Bir kelime uğruna...

Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim arkadaşlar.

Bir "gruba" değişilmek gerçekten incitici. Şaşırtıcı da. Konunun özünü kavrayabilmiş hiç bir insan, dini bir oluşum için ailesinden, sorumlu olduğu kişilerden vazgeçmez. Koca bir dengesizlik bu. Had safhada bir algılayamama, hakkını verememe, ne yapacağını bilememe durumu. Ama asla insani değil. Azdan az, çoktan çok gider derler. Yazık ki kaybettiklerinin farkında olamayacak. Ben artık onu hak yolundan döndürmeye çalışan biriyim. Bazı insanlar kendini ne kadar da kolay aklayabiliyor. Ben bunu hiç bir zaman yapamadım. Bu kadar kolaycı olamadım. Şimdi ettiğim onca fedakarlığa, onca emeğe acıyorum. Gerçekten zerre kadar "değmezmiş".
 

Damdan düşenin halinden en iyi damdan düşen anlarmış. Bana verebileceğin tüyolar çok işime yarayabilir. Umarım atlatmışsınızdır...
Umarım ben de bir gün "oh be" diyebilirim...
 
disaridan bakan "cocuk", sizi anlamaya calisan "kadin" olarak söyleyebilirim ki; bence en dogru karari vermissiniz..
Bu borclarin bitecegi 2 yil, yeni borclarin ortaya cikmayacagi anlamina gelmez, ve siz zamanla kucucuk evde herseyi cocugunuzdan saklayamazdiniz, onun yainda kavga edip "anne" ya da "baba" profilini dagitmaktansa ayri ama zamanla gorusulen, o zamanlari en iyi sekilde degerlendiren profiller olusabilir ki bence bu en guzeli..
Guclu, ayaklari yere basan, ne istedigni bilen, maddi imkani olan bir kadinsiniz, cocuguna gozu gibi bakan bir annesiniz.. 5 yil bu evlilige dayanabildiyseniz ve karsinizdaki azicik ama azicik yanassaydi daha da dayanabilecek gucte birisiniz, bu durumda cocugunuzla kendi hayatinizi cok daha iyi bir sekilde yasayacaginizi dusunuyorum...
Kendi aklinizdan ve kalbinizden uzaklasmamanizi, bundan sonraki adimlarinizi "esinizi" degil de "cocugunuzu ve kendinizi" dusunerek atmainizi, ve gonlunuzdekinin hakkinizda hayirlisi olmasini dilerim...
 


Çok teşekkür ederim. İçimi ısıttı yazdıklarınız. En doğru kararı verdiğimden zaten eminim. Ama destek görmek de ayrı bir motivasyon kaynağı oluyor...
 
canım sizin için hayırlı olan buymuş demekki bence en doğru kararı vermişsiniz sizi bu kadar çabuk silen bir adamla zaten hiçç işiniz olamaz merak etmeyin oğlunuz sizinle olucaktır verdiği tepki çok normal evet şimdi zor bir süreçseni ve oğlunu bekliyo ama sen böyle güçlü olduğun sürece hiçç bir şey olmaz her şey çok güzel olucaktır
 
Ben o güzel oğlunuz için bir şeyler yazacağım izninizle...Oldukça geç kalınmış bir boşanma gerçekleştirmiş bir annem-babam var. Dikkatinizi çekerim oldukça geç kalınmıştı bu karar için...
Çocukları için duygusual baskı ve vicdani hesaplaşmaların altında yıllarca mücadele etmiş bir annem var..23 yıl sonra boşandılar...Beni büyütmüşlerdi.

Ama ne oldu biliyor musunuz? Şu an ben bir takım korkular ve güvensizlikler ayşıyorum...
Onlar bize hiç bir şey yansıtmadıklarını düşünüyorlardı. Ama ben annemin gözünün içinden anlıyordum acısını, mutsuzluğunu 4-5 yaşımda dahi...

Bu sebeplerden ötürü inanın evladınız için sağlıklı, ruhsal durumu daha stabil,enerjisini sadece yavrusuna kanalize edecek bir anne çok çok iyi olacaktır..

Babasına gelince; bu seçtiği hayatla ( ki Sizinsosyal hayatınızda düşünülünce ) çocuğu alması imkansız !

Hele ki inançlı (!) bir insanın küçük oğlunu hiç düşünmeden annesinden ayırma cüretine girmesi söz konusu bile olmamalı..Bu tarz insanları kınıyorum !!!

Yolunuz açık olsun ana- oğul inşallah....
 


Evet doğru olanı yaptım. Aldatıldığım, bir sürü yalana mağruz kaldığım, bu ilişkide güven kadar önemli bir duygudan bile mahrum kaldığım halde, bildiğim şeytan bilmediğim şeytandar iyidir deyip oğlum babasıyla büyüsün diye sürdürmeye çalıştığım bir evlilik için aslında kaçınılmaz sondu bu. Bari keşke "tü kaka" kadın etiketi yemeseydim. En azından buna hakkım vardı. Ama çoğu kişi, özellikle onun ailesi "kocası doğru yola girince işine gelmedi" gibi yakıştırmalar yapacak. Etrafa karşı ne de kolay temizledi onca hatasını. Kaka insan ben oldum!
İnşallah dediğniiz gibi olur. Sizin gibi güzel insanların yaşıyor olduğunu bilmek, anlaşılmak umut veriyor. Teşekkür ederim.
 


Sabah oğlum babasını görmeyince sordu. Yüreğim bin parça oldu inanın. 4 yaşında. Off yazamıycam
 
ailesini umursama bence herkes kendi çocuğunu haklı görür. bu kadar sorun yaşadığınızı bilmiyolarmıydı yani bu bir birikimin sonucu oluşmuş bi olay çünkü
 
ailesini umursama bence herkes kendi çocuğunu haklı görür. bu kadar sorun yaşadığınızı bilmiyolarmıydı yani bu bir birikimin sonucu oluşmuş bi olay çünkü

Aslında çok haklısınız. Umursamak çok yersiz. Hiç destek olmayan insanların ne söylediği de önemsenmemeli.
 
zaten onlarla muhaatap olmazsınız artık bırakın kendi kendilerine konuşsunlar . ne kadar emek verdiğinizi siz biliyosunuz nasılsa önemli olan bu. geriye dönüp baktığınızda çaba göstermedim demeyeceksiniz
 
İslam dini boşanmayı razı göstermez, aldatma, sapık ilişki, şiddet dışında hoş karşılamaz.

Hatta bir menkıbe vardır. Şeytanlar bir araya toplanıp yaptıkları ile övünürlermiş. Ama büyük şeytan hiç bir kötülük yapmamışsınız diye onları azarlarmış, başka bir şeytan gelip ben bugün bir evlinin arasına fitne soktum diyince işte şeytan asıl o zaman sevinmiş.

Dini bütün olan, namaz kılan kocanızın bunları bilmesi ve cemaat için evliliğini bitirmemesi, hatta kötü giden evliliğinin düzelmesi için uğraşması gerekirdi. Onun dini bu kadarmış. Cemaati için evliliğiini bitiren bir adam için artık tek söz söylemeye değmez, küfür bile iltifat kalır.

Kadınlar çocuğum için katlanır derler ama çocuklarına en büyük kötülükleri yaparlar. Çünkü siz yansıtmasanızda çocuk bunu hisseder. Ben de yıllarca annemle babamın ayrılmasını istemiştim. Çünkü annem hatta pamuk babam aralarındaki sorunları bize de yansıtıyorlardı, bize de yok yere bağırıyorlardı.

Hele bir arkadaşım anne babasının kavgalarındna depresyone girip, ilaçlar kullanmış zamanında..

Siz hem kendiniz hem çocuğunuz için doğrusunu yapıyorsunuz. Bu toplum boşanmış kadını kabullenecek, onu da anlayacak, destek olacak. Çünkü kimsnein ne olacağı belli değil, bugün bir başkasınaysa yarın bize, yarın sakat da kalırız, mutlu yuvamız da bozulur, olur, herşey insanlar için.

Sizin ne güzel bir geliriniz var, aileniz de destek olur, güçlü de bir kadınsız ve herşeyden önemlisi şimdi küçük ama yarın annesininin küçük fedaisi, oğluşunuz var...

Hakkınızda hayırlısı olsun, sağlıklı, mutlu, huzulrı bir hayat sizin olsun. Allah size ve oğlunuza sağlık ve güç versin, herşey gönlünüzce olsun inşallah...
 
sevgili patafix,
dün konunu ilk okuduğumda olayı çok derinlemesine algılayamamış olmalıyım ki,sana çocuğun için alttan al,dayan vs. gibi önerilerde bulunmuştuma ama şu yazdıklarını okuyunca anladım ki gerek senin gerekse çocuğüunun iyiliği için bu evliliği bitirmekten başka şansın yok artık.sizin olayınız çok kilit bir noktaya gelmiş dayanmış.şimdi o noktayla ilgili yorum yapmak istemiyorum,konun kapanmasın,tehlikeye girmesin diye.ama bu konuda fikrimi az çok anlamışsındır.artık eşin bu seçimi yapmışsa hiç uğraşma,yolun kıyısından dön kardeşim.çok doğru ve cesur bir karar almışsın bence.sorununz maddiyatı falan geçmiş sizin,daha farklı bir boyutta artık.empati yapıyorum,ben de aynı kararı alırdım herhalde.eşinin ailesi içinse biraz argo bir yorum yapıcam:salla!
 

böyle bir etrafın ne gibi değerlendirmelerde bulunduğu hiç önemli değil.insan herşeyden önce sevgi dolu olmalı.herşeye, kuşa çiçeğe böceğe herşeye sevgi dolu olmalı.insanlığın kriteri budur çünkü.o etrafın yaşam tarzında eğer yıkma yoketme varsa diğer bütün yaptıkları riyadır.bu geçmişten bu güne böyle gelmiştir böyle gidecektir.allah hepimizi bu "çoğu kişiler"den bu "etraf"tan korusun
 

amin............
 


Nasıl da doğru, nasıl da olması gerektiği gibi, nasıl da farkındalık konusunda tavan yapmış bir yorum bu. Umarım hayat, yoluma sizin gibi insanlar çıkarır. Her cümlenizde gülümsedim güçle. Ama konu "oğluşum" bölümüne kayınca beynim duruyor. Onunla ilgili ne yazsam, ne düşünsem, ne söylesem ağlamaya başlıyorum. Allah yardımcısı olsun oğlumun. Canım, hayatımın anlamı...
 
Bir şey sormak istiyorum bilen arkadaşlara...
Dava açacağım en kısa zamanda. Acaba tazminat, nafaka ve düğün takılarıma denk düşecek miktarı alabilir miyim? Ne kazanabileceğimi öğrenmek istiyorum. Aileme yük olmak istemem çünkü...
 

bildiğim kadarıyla en son çıkan kanuna göre boşanıldığı taktirde evlendikten sonra alınan yapılan her şey yarı yarıya bölünüyor.Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Damdan düşenin halinden en iyi damdan düşen anlarmış. Bana verebileceğin tüyolar çok işime yarayabilir. Umarım atlatmışsınızdır...
Umarım ben de bir gün "oh be" diyebilirim...

Aslında ilk mesajınızı okuduğumda aslında bu iş bitmiş dedim ama elim gitmedi yazmaya.. Sonra cemaatel ilgili kısmı okuduğumda geri dönülmez bir yola girdiğinizanladım. Her boşanma travmatiktir.Bunu ne kadar isterseniz isteyin. Ama hayat 1 tane ve onu ancak siz yaşayabilirsiniz. Hiçkimse için gününüzü kötü geçirmeye değmiyor inanın.. Eve küçük bir yavrunuz var (benim kızım da 5 yaşındaydı)çok zorlanacağınız zamanlar da olacak. Dilerseniz bir pedagogdan yardım alın. Yavrunuza nasılsa küçük anlamaz muamelesi yapmayın sakın. Onu annesinin de babasının da çok sevdiğiniz sürekli söyleyin. Ama anne ve babanın artık birbirleriyle anlaşamadığını birbirlerini daha fazla üzmemek için böyle bir karar aldıklarını açıklayın.Asla ve Asla siz de babası da birbirinizi çacuğunuza kötülemeyin. Bence bir boşanmada çocuk varsa en önemli hususlar bunlar. Benim kızımilk zamanlar zorlansa da bu süreci hafif atlattı. Elimden gelen her yardımı yapabilirim.. Hakkınızda hayırlısı olsun arkadaşım..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…