Bir derdim var

melekk10

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Ekim 2024
34
6
1
23
Yaptığım her şeyi sanki son kez yapıyorum gibi hissediyorum kızıma baktığımda sanki uzun bi yolumuz yokmuş gibi hissim oluyor bu duygular yüzünden hiç bir şeyden zevk alamaz oldum beynimde istemsiz hep düşünceler asla gitmiyor ölüm hep aklımda bebeğim daha 7 aylık her gün ondan ayrılmamak için dua ediyorum bu herkeste olabilen bi hastalık mı yoksa sadece ben miyim
 
Ben ve bir kac arkadasim bu hisleri yasadik. Bizimkiler yillarca surdu (benimki hala arada yokluyor) umarim sizinki (bence lohusalikla alakali) kisa surer ve kolayca atlatirsiniz.
 
Ben ve bir kac arkadasim bu hisleri yasadik. Bizimkiler yillarca surdu (benimki hala arada yokluyor) umarim sizinki (bence lohusalikla alakali) kisa surer ve kolayca atlatirsiniz.
Biraz açarmısınız benim için sizinkiler nasıl hisdi yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi
 
Mesela arkadasimin ki su sekildeydi " cocugum 2 yasina gelmeden ölecegim, o bensiz ne yapacak", benim ki soyle oluyor "ben hasta olup ölecegim galiba, benxen sonra ogluma nasil davranacaklar, esim becerebilir mi acaba benim gibi bakmayi, deprem olursa ve cocugumuzdan ayri dusersek ona ne olur ya hepimiz birden ölursek, cocuk nefes aliyor mu, ya su kanser e yakalanirsak ya bu virusu kaparsak, ya bi kaza olurda trajik bir olay yasarsak, sanki tum bunlar coktan olmus da yuzlesmeyi bekliyor gibi hissetmeler falan" gibi sayisiz kuruntu her an. Cocuk 2 yasina geldi hala arada nefesini kontrol ederim uyurken. Ah annelik oyle buyuk bir merhamet barindiriyor ki bence, cok zor bu hormonlar olmasa belki cogumuz katlanamayiz, bu annelik hislerini sindirirkende yasiyoruz bunlari maalesef canim. Tabi bilincalti, hormon falan derken hepimiz farkli seviyelerde yasasakta illa ki daha zor yada daha kolay oluyor bu hisler, korkular maalesef.
 
Bu kadar derin değil ama ara sıra bana da gelir o yüzden aklınıza geldikçe düşüncelerinizi dağıtın.
 
Birebir aynısı hele ki bana bişey olursa kızıma nolur düşüncesi beni en çok yoran da bu bakıp bakıp hep ağlarım kızıma
 
Birebir aynısı hele ki bana bişey olursa kızıma nolur düşüncesi beni en çok yoran da bu bakıp bakıp hep ağlarım kızıma
Annelik en zor seylerden birisi bu dunyada... bu kadar zor bir sey bu hisler olmadan yapilir mi heleki kucuk bebege bakmak gibi yorucu yioratici bir is icin insanin ancak kendisini unutmais gerekir.. merak etmeyin olacak kotu seyleri hissettiginiz icin ya da psikolojiniz bozuldugu icin degil yasadiklariniz sadece hormonlariniz bu zor isi size yaptirmak icin calisiyor tabi herkesin surecide farkli olabiliyor... ❤ bakin" bana bir sey olsa ona ne olur " dememiz bile zaten kendimizi unutup onlari dusunmemiz gerektigi bilincine ulastigimizin gostergesi. Bu yasadiklariniza annelik deniyor.. ama zamanla siddeti azalacak. Buyudukce azalacak bi yerde sabitlenecek. Daha hafifte olsa omur boyu yasayacagiz bu hisleri evet ama her zaman bu kadar siddetli olmayacak.
 
Ben de kızımı doğurduğumdan beri, 5 aydır böyleyim. 42 yaşındayım. Çocuğun yetişkinliğini göremeyeceğim gibi geliyor. O zamanlarında annesiz kalacak. Ben onsuz kalıcam gibi. Bitmiyor hiç. Ona baktıkça ağlıyorum çoğunlukla.

Bu ara sebep bu değil, bolca derdimiz var ama ben de hep böyle hissediyorum. Annem 70inde öldü ben 30 yaşındaydım. Onu düşünüp mü böyle düşünüyorum demiştim. O yüzden sordum. Demekki lohusalıkmış.
 
Psikolog yardımı almayı denediniz mi çok geçmiş olsun bu arada
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…