Bir kelime uğruna...

samantha · 23 Eylül 2010

Kadını elde ettikten sonra bunların ruhları nereye gidiyor çok merak ediyorum. O yaratıcılığın bir yere kayması lazım yani. Çok üzücü.. Kim olsa aynı tepkileri verir diye düşünüyorum. Sizi tamamen suçsuz buluyorum. O yapmadıkça ilgilenmedikçe daha çok hırslanıyorsunuz. Ama zerre kadar hak etmiyorlar kendimizi üzmemizi.

AZE · 23 Eylül 2010

mirka .!.:
ya çok özür dilerim haddimi aşıyorum belki yanlış anlama ama peki bu konuşmadan sonra soğumuyomusunuz eşinizden. ben bağlasalar durmam artık tehditten sonra.peki nasıl beraber yaşamaya devam ediyosunuz ben mi çok katıyım.ama söz konusu olan masum bir çocuk o alınca siz geri isteyince icralar falan düşünsenize ne olur o çocuğun psikolojisi.peki geri düzelebilecekmi o çocuk onları yaşayınca.tamam sizinki lafta kalmış gerçekleşmemiş ama bunun lafını bile edebilen insana iyi baba denilebilirmi merhametsizlik yani.iyi baba da değilse ben napıyım o adamı.ne biliyim ya.çocuğum henüz yok ama asla çocukların bunlara konu edilmesine dayanamıyorum ben boğarım herhalde bana öyle bişey söylese bilmiyorum ya

arkanda aile,ya da şöyle söyliyeyim hiçkimse yoksa,cebinde de beş kuruşun yoksa,çocuğun da yemeğini bile sadece babasının elinden yiyecek derecede babasına aşıksa maalesef hiçbir yere gidemiyorsun.:çok üzgünüm:

Patafix · 23 Eylül 2010

aydasu .!.:
Patafix
Benım konum ıcın bır cumle yazmıstın...
Unutmam mumkun degıl senı...

Evlı olmadıgım ıcın tam olarak empatı yapamayabılırım bu yuzden Allah yardımcın olsun demek ıstedım...
Kelımelerınızı, cumlelerınızı o kadar ıyı secıyor kendınızı o kadar guzel ıfade edıyorsunuz kı bunu belırtmeden gecemeyecegım...
Galıba ısın en acı yanı hıc tanımadıgımız ınsanlara kendımızı ıkı uc cumleyle ıfade edebılıyorken yıllarımızı verdıgımız eslerımıze, sevdıgımıze derdımızı anlatamamak...

Aydasu, özel insan, özel kadın...
En son sayfasına kadar okudum konunu. Hep izliyordum uzaktan. Ne kadar doğru yazmışsın. Bir kadın, diğer bir kadını anlamaya daha fazla çabalıyor. Hamurumuzda var sanırım çaba, emek, fedakarlık gibi inciler. O incilere sahip olanlar görebiliyor ancak, farkedebiliyor. Şimdi ben karşımdaki bir erkek diye, genel geçer inançlara paralel olarak "erkek ne de olsa, anlamıyor" deyip bir yanımı daha mı öldürmeliyim? Öldüre azalta ne kalacak en sonunda? Hakkını vermek diyoruz hep, peşinde olduğum bu. Hakkını veriyorsam, aynı şeyi beklemeye hakkım yok mu? Erkekmiş. İnsan değil mi bunlar? Yetmez mi insan olmak anlamaya?

Patafix · 23 Eylül 2010

samantha .!.:
Kadını elde ettikten sonra bunların ruhları nereye gidiyor çok merak ediyorum. O yaratıcılığın bir yere kayması lazım yani. Çok üzücü.. Kim olsa aynı tepkileri verir diye düşünüyorum. Sizi tamamen suçsuz buluyorum. O yapmadıkça ilgilenmedikçe daha çok hırslanıyorsunuz. Ama zerre kadar hak etmiyorlar kendimizi üzmemizi.

İmza...

Teşekkür ederim. Anlaşılmak ne güzel şey...

poldi · 23 Eylül 2010

Erkekler neden böyle odunlaşıyorlar yaa..Şuna bak hazırlanmışsınız ne güzel, adam unutmuş, hadi unuttu diyelim ya sonra telafi edebilirdi. Sanki aynı evin içinde iki kardeş gibi olmuşsunuz. Ne bir heyecan kalmış ne bişey. Tamam hiç bir şey eskisi gibi olmaz ama onunda biraz çabalaması lazım. Zor halin arkadaşım.Önceki konundanda biliyorum seni. Allah yardımcın olsun..

mirka · 23 Eylül 2010

Patafix .!.:
Aydasu, özel insan, özel kadın...
En son sayfasına kadar okudum konunu. Hep izliyordum uzaktan. Ne kadar doğru yazmışsın. Bir kadın, diğer bir kadını anlamaya daha fazla çabalıyor. Hamurumuzda var sanırım çaba, emek, fedakarlık gibi inciler. O incilere sahip olanlar görebiliyor ancak, farkedebiliyor. Şimdi ben karşımdaki bir erkek diye, genel geçer inançlara paralel olarak "erkek ne de olsa, anlamıyor" deyip bir yanımı daha mı öldürmeliyim? Öldüre azalta ne kalacak en sonunda? Hakkını vermek diyoruz hep, peşinde olduğum bu. Hakkını veriyorsam, aynı şeyi beklemeye hakkım yok mu? Erkekmiş. İnsan değil mi bunlar? Yetmez mi insan olmak anlamaya?

sadece şurada yazdıklarınızdan eşinizin tutumuyla ilgili anlattıklarınızdan şu sonuç çıkıyorki eşinizden çok şey bekliyorsunuz.çok şey değil dikkatinizi çekerim eşinizden çok şey bekliyorsunuz.neden gerçekleri kabullenip beklentilerinizi nekadar insani olursa olsun azaltıp hayalkırıklığını tekrar tekrar yaşamaktan vazgeçmiyorsunuz.kafanızda yarattığınız o kişi aslında yok.bütün sorun bence bunu kabullenmek

Patafix · 23 Eylül 2010

NIKITA .!.:
CILVE ISVE BELKI?? (FIKIR YURUTUYORUM SADECE, SAKIN YANLIS ANLAMAYIN)
bilmiyorumkismile

Yanlış anlaşılacak bişey yok. Cilve ve işve dedin değil mi, argo vereyim cevabı, gırla.
Bununla yürüseydi eğer kul köle olması gerekirdi. Ama "senin istediğin gibi olmayacak" diye çemkirebildiğine göre yetmiyor. Tek başına yetebilen bir şey de yok sanırım. İlişkiler tek şeyle yürümüyor. İlişkinin doğasında çeşitlilik olmalı. Farklılıklar olmalı ama beraber yaşamayı çok zorlaştırmayacak şekilde. Niye var ki başkası dediklerimiz? Hayatlarımızı kolaylaştırmaları için değil mi? Ben fazla geldim sanırım. Ukalalık etmedim bu güne kadar. Belki de etmeliyim artık...

aydasu · 23 Eylül 2010

Patafix .!.:
Aydasu, özel insan, özel kadın...
En son sayfasına kadar okudum konunu. Hep izliyordum uzaktan. Ne kadar doğru yazmışsın. Bir kadın, diğer bir kadını anlamaya daha fazla çabalıyor. Hamurumuzda var sanırım çaba, emek, fedakarlık gibi inciler. O incilere sahip olanlar görebiliyor ancak, farkedebiliyor. Şimdi ben karşımdaki bir erkek diye, genel geçer inançlara paralel olarak "erkek ne de olsa, anlamıyor" deyip bir yanımı daha mı öldürmeliyim? Öldüre azalta ne kalacak en sonunda? Hakkını vermek diyoruz hep, peşinde olduğum bu. Hakkını veriyorsam, aynı şeyi beklemeye hakkım yok mu? Erkekmiş. İnsan değil mi bunlar? Yetmez mi insan olmak anlamaya?

Yetmıyor işte canım benım...
Biz erkek ıste anlamıyor demesek de onlar bır yerden sonra kendılerı soyluyor bız bu kadar ınce degılız dıye...
Garıp bır paradoks...

Bız de boyle kolay sıyrılabılsek keske ısın ıcınden...
Anlasılabılmek bu kadar zor mu hala bulamadım cevabını...
Belkı suan ıkımız de ustu kapalı konusuyoruz ama anlıyoruz bırbırımızı :)
Oysa erkeklere acık acık konussak da anlamıyorlar...
En basıtınden suan ıkımızın cumlelerını okusalar '' kafayı yemıs bunlar ne demek ıstıyorlar'' dıyeceklerdır...

Senın derdın en basta yıldonumuzunu hatırlamamasıyken onlar oyle bır boyuta sokuyorlar kı ısı asıl mevzuyu unutup baska seylere uzuluyoruz...
Ince olamaması, nezaketten uzak olması vs vs...
Zaman gecıyor, adam sıkılıyor bu durumdan...
Hanı en sondakı yaptıgı o nezaketsızlık bagırıp cagırıp trıp atma kısmı var ya, bı onu duzeltıgı zaman halımıze sukredıp ılk mevzuyu unutup yenı bır olaya kadar bız de kapamak zorunda kalıyoruz konuyu, duygularımızı...
Ne zaman kı benzer bır durumla karsılasıyoruz ıste o zaman dıyoruz '' ne degıstı kı o gunden berı? ''

mirka · 23 Eylül 2010

belay .!.:
arkanda aile,ya da şöyle söyliyeyim hiçkimse yoksa,cebinde de beş kuruşun yoksa,çocuğun da yemeğini bile sadece babasının elinden yiyecek derecede babasına aşıksa maalesef hiçbir yere gidemiyorsun.:çok üzgünüm:

buna söylenebilecek hiçbir şey yok tabiki.kendimi bir an öyle bir durumda düşündüm ve hemen şöyle bir hisse kapıldım.ben o durumda sadece ve sadece anneyim.asla eş değilim.belki zaruri ihtiyaçları yerine getiririm ama kimse benden duygusal anlamda eşlik hayat arkadaşlığı gerçek bir dostluk destek vs.beklemesin.tabi bende beklemiyorum doğal olarak

Philemon · 23 Eylül 2010

patapix
bana kızmayın ama sizin kafanızda bu evlilik bitmiş.burayada bu konuyu açmanızın sebebi acaba daha yapabileceğim bir şey var mı diye.eşiniz size resmen pisikolojik şiddet uyguluyor.otursun kalksın size dua etsin,birlikte çalışıp borçları kapatmaya çalışıyorsunuz.allah yardım etsin size umarım yoluna koyarsınız her şeyi.

Patafix · 23 Eylül 2010

mirka .!.:
sadece şurada yazdıklarınızdan eşinizin tutumuyla ilgili anlattıklarınızdan şu sonuç çıkıyorki eşinizden çok şey bekliyorsunuz.çok şey değil dikkatinizi çekerim eşinizden çok şey bekliyorsunuz.neden gerçekleri kabullenip beklentilerinizi nekadar insani olursa olsun azaltıp hayalkırıklığını tekrar tekrar yaşamaktan vazgeçmiyorsunuz.kafanızda yarattığınız o kişi aslında yok.bütün sorun bence bunu kabullenmek

Ya olacak, ya gidecek. "Mış" gibi yapmayacaktı o zaman. Ben en baştan beklentilerimi paylaştım onunla. Kafasına göre yaşamak evliliğin ne tanımına uyar, ne tabiatına. Bir "ihtiyaçları giderme" biçimidir evlilik. Karşılanmadığı noktada tıkanır. Elde olmuyor ki herşey. "Ben artık bunu beklemeyeyim" dediğinizde, beklemekten vazgeçemiyorsunuz. Zaten bir tercih değil. Adı üstünde beklenti. İlişkiden anladığınız buysa, tanımladıklarınızı yaşayamadığınızda ilişkinin anlamı da kalmıyor. Anlamı korumaya çalışıyorum sadece. Tabii burada asıl önemli olan, asıl acıtan da, karşınızdakinin, zamanında farklı biri gibi yaklaşması. Kandırılmayı, ömrümü böyle tüketmeyi içselleştiremem ki. Dolayısıyla bana gösterdiği kişiyi istiyorum ondan. Madem öyle, oynamaya devam etsin. Beni hala istiyorsa hayatında...

Patafix · 23 Eylül 2010

belay .!.:
karar derken?

İbadet. Dine yönelmeyi seçti...

Patafix · 23 Eylül 2010

aydasu .!.:
Yetmıyor işte canım benım...
Biz erkek ıste anlamıyor demesek de onlar bır yerden sonra kendılerı soyluyor bız bu kadar ınce degılız dıye...
Garıp bır paradoks...

Bız de boyle kolay sıyrılabılsek keske ısın ıcınden...
Anlasılabılmek bu kadar zor mu hala bulamadım cevabını...
Belkı suan ıkımız de ustu kapalı konusuyoruz ama anlıyoruz bırbırımızı :)
Oysa erkeklere acık acık konussak da anlamıyorlar...
En basıtınden suan ıkımızın cumlelerını okusalar '' kafayı yemıs bunlar ne demek ıstıyorlar'' dıyeceklerdır...

Senın derdın en basta yıldonumuzunu hatırlamamasıyken onlar oyle bır boyuta sokuyorlar kı ısı asıl mevzuyu unutup baska seylere uzuluyoruz...
Ince olamaması, nezaketten uzak olması vs vs...
Zaman gecıyor, adam sıkılıyor bu durumdan...
Hanı en sondakı yaptıgı o nezaketsızlık bagırıp cagırıp trıp atma kısmı var ya, bı onu duzeltıgı zaman halımıze sukredıp ılk mevzuyu unutup yenı bır olaya kadar bız de kapamak zorunda kalıyoruz konuyu, duygularımızı...
Ne zaman kı benzer bır durumla karsılasıyoruz ıste o zaman dıyoruz '' ne degıstı kı o gunden berı? ''

Bu hislerin, düşüncelerin sonrası ne biliyor musun?
"Ekiden derdim ki; insanın başına gelebilecek en kötü şey bir gün "yapayalnız kalması"dır.
Öğrendim ki; hayatta insanın başına gelebilecek ön kötü şey, "yapayalnız hissetmesine neden olan insanlarla yaşaması"dır. (Goethe)"
sözü.
Ve baştan sona sorgulamaya başlıyorsun herşeyi. En kötülerden biri de sürekli yapmak istediğin şeyin kutsal bir düşünceyle engellenmesi! Bebeğim ne olacak? Ruhunu nasıl o izlerden temizleyeceğim? Bunun gibi bir sürü soru. Endişe. Yani annelik...

dove · 23 Eylül 2010

al işte, evlilik korkulmayacak gibi değil..
Patafix evlenmeden önce iyice gözlemlemiş, ölçmüş biçmiş. ama çok süslü bir paketin içindeki gereksiz bir hediye almış gibi şaşkın şimdi.... Bir süre sonra hepsi mi aynı oluyor

çok üzüldüm, inşallah en kısa sürede bir çözüm bulursunuz.. düzeleceğine dair ümidiniz yoksa uğraşmayın.. böyle en çok siz yıpranıyorsunuz

Patafix · 23 Eylül 2010

Philemon .!.:
patapix
bana kızmayın ama sizin kafanızda bu evlilik bitmiş.burayada bu konuyu açmanızın sebebi acaba daha yapabileceğim bir şey var mı diye.eşiniz size resmen pisikolojik şiddet uyguluyor.otursun kalksın size dua etsin,birlikte çalışıp borçları kapatmaya çalışıyorsunuz.allah yardım etsin size umarım yoluna koyarsınız her şeyi.

Çok teşekkür ederim. Umarım dilek kapıları açıktır da bu güzel dilek duyulur..
Sizler hayattan güzel şeyler çağırmaya devam ettikçe içimde umut da büyüyor. Belki böyle düşe kalka doğru dürüst yürümeyi öğreneceğiz...

mirka · 23 Eylül 2010

dove .!.:
al işte, evlilik korkulmayacak gibi değil..
Patafix evlenmeden önce iyice gözlemlemiş, ölçmüş biçmiş. ama çok süslü bir paketin içindeki gereksiz bir hediye almış gibi şaşkın şimdi.... Bir süre sonra hepsi mi aynı oluyor

çok üzüldüm, inşallah en kısa sürede bir çözüm bulursunuz.. düzeleceğine dair ümidiniz yoksa uğraşmayın.. böyle en çok siz yıpranıyorsunuz

haayır canım yaaa

eğer evlenmeye kalktığın insan oscar lık oyuncuysa bilemem ama illa ki biyerden açık verir.iş o açığı görmekte ve doğru yorumlayabilmekte.görmüyoruz görsekte kabullenmiyoruz başka gerekçeler yaratıyoruz masum gerekçeler kafamızda ve işte sonuç.inan bana anlarsın karşındakini.yeter ki görmeyi isteçben buna aşığım diyip duyularını kapatma.kaafanda yaratma karşındakine olmayan anlamlar yükleme.bak benim evliliğimde ben huzurluyum nokta.ha yarın kötü de olabilirim kimse büyük konuşamaz ama evlilik sır dolu gizem dolu bişy değil.karşındakide altı ağızlı aslan değil.kimseyi ne kafanda büyüt ne de kork.

Patafix · 23 Eylül 2010

dove .!.:
al işte, evlilik korkulmayacak gibi değil..
Patafix evlenmeden önce iyice gözlemlemiş, ölçmüş biçmiş. ama çok süslü bir paketin içindeki gereksiz bir hediye almış gibi şaşkın şimdi.... Bir süre sonra hepsi mi aynı oluyor

çok üzüldüm, inşallah en kısa sürede bir çözüm bulursunuz.. düzeleceğine dair ümidiniz yoksa uğraşmayın.. böyle en çok siz yıpranıyorsunuz

Evlilik gerçekten kişinin şansıyla da alakalı. Ne kadar gözlem yaparsanız yapın, gözünüzden kaçan en ufak bir şey bile sorun olabiliyor aynı evde yaşamaya başlayınca. Hayatın akışıyla da değişebililyor bazı şeyler. Bir bakmışsınız ki içinizde bir değişim. O değişimi doğru şekilde yansıtamayınca, soruna dönüşebiliyor. Sadece şunu söyleyebilirim. Eğitim farkını sakın atlamayın. Kültür farkı ciddi boyuttaysa, sevginize değil anlayışnıza ve sabrınıza güvenin. Ama çoğu zaman o ikisi bile yetersiz kalabiliyor.

ahbuben · 23 Eylül 2010

Patafix, senin yazını okuyunca olaylar çok da benzer olmasa da benim yaşadığım ikilemde olduğunu farkettim. En çok çocuğunu düşünüyorsun zaten, onun nasıl etkileneceğini, üstelik de babaya düşkünse, babası da ona düşkünse, bir yerde onları ayırmış olacaksın, tamam belli zamanlarda görüşecekler ama bu asla aynı evde kalmak gibi olmayacak, bir de eşinle yaşlanamayacaksın, onunla bir daha hiçbirşey aynı olmayacak, farklı bir hayata başlayıp, yalnız devam edeceksin yola. Benzeri birçok zorluklar da insanı düşündürüyor...Üstelik de herşeye rağmen sevmeye devam ediyorsan.

Yusum · 23 Eylül 2010

kendimi tek bir odanın içinde düşledim. yemeğimi orada yaptığımı, orada uyuduğumu, orada çocuğumla ilgilendiğimi bir de kışın buz gibi olan banyoyu.

Bütün bunlara insan nasıl katlanabilir? O odada huzur varsa insan katlanır, başka çaresi yoksa katlanır dedim kendi kendime.

Fakat yazdıklarından anladığım, o odada huzur kalmamış. Üstelik çalışıyorsun da! Yapılabilecek bütün fedakarlıkları yapmışsın bu evlilik için. Maaşını, çocuğun ve kendin için harcamak varken eşinin borçlarını ödüyormuşsun.

Ben o odada yaşamaya devam eder miydim çocuğumla? Allah kimseye yaşatmasın böyle şeyler ama ben kalamazdım galiba. Her türlü sIkıntısına ortak olduğum insan bana bu şekilde davranıyorsa giderdim oradan hiç arkama bile bakmadan.

fresa · 23 Eylül 2010

seni evlenmeden önce bu halınle sevdi beğendi evlendi evlendikten sonra ne değişti? niçin seni sen olduğun için değilde kendi istediği şekle sokmaya çalışyo neden seni değiştirmeye çalışyo? kıskançlık... evet kıskançlık ne yazıkkı bu hastalık derecesinde olan kıskançlık ve çok tehlikeli olmalı ki şu an sen mutsuzluk içerisindesin nasıl kurtulabilirimin çabasındasın senın adına üzüldüm kendımı senın yerine koydum ve böyle bı adamla yaşamak gercekten zor üstelik bı yavrunuz var ve neyazıkkı babasına çok bağlı boşansan olan yavrununuza olacak boşanmasan sen dayanamayacaksın daha kotu şeyler olacak kocan değişecek bi insan değil çünkü hasta gerçekten hasta seni çok iyi anlıyorum böyle insanlar şizofreni allah sana sabırların en büyüğünü versin umarım bi çıkar yol bulursun

Bir kelime uğruna...

Nirvana

değmezmişsin..

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

hayattan tek dileğim var

Popüler Üye

Nirvana

hayattan tek dileğim var

çapulcunun annesi

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

hayattan tek dileğim var

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Guru

Benzer Konular