-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #581
bende ablası manik depresif olan biri olaraktan ailecek kötü günler yaşadık ama terapiyle yıllardan sonra daha iyi oldu.bazen yüksek volüm kahkaha attığında saniyelik bi noluyorzlar hepimizi sarsada mutluyuz
genetik değil canım. 0-3 yaş arası gizil dönemden kaynaklanıyor.bu hastalık genetik mi? bir bilginiz var mı ??
canım genetik yatkınlığın olabilir ama bu sende de aynı sıkıntının baş göstereceği anlamına gelmez. hele ki meslek seçiminle hiç alakası olacağını sanmıyorum. psikolojiyi seviyorsan tabi ki okumalısın, bu seni hasta etmez yani :) hatta belki çok daha rahat başa çıkabilirsin hayatla. ailemde var bende de olur diyip sıkma canını, başka şeylere yönel dağıt kafanı :)Arkadaşlar bir şey sormak istiyorum ben manik depresif bi annenin kızıyım ayrıca amcamda da bi psikolojik rahatsızlık vardı ismini bilmiyorum ama annemde amcam bakırkoy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde tedavi gördü ben şimdi üniversite sınavına hazırlanıyorum psikolog olmak istiyorum ama bu hastalıkların genetik olduğunu duydum ve bende de çıkmasından çok korkuyorum psikolog olursam beni ruhsal bunalımlara sokacağından korkuyorum sizce napmalıyım ??
Yorumunuz için çok teşekkür ederim ama aklıma hep şu geliyor kanal 7de bi kadın vardı çok eskiden serap mıydı neydi erkek saçlı bi kadın kayıpları buluyodu gunumuzun muge anlısı gibi işte sonra kadın insanların sıkıntılarını dinlemekten hasta olup programı bıraktı bende öyle olurum diye korkuyorum sonuçta genetik olarak ilerleme olasılığı daha yüksek bi hastalık bu gerçi artık öğrenmiş olduk yan etkisini görsem ben ya da ailemden biri hemen manik depresif deriz bilinçsiz çok hasta yakını var bu da insanların intihara kadar gitmesine sebep oluyo Allah butun manik depresifleri korusuncanım genetik yatkınlığın olabilir ama bu sende de aynı sıkıntının baş göstereceği anlamına gelmez. hele ki meslek seçiminle hiç alakası olacağını sanmıyorum. psikolojiyi seviyorsan tabi ki okumalısın, bu seni hasta etmez yani :) hatta belki çok daha rahat başa çıkabilirsin hayatla. ailemde var bende de olur diyip sıkma canını, başka şeylere yönel dağıt kafanı :)
Yorumunuz için çok teşekkür ederim ama aklıma hep şu geliyor kanal 7de bi kadın vardı çok eskiden serap mıydı neydi erkek saçlı bi kadın kayıpları buluyodu gunumuzun muge anlısı gibi işte sonra kadın insanların sıkıntılarını dinlemekten hasta olup programı bıraktı bende öyle olurum diye korkuyorum sonuçta genetik olarak ilerleme olasılığı daha yüksek bi hastalık bu gerçi artık öğrenmiş olduk yan etkisini görsem ben ya da ailemden biri hemen manik depresif deriz bilinçsiz çok hasta yakını var bu da insanların intihara kadar gitmesine sebep oluyo Allah butun manik depresifleri korusun
çok sağolun ...gerçekten kabullenmekte bile zorluk çekiyorum ...annem babam çok kotulerdiiki gündür iyiler ,ya insan başına gelmeyınce bılmıyor ,kardeşimde aşk takıntısıda var ,inş oda geçer ..komik ama doktorunun ona yanık olduğunu düşünüyormuş ,falan filan ..sızın yakınınız varmı hasta olanİlk tedavi süreci uzun sürebilir ama kesin sonuç veren bi tedavidir rahat olun bu hastalığın tek tehlikeli yanı intihar teşebbüsü eğer hastaneye yatmışsa buna imkan bulamayacaktır.
slm.ben manik depresifim.deneyimleri merak ediyosun..hmm..şimdi bu hastalık nadir görülen bi hastalık ve ben nerde nadir görülen hastalık var, gidip buluyorum:) bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,intiharı düşünmek, intihar planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak..
ismini unuttum bu konu hakkında soru soran arkadasın bunları yazarken ama, hayrola, sorun nedir? deneyimlerim belki yardımcı olmuştur..kendine iyi bak..
merhaba arkadaşlar bana maniğin bi alt seviyesi olan borderline kişilik bozukluğu tehşisi konuldu
ilaç tedavisi görmek istemiyorum aranızda olan var mı yada nasıl geçiceği konusunda bi bilgisi şema tedavisi gören vs
Merhaba. Kendine zarar verme durumun var mı? Vücudunu kesiyor musun mesela?
Bir de boşluk hissi ve depresyon dönemleri var mı? Çok inişli çıkışlı mı duyguların?
Borderline olmana sebep olan travma teşhis edildi değil mi?
evet hepsi var ne yazık ki boğazımı kestim en son izi kaldı ne yazık ki bi anda oluyor sonrasında aşırı pişmanlık yaşıyorum tabi hayatıma mal oluyor yaptığım saçma anlık davranışlar izlerinin geçmesi için bişey istiyorum o da olmuyor ... nasıl geçicek bu durum bilemiyorum
psikoloji.gen.tr sitesinde bu konuda bir şeyler vardı. Oradan da fikir alabilirsin.
Bana da böyle bir yakıştırma yapılmıştı zamanında salak bir doktor tarafından.
Halbuki alakam yok.
O yüzden biliyorum bir şeyler. Bana dr. bu rahatsızlık için ilaç değil terapi önemli demişti.
Çünkü adı üstünde kişilik bozukluğu. Ama ilaçlar takviye olabilirmiş.
Ve ayrıca benim gittiğim dr. borderline birinin tam olarak düzelemeyeceğini söylemişti.
Ve kimi insanlar da yaşla beraber düzelme görülebildiğini belirtiyor makalelerde.