Bir anaokulu meselesi

alindalin

Guru
Kayıtlı Üye
9 Kasım 2010
2.080
1.034
36
Merhabalar,
34 aylık oğlum özel bir anaokuluna başladı. Öğretmeniyle ilgili bazı kaygılarım vardı. Oğlum okula dair hiçbir şey anlatmıyordu. Her gün neler yaptığını soruyordum ama sadece oyun oynadık yemek yedik şeklinde kısa kesiyordu. Mutsuz da görünmüyordu. Oryantasyon süreci harika geçti. İki hafta boyunca güle oynaya gittik. Okuldan zor alıyordum, kapıdan çıkar çıkmaz beni yine okula götür diyordu. Üçüncü haftaya başlarken ağlamaya başladı. Bu da normal bir süreç dedim artık hep oraya gideceğini anladı sıkıldı vs. Bir şekilde konuştuk anlattık bunu da aştık.

Öğretmene gelince, ilk gördüğüm andan beri ısınamadım. Biraz donuk gelmişti bana. Belki bizlere öyledir ama çocuklarla arası iyiyse bu yeterli dedim çünkü önemli olan o. Neyse sonra videolar gelmeye başladıkça bazı şeyler gözüme battı. Belki çok basit şeyler ama mesela bir hikaye okuyor o esnada oğlum öğretmenim diye sesleniyor öğretmeni tepki vermiyor. Şu an hikaye okuyorum, daha sonra sorabilirsin vs diyebilir bence çünkü o yaş grubu cevapsız bırakılmamalı diye düşünüyorum.

Böyle söylüyorum ama bu akşama kadar pek elle tutulur bir şey yoktu. O nedenle öğretmene de haksızlık etmek hiç istemem. Çok hassas da bir konu ama takdir edersiniz ki evladımın üzülmesini kendini kötü hissetmesini de hiç istemem.

Bu akşam anlattıkları şöyle. Ben yatayım sen bana masal anlat dedi birlikte yatağa girdik. Sonra bir anda dedi ki ben öğretmenimi hiç sevmiyorum onu aşağı atıcam. Neden dedim. Bana vurdu dedi. Neden vurdu dedim. Ahmet (sınıftaki bir arkadaşı) bana vurdu ben de sakın bi daha vurma dedim dedi. Bunu daha önce de söylemişti yani Ahmet bana vuruyor demişti ama çocuklar bazen böyle şeyler yapabilir öğretmen gerektiği şekilde uyarmıştır diye üzerinde durmamıştım. Peki öğretmenin ahmete ne dedi diye sordum. Vurmak yok demiş. Bu da olası bir cümle. Sonra devam etti. Ben anneme gitmek istiyorum dedim ağladım ağladım dedi. Öğretmenim şimdi uyku vakti dedi ben de uyumak istemiyorum anneme gitmek istiyorum dedim ağladım dedi. Öğretmenin ne dedi diye sordum. Şimdi bekle akşama gidersin dedi kızdı boyama da yapamadım sonra ağladım dedi.

Vurma kelimesini çok vurgulamak istemedim. Okula gitmek istemiyorsa böyle şeyler söyleyebilir belki ama anlatmasını da istiyorum. Hangi öğretmenin kızdı diye sordum. Ayşe öğretmenin mi Fatma öğretmenin mi dedim. Ayşe öğretmen vurdu dedi yine. Fatma öğretmeni kurum müdürü ve sevdiğim bir arkadaşım. Oğlumu Fatma öğretmene güvendiğim için oraya götürdüm. Yoksa evime daha yakın bir yere de gönderebilirdim.

Akşamdan beri içime bir kurt düştü. Çok üzgünüm. Bu yaştaki çocuklar genelde öğretmenini çok sever, okula gitmek ister ama anneden ayrılmak istemediği için ağlar. Ya da okulu bile sevmez ama yine de anaokulu öğretmenleri sevilir genelde. Ben hiç öğretmenimi sevmiyorum diyen anaokulu çocuğu görmemiştim daha önce.

Cuma günü bireysel toplantı olacağını söylediler. Format tam olarak nedir bilmiyorum ama muhtemelen öğretmeniyle olacak toplantımız. Orada ne sormalıyım neler söylemeliyim sizce? Ayrıca müdürle görüşmek istiyorum ama ona nasıl anlatmalıyım bu durumu. Direkt öğretmeni suçlamak da istemem ama oğlumun kurduğu cümleler de çok yerinde geldi.

Korkunç bir şey yani asla vurduğuna inanmak istemiyorum ama neler görüyoruz duyuyoruz. Bir şekilde bunu sormam gerekiyor. Oğlumun mutlu olup olmadığını da bilmek istiyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim sizce?
 
sınıfımda sürekli ilgi isteyen bir cocuk vardı. okuma yaparken, arkadası hikaye vs anlatırken sürekli öğretmenim öğretmenim diye bağırırdı. ilk başlarda ben uyarıyordum. ama uyardıkça onu da bir tepki olarak gördü ve devam etti. artık hiç cevap vermemeye başladım. o da ağlamaya başladı. etkinlikleri yapmak istemedi. yoruldum ben, ölücem ben diye kendini yerlere atmaya başladı. yüne görmezden geldim. sonra babası evde de böyle olduğunu annesinin her gün ağrı kesici içtiğini, cocugun sesinden baş ağrıları çektiklerini söyledi. ben yine tepki vermedim.

sene sonu sınıfta yine yaptığı bir harekete tepki vermedim diye sinirlenip babama söyledim döverim onu dedi. babam dövecek seni dedi. ben de velisine sordum öyle sey der miyiz biz hocam falan dedi. ki benim de öyle cocugum olsa yanında öyle bir cümle kurmazdım

yani çocuklar bazen manipülatif olabiliyor. sakince önce öğretmeniyle veya yöneticiyle konusun. cocuk böyle böyle söylüyor aslı nedir? çocukla ilgili sınıfta olumsuz bir durum var mı? sınıfta cocugun tepkileri, tavrı nasıl? ben olsam önce öğretmeniyle görüsür çocukla ilgili bir sorunu var mı sorardım. cocugun anlattıklarıyla ilgili ise eğer öğretmen samimi gelirse ona, gelmezse yöneticiyle görüsürdüm.
 

Çok haklısınız. Buradan yola çıkarak öğretmenle ilgili ithamda bulunmak çok yanlış olur. Ama duyduklarımı da kulak arkası edemedim çok üzüldüm ya gerçekse diye. Açıkçası çalışıyorum ve bu sene de babannesi bakabilirdi ama ben sırf sosyalleşsin, güzel vakit geçirsin, akranlarıyla bir arada olsun diye neredeyse maaşımın büyük bir kısmını okula veriyorum. Böyle olunca acaba mutsuz mu diye içime kurt düştü.

oğlumun söylediği şekilde direkt sorayım mı öğretmenine sizce? Bu da itham etmek gibi olur mu? Açıkçası ne şekilde soracağımı da bilemedim.
 
Böyle bir zamanda kimse çocuğunuza vurmaya cesaret edemez, annelik duygunuza yenilmeyin bence. Evde bir çocukla zor vakit geçirirken öğretmenler 20 küsür çocukla ilgileniyor ve birçoğunun evinde kural kaide yok. Elbette bu onların mesleği ama bu tarz konuşmalar öğretmenleri ciddi demorolize ediyor. Sizin çocuğunuz gibi kaç çocuk öğretmenin kaşıydı gözüydü diye anne babasına geribildirim veriyor tahmin edemezsiniz. Siz de öğretmene ısınamadığınız için önyargılı olabilirsiniz, bu da ister istemez çocuğunuza geçer gayet normal bir durum. Ben peşine düşeceğiniz bir durum göremedim açıkçası ama çocuğunuzu gözlemlemenizde fayda var tabi. Devam ederse çaktırmadan ağzından laf alabilirsibiz. İlk etapta okula çok istekli giden çocuk birkaç hafta sonra ağlayabilir, konfor alanından çıkmanın zorlukları var hepimiz için.
 
Ben yalan söylemeyi ya da uydurmayı öğrendiğini sanmıyorum henüz. Yani doğruyu söylemese bence anlardınız. Benimki de 34 aylık.
 
Benim tavsiyem toplanti esnasinda degil hatta direk ogretmene de degil direk yetkiliye cikmaniz. Zaten durumu anlattiginizda ogretmeni de odaya cagiricaktir ve bu konu orda konusulucaktir. Ben bu yasta bir cocugun boyle guzel yalan soyleyebilecegini dusunmuyorum. Ha belki canini yakmamistir ufak bi uyari gb biseydir ve cocugunuz hic el yarai almadiysa bunu buyutmus olabilir. Ama kesinlikle dogru bisey yaomis oyleyse de. Ufacik bir popoya vurma yada el ile korkutma vs bunlara kimsenin hakki yok ve haddi degil. Cocugunuz da biraz kucuk yani cok dikkat etmelisiniz. Benim oglum 5 yasina dogru gidiyor anasinifina bu yil basladik. Boyle en ufak bisey yasasa gelir net bi sekilde anlatir sinif ortaminda tepki gosteremese bile. Ve ben de ortaligi ayaga kaldiririm acikcasi.. oglumun sinifinda surekli ogretmene vuran bir cocuk var hala ogretmeni cocugu kaybetmemek icin sinifta tutmaya calisiyor cocugu daha etken saatte teslim ediyor annesine ama cocukla ugrasiyor duzeltmek icin. Dun mesela oglum dediki ogretmenime vurdum bana ceza verdi ama saka yaptigi cok belliydi ki asla vurmaz. Ben de sasirmis gb yaptim o da gemen saka yaptimkii dedi. Arada boyle seyelr yapabilir cocuklar olmayani anlatmak gb fakat sizinki bunun icin daha kucuk. Zaman kaybetmeden mudure cikin derim. Bu surekli bi seyse cocugunuz nornallestirip sonrasinda anlatmayadabilir. Lutfen cok dikkatli hareket edin cok onemli bir konu bence. Bazi arkadaslarim hafife almis fakat cocuk soz konusunysa her ihtimali dusunmek zorundayiz. Cocugunuz ogretmen bana ceza verdi dese bu normal. Oglum da ogretmenini dinlememis ve bi sure oyuncaklarin yaninda bekleme cezasi vermis bunu oglum kendi anlatti. Fakat vurma korkutma bunlar cocugun psikolojisini mahvedicek seyler. Ben asla hafife almiyorum ve bu konunun uzerine gidin diyorum. Her ihtimali dusunun.
 
34 aylık çocuk evet çok narin ama yüzde yüz her şeyi doğru söylediğini teyit edemezsiniz. Gitmek istemediklerinde yalan söyleyebiliyorlar. Kaldı ki çocuklarda yalan evresi diye bir dönem var. Siz zaten öğretmeni hiç sevmemişsiniz.
Kadın doğru da yapsa negatif bir unsur illaki çıkarırsınız.
Kadın çocuğa vurdu ise elbette yanlış gerekli işlemler vs yapılmalı.
Şöyle bir olay anlatayım ben de okuldayız bir veli fiziksel ve sözlü şekilde bildiğin bana saldırdı. Ben afalladım. Hayatta çocuklara temas etmem yasal prosedür dışına da çıkmam dikkatliyimdir. Noluyor dedim? İdareciler geldi. Derdini çözdü. Neymiş çocuğun harçlığına ben el koymuşum kitap parası diye?? Böyle bir şey yok. Ben hayatta para toplamam el de koymam. İdareciler çocuğa ben ve annesinin yanında tekrar sordu ne oldu diye, paramı kaybettim aç kaldım annem de kızdı korktum bana kızmasın diye öğretmenim elimden aldı dedim dedi.
Niye dedin, ödevimi yapmadığım için uyarmıştı aklıma o öğretmen geldi dedi.
Hadi burda çocuk söyledi, söylemeyebilirdi de.
Peki o veli ne yaptı biliyor musun özür bile dilemedi, hadi öbürü çocuk korkmuş yapmış yapmamalı.
Her çocuğun dediği yüzde yüz doğru olmayabilir teyit etmeniz lazım.
 

Haklısınız. Ben de teyit etmenin en uygun yolunu arıyorum. O nedenle konu açıp fikir almak istedim.

Öğretmeni sevemedim çok genç ve yetersiz gibi görünüyor ama oğluma böyle yansıtmadım. Aksine her sabah götürürken öğretmeniyle ilgili güzel şeyler söylüyorum. Hadi öğretmeni görünce hemen koşalım günaydın diyelim, çantandakini öğretmenine gösterelim vs. Heyecan uyandırmaya çalışıyorum her gün.
 
bence çocuğun son zamanlarda sınıfta mutsuz olduğunu, okula gelmek istemediğini, bir sorun yaşayıp yaşamadığını sorun direkt bunda ithamlık bir sey yok. eğer öğretmenin samimiyeti ve tepkisi içinize sinerse çocuğunuzun söylediği şekilde sorabilirsiniz. yoksa dediğim gibi yöneticiye söyleyin. öğretmenle hiç muhatap olmayın. gerekirse cocugunuzun sınıfı değiştirilir, bir sey yapılır.
 

Sınıf değişme durumu yok çünkü her yaş grubundan birer sınıf var.

Daha önce atılan videolarda diğer çocuklar eğlenirken oğlum oturuyor mesela. Öğretmen diğer çocuklarla eğleniyor. Tabi videonun öncesini ve sonrasını bilmiyorum 15-20 saniyelik videodan bakarak bir yargıya varamam. Aynı günün akşamı oğlumu almaya gittiğimde ben hiç sormadan öğretmeni diyor ki bugün ilk başta bize katılmadı sonra ben onu çağırdım. Ya da başka bir gün zıplayarak güya ağaçta elma toplama hareketi yapıyorlar yine oğlum katılmamış. Buna kesinlikle katılmamıştır çünkü zıplayamıyor oğlum. Arka tarafta başka şerler yapıyor videoda görüyorum. Sonra almaya gittiğimde öğretmeni diyor ki zıplayamadığı için ben onu biraz çalıştırdım şimdi bize katılıyor falan diye açıklama yapıyor. Ki ben çok acemi bir veliyim açıkçası çocuğu bırakırken ya da alırken hiç soracak bir şey gelmiyor aklıma. Ben açıklama bekliyormuşum gibi o tarz videoların olduğu günlerde açıklamalar yapması dikkatimi çekmişti. Bunu tamamen iyi niyetli olarak yapıyor belki de. Başka veliler çok detay soruyorsa benim de soracağımı düşünerek bilgi veriyor olabilir bilemiyorum. Ya da bir savunma hali de olabilir. Oğlum dün akşam böyle şeyler söyleyene kadar ufak tefek gördüğüm hiçbir şeye bu kadar takılmadım.

Eşimle konuşurken de böyle konuştuk. Yetersiz ve acemi gibi duruyor, yaşı çok küçük muhtemelen yeni mezun. Ama oğlumuz eğer öğretmenini seviyorsa ve güzel vakit geçiriyorsa bizim gözümüze takılan şeyler önemsiz diyorduk. Oğlum da dün akşama kadar sevmediğini söylememişti hiç.

Bu arada pazartesi gününden beri hasta ve okula göndermiyorum. Bunu okula gitmediği bir günün sonunda durduk yere söylemesi de ne bileyim belki de hepsi benim kuruntum.
 
inşallah kuruntudur ve cocugunuz okulda bir sorun yaşamıyordur. ama bence biraz hafif hafif baskı hissettirin. öğretmenin tecrübesi sizi ilgilendirmiyor valla evladınızı emanet ediyorsunuz. ben gerekirse yöneticiye de çirkeflik yapardım. madem yeterli değil kaç tane çocuk nasıl emanet ediliyor? önyargı göstermeyin ama yabana da atmayın çocuğunuzun hareketlerini, laflarını. cocukların yalan söylemesi, yetişkinlerin yalan söylemesinden daha nadirdir.
 
Cocugunuzu ya da ogretmenini tanimiyorum bu yuzden kim dogru soyluyor bilemem. Ama sunu biliyorum;cocugum ilk hayat tecrubelerini edinirken ve hayat hakkinda fikirleri olusurken ne sekilde olursa olsun ona guvenmedigimi ve onu mutsuz hissettigi bir ortama mahkum ettigimi dusunmemeli ki oda bana guvensin kendini bugun ya da yarin yalniz ve caresiz.hissetmesin. annem nasil olsa bir sey yapmaz diye sorunlarini paylasmaktan vazgecmesin. Yani belkide cocugunuz sizi manipule ediyordur bilemem. Ama egitimciler cozumcu olmali cocugu haylaz ya da yanlis davraniyor diye gormezden gelmemeli bir sekilde yonetebilme kapasitesinde olmali. Yoksa zaten egitimci olmanin orada o sifati tasimasinin bir anlami yok bence. Oncelik cocugun egitimi ve refahi. Herhangi bir sekilde orada mutsuzsa bu durumda sorun cocukta olsa bile cocugu bir sekilde idare etmeleri dogru bir sekilde yonetebilmeleri gerekirdi. Sonucta bu cocuklar orada egitime gidiyor, zaman gecsinde evine gitsin tavrinin ki bence oyle yapiyorlar bence zarardan baska getirisi olmaz.
 
Tam olarak bu yüzden öğretmenliği bıraktım.
Hikaye okunurken veya her derste kaç öğrenci o şekilde araya giriyor haberiniz var mı? Sınıfta çok dinamik var. Her şey birbiriyle bağlantılı. 10 çocuk düşünün biri ne yapsa diğeri taklit ediyor zaten. Her şeyi oyuna cevirebılıyorlar. 1 sn hıkaye okuyorum dese diğeri atlayacak ona da cevap . Yanı şimdi uzun uzun örneklendirmek istemiyorum ama yeni mezun olması avantaj yeni nesile daha hakim daha ilgili olacaktır. Tecrübeli diye zar zor yazdırdıgınız çoğu öğretmenin aslını görebilseydınız keşke. ( bu kısmı genel herkes görsün diye söylüyorum) Size donuk gelmesi çocuklarla öyle olduğu anlamını asla çıkarmaz. Öğretmeni geçip asla direkt yönetime gitmeyin. Zaten arkadaşınızmış öğretmen bundan haberdar olarak daha diken üstünde kalacaktır. İyi kötü kazanım almanız zorlaşır. Kısaca size tavsiyem öğretmenle aranızı içten ve samimi tutun.
 
Ben anladim sizi olaya ogretmen gozuyle bakmissiniz fakat bilmiyorum ogrencinize hic el hareketinde bulundunuz yada korkuttunuz mu.. yani bu cocuk ya gercekten boyle bir seye maruz kaldi ve bunu kendince annesiyle paylasmaya calistiysa? Cocuk soz konusu oldugunda en kotu ihtimali dusunmek zorundasiniz. Ogretmen zaten veli muduruyle gorustu diye cocuga bileniyorsa ogretmenlik yapmasin. Biz ogretmenin nabzini tutmak zorunda asla degiliz. Ogretmenin cocugumuzla ilgili direktiflerine uymak zorundayiz. Sinifin icindeki dinamikler ogretmenin ugrasmak zorunda olduklari bizi hic ilgilendirmiyor. Ben muhendisim kimse benim nabzimi tutmuyor. Her isin zorluklari var ve bizler egitim gordugum alanda uzmanlasiyoruz. Bu alanda yeterli degilse o isi yapmamali. Bu sadce bu meslek icin degil tum meslekler icin gecerli. İlk gun benim oglum sinifa biraktiktan bes dk sonra siniftan cikarak yanima geldi anne su istiyorum diye. İlk hafta veliler surekli girip cikiyor ogretmenin yardimcisi yok vs boyle bir ihmal oldu. Ben okul ic kapisi onundeydim. Beni orda bulamasaydi bahcenin disinda ariycakti. Cunku ogluma ya icerde yada bahcenin disinda bekliycegimi soylemistim. Ve o kapidan ciktiktan sonra basina gelebilcekleri tahmin etmek bile istemiyorum. Cok sinirlendim fakat hak da verdim. Ogretmenin basi cok kalabalikti cocuklarla mi ilgilensin ( bizim sinifimiz 60 aydan kucuk olab grup, aglayanlar annesini isteyenler vs) bizimle mi ilgilensin ortalik baya karisikti. Cok sinirlendim cok korktum fakat yonetime cikmadim. Ertesi gun ogretmeniyle konusup kilitli olmasi gerekn kapinin dun acik oldugunu boyle bir problem yasandiginu kapali tutulmasini rica ettim ve boyle bir sorun bir daha yasanmadi. Fakat eger oglum bana gelip deseydi ki ogretmenim bana vurdu muhattabim ogretmen degil mudur olurdu. Benim burda telaslandigim.tek nokta isin vurma kismi. Ben bu konuda ogretmene degil cocuguma guvenirim. Belki herkes benim gb olmayabilir ben oglumun bana bu konuda olmayan birseyi anlatmiycagini biliyorum, bunu yaosa bile gercek olup olmadigini onun anlatim seklinden anlarim. Bilmiyorum siz bu konuda deneyimlisiniz bir ogretmensiniz fakat cocuga fiziksel bir hatekette bulunulmasi dusuncesi beni cok korkutuyor..
 
Ben yine de konuşurum öğretmenle. Üç ayrı okul değiştirmiş bir anne olarak diyorum bunu çocuğun arkasında durmayınca çocuk eziliyor. İlk başladığında 3,5 yaşındaydı ve öğretmenini sevmiyordu. Abartıyor sanıyordum ama çok sert cezalarla çocukları sindirmiş aslında.
 
Öğretmenle konuşun fakat çocuklar yalan söylemeyi ve taklit etmeyi biliyorlar. Bir arkadaşımın çocuğu ayağına basmıyordu ve acıyor diyip ağlıyordu aylarca belirli aralıklarla bunu yaptı gezmedikleri doktor yaptırmadıkları tahlil kalmadi en sonunda rol yaptığı anlaşıldı. Başka bir arkadaşımın çocuğu bazen birden ağlayıp anne vurma vs diye kendi kendine bir şeyler yapıyordu bence bu tarz durumlar bilinenden daha çok var. Çocuklar sevmedikleri yerde durmamak için yalan söyleyebiliyorlar tabi ki bu durumu umursayın araştırmanızı yapın öğretmenle görüşün ama çok fevri olmanıza gerek yok. Birde çocuk orayı sevmiyorsa sorun olmasa dahi çocuğu zorla göndermenin anlamı yok ileride eğitim hayatında daha çok zorlanır.

Kitap okurken cevap vermemesi ya da etkinliklere sonradan katılmasında sorun görmedim. Öğretmen vs değilim ama iş yerimize sık sık kreş öğrencileri ziyarete geliyor ve çocuklar bize bayılır buna rağmen hemen hemen her sınıfta 1 ya da 2 öğrenci toplu haldeyken katılmıyor öğretmen diğer öğrencilerden sonra gezdirip ilgileniyor veya bazıları fotoğraf video çekilmek istemiyor çekildikleri zaman birden kaçıyor ya da mutsuz bir yüz ifadesi takınıyor öğretmen de ama annenlere atacağız gülümse vs diye hep ikna etmeye çalışıyor bana komik gelirdi şimdi mantıklı gelmeye başladı sonuçta ebeveyn o an mutlu olup olmadığını sadece fotoğraftan bilebiliyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…