Veganlarin, aktivistlerin yaptığı bu değil. Rica ediyorum sanki ben konu sahibini gömüyorum da siz de iyiliğine savunuyormuşsunuz gibi bir savunmaya girmeyin.
Bu kadının yaşadığı şey normal değil ve evet o ruh halini yaşayan birisi olarak yine yazıyorum bu da bir hastalık.
Ben 2 yıl ailemin yanına bile gidemedim evde, sokakta yardım ettiğim kedileri kimseye emanet edemediğimden. Doğum yapacak ve yavrular ölecek diye kaç tane gebe kediyi içeri aldım ama bunların hepsi hayatınızı mahvediyor, kendinizi unutuyorsunuz.
İşteyken bile aklınız kedilerde kalıyor ya da bir tatile gidemiyorsunuz kime emanet edilir o kadar kedi? Hayvan otelleri çok pahalı. Mamalarını satın almak, aşılarını yaptırmak pire damlası vs. hepsi hayatınızı maddi açıdan kalitesizleştiren şeyler.
Her gün 15 kediyi tarayamazsınız her yer kıl tüy olur, yemekleriniz de dahil ki, kıyafetlerinize girmiyorum bile, 15 kediyi eğitemezsiniz mutfağınıza da girerler, kum 1 kedi için günlük temizlenirse koku olmaz ama 15 tanesi için eviniz hep kokar, tırmalama tahtasını öğretmeniz mümkün değil hadi öğrettiniz diyelim, bir tahta ne kadar bilginiz var mı? Tırmalama tahtaları aldım hep kullansın olmaz, ömrü var. Sonra yine alırsınız. 15 kedinin haftada bir tırnağını kesmeniz hayat kalitenizi nasıl etkiler? Veterinere aylık ne kadar ödersiniz? Mama parası ne kadar tutar? Kısırlaştırma masrafı ne olur? Yolda gördüğünüz araba çarpmış bir kedinin veteriner masrafı ne kadar fikriniz var mı? 5 yıl önce cebimde sadece o ayı geçirecek param varken veterinere 1600lira ödediğimi bilirim. Yolda gördüğüm hasta kedi için iş görüşmesine girmediğimi ya da yavru kedilerimi sahiplendirme için her gün internette 2 saat ilan açma düzenleme ile uğraştığımı (işten ve bu kadar kedinin bakımından kaç saat kalır sizce kendimize??), isteyen kisilere kedilerini ulaştırmak için işimden defalarca izin alıp bir sürü yol gidip masraf yaptığımı, bir çoğunu buyunce al biz bakmıyoruz diye geri verdiklerini ve kedi sayımın "mecburi" artış yaşadığını ve yükümun istemeden arttığını ama vicdani yükünden de kurtulamadıgim için onu da alıp baktığımı... Sizce bunlar ruhumuza iyi mi geliyor? Hayat sizce böyle geçmeli mi? Kendiniz böyle mi yapıyorsunuz? Konu sahibi şuan çok duygusal karar alıyor ve onu yanlış etkiliyorsunuz.
Ben tüm bunları yaparken bana karşı çıkanları kötü olmakla, duyarsız olmakla suçladım ama öyle değil işin aslı. Evet belki bir çoğu duyarsız ama ben de normal değildim. Her hayvan ölür bunun doğal olduğunu kabul etmek gerekir ilk önce. Kedilerin haddinden fazla çoğaldığını ve bu sebeple hepsinin kurtarılması durumunda dünyaya zararı olduğunu da. Yapılması gereken kısırlaştırma işlemi. Ayrıca bu kadar kedileri severken yedirdigimiz mamaların içeriklerini biliyor musunuz? Hindi, tavuk, sığır ya da balık. Peki neden kedilere kalbimiz bu kadar üzülürken yedirdigimiz hayvanlara üzülmüyor? Çünkü kedilerle fazla bağ kurduğumuz, fazla empatik davrandigimiz için.
Bilmeden ahkam kesmeyiniz! Ben bilmeden yazmıyorum bunları. Önce 20 kedi evinize alın 2 yıl besleyin sonra burada olumlamalarinizi yapın ben tamamen konu sahibinin iyiliği için yazıyorum.
