünürsem onla olur demişti) adamın da eşi vefaat etmiş yıllaaar önce..
telefonu kapatıp beni uyandırmaya geldi, kalktım kahvaltı falan hazırladık, normalde aksi aksi takılır ama bu kez yüzü gülüyor ay dur ben koyayım çayı kızım vs gibi nazik tavırlar. bi mutlu yani. bi şey demedim tabi. 'ay sen uyurken bi arkadaşım aradı sürekli nasihat ediyor hihihih uyurken kapıyı camı iyi kapatacakmışım, bahçeyi kontrol edecekmişim hihiihih sanki ben bunları yapmıyorum da hihihihiih' hadi ya bak seni düüşünmüş işte dedim. yine bi şey sormadım. çünkü alacağım cevaptan adım gibi eminim.. NE ALAKASI VAR BE! KADIN ARKADAŞIM İŞTE ARADI ÖYLE SOHBET ETTİK. (insanı çıldırtır)
sizden şu konuda tavsiye vermenizi istiyorum; annem bu konuştuğu insan her kimse ruhunu okşuyor belli yani mutlu falan ama adamı sürekli tersliyor ayol! bi yere kadar yani di mi naz da? adama da telefonda ofla pufla tavır al. belli ki güzel güzel bir diyalog ve gelecek idame ettirmek istiyor adam ama bizimki sürekli kaçıyor yani hani kendini ağırdan sat diye bi şey vardır ya bizimki sanki lütfedermişcesine davranıyor abartıyor. sonunda karşısındaki de pes edicek bu sefer kendi de üzülecek.. ben isterim ki görüşsün, evlensin mutlu olsun çünkü başka evladı yok, ben yarın öbür gün evlenip gidicem muhtemelen şehir dışında olucam ona bir yol arkadaşı olsun taşı bile yosun sarıyor ölünün yasını tut tut nereye kadar? anneme ne diyeyim nasıl yaklaşayım? ona daha ılımlı olmasını sevginin hayatı paylaşmanın güzel bir şey olduğunu ve bunun yaşı olmadığını nasıl cümlelerle anlatayım? ona bir şeyi aşılamak öylesine zor ki! öyle inatçı kiii!!!