inşallah hatalarını anlar ve gerçekten düzelmek için çabalar.Arkadaşımdayız, üst kata eşyalarımızı koyduk ama onun geniş odasında takılıyoruz. Biraz soğuk bizim kalacağımız oda, hiç ısıtılmadığı için diyor ama bakacağım, eğer ısınmazsa otel falan bakarım diye düşünüyorum çünkü kızımı da hasta etmek, birden ona fazlaca tramva yaratmak istemiyorum. Haftasonu kız kıza maceraya çıktık dedin şimdilik keyfi iyi.
Eşim aradı öğlen, 10 dk falan konuştuk ben pek birşey söylemedim, o da gelince konuşuruz deyip durdu. Sonra ben kızımı kreşten erken alıp eve girmeyince (bir uygulama ile eve girip çıkınca telefonlara bildirim gidiyor) navigasyondan takip etmiş, arkadaşıma girer girmez mesaj attı. Plan ne benim haberim yok diye. Az öncede uzunca bir mesaj yollamış daha sonra yazacağım. Buraya yeni geldik, kızım heyecanlı sağı solu karıştırıyor telefonla ilgilenemeyeceğim. Akşamki yerleşme durumumuza göre uyumadan yazarım yine.
Sevgiler !
nasıılsın?Ben 'yapamıyor, beceremiyor' bahanesini kabul etmiyorum kesinlikle! Eli kolu var, aklı var nasıl beceremez? Nasıl yapamaz? Erkekler beceriksiz falan değil hanımlar! Gayette becerebilirler. Ne farkımız var cinsel organlarımız dışında?
Hayat müşterek. Ne kadar kazanırsanız kazanın siz de çalışıyorsunuz eşiniz de çalışıyor. Neden evin her işine siz koşarken eşiniz sorumluluklarını üstlenmiyor?
Kararlı olun. Ya yardımcı alın evinize yada eşinizde sorumluluklarını üstlensin. Gerçi sizin asıl probleminiz ev işleri değil bence. Eşinizin siz hastayken bu kadar umursamaz olması,siz resti çektiğinizde zerre önemsememesi.
Merhaba grill:)nasıılsın?
alabildin mi takılarını, arabanı?
neden ayıp olsun?Merhaba grill:)
Dava süreci devam ediyor. İlk celse görüldü ikinci celseyi bekliyorum. Türkiyede malesef hukuk işleri büyük sabır istiyor. Yavaş işliyor sistem ama bende sabırdan bol ne var:)
Çok çok çoooooook iyiyim. Omuzlarımdaki yükü attığımdan bu yana hafiflemenin yanı sıra ayaklarım sapasağlam yere basıyor. Aylardır kendisinden haber almıyorum, görmüyorum, aklıma bile gelmiyor. Gönlüm yeniden kıpırdanmaya başladı desem bana kızar mısın:)
Davanın bitmesini beklemeden şuan ödediğim kredi bitince araba almayı planlıyorum:) yaza ablamla tatil planlıyorum:) hayat çok daha güzel devam ediyor yani benim için...
Haklısın canım, temkinliyim :) ama itiraf etmeliyim ki özlemişim bu duyguları.neden ayıp olsun?
çok güzel bir şey ama sen temkinli ol yine de.
inşallah çok çok mutlu ol :)
hiçbir şey düşünemiyor nedense.Merhaba,
2 gündür karışıklıktan yazamadım, kusura bakmayın lütfen. Cuma öğleden sonra arkadaşıma gittik, eşim önce ne olduğunu anlayamadı sonra ise mesaj ve arama bombardımanı başladı. Özetle diyorki: Evlenirken hiç bir süreç geçirmeden pat diye mi evlendik. Ayrılık söz konusu olunca niye birden bütün gemileri yakmışım. Ortada yüz kızartıcı bir suç yokken, sanki onarılmaz affedilmez birşey var gibi davranıyormuşum. Bizim aramızdaki iletişimsizlikten kaynaklı sorun, benim ruh ve beden sağlığımız zayıf olduğu bir zamanda patlak vermiş, bu olanlarda hiçbir suçu olmayan kızımıza tramva yaratıyormuşum. Çocuk normal bir gün geçirip sonra evde annesinin bağırışları, ertesi günde evden apar topar götürülmeye maruz bırakılmış. Sadece çocuk için değil benim içinde çok üzgünmüş bu kadar şikayetçi olduğumu anlamamış.
Yemek yapmama konusuna açıklaması: “Ben sürekli sofra kuran bir adam değilim. Eve gelince uyudun. Sana tabiiki yemek hazırlayacaktım ama yemeğin pişme süresi veya sen uyanmadan hazır edilmesi gerektiğini düşünemedim. Uyanınca yemek yeriz diye düşündüm işte, ben hazırlayacaktım işte. Sen birden kalkıp bağırıp çağırmaya başlayınca bende şok oldum.
Evdeki iş bölümü ile ilgili mantıklı bir açıklama yaptı ama, Ben zaten evdeki düzene dikkat ediyorum. Birlikte belirlediğimiz kurallara uyuyorum (burda demek istediği; kirli çamaşırın anında rengine göre sepetlere atılması, çöpün yemekten sonra hemen çıkarılması, her duş alanın banyoyu temizleyip çıkması va gibi) Ama evi bir sürü ıvır zıvır eşyayla doldurma konusunda karşı çıktım dinlemedin diyor. Ben bir kaç defa çiçeklerin yerleri değişmiş diye kızmıştım, gölgede duran çiçek pencere dibine itilmişti, heryeri böyle doldurdun ve ufak tefek gereksiz bir sürü iş ve kural var. Bende o yüzden mesela süpürge yapmıyorum diyor. Çatalların yerine kaşık karışsın istemiyorsun bende ellemenin sana daha büyük bir iyilik olacağını düşünüyorum diyor. Birde, benim bu ayrıntıcı ve titiz kurallarım ona saçma ve gereksiz geliyormuş, zamanını bunlarla harcayamazmış. Ayakkabıların durduğunu bile 3 farklı yer var evde ve ben genelde ayakkabılarımızı kullanım sıklığına göre oralara koyuyorum. Eşim girişteki ayakkabıya bir daha 1 ay sonra giyeceği bir ayakkabı koysa hemen sinir oluyorum ve söylüyorum ordan almasını. Bırak evimd raht ediyim, sokakta ayaklarımı koruma görevi olan ayakkabılara ben daha çok hizmet ediyorum diye söylendi o da.
Bu söylediklerini mantıklı buluyorum, ben hatalıymışım o konularda. Ama şuan içimde olan başka birşey. Kendimi değersiz ve dışlabmış hissettim ve bunların hiç biri bu hislerime açıklama getirmiyor.
Eşim hafta sonu kızımızla birşeyler yapmak istedi, o nedenlede çocuğun tatil gününü bir arkadaş evinde geçirmesine fazla sinirlendi. Bu sabah kızımızı aldı, yarın kreşe gidecek çocuk. Beni de merak ettiğini, eğer gerçekten bir sorunum varsa, evinde kaldığım arkadaşımın bana yardım edemeceğini. Kızımızın düzeninin bozulmasının beni zamanla dahada gereceğini falan söyledi. Ben senin ailenim, sorunu görüyorum. Yardım ve destek öneriyorum, telafi edeceğim diyor.
ben yarın buradan işe gideceğim. Eve gidesim yok ama kızım çok mahsun kaldı. Sabah ola hayrola diyorum...
Merhaba,
2 gündür karışıklıktan yazamadım, kusura bakmayın lütfen. Cuma öğleden sonra arkadaşıma gittik, eşim önce ne olduğunu anlayamadı sonra ise mesaj ve arama bombardımanı başladı. Özetle diyorki: Evlenirken hiç bir süreç geçirmeden pat diye mi evlendik. Ayrılık söz konusu olunca niye birden bütün gemileri yakmışım. Ortada yüz kızartıcı bir suç yokken, sanki onarılmaz affedilmez birşey var gibi davranıyormuşum. Bizim aramızdaki iletişimsizlikten kaynaklı sorun, benim ruh ve beden sağlığımız zayıf olduğu bir zamanda patlak vermiş, bu olanlarda hiçbir suçu olmayan kızımıza tramva yaratıyormuşum. Çocuk normal bir gün geçirip sonra evde annesinin bağırışları, ertesi günde evden apar topar götürülmeye maruz bırakılmış. Sadece çocuk için değil benim içinde çok üzgünmüş bu kadar şikayetçi olduğumu anlamamış.
Yemek yapmama konusuna açıklaması: “Ben sürekli sofra kuran bir adam değilim. Eve gelince uyudun. Sana tabiiki yemek hazırlayacaktım ama yemeğin pişme süresi veya sen uyanmadan hazır edilmesi gerektiğini düşünemedim. Uyanınca yemek yeriz diye düşündüm işte, ben hazırlayacaktım işte. Sen birden kalkıp bağırıp çağırmaya başlayınca bende şok oldum.
Evdeki iş bölümü ile ilgili mantıklı bir açıklama yaptı ama, Ben zaten evdeki düzene dikkat ediyorum. Birlikte belirlediğimiz kurallara uyuyorum (burda demek istediği; kirli çamaşırın anında rengine göre sepetlere atılması, çöpün yemekten sonra hemen çıkarılması, her duş alanın banyoyu temizleyip çıkması va gibi) Ama evi bir sürü ıvır zıvır eşyayla doldurma konusunda karşı çıktım dinlemedin diyor. Ben bir kaç defa çiçeklerin yerleri değişmiş diye kızmıştım, gölgede duran çiçek pencere dibine itilmişti, heryeri böyle doldurdun ve ufak tefek gereksiz bir sürü iş ve kural var. Bende o yüzden mesela süpürge yapmıyorum diyor. Çatalların yerine kaşık karışsın istemiyorsun bende ellemenin sana daha büyük bir iyilik olacağını düşünüyorum diyor. Birde, benim bu ayrıntıcı ve titiz kurallarım ona saçma ve gereksiz geliyormuş, zamanını bunlarla harcayamazmış. Ayakkabıların durduğunu bile 3 farklı yer var evde ve ben genelde ayakkabılarımızı kullanım sıklığına göre oralara koyuyorum. Eşim girişteki ayakkabıya bir daha 1 ay sonra giyeceği bir ayakkabı koysa hemen sinir oluyorum ve söylüyorum ordan almasını. Bırak evimd raht ediyim, sokakta ayaklarımı koruma görevi olan ayakkabılara ben daha çok hizmet ediyorum diye söylendi o da.
Bu söylediklerini mantıklı buluyorum, ben hatalıymışım o konularda. Ama şuan içimde olan başka birşey. Kendimi değersiz ve dışlabmış hissettim ve bunların hiç biri bu hislerime açıklama getirmiyor.
Eşim hafta sonu kızımızla birşeyler yapmak istedi, o nedenlede çocuğun tatil gününü bir arkadaş evinde geçirmesine fazla sinirlendi. Bu sabah kızımızı aldı, yarın kreşe gidecek çocuk. Beni de merak ettiğini, eğer gerçekten bir sorunum varsa, evinde kaldığım arkadaşımın bana yardım edemeceğini. Kızımızın düzeninin bozulmasının beni zamanla dahada gereceğini falan söyledi. Ben senin ailenim, sorunu görüyorum. Yardım ve destek öneriyorum, telafi edeceğim diyor.
ben yarın buradan işe gideceğim. Eve gidesim yok ama kızım çok mahsun kaldı. Sabah ola hayrola diyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?