Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

zor bir hastalık allah yardımınız olsun. benim çok yakın bir arkadaşım bu rahatsızlığı oldu çok çeşitli hastane ve doktora başvuruldu aşırı depresyon hiper aktiflik ve akıl ötesi davranızşlar aşırı para harcama normalde yapılmayacak akla gelmeyecek bir çok eylem ben tanıdığım ii bir psikiyatrıya eşilk etmiştim doktor sonrasında uyarıda bulundu bu hastalar iyileştikten sonra yaptılarından utanç duyar ve genelde intahar eder demişti kaale alınmadı ve 3 ay sonra kafasına sıkarak 30 yaşında hayata veda etti ardında bir çok seveniniş bırakarak umarım bu hastalığa düşen herkez kurtulur sorunsuzca
 
Ben 5 yaşında annemin hasta olmasıyla tanıştık hastalıkla.Atak dönemlerinde kendimizi o kadar çaresiz hissederdik ki anlatamam şu an atakları eskisi kadar ağır geçmiyor ama bizi de istemeden hırpalıyor.Allah hepimizin yardımcısı olsun ne diyeyim
 
keslka,ablanın yaşadığı şeylere ve inançlarına saçma demişsin onun içinde ne kadar anlamlı olduğunu düşünmeden...onun yanında da böyle söyleme olur mu tahmin edeceğinden daha hassasız kaldı ki o henüz durumu da kabullenmemiş sizce önemsiz olan söyleyeceğiniz herşey onda farklı anlamlar bulabilir.Şu an mani olduğunu söylüyorsunuz umarım en yakın zamanda bu durumu aşar.Size bir zaman dilimi vermemiz imkansız gibi ama ilaçlar etkili olacaktır doktorunuza güvenin.Manik ataklarda hastalık genellikle kabul edilmez depresifkense hiçbirşeye anlam yükleyemediğiniz için şokta oluyor ve bu anın geçmesi için doktora gitme zorunda kalıyorsunuz.Yani depresifkken durum tehlikeli manikken ise oldukça zor.Allah yakınları olan sizlere sabır versin.Ama sakin davranmanızı öneririm.Numaramı özelden verebilirim çok sıkıldığınızda ararsanız belki yardımcı olurum bilen ve yaşayn biri olarak bilmeyenlerle konuşmaktan daha iyi gelir belki.Tekrar Allah sabır ve sağlık versin.
merhaba brckktnr :) çok uzun zamandır internete giremedim cevabını yeni gördüm. Numaranı yollayabileceğini söylemişsin çok iyi olur aslında yaşamış birileriyle konuşmak. Yollarsan çok sevinirim yollamassan da canın sağolsun =)
 
slm.ben manik depresifim.deneyimleri merak ediyosun..hmm..şimdi bu hastalık nadir görülen bi hastalık ve ben nerde nadir görülen hastalık var, gidip buluyorum:) bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,intiharı düşünmek, intihar planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak..
ismini unuttum bu konu hakkında soru soran arkadasın bunları yazarken ama, hayrola, sorun nedir? deneyimlerim belki yardımcı olmuştur..kendine iyi bak..

o kadar güzl anlatmışsınki bende bipolar bozukluk hastasıyım aynılarını birebir yaşıyorum.
 
bişiy merak ediyorum arkadaşlar...:KK53: manik-depresif teşhisi koyulan arkadaşların psikyatride yapılan kişilik testlerinin sonucu ne çıktı?yani borderline mı,anti-sosyal kişilik mi,narsist mi vs....babında....zannediyorum 6-7 çeşit ana-baskın kişilik tipi var bilim çevrelerince kabul edilen...bu konuda yorum yapabilecek arkadaş avrsa dinlerim...:nazar:
 
bişiy merak ediyorum arkadaşlar...:KK53: manik-depresif teşhisi koyulan arkadaşların psikyatride yapılan kişilik testlerinin sonucu ne çıktı?yani borderline mı,anti-sosyal kişilik mi,narsist mi vs....babında....zannediyorum 6-7 çeşit ana-baskın kişilik tipi var bilim çevrelerince kabul edilen...bu konuda yorum yapabilecek arkadaş avrsa dinlerim...:nazar:
Bana farklı yerlerde farklı zamanlarda border-line,narsist ve ismini tam hatırlayamadım şimdi ama bu ikisinin tam zıttı şeyler çıktı...hikayeme ise şöyle;

Konuyu takip ediyordum...Ne yazık ki bana da yaklaşık 8 ay önce bipolar teşhisi kondu..bende hep bişeyler olduğunu sezinliyordum fakat ne olduğunu çözemiyordum.üniversite 2. sınıfta eylülden marta kadar evden hiç çıkmadım yemek yemedim uyku uyumadım ya da 5 gün hep uyudum odamın kapısını penceresini perdesini açmıyordum grip olup kimse benle ilgilenmiyor çok yalnızım diye sürekli ağlıyordum ama kimsenin de benle ilgilenmesine izin vermiyor aciz miyim ben diye sinirleniyordum...çevremdeki insanları sürekli uzaklaştırıyordum,onları istemiyormuşum gibi ağır davranıyor sonra neden yanımda değiller diye üzülüyordum.sürekli herşey benimle ilgili olmak zorundaydı mutlaka benimle ilgili konuşuyorlar mutlaka arkamdan iş çeviriyorlardı.izlendiğime emindim...bi kaç kere halüsinasyon gördüm...ardından maniye geçtik.aslında marttan diğer eylüle kadar hayatımda hiç bu kadar eğlenmedim.çok kısa bi sürede çokça çevre edindim kendiliğinden gelişti.hiç uyumadan yaşıyordum.ama süper dinçtim insan üstü bir şeymişim gibi...üstelik hem okula gidiyor hem de sabah 4 e kadar öğrenci barlarından birinde çalışıyordum inanılmaz bir efor sarfediyordum ama yorulmuyordum.inanılmaz zayıflamıştım ama hiç umrumda değildi..bıcır bıcır süper eğlenceli bi insana dönüştüm,maninin sonlarına geldiğimde ise öfke patlamaları baş gösterdi.herşeye sinirliydim ve kendimi tehlikeli hissediyordum..hayvan gibi hissediyordum açıkçası içimden sadece bir hayvanın dürtüleri geçiyordu....yavaş yavaş düşmeye başladım eylülden aralığa kadar bu öfke problemleriyle uğraştım ve birden depresyon bu sefer çok ağır geldi...

resmen spazm geçirir gibi kasılarak nöbetler geçirdim sürekli ağlıyordum içimde bişey vardı ve canımı çok yakıyordu...yukarıda anlattıklarım o an için sadece geçmişti tabii anlamını ne geçirdiğimi bilmiyordum doktor depresyonda olduğumu söyleyip antidepresan verdi...antidepresan eğer duygu durum dengeleyici kullanılmıyorsa çok tehlikeli imiş böyle hastalıklarda...o kasılarak ağlama nöbetlerinden 15 günde çıktım..yine süper insan olmuştum mimiklerim bile değişti...hiç bişey umrumda değildi..benden başka...yaklaşık 7 doktor değiştirdim 1 2 ayda çünkü ben süperdim onlar yanlıştı...hepsi a.depresanı bırakmamı söyledi ama umrumda değildi.annem bana zorla bıraktırdı ve bammmm!!!ilacı bıraktığımın ikinci günü uyudum ve sabah deliler gibi ağlayarak uyandım annem ne yapacağını şaşırdı koşarak bana antidepresanı aldı ve direk doktora gittik...

o da bana a.depresanı bırakmam gerektiğini başka ilaçlar kullanıcağımızı ve iyi hissedeceğimi söyleyerek beni ikna etti...düşük dozlarda başladık zyprexa ve depakin...zyprexadan hala nefret ederim 3 haftada 9 kilo aldım ama kullanmak zorundayım...bu ilaçları kullananlar bilirler kan düzeyine bakılması istendi düşük doz olduğu için kanımdaki valporik asit düşük çıktı...zaten ilaçları kullanıyordum ama kendimi uzun zamandır depresif hissediyordum..eskisi kadar atak şeklinde olmasa da keyifsiz oğlu keyifsizdim...şimdi ilaçları iki katına çıkardık üstüne bir de antidepresan eklendi....


2 3 senedir,değişkenliğin sınırlarını zorluyorum.çevremde kimse kalmadı...tek başıma yaşıyorum,köpeğimle...ama ilaçlarımı düzenli alıyorum,bu durum değişecek...

arkadaşlar şunu söylemek istiyorumm hastalığınız varsa lütfen alkol almayın inanılmaz tetikliyor.bi kadeh ya da bi kaç kadeh farketmez...alkolden uzak durun!

uzun oldu amabenim hikayemde böyle işte arkadaşlar...bakalım devam ediyoruz ilaçlara...doktorum beni bir de manide görmek istiyormuş,ondan yüksek doz antidepresana başladık:))hayırlısı
 
Son düzenleme:
Depakin vermesi çok yanlış olmuş, sizin kan ölçümü yaptırıp lithuril ve seroquel kullanmanız gerekiyor. Allah şifalar versin. Bunu bir üstte durumunu anlatan arkadaşa yazıyorum. Alıntılama aklıma gelmedi, özür.
 
Depakin vermesi çok yanlış olmuş, sizin kan ölçümü yaptırıp lithuril ve seroquel kullanmanız gerekiyor. Allah şifalar versin. Bunu bir üstte durumunu anlatan arkadaşa yazıyorum. Alıntılama aklıma gelmedi, özür.

galiba banaydı bu mesaj,çok teşekkür ederim okuduğun için ama ben depakinin bipolar bozukluk tedavisinde kullanıldığını da biliyorum prospektüsünde de yazıyor sence neden lityum?

lityum yaşlılıkta titreme yapabiliyormuş ondan bu ilacı verdiğini söylemişti doktorum..

bir de şunu yazayım aman diyeyim ilaçlarımızı kafamıza göre bırakmayalım ben de her hasta gibi iyiyim diyip bıraktım iki kere birinde intihar ettim anahtarı olan bir arkadaşım kurtardı diğerinde de çok büyük bi kavga çıkardım annemle erkek arkadaşımla ve en yakın arkadaşşlarımla....
 
Depakin mani zamanlarında yani yükselişte olduğunda çok zarar verir, bunu birçok doktor bilmiyor ve takipsiz veriyor, sonrası ise maalesef daha acı oluyor, tecrübeyle sabittir, ben değil de annem maruz kaldı bu duruma, bir depakin neler yaptı gözlerimle gördüm :KK43:
Titremeyi önleyici ek ilaçlarla destekleniyor zaten. Ama bence kan testi yaptırıp lityum tuz düzeyine baktırmalısın hele de yaz ayları çok tehlikelidir önlemini almak lazım eğer tahlil sonucun 0.50den düşükse alarm zilleri çalıyor demektir.
 
Depakin mani zamanlarında yani yükselişte olduğunda çok zarar verir, bunu birçok doktor bilmiyor ve takipsiz veriyor, sonrası ise maalesef daha acı oluyor, tecrübeyle sabittir, ben değil de annem maruz kaldı bu duruma, bir depakin neler yaptı gözlerimle gördüm :KK43:
Titremeyi önleyici ek ilaçlarla destekleniyor zaten. Ama bence kan testi yaptırıp lityum tuz düzeyine baktırmalısın hele de yaz ayları çok tehlikelidir önlemini almak lazım eğer tahlil sonucun 0.50den düşükse alarm zilleri çalıyor demektir.


kesinikle geçmişime göz atıldığında mani dönemlerim özellikle bahar ve yaz aylarına denk gelmiş...temmuz ortası olmasına rağmen ben hala depresif durumdan çıkamadım bu sefer...bilmem neden...teşhis konulduğundan beri depresif dönemdeyim henüz maniye girmedim ama girmem için tetikledik işte yukarıda anlattığım gibi antidepresan verildi...tetikleyip bir de o durumu göz önüne alacakmışız... belki doktorumun stratejisidir bu bilemedim ki...
 
Bana farklı yerlerde farklı zamanlarda border-line,narsist ve ismini tam hatırlayamadım şimdi ama bu ikisinin tam zıttı şeyler çıktı...hikayeme ise şöyle;

Konuyu takip ediyordum...Ne yazık ki bana da yaklaşık 8 ay önce bipolar teşhisi kondu..bende hep bişeyler olduğunu sezinliyordum fakat ne olduğunu çözemiyordum.üniversite 2. sınıfta eylülden marta kadar evden hiç çıkmadım yemek yemedim uyku uyumadım ya da 5 gün hep uyudum odamın kapısını penceresini perdesini açmıyordum grip olup kimse benle ilgilenmiyor çok yalnızım diye sürekli ağlıyordum ama kimsenin de benle ilgilenmesine izin vermiyor aciz miyim ben diye sinirleniyordum...çevremdeki insanları sürekli uzaklaştırıyordum,onları istemiyormuşum gibi ağır davranıyor sonra neden yanımda değiller diye üzülüyordum.sürekli herşey benimle ilgili olmak zorundaydı mutlaka benimle ilgili konuşuyorlar mutlaka arkamdan iş çeviriyorlardı.izlendiğime emindim...bi kaç kere halüsinasyon gördüm...ardından maniye geçtik.aslında marttan diğer eylüle kadar hayatımda hiç bu kadar eğlenmedim.çok kısa bi sürede çokça çevre edindim kendiliğinden gelişti.hiç uyumadan yaşıyordum.ama süper dinçtim insan üstü bir şeymişim gibi...üstelik hem okula gidiyor hem de sabah 4 e kadar öğrenci barlarından birinde çalışıyordum inanılmaz bir efor sarfediyordum ama yorulmuyordum.inanılmaz zayıflamıştım ama hiç umrumda değildi..bıcır bıcır süper eğlenceli bi insana dönüştüm,maninin sonlarına geldiğimde ise öfke patlamaları baş gösterdi.herşeye sinirliydim ve kendimi tehlikeli hissediyordum..hayvan gibi hissediyordum açıkçası içimden sadece bir hayvanın dürtüleri geçiyordu....yavaş yavaş düşmeye başladım eylülden aralığa kadar bu öfke problemleriyle uğraştım ve birden depresyon bu sefer çok ağır geldi...

resmen spazm geçirir gibi kasılarak nöbetler geçirdim sürekli ağlıyordum içimde bişey vardı ve canımı çok yakıyordu...yukarıda anlattıklarım o an için sadece geçmişti tabii anlamını ne geçirdiğimi bilmiyordum doktor depresyonda olduğumu söyleyip antidepresan verdi...antidepresan eğer duygu durum dengeleyici kullanılmıyorsa çok tehlikeli imiş böyle hastalıklarda...o kasılarak ağlama nöbetlerinden 15 günde çıktım..yine süper insan olmuştum mimiklerim bile değişti...hiç bişey umrumda değildi..benden başka...yaklaşık 7 doktor değiştirdim 1 2 ayda çünkü ben süperdim onlar yanlıştı...hepsi a.depresanı bırakmamı söyledi ama umrumda değildi.annem bana zorla bıraktırdı ve bammmm!!!ilacı bıraktığımın ikinci günü uyudum ve sabah deliler gibi ağlayarak uyandım annem ne yapacağını şaşırdı koşarak bana antidepresanı aldı ve direk doktora gittik...

o da bana a.depresanı bırakmam gerektiğini başka ilaçlar kullanıcağımızı ve iyi hissedeceğimi söyleyerek beni ikna etti...düşük dozlarda başladık zyprexa ve depakin...zyprexadan hala nefret ederim 3 haftada 9 kilo aldım ama kullanmak zorundayım...bu ilaçları kullananlar bilirler kan düzeyine bakılması istendi düşük doz olduğu için kanımdaki valporik asit düşük çıktı...zaten ilaçları kullanıyordum ama kendimi uzun zamandır depresif hissediyordum..eskisi kadar atak şeklinde olmasa da keyifsiz oğlu keyifsizdim...şimdi ilaçları iki katına çıkardık üstüne bir de antidepresan eklendi....


2 3 senedir,değişkenliğin sınırlarını zorluyorum.çevremde kimse kalmadı...tek başıma yaşıyorum,köpeğimle...ama ilaçlarımı düzenli alıyorum,bu durum değişecek...

arkadaşlar şunu söylemek istiyorumm hastalığınız varsa lütfen alkol almayın inanılmaz tetikliyor.bi kadeh ya da bi kaç kadeh farketmez...alkolden uzak durun!

uzun oldu amabenim hikayemde böyle işte arkadaşlar...bakalım devam ediyoruz ilaçlara...doktorum beni bir de manide görmek istiyormuş,ondan yüksek doz antidepresana başladık:))hayırlısı

çok çok geçmiş olsun dicem ama lanet geçmicek onu da biliyorum:KK1:..ben de bipolarım çünki,,,yanlız eskisi kadar ağır manik fazlar yaşamıyorum artık......şu maniyle ilgili durumlarınızı okurken resmen üni yıllarıma döndüm:) aynı benim durumum...insanüstü yemeyen içmeyen uyumayan sürekli hareket halinde ama bi o kadar da vahşi bir hayvan kadar öfkeli ve yırtıcı engellendiği zaman:)..ben artık antidepresan yada antipsikotik kullanmıyorum yanlız.......zyprexa ben de kullandım ama beni yavaşlatmaya yetmedi pek,,kilo aldırdığı çok doğru ve inanılmaz ödem yapar.....sevmem o ilacı.....ilaçsız yaşıyorum..aşırı depresyonda değilsem.......düşüşler başlarsa da 1 hafta süreyle kullanıp bırakıyorum...(prozac) prozac aslında mani-depresif için uygun bir ilaç değil biliyorum ama ben de işe yarıyor,,,lityum çok önerdiler ama uğraşamam onla,,sürekli plazma düzeyinde takibi lazım.....başı düzeltirken kıçı batırıyor.....neyse benim asıl öğrenmek sitediğim hangi tip hastaların hangi tip kişilik yapılarına sahip olduğu ile ilgiliydi esasen......ben kendimi bir kategoriye sokamadım:) borderlineın her özelliği yok ben de,,,,,karışık bir kişilik yapım var:))ama gözlemlerim borderline daha yatkın bu hastalığa,,,,,ne kadar fizyolojik bir sorun gibi görünse de,,,bunun kişilik tipleri ile alaksının olduğu inancındayım.....
 
ben hala lisede okuyorum annemle kalıyorum ve o da bir manik depresif hastası. gerçekten çok zor oluyor böyle bir yakını olması insanın. özellikle annesi babası olunca.. manik dönemlerinde çok iyi oluyor desem yeridir. çünkü neşeli enerjik oluyorlar ama ani kararlar almalarına engel olmak gerek. benim annem manik dönemlerinde sürekli alışveriş yapıyor mesela. eve bir eşya alıyor veya büyük kararlar vereceği işler yapoıyor. bir keresinde plazma televizyon alıp gelmişti eve, bir keresinde laptop almıştı. sonra daha parasal sıkıntı çekiyor tabi. depresif dönemlerinde ise sürekli yiyor, uyuyor, negatif oluyor. o dönemlerde ben ne kadar alttan almaya çalışsam da kavga çıkarıyor. bir keresinde laptopu duvara fırlatıp üzerindeki bluzu yırttığını bile hatırlıyorum. sırf bu depresif atakları yüzünden evden ayrılıp 1 ay arkadaşımda kalmıştım ve ona haber vermiyordum.. destek olmak lazım biliyorum ama.. inanın dayanması da çok zor oluyor bu durumlarda..
 
çok çok geçmiş olsun dicem ama lanet geçmicek onu da biliyorum:KK1:..ben de bipolarım çünki,,,yanlız eskisi kadar ağır manik fazlar yaşamıyorum artık......şu maniyle ilgili durumlarınızı okurken resmen üni yıllarıma döndüm:) aynı benim durumum...insanüstü yemeyen içmeyen uyumayan sürekli hareket halinde ama bi o kadar da vahşi bir hayvan kadar öfkeli ve yırtıcı engellendiği zaman:)..ben artık antidepresan yada antipsikotik kullanmıyorum yanlız.......zyprexa ben de kullandım ama beni yavaşlatmaya yetmedi pek,,kilo aldırdığı çok doğru ve inanılmaz ödem yapar.....sevmem o ilacı.....ilaçsız yaşıyorum..aşırı depresyonda değilsem.......düşüşler başlarsa da 1 hafta süreyle kullanıp bırakıyorum...(prozac) prozac aslında mani-depresif için uygun bir ilaç değil biliyorum ama ben de işe yarıyor,,,lityum çok önerdiler ama uğraşamam onla,,sürekli plazma düzeyinde takibi lazım.....başı düzeltirken kıçı batırıyor.....neyse benim asıl öğrenmek sitediğim hangi tip hastaların hangi tip kişilik yapılarına sahip olduğu ile ilgiliydi esasen......ben kendimi bir kategoriye sokamadım:) borderlineın her özelliği yok ben de,,,,,karışık bir kişilik yapım var:))ama gözlemlerim borderline daha yatkın bu hastalığa,,,,,ne kadar fizyolojik bir sorun gibi görünse de,,,bunun kişilik tipleri ile alaksının olduğu inancındayım.....


özellikle depakini bırakınca bende inanılmaz değişim oluyor...dönemine bağlı...depresif fazdaysam intiharlar geçimsizlikler...manik fazdaysam neler neler:KK70:o yüzden şimdilik cesaret edemiyorum 2 kere bıraktım ikisinde de fena şeyler yaşadım ipin ucundan döndüm...

karışık kişilik yapısı bende de var,doktorum da bi keresinde daha tedaviye yeni başlamışken bazı hastaların kişiliğnde bu durumun mevcut olduğunu söyledi.ama zaten beyin salgılarındaki bir hasar da olsa kişiliklere yansımıyor mu?yani iki ucu .oklu değnek gerçekten...ama böyle de yaşanmaz demiyorum.daha temkinli yaşıyorsun evet ama yaşam kalitesini depresif fazda değilsen hele ve ilaçlarını düzenli kullanıyorsan (benim için en azından) düşürmüyor o kadar fazla...

iyi ki bu foruma girmişim ya....
 
ben hala lisede okuyorum annemle kalıyorum ve o da bir manik depresif hastası. gerçekten çok zor oluyor böyle bir yakını olması insanın. özellikle annesi babası olunca.. manik dönemlerinde çok iyi oluyor desem yeridir. çünkü neşeli enerjik oluyorlar ama ani kararlar almalarına engel olmak gerek. benim annem manik dönemlerinde sürekli alışveriş yapıyor mesela. eve bir eşya alıyor veya büyük kararlar vereceği işler yapoıyor. bir keresinde plazma televizyon alıp gelmişti eve, bir keresinde laptop almıştı. sonra daha parasal sıkıntı çekiyor tabi. depresif dönemlerinde ise sürekli yiyor, uyuyor, negatif oluyor. o dönemlerde ben ne kadar alttan almaya çalışsam da kavga çıkarıyor. bir keresinde laptopu duvara fırlatıp üzerindeki bluzu yırttığını bile hatırlıyorum. sırf bu depresif atakları yüzünden evden ayrılıp 1 ay arkadaşımda kalmıştım ve ona haber vermiyordum.. destek olmak lazım biliyorum ama.. inanın dayanması da çok zor oluyor bu durumlarda..



Depresif ya da manik fazın dayanılmaz hale gelmesini beklemeden,hastanın ve yakınlarının da yaşam kalitesinin bozulmasını önlemek ve iyileştirmek amacıyla bu anlamda hizmet veren en yakın kuruluşa başvurmak en profesyonelce olanı. Ve bu konuda hasta yakınları daha büyük sorumluluğa sahip.Siz başa çıkamıyorsanız çıkabilen bir kuruma başvurup belkide çok önemli işleri,vasıfları olan yakınlarınızı zor durumlardan ve ipin ucundan döndürmüş olursunuz...

O kurumlardan birinde çalışan biri olarak birazcık paylaşımda bulunmuş olayım dedim. İyi günler dilerim. En Büyük TÜRKİYE
 
özellikle depakini bırakınca bende inanılmaz değişim oluyor...dönemine bağlı...depresif fazdaysam intiharlar geçimsizlikler...manik fazdaysam neler neler:KK70:o yüzden şimdilik cesaret edemiyorum 2 kere bıraktım ikisinde de fena şeyler yaşadım ipin ucundan döndüm...

karışık kişilik yapısı bende de var,doktorum da bi keresinde daha tedaviye yeni başlamışken bazı hastaların kişiliğnde bu durumun mevcut olduğunu söyledi.ama zaten beyin salgılarındaki bir hasar da olsa kişiliklere yansımıyor mu?yani iki ucu .oklu değnek gerçekten...ama böyle de yaşanmaz demiyorum.daha temkinli yaşıyorsun evet ama yaşam kalitesini depresif fazda değilsen hele ve ilaçlarını düzenli kullanıyorsan (benim için en azından) düşürmüyor o kadar fazla...

iyi ki bu foruma girmişim ya....

depakin koruyucu oluyor sanırım. ne kadar süreyle kullanılıyo bu ilaç? bi de kullanırken bile tekrar riski var mı hastalığın? Bi de hem bipolar olup hem de evli mutlu çocuklu olan var mı yaaa hiç duydunuz mu çok merak ediyorum...
 
Son düzenleme:
merhaba arkadaşlar,bundan 10 gün önce doktora gittim,bipolar teşhisi koydu,benim hastalığım 6 sene öncesine dayanıyor,anlattım herşeyi ve lityum verdi 10 gündür kullanıyorum,yarın ilaç kontrolüne gidicem...

yanlız bipoları araştırdım,benimki daha çok depresyona benziyor ama,doktorum 2 uçlu olduğunu düşünüyor,alanında çok iyi bir doktor,yaşadıklarımdan yola çıkarak teşhisi koydu,ben yaşam dolu bir insanım,intihar düşüncem olmadı hiç sadece o dönemlerde aşırı uyumak ve hiç bir şey yapmak istemiyorum..yatağa bağlanıp kalıyorum...çökkün oluyorum ve isteksiz,mani tam olarak nasıl ataklara sebeb oluyor?

normal hayatımı sürdürüyorum,çalışıyorum,giyinip süsleniyorum..yaşamayı çok seviyorum...

5 yıl ilacı kullanabileceğimi söyledi...beni biraz yaşadıklarınızdan bilgilendirir misiniz?
 
merhaba arkadaşlar,bundan 10 gün önce doktora gittim,bipolar teşhisi koydu,benim hastalığım 6 sene öncesine dayanıyor,anlattım herşeyi ve lityum verdi 10 gündür kullanıyorum,yarın ilaç kontrolüne gidicem...

yanlız bipoları araştırdım,benimki daha çok depresyona benziyor ama,doktorum 2 uçlu olduğunu düşünüyor,alanında çok iyi bir doktor,yaşadıklarımdan yola çıkarak teşhisi koydu,ben yaşam dolu bir insanım,intihar düşüncem olmadı hiç sadece o dönemlerde aşırı uyumak ve hiç bir şey yapmak istemiyorum..yatağa bağlanıp kalıyorum...çökkün oluyorum ve isteksiz,mani tam olarak nasıl ataklara sebeb oluyor?

normal hayatımı sürdürüyorum,çalışıyorum,giyinip süsleniyorum..yaşamayı çok seviyorum...

5 yıl ilacı kullanabileceğimi söyledi...beni biraz yaşadıklarınızdan bilgilendirir misiniz?

slm:) geçmiş olsun öncelikle....bazen mani ataklarının öncesinde yoğun depresyon görülür...şahsen ben de öyle oluyordu...(20li yaşlarımda) aniden manik faza geçiş...o yüzden doktorunuz çift kutuplu olma ihtimaliniz üzerinde durmuş muhtemelen.....aniden diğer faz gelebiliyor çünki....mani fazında da anlattıklarınızın tam tersi oluyor,,,aşırı hareketlenme,huzursuzluk, saldırganlık,uykusuzluk,,aşırı hareket ve konuşma ihtiyacı,,çok hızlı düşünme,kavrama(20li yaşlarımda ben 3 basamaklı sayıları 3 basamaklılarla 10 saniyede çarpabilecek hıza erişmiştim,,,çok şükür ki şimdi daha salak ama normalim:) fakat çarçabuk unutma,,,aşırı sosyallik vs....fakat tüm bunlar olumlu görünseler bile olumlu şeyler değiller,,,,altını özellikle çizmek siterim....okul hayatınız ve iş ortamınız varsa çok sıkıntıya sebep olabilirler.....otorite ve polisle başınız belaya girebilir çünki resmen pimi çekilmiş yürüyen bir ayaklı bomba oluyorsunuz..aniden saldırganlaşmak da cabası.....benim yaşamımım bazı kesitlerinde bunlar var fakat daha normale dönmüş durumdayım şuan....lityum çok ısrar edildi bana fakat biliyorsunuz kan öçüm değerlerine sürekli endexli bir ilaç ve kullanmayı reddetmiştim...fakat siz lütfen düzenli ve kontrollü kullanın..mutlaka faydası olacaktır......bir tür denge sistemi kuruyor lityum...5-hidroksitriptamin salınım dengesizliği üzerinde(bilinen ismiyle seretonin)fakat ağır metaldir lityum....böbreklerinize dikkat edin derim......umarım manik faz yaşamazsınız....benim kendimde gözlemlediğim mani ve depresyon arasında gittiğiniz geldiğiniz süreç lduğu zaman,,depresyon ayağı daha sert geçiyor fakat sadece depresif takıldığınızda:) derecesi çok daha düşük,çift kutupluya göre........son not:korkmayın,,,yıllar içinde daha stabil bir hal alacak duygu-durumunuz.....ama başlangıç safhaları biraz sıkıntılı....
 
slm:) geçmiş olsun öncelikle....bazen mani ataklarının öncesinde yoğun depresyon görülür...şahsen ben de öyle oluyordu...(20li yaşlarımda) aniden manik faza geçiş...o yüzden doktorunuz çift kutuplu olma ihtimaliniz üzerinde durmuş muhtemelen.....aniden diğer faz gelebiliyor çünki....mani fazında da anlattıklarınızın tam tersi oluyor,,,aşırı hareketlenme,huzursuzluk, saldırganlık,uykusuzluk,,aşırı hareket ve konuşma ihtiyacı,,çok hızlı düşünme,kavrama(20li yaşlarımda ben 3 basamaklı sayıları 3 basamaklılarla 10 saniyede çarpabilecek hıza erişmiştim,,,çok şükür ki şimdi daha salak ama normalim:) fakat çarçabuk unutma,,,aşırı sosyallik vs....fakat tüm bunlar olumlu görünseler bile olumlu şeyler değiller,,,,altını özellikle çizmek siterim....okul hayatınız ve iş ortamınız varsa çok sıkıntıya sebep olabilirler.....otorite ve polisle başınız belaya girebilir çünki resmen pimi çekilmiş yürüyen bir ayaklı bomba oluyorsunuz..aniden saldırganlaşmak da cabası.....benim yaşamımım bazı kesitlerinde bunlar var fakat daha normale dönmüş durumdayım şuan....lityum çok ısrar edildi bana fakat biliyorsunuz kan öçüm değerlerine sürekli endexli bir ilaç ve kullanmayı reddetmiştim...fakat siz lütfen düzenli ve kontrollü kullanın..mutlaka faydası olacaktır......bir tür denge sistemi kuruyor lityum...5-hidroksitriptamin salınım dengesizliği üzerinde(bilinen ismiyle seretonin)fakat ağır metaldir lityum....böbreklerinize dikkat edin derim......umarım manik faz yaşamazsınız....benim kendimde gözlemlediğim mani ve depresyon arasında gittiğiniz geldiğiniz süreç lduğu zaman,,depresyon ayağı daha sert geçiyor fakat sadece depresif takıldığınızda:) derecesi çok daha düşük,çift kutupluya göre........son not:korkmayın,,,yıllar içinde daha stabil bir hal alacak duygu-durumunuz.....ama başlangıç safhaları biraz sıkıntılı....

merhaba benim ablama 6 ay önce kondu teşhis mani evresindeydi geçen ay tam anlamıyla düzeldi ama şuan bayaa durgun.. doktor beynin dinlenme aşamasında olduğunu söylüyor... biz annemle çok endişeliyiz de.. normal bi yaşam sürebilecek bi hastalık mıdır bu ? siz lityum kullanmadığınızı söylemişsiniz nasıl önlüyorsunuz tekrar etmesini? annem bu kız nasıl evlilik yürütecek die endişeleniyor.... doktor her şey yapabileceğini söylüyor ama biz çok endişeliyiz :KK43:(
 
slm:) geçmiş olsun öncelikle....bazen mani ataklarının öncesinde yoğun depresyon görülür...şahsen ben de öyle oluyordu...(20li yaşlarımda) aniden manik faza geçiş...o yüzden doktorunuz çift kutuplu olma ihtimaliniz üzerinde durmuş muhtemelen.....aniden diğer faz gelebiliyor çünki....mani fazında da anlattıklarınızın tam tersi oluyor,,,aşırı hareketlenme,huzursuzluk, saldırganlık,uykusuzluk,,aşırı hareket ve konuşma ihtiyacı,,çok hızlı düşünme,kavrama(20li yaşlarımda ben 3 basamaklı sayıları 3 basamaklılarla 10 saniyede çarpabilecek hıza erişmiştim,,,çok şükür ki şimdi daha salak ama normalim:) fakat çarçabuk unutma,,,aşırı sosyallik vs....fakat tüm bunlar olumlu görünseler bile olumlu şeyler değiller,,,,altını özellikle çizmek siterim....okul hayatınız ve iş ortamınız varsa çok sıkıntıya sebep olabilirler.....otorite ve polisle başınız belaya girebilir çünki resmen pimi çekilmiş yürüyen bir ayaklı bomba oluyorsunuz..aniden saldırganlaşmak da cabası.....benim yaşamımım bazı kesitlerinde bunlar var fakat daha normale dönmüş durumdayım şuan....lityum çok ısrar edildi bana fakat biliyorsunuz kan öçüm değerlerine sürekli endexli bir ilaç ve kullanmayı reddetmiştim...fakat siz lütfen düzenli ve kontrollü kullanın..mutlaka faydası olacaktır......bir tür denge sistemi kuruyor lityum...5-hidroksitriptamin salınım dengesizliği üzerinde(bilinen ismiyle seretonin)fakat ağır metaldir lityum....böbreklerinize dikkat edin derim......umarım manik faz yaşamazsınız....benim kendimde gözlemlediğim mani ve depresyon arasında gittiğiniz geldiğiniz süreç lduğu zaman,,depresyon ayağı daha sert geçiyor fakat sadece depresif takıldığınızda:) derecesi çok daha düşük,çift kutupluya göre........son not:korkmayın,,,yıllar içinde daha stabil bir hal alacak duygu-durumunuz.....ama başlangıç safhaları biraz sıkıntılı....

ben çalışıyorum ve evliyim;
ancak bende saldırganlık hiç yok,kimseye zararım yok,hatta iş yerinde şu an hasta olup,ilaç kullandığımı bilen yok,benim hastalığım dönem dönem aşırı uyuma isteği,vücudumda ağrı,aşırı hassaslık ve ağlama gibi...şikayetlerim bunlar,aşırı uç noktada bir hareketim yok,sadece bazı dönemler aşırı temizlik yapıyorum o kadar,yani mani şikayetleri bende yok gibi ama,doktora söyledim,herşey kitaplarda yazıldığı gibi olsa bu işi robotlar yapardı dedi.

çok teşekkürler yorumunuz için...
 
X