- 4 Kasım 2014
- 94
- 16
- 13
- Konu Sahibi yanlis_secimler
- #1
Çocuk yaşta yakın akrabanın cinsel tacizine uğradım, ve çok ayrıntıya girmeyecem ama olaylar örtbas edildi, olmamış gibi davranıldı, akrabalar arası gidiş geliş devam etti, ve herşey doğaldı sanki hiçyanlış bir şey yapılmadı, hatta babam o kişinin düğününde para bile taktı gururum kırıldı tabi ama açamadım bu konuları söyleyemedim, güçsüzdüm ama hep içimi kemirdi gereken yerlere başvurulmadığı için babamdan içten içe hep nefret ettim.Bu tacizcilerden biri uzun yıllar sonra başka bir kız çocuğuna yaptığı suçtan ötürü ceza da aldı, peki neden benim babamaynı başvuruyu yapmadı dedim içimden
31 yaşına geldim, elim ekmek tuttu evlendim, babamın baskılarıyla, işe gir boşa okuttum seni dedi,iyi bir işim var şimdi, sonra da evlen diye tutturdu, mutsuz bir evlilik yaptım öyle alelacele.ve 31 yaşından sonra babama nefretimi kustum, neden hakkımı savunmadın diye, tepki vermedi.
bir cenaze dolayısıyla çocuk tacizcisinin ve tüm ailenin katıldığı bir cenazeye gittim ve orada olanlar oldu, tacizciyle ağız dalaşına girdim ve çocuk tacizcisi olduğunu haykırdım, çocuklarınızı uzak tutun, kanunen de hüküm giymiştir bu kişi dedim, eşim şaşkındı ve tüm aile de öyle.Babam o kişiden özür dilememi istedi, babamla ipler koptu
eski konuları açmam ve babamı en yakın akrabaları ile kötü yapmam yüzünden babam bana küstü, yine ben hatalıydım, bunları dile getirdiğim için ahlaksızdım,kocam da zaten bırakacaktı beni o zaman beni eve kabul etmeyecekmiş, ne rezil insanmışım.
Maddi olarak babam bana herşeyi verdi, en iyi okullara gittim, sınırsız bir kredi kartım bile vardı, inkar edemem.maddi anlamda eksiğim olmadı.26 yaşında halen işsizken git iş bul seni onca sene okuttum demelerini ve o ara evden kovmasını saymazsak, işe girdiğimde paramın yarısını istemesini saymazsak ve evlen baskılarını saymazsak 26 yaşına kadar iyiydik babamla.
Ben artık babamla görüşmek istemiyorum, hayatımda olmasını istemiyorum, öte yanda kız kardeşim var annem var ve onlar bireysel hareket edemiyorlar, babama bağlılar.
Siz olsanız ne yapardınız?
31 yaşına geldim, elim ekmek tuttu evlendim, babamın baskılarıyla, işe gir boşa okuttum seni dedi,iyi bir işim var şimdi, sonra da evlen diye tutturdu, mutsuz bir evlilik yaptım öyle alelacele.ve 31 yaşından sonra babama nefretimi kustum, neden hakkımı savunmadın diye, tepki vermedi.
bir cenaze dolayısıyla çocuk tacizcisinin ve tüm ailenin katıldığı bir cenazeye gittim ve orada olanlar oldu, tacizciyle ağız dalaşına girdim ve çocuk tacizcisi olduğunu haykırdım, çocuklarınızı uzak tutun, kanunen de hüküm giymiştir bu kişi dedim, eşim şaşkındı ve tüm aile de öyle.Babam o kişiden özür dilememi istedi, babamla ipler koptu
eski konuları açmam ve babamı en yakın akrabaları ile kötü yapmam yüzünden babam bana küstü, yine ben hatalıydım, bunları dile getirdiğim için ahlaksızdım,kocam da zaten bırakacaktı beni o zaman beni eve kabul etmeyecekmiş, ne rezil insanmışım.
Maddi olarak babam bana herşeyi verdi, en iyi okullara gittim, sınırsız bir kredi kartım bile vardı, inkar edemem.maddi anlamda eksiğim olmadı.26 yaşında halen işsizken git iş bul seni onca sene okuttum demelerini ve o ara evden kovmasını saymazsak, işe girdiğimde paramın yarısını istemesini saymazsak ve evlen baskılarını saymazsak 26 yaşına kadar iyiydik babamla.
Ben artık babamla görüşmek istemiyorum, hayatımda olmasını istemiyorum, öte yanda kız kardeşim var annem var ve onlar bireysel hareket edemiyorlar, babama bağlılar.
Siz olsanız ne yapardınız?
