- 13 Ekim 2011
- 696
- 14
-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #321
envinicim napıyorsun, ben çalışmaya başladım fazla uğrayamıyorum buraya..
kilo problemim hala var.. çözüme yönelik birşey yapamadım henüz..
sende durum nasıl?
dukana başlasam mı diyorum da, zor yaaaaaaaaa!!
kendime uzay yürüyüşü alcam bu maaşımla : )
en azından hareketsizlik gider azcık..
hayırlısı olsun envinicim.. anlaşmalı boşanmalarda avukata gerek yok.. aklında olsun..auroras bende giremedim hiç.boşanıyorum.hani bu sefer ciddi ciddi.avukat vs.sadece mahkeme tatilde şu anda o yüzdende hep kafam onlarla meşguldü.kilo aynı.sana yazacaklarım var ama saat geç oldu.diğer arkadaşlarda neler yazmış okuyamadım.bir-iki güne okuycam.çalışmayamı başladın?sevindim.nerde ne iş??
bipolar hastalığı bir kişilik bozukluğu değildir.. normal hayatlarında abartı veya anormal hareket olmaz zaten.. normal insanlarız ki biz de.. sadece hayatımızın bir döneminde garipleşiyoruz..hep diyorum şeker hastalığı gibi diye..beyin hormonlarıyla ilgili olduğunu biliyorum ben.. gözün korkuyorsa kimseyle ilişki yaşama derim kimin ilişki veya evlilikte nasıl bir canavara dönüşeceğini bilemezsin.. bak biraz gerileri oku bu sayfalarda, ben ve envini yazdık mani döneminde yaptıklarımızı ondan farklı yapacakları erkek arkadaşının hayal gününe kalmış..Arkadaşlar bana bir akıl verin lütfen.Benim erkek arkadaşım bipolar hastası. Son atağını birkaç yıl önce geçirmiş ve çok uzun süredir atak geçirmemiş. İlaçlarını olabildiğince de düzenli kullanıyor annesi babası çok hassaslar bu konuda.Ayrıca iki ayda bir psikoloğuna da gidiyor.Kendisi çok akıllı üniversite mezunu biri. Ben daha hiç anormal bir hareketini görmedim veya abartı. İlişkimiz çok yeni ve tabii ki ikimiz de çok mutluyuz. Ama ben ilerde ne gibi sornarla karşılaşırım nasıl zorluklar çekerim(eğer olursa tabii) merak ediyorum. Onun yanında olmak istiyorum fakat gözüm korkmuyor da değil... Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin.
bipolar hastalığı bir kişilik bozukluğu değildir.. normal hayatlarında abartı veya anormal hareket olmaz zaten.. normal insanlarız ki biz de.. sadece hayatımızın bir döneminde garipleşiyoruz..hep diyorum şeker hastalığı gibi diye..beyin hormonlarıyla ilgili olduğunu biliyorum ben.. gözün korkuyorsa kimseyle ilişki yaşama derim kimin ilişki veya evlilikte nasıl bir canavara dönüşeceğini bilemezsin.. bak biraz gerileri oku bu sayfalarda, ben ve envini yazdık mani döneminde yaptıklarımızı ondan farklı yapacakları erkek arkadaşının hayal gününe kalmış..
benim de erkek arkadaşım bipolar daha doğrusu mışş yani öyleymiş bana anlatmıştı ama sanki daha çok gelip geçen bi sinir hastalığı gbi yani bi takım olaylara bağlı olarak bi dönem kriz geçirip hasthnde yattığını sonra bi süre depresyon geçirdiğini sonra da düzeldiğini söyledi fakat bunun tekrar olabileceğini söylememişti ilaç kullandığını kullanmaya devam ettiği sürece iyi olduğunu söyledi ben de o zmn üzerinde durmadım nerden bileyim ben bipoları fln hiç aklıma gelmezdi böyle bi şeyle karşılaşacağım araştırmamıştım hiç moral bozmak istemem ama atak dönemi bi felaketti benim için tabi ilk defa görüyodum onu öyle..ilişkimiz mükemmel giderken birden tuhaflaştı meğer hastalanmaya başlıyomuş bilemedim çünkü hastalığını bilmiyodum isyan ediyodum ara ara sana noluyo dieama yine fazla üzerinde durmadım çünkü nişan tarihimiz yaklaşmıştı ve tahmin edin ne oldu..tam nişanlanacağımız hafta durumu patlak verdi ve ben o zmn anladım malesef olayın ciddiyetini bambaşka bi insan oldu tabi nişanı erteledik sonrası tam bi kabustu hem onu öyle gördükçe üzüntüden kahroluyodum hem hayallerim suya düştüğü için üzülüyodum hem de yaşadıklatım beni çok korkutuyo ve şaşırtıyodu düşünün artık halimi... aşırı ve kontrolsüz bi öfke aldı onu sonra hayller görmeye başladı sona sokaklarda olmıcak hareketler aşırı para harcama hatta sokakta gördüğüne para verme fln.bütün arkadaşlarını aramalar tuhaf tuhaf konuşmalar peygamber soyundan geldiğini iddia etmeler ve tabi ilaçlarını içmeme fln...kontrol edemiyoduk artık ne doktora gdiyo ne hastahaneye iice kendini kaybedene kadar bi sürü taşkınlık yaptı en son iş yerinden de çıkarıldı tabi birini dövünce ve en son ne yazık ki beni de dövmeye kalktı o an hiç gözümün önünden gitmiyo o halini hiç unutmcm sanırım...o an orda öldürcek sandım beni allahtan vurmadı durdu ama bana olan olmuştu korkudan tabi...
arkadaşlar bu anlattıklarım kimsenin moralini bozmasın bu hastalığın en ilerlemiş hali sanırım atak geçiriyodu ve biz bi türlü hastahaneye götüremediğimiz için bunları yaşadık onun da elinde deildi kıyamam ona da eziyet oldu ama inanın o kdr zorduki onu götürmek işte hastalığın en zor kısmı da bu atak geçiriken kontrol etmek çünkü hiç bi şeyi kabul etmiyolar ... bunları herkese örnek olsun die anlattım ben çok araştırdım çünkü detaylı bilgi bulabilmek için o dönem...bence bu hastalık için özel klinikler olmalı çünkü başlıbaşına çok farklı bi hastalık bu ve atak dönemi hastanın ve yakınlarının ciddi yardıma ihtiyacı oluyo ..atak geçirmeye başladıkları anda hasta yakınları çaresiz kalıyo hasta zaten kendini bilmiyo o anda başvurulacak bi yer olmalı ve bu hasta olduğu yerden sokak ev iş vs.her neredeyse görevli birileri tarafından alınıp götürülmeli başka türlü olmuyo çünkü taa ki hasta ciddi bi olay çıkarana kadar ortalıkta canlı bomba gbi gezio kendilerne de zarar her an bi başkasına da zarar verme riski taşıyo... bunlar benim izlenimlerim onu seviyorum ve kıyamıyorum henüz tam olarak iyileşmiş deil şimdilik sadece iyileşmesini bekliyorum elimden geleni yapmaya çalışıyorum onun için ama sonrasında ne yaparım hiç bilmiyorum çok zor allah hepimizin yardımcsı olsun ve lütfen herkes deneyimlerini yazsın... birbirimize destek olalım hem hastalar hem yakınları şimdiden hepinize tşkr...
ben buna acayip kılım arkadaş.. bipolar öyle her harekette damgalamayı gerektiren bişey değil ki..Size birkaç şey sormak istiyorum. Benim erkek arkadaşım da bipolar. İlişkiye başlamadan önce söylemişti bana ve ben de araştırıp her şeyi bilerek kabul ettim bu ilişkiye başlamayı. Biz iki aydır birlikteyiz hatta iki aydır her gün görüşüyoruz saatlerce vakit geçiyoruz ama ben daha bir kere bile anormal bir davranış sezmedim. Tek bir gün hariç o gün de ilaçlarından birini eksik içmiş sadece biraz paranoyaklık yaptı.
Sorum şu acaba sizin erkek arkadaşınız ilaçlarını düzenli aldığı halde mi atak geçirdi? Ve ilaçlarını alırken de anormal davranışlar sergilediği oluyor muydu? En önemlisi de ailenize bu durumu nasıl izah ettiniz? Sevgilinizin bipolar olduğunu öğrendiklerinde karşı çıkıp istemeyen oldu mu ?
merhaba kek.. ilaçların alınmama nedeni yan etkiler olabiliyor bazen..auroras sana özellikle bi şey sormak istiyorum benim anladığım kadarıyla bu rahatsızlığa sahip olanların en önemli sorunu ilaç kullanımı yani ilaçları içmek istemiyolar kötü olacağını bile bile tam düzenli kullanamıyolar neden böyle acaba bıkıyolarmı yada yan etkilerindenmi çekiniyolar içseler bile ya bırakıyolar yada ara ara ekisik yani birini içse diğerini içek istemiyolar neden bu böyle aslında düzenli hergün sabah akşam ilaçların hepsi tam alınsa belki hiç sorun olmck bununla ilgili bildiğin bi şey varsa paylaşırsan sevinirim şimdiden tşkr edrim
ayrıca kilo da yapan ilaçlar var..
uyuşukluk.. unutkanlık..
titreme...
öyle olunca az bir iyileşme belirtisiyle insan umutlanıp bırakıyor..
tabii sonra iyileşmediğini anlamak kötü olabiliyor..