Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Amin. Çok teşekkür ederimİki çocuk arasında 5-6 yaş bence gayet normal, eğer bebek düşünüyorsan yaş arasını fazla açma. Allah hakkında hayırlısı neyse onu nasip etsin inşallah![]()
Çok teşekkür ederim. Umarım sizi üzmemiştir bu yazdıklarım çok üzülürümYerinde olmayı o kadar çok isterdim ki.
Alternatiflerimin olmasını, işimle ikinci çocuğum arasındaki dengeyi oluşturmaya çalışırken yaşayacağım muhtemel telaşları.
Şimdi 32 yaşında olmayı, ilk çocuğumun sağlıklı bir şekilde 6 yaşında olmasını. Genç bir anne olmayı.
O kadar imrendim ki sana şimdi dert gibi görünen bu şeylee.
Ama kırk iki yaşındayım, önümde zaman az, hiç çocuğum olmadı, kariyerime devam edemedim vesaire.
Ama böyle seçenekleri olan kadınları okumak bana yine de kendimi iyi hissettirdi. Her gebelik aynı komplikasyonlara sebep olacak değil, her bebek kendi hikayesi ile gelir dünyaya.
Bence bu kadar şeyi tek başına başarabildiysen, o kariyer basamaklarını da sabırla tırmanacağına inanıyorum.
Mevla, dağına göre kar verirmiş derler.
Gönlünü ferah tut, yıllar içinde vücudun elbette kendini toparlamıştır biraz daha. Şimdi, daha bilinçli ve daha güçlü bir anne olabilirsin. Benim inancımın ne önemi olur bilmiyorum ama, ben de çevremde bana biraz inanan insanlar olması için neler vermezdim.
O nedenle, okyanusta damla belki ama iyi dileklerim seninle.
(İçtenliğim hissedilsin diye sen diliyle yazdım, yoksa kolay kolay yapmam öyle şeyler.)
Hakkınızda hayırlısı neyse, kolaylıkla yaşansın.
Yok yok hayır, üzülmedim hatta sizin adınıza sevindim, kendi adıma da imrendim.Çok teşekkür ederim. Umarım sizi üzmemiştir bu yazdıklarım çok üzülürümBundan sonrası için hayat tüm güzellikleri önünüze sersin. Yaşınız da çok güzel ayrıca hiç bir şey yok.
Evet yaş geçtikçe hamilelik de zorlaşacaktır mutlaka. Size de sağlıklı doğumlar dilerim33 yaşındasınız 1-2 sene bekleseniz yaş araları çok olacak düşünüyorsanız hemen düşünün bnce...bnde ikinci çoçuğa karşıydım. ama bir kardeş gerektiği düşüncesine girince yaptım gitti. ama 3 yılöncekihamilelikile bunun arasında fark var daha zor geçiyor
Selam hanımlar. Ben 32 yaşındayım. Bir oğlum var 6 yaşında. İkinci çocuk konusunda çok kararsızım. Bundan bir sene önce sorsanız, kesinlikle istemiyorum diye cevap verirdim fakat şimdi hormonlardan mı ne zıkkımsa bu düşünce peşimi bırakmıyorTabii bunda eşimin payı da büyük.
Gelelim kafamı karıştıran kısımlara. Oğluma hamile iken, oğlum böbreğime baskı yaptı ve böbreğim genişledi. Bu sebeple hamileliğim inanılmaz acı içerisinde ve kötü geçti. Böbrek ağrısı doğum sancısını tetikledi falan derken 5. aydan sonra hep hastanedeydim. Stent takıp, büyümeyi durdurabiliriz ama bebeğe enfeksiyon riski var dedikleri için onu da kabul etmedim, öyle böyle geçti. Tekrar aynı şeyleri kaldırabilir miyim bilmiyorum açıkcası.
Oğlum doğduktan sonrası da çok zordu. Kolik ve alerjik bir bebekti. Resmen memeye yapışık yaşıyordu. Abartısız söylüyorum emdiği süre boyunca 2 saat deliksiz uyumamışımdır.
Bir yandan da eğer yapacaksam acele etmem lazım yaş faktörü var ama şu an sektör değiştiriyorum. 1-2 yıl işin tamamen oturması gerekiyor. Şimdi yaparsam da bu karmaşada çok zorlanırım. Bir de destek olabilecek kimse yok yakınımızda sadece eşim ve ben varız. Siz olsaydınız ne yapardınız? Yapacak olsaydınız, sektör değişikliğinden önce mi sonra mı planlardınız? Şimdiden cevaplar için teşekkür ederim![]()
Her hamilelik ve her çocuk ayrı bir hikaye.. birinde yaşananlarla diğerinde yaşananlar aynı olmuyor. İlk oğlumda atoni oldum kanama durmadı ölümden döndüm ikinci oğlanda hiçbir risk olmadı. Yaşım ilerlemiş olmasına rağmen çok daha kolay geçti kusmadım bileSelam hanımlar. Ben 32 yaşındayım. Bir oğlum var 6 yaşında. İkinci çocuk konusunda çok kararsızım. Bundan bir sene önce sorsanız, kesinlikle istemiyorum diye cevap verirdim fakat şimdi hormonlardan mı ne zıkkımsa bu düşünce peşimi bırakmıyorTabii bunda eşimin payı da büyük.
Gelelim kafamı karıştıran kısımlara. Oğluma hamile iken, oğlum böbreğime baskı yaptı ve böbreğim genişledi. Bu sebeple hamileliğim inanılmaz acı içerisinde ve kötü geçti. Böbrek ağrısı doğum sancısını tetikledi falan derken 5. aydan sonra hep hastanedeydim. Stent takıp, büyümeyi durdurabiliriz ama bebeğe enfeksiyon riski var dedikleri için onu da kabul etmedim, öyle böyle geçti. Tekrar aynı şeyleri kaldırabilir miyim bilmiyorum açıkcası.
Oğlum doğduktan sonrası da çok zordu. Kolik ve alerjik bir bebekti. Resmen memeye yapışık yaşıyordu. Abartısız söylüyorum emdiği süre boyunca 2 saat deliksiz uyumamışımdır.
Bir yandan da eğer yapacaksam acele etmem lazım yaş faktörü var ama şu an sektör değiştiriyorum. 1-2 yıl işin tamamen oturması gerekiyor. Şimdi yaparsam da bu karmaşada çok zorlanırım. Bir de destek olabilecek kimse yok yakınımızda sadece eşim ve ben varız. Siz olsaydınız ne yapardınız? Yapacak olsaydınız, sektör değişikliğinden önce mi sonra mı planlardınız? Şimdiden cevaplar için teşekkür ederim![]()
Yaaa çok tatlısın. Aslında bu yaş mevzularını biz gözümüzde büyütüyoruz ama işte 35 sonrası riskli olarak geçiyor ya o korkutuyor beni.Yaşam şartlarınız yaşadığınız yer bence 2. çocuk için uygun. açıkçası yurt dışında yaşıyor olsam yapardım. Onun dışında hamilelikte yaşadığın sıkıntılar geçiçi olduğu için problem olacağını düşünmüyorum
Yaş konusuna gelince geç kalmış sayılmazsın çünkü oğlumu 32 yaşında doğurdum şu an o da 6 yaşında. 2. çocuk için 40 yaşını bekliyorum![]()
Çok geçmiş olsun size de. Sağlıkla büyüsünlerHer hamilelik ve her çocuk ayrı bir hikaye.. birinde yaşananlarla diğerinde yaşananlar aynı olmuyor. İlk oğlumda atoni oldum kanama durmadı ölümden döndüm ikinci oğlanda hiçbir risk olmadı
Yaaa çok tatlısın. Aslında bu yaş mevzularını biz gözümüzde büyütüyoruz ama işte 35 sonrası riskli olarak geçiyor ya o korkutuyor beni.
Selam hanımlar. Ben 32 yaşındayım. Bir oğlum var 6 yaşında. İkinci çocuk konusunda çok kararsızım. Bundan bir sene önce sorsanız, kesinlikle istemiyorum diye cevap verirdim fakat şimdi hormonlardan mı ne zıkkımsa bu düşünce peşimi bırakmıyorTabii bunda eşimin payı da büyük.
Gelelim kafamı karıştıran kısımlara. Oğluma hamile iken, oğlum böbreğime baskı yaptı ve böbreğim genişledi. Bu sebeple hamileliğim inanılmaz acı içerisinde ve kötü geçti. Böbrek ağrısı doğum sancısını tetikledi falan derken 5. aydan sonra hep hastanedeydim. Stent takıp, büyümeyi durdurabiliriz ama bebeğe enfeksiyon riski var dedikleri için onu da kabul etmedim, öyle böyle geçti. Tekrar aynı şeyleri kaldırabilir miyim bilmiyorum açıkcası.
Oğlum doğduktan sonrası da çok zordu. Kolik ve alerjik bir bebekti. Resmen memeye yapışık yaşıyordu. Abartısız söylüyorum emdiği süre boyunca 2 saat deliksiz uyumamışımdır.
Bir yandan da eğer yapacaksam acele etmem lazım yaş faktörü var ama şu an sektör değiştiriyorum. 1-2 yıl işin tamamen oturması gerekiyor. Şimdi yaparsam da bu karmaşada çok zorlanırım. Bir de destek olabilecek kimse yok yakınımızda sadece eşim ve ben varız. Siz olsaydınız ne yapardınız? Yapacak olsaydınız, sektör değişikliğinden önce mi sonra mı planlardınız? Şimdiden cevaplar için teşekkür ederim![]()
Arkdaşa katılıyorum bende ama böbrek baskısı diyorsunuz sağlık söz konusu o yüzden sorumluluk alabileceğimiz fikir verebileceğimiz bir konu değilİkinciler daha az yoruyor bence. Gözlemlediğim kadarıyla.
Sebebi de bebek değil de doğduğu ortam. Garibim başka bir çocuk hep evde olunca mecbur ihtiyaçları için uygun ortamı beklemeyi öğreniyor. Daha az yorulursun bence ikincide.
Hayat hiç birzaman o beklediğimiz olmasını istediğimiz kusursuz zamanı bize sunmuyor maalesef sen iki yıl sonra için plan yaparsın ama 2 yıl sonra başka şeyler çıkarSelam hanımlar. Ben 32 yaşındayım. Bir oğlum var 6 yaşında. İkinci çocuk konusunda çok kararsızım. Bundan bir sene önce sorsanız, kesinlikle istemiyorum diye cevap verirdim fakat şimdi hormonlardan mı ne zıkkımsa bu düşünce peşimi bırakmıyorTabii bunda eşimin payı da büyük.
Gelelim kafamı karıştıran kısımlara. Oğluma hamile iken, oğlum böbreğime baskı yaptı ve böbreğim genişledi. Bu sebeple hamileliğim inanılmaz acı içerisinde ve kötü geçti. Böbrek ağrısı doğum sancısını tetikledi falan derken 5. aydan sonra hep hastanedeydim. Stent takıp, büyümeyi durdurabiliriz ama bebeğe enfeksiyon riski var dedikleri için onu da kabul etmedim, öyle böyle geçti. Tekrar aynı şeyleri kaldırabilir miyim bilmiyorum açıkcası.
Oğlum doğduktan sonrası da çok zordu. Kolik ve alerjik bir bebekti. Resmen memeye yapışık yaşıyordu. Abartısız söylüyorum emdiği süre boyunca 2 saat deliksiz uyumamışımdır.
Bir yandan da eğer yapacaksam acele etmem lazım yaş faktörü var ama şu an sektör değiştiriyorum. 1-2 yıl işin tamamen oturması gerekiyor. Şimdi yaparsam da bu karmaşada çok zorlanırım. Bir de destek olabilecek kimse yok yakınımızda sadece eşim ve ben varız. Siz olsaydınız ne yapardınız? Yapacak olsaydınız, sektör değişikliğinden önce mi sonra mı planlardınız? Şimdiden cevaplar için teşekkür ederim![]()
Ah o başa dönme korkusuBen de 30 yasindayim sizinki gibi bebekligi kolik alerjik olan su an 3 yasinda olan bir bebem var hamileligimde de cok saglik sorunlari yasadim.Hormonlardan olsa gerek sizin gibi düsünüyorum su 3 4 aydır ama cesaret edemiyorum hem ülkenin ekonomik durumundan hem de zorlu gecen süreclerden dolayı.Mesela calisan bir kadinim eve gelince cocuk babasiyla oyalanirken hemen mutfaga gidip bir seyler hazirlayabiliyorum ya da esim bir isi varsa cocukla ben ilgileniyorum o islerini hallediyor birimiz is yaparken digerimiz cocugu yediriyor dusunu aldiriyor eskiden öyle değildi ikimizden birine mutlaka yapısıyordu arkamizi dönsek aglıyordu evet cok baglıydı bize ama insanlik hali bunalabiliyorduk istemsiz olarak. En basitinden kuafore sac boyatmaya gidebilmek istiyorsun yeni gelen minik bebek olunca ikimize de bagli olacak biraz olsun özgürlesmeye baslamisken başa dönmek korkutuyor ee tabii isten de ayrilmam gerekecek tekrar eve kapanma fikri beni korkutuyor erkeklerden cok kadinlarda oluyor bu sorumluluk.Sonucta gece kalkip emzirecek kisi kadın 2 saatte bir kalkma sorumlulugu kadında.Böyle düsününce de amma rahatina düşkünsün diye kizıyorum kendime ama kızım cok zor bir bebekti hala zor bir cocuk gözüm korktu iyice.