En çok babam için şükür ettim sanırım bu hayatta.
Neleri kaldırdı yüreği neleri duydu da yüzüme bakmasa da her şeyi öğrendikten 3 gün sonra bütünleme sınavına gönderdi her şeyi yaşadığım o şehire, bayramda, bir yere giderken harçlığımı bıraktı, şimdi yurt ayarlamaya çalışıyor anladığım kadarıyla, o psikopatın bana empoze ettikleri yüzünden kendi babamın nasıl biri olduğunu bile unuttum ben, kesin öldürecek babam beni dedim, bağırmadı bile..
Onun suskunluğuna da kurban olurum ben..
Varlığı yeter bin şükür.
Ay ne içliymişim kendimi açma fırsatı verdiniz bana teşekkürler