Türkiye şartlarında babasız evlilik dışı çocuk doğurmak için insanın aklını peynir ekmekle yemesi gerekir.
Ben senin konularına çok hakim değilim ama kendini yaşıyor gibi hissetmek için, bir şeylerin eksikliğini kapatabilmek için her gün dozajı arttırarak birbirinden manasız, hatta absürt denebilecek adımlar atıyorsun gibi geliyor.
Ama bu manasız bir ilişki kurmaya benzemez, çocuğun geri dönüşü yok hep hayatında olacak. Sırf babalık, tanıma, soybağı zart zurt durumları bile öyle yıpratır ki. Toplumun bakış açısına girmiyorum bile. Ya çok cesursun ya da artık yokuş aşağı gidiyorsun bir pervasızlık gelmiş.