Konularını bilmiyorum yaşını bilmiyorum yaşadıklarını bilmiyorum ...
ilk sayfayı ve sadece bu sayfayı okudum..
Asla akıl vermek düşmez bizlere buradaki kimseye evet sen sormuş be demişsin ki siz yorum yapıp geçeceksiniz ben yaşayacağım ..
O kadar haklısın ki sadece sen yaşayacaksın bu hayatı , aile desteği çok çok çok önemli Onuda almışsın bu süper birşey sevindim buna gerçekten ... lakin bazı sorularım olacak ... ben bir anneyim ilk evladım 1 buçuk yaşındaydı ilk evliliğim sonlandığında ..
ailem hep yanımdaydı ama genç bir anne olarak aşırı zorlandım ..neydi zorlandığım konular ...
Oğlum dört yaşına gelene kadar çalışamadım bana ihtiyacı vardı Eve kapandım desem yeridir bunalımlar yaşadım evet atlattım mı tabiki geçicidir herşey geçti ... sen bunun gibi bunalımlara hazır mısın?
2. Zorluk
Aile destek olsada kendi yuvası gibi olmuyor insana hiç bir yer , çalışamazsan ailenin birşeleri almasını düşünmesini beklemeye hazır mısın ? Yani kısaca başkasının eline bakmaya evladınla hazır mısın ?
3. Zorluk
Babasız büyüttüm sayılır bende hayırsız sorumsuz bir babaya dönüştü ayrılınca yıllarca evladımın akıl sağlığı olsun diye zorla kavgayla görüştürdüm onları ama sık sık da değil bazen aylarca göremedi yavrum babasını hasta bile oldu hasretinden ...
Bunun vicdan azabını bile ben yaşadım ... bu tür olaylara hazır mısın ?
4. Zorluk
İnsan evladı olunca herşeyi daha sık eleyip daha ince dokuyor
Sevmeye sevilmeye ihtiyacın olacak ama önceliğin artık kendin ve sadece senin hayatın her olmayacak
Kendinden önce evladıma iyi davranır mı sever mi diye düşüneceksin em ufak bir yanlış yaparsa ne yaparım diyeceksin oğlun veya kızın omu sever mi ister mi diye düşüneceksin ve güvenli bağ üçünüzün arasında olur mu bilemeyeceksin ( doğru kişi gelene kadar sürecek bu , ve belki o doğru kişi hiç gelmeyecek)
Çocuk olduğu için bi çok erkek sevgiden ziyade sadece gün geçirmek için görüşecek görüşmek isteyecek başta anlamayacaksın evladına bile cici baba olacaklar yalandan yalan olduğunu anladığında hayattan soğuyabilirsin hazır mısın ??
Elbette bunların hiç birini bu şekilde yaşamayabilirsin ama herşeyin en kötüsünü düşünerek göğüsleyebilecek gücü kendinde bulabiliyorsan yarın öbür gün çocuk doğunca büyürken pişman olup çocuğu da ailene bırakıp kendi hayatını yaşamayacak ben onu zaten babasızken birde annesiz bırakmayacaksan ...
doğur gitsin
çünkü evlat aşırı tatlı herşeyine değecek bir meyve ...
Bugün oğlum 10 yaşında ve her gün iyiki doğurdum diyorum ...