- 30 Eylül 2008
- 83
- 137
Merhaba herkese,
Bir borç talep etme meselesi yüzünden kafam karıştı. Meseleyi kendi içimde hallettim aslında ama yine de insanları doğru bir yere koyup koyamama yeteneğimi sorguladığım için yazıyorum sizlere. 3 yıl önce iki arkadaşımla bir iş kuralım dedik ve başardık. İki kişiye ekmek kapısı olduk. En büyük mutluluğumuz da bu. Büyük paralar kazanmasak da sabit maaşa ufak da olsa ek gelir oldu. Aynı dönemde çocukluk arkadaşım da bir iş kurmaya karar verdi. Ama o hayata bilmiyorum kaç sıfır önde başlamış bir arkadaş. Babasının durumu aşırı iyi yani. İş yerlerimizin açılışından bir süre sonra beni çağırdı birşey konuşacağım diye (ki bugün baktığımızda en büyük rahatsızlıklarımdan biri bu). Gittim ve benden bir borç para istedi. Ben de param var ve veririm dedim. Ama ben bu işin acemisiyim. Ne zaman ödeyeceğini söylemedi benim de aklıma sormak gelmedi. Ve ilk parayı verdikten yaklaşık 8 ay sonra iş yerine biraz sermaye ekleme ihtiyacı duyuldu. E benim param var ama yok. Ben de arkadaşıma açık açık durumu anlattım. Biraz ani! İstemiş olduğum için o da buldu buluşturdu ve ödedi borcunu. Bir de sitem etti evet konuşmamıştık ama böyle de istenmez falan gibisinden. Ve tl borç verdiğim için paramın değer kaybettiğini farkettim. Ama bu benim hatamdı. Aradan biraz daha geçti ve aynı arkadaş bu kez yine ayağına çağırmak suretiyle borç istedi. Ben de altınım var al ama bak ticaret yapıyorsun ben de yapıyorum ve benim paraya ihtiyacım oluyor bana bir tarih ver ben sana ona göre vereyim dedim. O da tarih verdi ve yine geciktirerek borcunu ödedi. Ve daha kabaca olan borcunu ödemek için beni ayağına çağırmasıydı. Ve üçüncü kez borç istedi bu kez mesaj atarak. Ben de euro olarak verdim. Ve yine konuştuğumuz tarihten daha uzunca beklemem gerekti. Ve yine ayağına çağırıp paramı verdi. Ve şimdi yine mesaj çekerek borç istedi. Param var ama bu kez yalan söylemiş bulundum. Çünkü yakın vadede bir emlak alımı düşünüyorum. Elimle verip ayağımla toplamak da istemiyorum paramı. Şartlar uyduğunda kimseye muhtaç olmadan üstünü kredi ile tamamlayıp da alacağım. Kimseden borç falan almam yani. Başka birine borç verdiğimi ve nakitim olmadığını söyledim. Bana birkaç arkadaşımın adını verip onlardan isteyemez misin dedi. Ben şaşırdım ama yok demeyi başardım. Evet meseleyi kendi içimde hallettim. Ama şunu farkettim ki ben borç istenmemek haricinde bu arkadaş tarafından aranmıyorum. Paramı isteyince bozuluyor. Ödemeler zamanında yapılmadığı için de bazı mağduriyetler yaşıyorum. Gayet lüks yaşıyor, çocuklarının okuduğu okulların ücretleri hayli yüksek. Bu arkadaş benle ne yapmaya çalışıyor ben anlayamıyorum. Bana bir akıl verin nolur. Yalan söylemiş olmanın psikolojisi bile rahatsız etti beni.
Bir borç talep etme meselesi yüzünden kafam karıştı. Meseleyi kendi içimde hallettim aslında ama yine de insanları doğru bir yere koyup koyamama yeteneğimi sorguladığım için yazıyorum sizlere. 3 yıl önce iki arkadaşımla bir iş kuralım dedik ve başardık. İki kişiye ekmek kapısı olduk. En büyük mutluluğumuz da bu. Büyük paralar kazanmasak da sabit maaşa ufak da olsa ek gelir oldu. Aynı dönemde çocukluk arkadaşım da bir iş kurmaya karar verdi. Ama o hayata bilmiyorum kaç sıfır önde başlamış bir arkadaş. Babasının durumu aşırı iyi yani. İş yerlerimizin açılışından bir süre sonra beni çağırdı birşey konuşacağım diye (ki bugün baktığımızda en büyük rahatsızlıklarımdan biri bu). Gittim ve benden bir borç para istedi. Ben de param var ve veririm dedim. Ama ben bu işin acemisiyim. Ne zaman ödeyeceğini söylemedi benim de aklıma sormak gelmedi. Ve ilk parayı verdikten yaklaşık 8 ay sonra iş yerine biraz sermaye ekleme ihtiyacı duyuldu. E benim param var ama yok. Ben de arkadaşıma açık açık durumu anlattım. Biraz ani! İstemiş olduğum için o da buldu buluşturdu ve ödedi borcunu. Bir de sitem etti evet konuşmamıştık ama böyle de istenmez falan gibisinden. Ve tl borç verdiğim için paramın değer kaybettiğini farkettim. Ama bu benim hatamdı. Aradan biraz daha geçti ve aynı arkadaş bu kez yine ayağına çağırmak suretiyle borç istedi. Ben de altınım var al ama bak ticaret yapıyorsun ben de yapıyorum ve benim paraya ihtiyacım oluyor bana bir tarih ver ben sana ona göre vereyim dedim. O da tarih verdi ve yine geciktirerek borcunu ödedi. Ve daha kabaca olan borcunu ödemek için beni ayağına çağırmasıydı. Ve üçüncü kez borç istedi bu kez mesaj atarak. Ben de euro olarak verdim. Ve yine konuştuğumuz tarihten daha uzunca beklemem gerekti. Ve yine ayağına çağırıp paramı verdi. Ve şimdi yine mesaj çekerek borç istedi. Param var ama bu kez yalan söylemiş bulundum. Çünkü yakın vadede bir emlak alımı düşünüyorum. Elimle verip ayağımla toplamak da istemiyorum paramı. Şartlar uyduğunda kimseye muhtaç olmadan üstünü kredi ile tamamlayıp da alacağım. Kimseden borç falan almam yani. Başka birine borç verdiğimi ve nakitim olmadığını söyledim. Bana birkaç arkadaşımın adını verip onlardan isteyemez misin dedi. Ben şaşırdım ama yok demeyi başardım. Evet meseleyi kendi içimde hallettim. Ama şunu farkettim ki ben borç istenmemek haricinde bu arkadaş tarafından aranmıyorum. Paramı isteyince bozuluyor. Ödemeler zamanında yapılmadığı için de bazı mağduriyetler yaşıyorum. Gayet lüks yaşıyor, çocuklarının okuduğu okulların ücretleri hayli yüksek. Bu arkadaş benle ne yapmaya çalışıyor ben anlayamıyorum. Bana bir akıl verin nolur. Yalan söylemiş olmanın psikolojisi bile rahatsız etti beni.
