Benim de ilk hamileliğim böbrek sorunlarından berbat geçti. Hamileyken üç kez taş düşürdüm. Böbreklerimde son seviyeye geldi genişleme. Stent ben de istemedim, erken doğumu tetikleyebilir dedikleri için. Resmen acılar içinde ne olduğunu anlamadığım bir hamilelik yaşadım. Tam 40 haftalıkken doğurdum.
Doğumdan sonra işler daha da karıştı. On günlük lohusayken idrar yolları enfeksiyonu oldum (yine böbrek taşlarına bağlı olarak)
41 derecelere kadar çıktı ateşim. Taşlar idrar kanalını tamamen tıkadı ve 48 saat idrara çıkamadım. Bebeğim 50 günlükken acil ameliyata alındım.
Ameliyattan bir hafta sonra da yüksek enfeksiyondan sekiz gün hastanede yattım. Crp 250bin olmuştu. Ameliyatta enfeksiyon vücuduma yayılmış, doktor öyle söyledi.
Her şey bittikten sonra üroloji doktorum bizim onayımız olmadan tekrar gebelik düşünemezsin dedi ve bir yıllık çok sıkı takip sürecim başladı.
Bir yılın sonunda tamam artık böbreklerin temiz dedi ve korunmayı bıraktım.
Çünkü ikinci kez anne olmayı çok istiyordum. Hastalıktan yaşayamadığım lohusalığımı doya doya yaşamak istiyordum. Dokuz ayı keyifle geçireceğim bir gebelik yaşamak istiyordum.
Kızım 15 aylıkken ikinci kızıma hamile kaldım ve harika bir gebelik geçirdim. İlk gebeliğim iskenceymis ben şimdi hamileliğimi anladım dedim.
Gebelik sürecim de doğumum da sonrası da çok güzel geçti çok şükür.
İlk doğumumu 30 ikinci doğumumu 32 yaşında yaptım.
İş olarak yorum yapamıyorum. Ben çalışmadığım için evde tek başıma baktım. Eşimden başka da destekcim yoktu. İkinci doğumum pandemide tam kapanmaya denk geldiği için de kimse gelemedi.
Dilerim her şey gönlünüzce olur