Merhaba arkadaşlar silkelenip kendime gelmem lazım ve bunu da ancak burda başarabilirim diye koşup buraya geldim. 7 aylık bir ilişkim vardı herkeste olduğu gibi harika başladı harika ilerledi ta ki ailesi işin içine girene kadar birebir tanışmadık ama bizi yolda görüp bundan yola çıkarak yorumlamışlar beni o günden sonra sevgilim yavaş yavaş değişti kendi ruh hali ile ilgili olduğunu söyledi hep ilişkimize özen göstermeye devam etti ancak kendi ruh hali ister istemez bize yansıdı hep anlayış gösterdim zaman verdim dinleyemeye anlamaya çalıştım öyle aşırı büyük sorunlar değil bu arada ne olursa olsun Yanyana geldiğimizde gözleri parlardı benim de öyle sarılıp saatlerce öyle kalmak isterdik ta ki 2 gün önceye kadar sabah gayet normal konuşup akşam yine sıkıntılarından bahsederek ayrılmak istediğini söyledi şoka girdim kendi bunalımıyla beni yeterince üzdüğünü daha fazla beni düşürmek istemediğini beni sevdiğini çok sevdiğini ancak böyle devam ederse ilerde daha kötü biteceğini söyledi ağlayarak bunları anlattı. Şoka girdim sindiremiyorum hala anlam veremiyorum içim sıkılıyor ikili ilişkimizde hiç bir sorun yokken (sorundan kastım aldatma sayma sövme darlama vs vs) bu hale gelmek inanamıyorum kalbim çıkacak yerinden çok yeni biliyorum ama çok seviyorum bir daha onu göremeyecek olmak kalbimi bin parçaya bölüyor ne önerirsiniz ne yapmam lazım