- 24 Haziran 2011
- 23.301
- 48.375
Çocukların tek diyeceği şey bula bula baba diye bize bunu mu yaptın olacak.
Ayrıca o kadar kötü olsa ikinciye hamile kalmazdınız bence abartıyorsunuz.
Çocukların tek diyeceği şey bula bula baba diye bize bunu mu yaptın olacak.tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi
Kesinlikle boşanın asla,asla düzelmez benimkinde içki yok sözde namazda niyazda ona rağmen düzelmedi keşke 2.gebelik olmasaydı neyse sağlikla gelsin boşanin yüzünüze renk gelecek böyle bir evlilik insanın enerjisini çekiyorMerhaba… burayı hep okurdum ama yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ben 28 yaşında bir anneyim eşimle üniversite tanıştım 3 yıl sevgilim oldu sonrasında evlendim 4 yaşında bir kızım var 4.5 aylık hamileyim bir oğlum olacak Allahım sağlıkla gelmeyi nasip etsin yavruma. Ben çok severek maddi bir beklentisi olmadan kendi düğünümü mobilyasını kendi almış biriyim isteklerim hiç bir zaman olmadı çünkü eşimde veya ailesinde yapacak durum yoktu bende istemedim zaten kendi kendime eşimle çabaladım yaptım ailem 16 saat uzaklıkta yaşıyor eşim sürekli içip durur işine gider ama maaşı ancak ona yeter bize üç beş kuruş kalır içmese evde huzur bırakmaz kızımın yanında bana bağırır hatta vurmaya çalışır bunu dördüncü defa yaşadık sinirleri bozuk hasta bir insan olduğunu düşünüyorum. Kendi iş yerim var ama sezonluk kazanan bir sektördeyim tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi ama ben düzeleceğini sanmıyorum içimde sevgi zaten kalmadı her lafı söylüyoruz artık birbirimize o kadar büyük geliyor ki suan yaşadıklarım sanki hiç ayağa kalkamayacak gibiyim çocuklarım var onları bir hayat bekliyor ben onları bırakamam ailem arkamda duruyor ama ben yanlış bir seçim yapmaktan korkuyorum eşim kızıma düşkün yada onu bahane ediyor bilmiyorum onada evlat hasreti çektireceğim için üzülüyorum. Yaşadıklarımın bir kısmı bunlar… kafam çok karışık fikir verin
hemen bosanin.ilerde cocuklariniz size tam tersi sitem edecek yoksa.neden bosanmadin ezik gibi cektin bizide bu senaryolarin icinde biraktin diye sitem wdecekler size saygi bile duymayacaklar.ben anneme hep sitemimdir hala da oyle.keske bizi birakip gitseydin en azindan.boyle uzgun hasta korkak birine donusmeseydin diyorumMerhaba… burayı hep okurdum ama yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ben 28 yaşında bir anneyim eşimle üniversite tanıştım 3 yıl sevgilim oldu sonrasında evlendim 4 yaşında bir kızım var 4.5 aylık hamileyim bir oğlum olacak Allahım sağlıkla gelmeyi nasip etsin yavruma. Ben çok severek maddi bir beklentisi olmadan kendi düğünümü mobilyasını kendi almış biriyim isteklerim hiç bir zaman olmadı çünkü eşimde veya ailesinde yapacak durum yoktu bende istemedim zaten kendi kendime eşimle çabaladım yaptım ailem 16 saat uzaklıkta yaşıyor eşim sürekli içip durur işine gider ama maaşı ancak ona yeter bize üç beş kuruş kalır içmese evde huzur bırakmaz kızımın yanında bana bağırır hatta vurmaya çalışır bunu dördüncü defa yaşadık sinirleri bozuk hasta bir insan olduğunu düşünüyorum. Kendi iş yerim var ama sezonluk kazanan bir sektördeyim tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi ama ben düzeleceğini sanmıyorum içimde sevgi zaten kalmadı her lafı söylüyoruz artık birbirimize o kadar büyük geliyor ki suan yaşadıklarım sanki hiç ayağa kalkamayacak gibiyim çocuklarım var onları bir hayat bekliyor ben onları bırakamam ailem arkamda duruyor ama ben yanlış bir seçim yapmaktan korkuyorum eşim kızıma düşkün yada onu bahane ediyor bilmiyorum onada evlat hasreti çektireceğim için üzülüyorum. Yaşadıklarımın bir kısmı bunlar… kafam çok karışık fikir verin
Böyle bir adamdan 2. cocugu yapmamaliydiniz olan hep cocuklara oluyor annede perisan oluyor yazikMerhaba… burayı hep okurdum ama yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ben 28 yaşında bir anneyim eşimle üniversite tanıştım 3 yıl sevgilim oldu sonrasında evlendim 4 yaşında bir kızım var 4.5 aylık hamileyim bir oğlum olacak Allahım sağlıkla gelmeyi nasip etsin yavruma. Ben çok severek maddi bir beklentisi olmadan kendi düğünümü mobilyasını kendi almış biriyim isteklerim hiç bir zaman olmadı çünkü eşimde veya ailesinde yapacak durum yoktu bende istemedim zaten kendi kendime eşimle çabaladım yaptım ailem 16 saat uzaklıkta yaşıyor eşim sürekli içip durur işine gider ama maaşı ancak ona yeter bize üç beş kuruş kalır içmese evde huzur bırakmaz kızımın yanında bana bağırır hatta vurmaya çalışır bunu dördüncü defa yaşadık sinirleri bozuk hasta bir insan olduğunu düşünüyorum. Kendi iş yerim var ama sezonluk kazanan bir sektördeyim tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi ama ben düzeleceğini sanmıyorum içimde sevgi zaten kalmadı her lafı söylüyoruz artık birbirimize o kadar büyük geliyor ki suan yaşadıklarım sanki hiç ayağa kalkamayacak gibiyim çocuklarım var onları bir hayat bekliyor ben onları bırakamam ailem arkamda duruyor ama ben yanlış bir seçim yapmaktan korkuyorum eşim kızıma düşkün yada onu bahane ediyor bilmiyorum onada evlat hasreti çektireceğim için üzülüyorum. Yaşadıklarımın bir kısmı bunlar… kafam çok karışık fikir verin
Bir insan için bu dünyadaki en zor şey değişmektir.tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi
Kızına düşkün adam böyle davranmaz. Sağlıkla dogurun ama keşke iki çocuğa birden bunu yapmasaydinMerhaba… burayı hep okurdum ama yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ben 28 yaşında bir anneyim eşimle üniversite tanıştım 3 yıl sevgilim oldu sonrasında evlendim 4 yaşında bir kızım var 4.5 aylık hamileyim bir oğlum olacak Allahım sağlıkla gelmeyi nasip etsin yavruma. Ben çok severek maddi bir beklentisi olmadan kendi düğünümü mobilyasını kendi almış biriyim isteklerim hiç bir zaman olmadı çünkü eşimde veya ailesinde yapacak durum yoktu bende istemedim zaten kendi kendime eşimle çabaladım yaptım ailem 16 saat uzaklıkta yaşıyor eşim sürekli içip durur işine gider ama maaşı ancak ona yeter bize üç beş kuruş kalır içmese evde huzur bırakmaz kızımın yanında bana bağırır hatta vurmaya çalışır bunu dördüncü defa yaşadık sinirleri bozuk hasta bir insan olduğunu düşünüyorum. Kendi iş yerim var ama sezonluk kazanan bir sektördeyim tek korkum çocuklarımın bana neden savaşmadın babamı düzeltmedin demesi ama ben düzeleceğini sanmıyorum içimde sevgi zaten kalmadı her lafı söylüyoruz artık birbirimize o kadar büyük geliyor ki suan yaşadıklarım sanki hiç ayağa kalkamayacak gibiyim çocuklarım var onları bir hayat bekliyor ben onları bırakamam ailem arkamda duruyor ama ben yanlış bir seçim yapmaktan korkuyorum eşim kızıma düşkün yada onu bahane ediyor bilmiyorum onada evlat hasreti çektireceğim için üzülüyorum. Yaşadıklarımın bir kısmı bunlar… kafam çok karışık fikir verin