Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

ben 100e kadar çıktım 60 kilodan 2yıl içinde.. doktorunla konuş bu konuyu mutlaka.. alternatif ilaçları sor araştır kullan derim.. depakin bende de çok kilo yaptı.. ama asıl zyprexadan ve rexapinden almıştım ben..
şimdi 73 kiloyum dukan yapıyorum.. çok sağlıklı değil ama kilo da çok sağlıklı değil napayım..
ayrıca mani döneminde yaptıklarım benim için de hep can sıkıcı oluyor.. sonrasında düşünüp düşünüp moralimi bozuyorum ama takma derim.. elinde değil.. vücuttaki kimyasallarımız bozuk bizim.. ilacını kullanmayı ihmal etmediğin ve takiplere gittiğin sürece sorun çıkmaz büyük bir olasılıkla..

oy oy auroras sende bayağı kilo almışsın.ilaçlar sayesinde çok şükür bayağı bayağı iyiyim.3 senedir artık çok nadiren gidiyorum doktora o da odaya girdiğim an gözümden anlıyor zaten çok iyisin diyor.o dukan diyetini arkadaşlarımın hepsine ben duyurdum daha moda değilken hepsi benden daha çok kilo verdi ama ya bende feci sinir yaptı,ayrıca galiba bizim diğerlerinden daha sağlıklı beslenmeye ihtiyacımız var.ben bir beslenme uzmanıyla gerçekten kilo verdim hatta adam gibi devam etsem sanırım eski kiloma dönerdim bile ama bende gece yeme sendromu vardı.gece şuurlu şuursuz kalkıp 3 kere dolap boşaltıyordum.iş mutfak kilitlemeye kadar gittti.şimdi her ne olduysa evlendim yine mutfak kilitliyoruz kilo almam durdu ama sabitleşmiş o yağlar yerini öyle bir sevmiş olacakki evlerini terketmek istemiyorlar.herneyse kilo bu başlığın mevzusu değil sanırsam ama biz başka ilaçları denemiştik.lithurille başladık bende öyle bir ödem yaptıki anlatamam.doktor arkadaşım hamilenin ayakları bile senin kadar şişmez bu ne böyle dedi ve şu an depakin,lamictal,citoles,akineton kullanıyorum.tabii tartıya düşman olan depakin.sanırım doktorlarda şöyle bir görüş var.kafa ayarı iyi olsunda biraz kilolu olsun nolucak..oysa kiloda kafa ayarını bozuyor maalesef depresif yapıyor insanı.ama auroras birşey söyliyimmi o rezil hallerimdense sanırım bu kiloya katlanmak daha kolay

iki ucu kakalı değnek valla ben eski kilomda olmayı şu an o kadar istiyorum kiii.. tamam normal olmak çok güzel bir şey de genç bir bayana kilo yakışmıyor arkadaş..
ben kilodan çok şikayetçiyim diye arkadaşım bana tegratol yazdı..yanında solian kullanıyorum.. bayaadır bu böyle..
sen ne güzel evlenmişsin bak.. ben evde kalırım diye düşünüyorum
bu arada bize fazla spor da yasak..metabolizmayı hızlandırıyor diye şu zayıflama ilaçları da yasak...
neden diyorum bazen... keşke böyle olmasaydım...bazen isyana kadar gidiyor bu..
insanlara açıklamak da zor olan bir durum.. bir sürü cahil insanın ağzına laf veriyorum.. o kadar okudum ettim..
millete sorsan deli işte...
kiloluyken bu durum daha içler acısıydı..çok şükür artık yüzüne bakılır bi halim var.
kardeşimin düğün resimlerinde kendimi görüp bu ben miyim diyorumo zamanlar faciaydım çünkü...
ama şöyle bir planım var: işsizim şimdi, işe girince spor aletleri alıp kendimi yormayacak şekilde spor yapacağım...ben de dukandan sıkıldım çünkü.. 6 ay oldu çok verebilmiş değilim.. onda da annemin aldığı hatalı yulaf unlarının hakkı büyük : )
öyle işte...

henüz özelden cevap yazamıyorum sanırım.herneyse sporun dozajı artında ne olur bilmiyorum ama normal şartlarda iyi olsa gerek her gün 1 saat yürümenin falan.birde bende cardio pilates diye bir pilates cd si var,faydası olmuştu-farkındaysan olmuştu diyorum:))-
ya o fotoğrafları sorma insanın bakası gelmiyor,utanıyor falan ,hele böyle yıllardır beni görmemiş aile bireylerinin içlerinden "şuna bak amma şişmiş bu " dediklerine adım kadar eminim düğünümde.evlenirsin inşallah.benimki "aa hakkatten kader bu işler" cinsinden bir hikayesi var.geçen gün anneme "isyanlardayım" tadında bir açıklamalar yaparken buldum kendimi.ne diye bende var bu hastalık ,ben niye böyle doğdum falan diye.hrneyse uykusuzluk var bende.e malum bu hastalık müzdaribi bizle uyku saatlerimizide aksatmamalıyız.bu arada yıllar önce telkinlerle bozmuştum kafayı.aa bir bakiim bu telkin müzikleri almış başını gitmiş,bende 3 gündür kendime istediğim konularda boyuna yükleme yapıyorum.acaba sipariş üzerine bir subliminal cd mi hazırlatsak ne dersin???işe yararmı

100 tane cevap yazmadan özel mesaj hakkı açılmıyor sanırsam..
telkin cdsi hakikaten yararlı olabilir.. özellikle mani öncesi : ))
ya ilaçlar düzenli kullanılınca çok sorunlu olmuyor aslında.. normalden farkın olmuyor.. ama doğru ilacı bulduğun zaman
ben tegratolden önce hep bi kusur buldum ilaçlara.. lithuril de kullandım o dönem faciaydı..
sorma zaten hastane maceram bile var 3 aylık ...
zaten beni dillere malzeme yapan da hastane maceram oldu..
neyse sonuçta benim hakkımda kötü düşünene için ben de çok iyi şeyler düşünmemişimdir eminim ki : )
hırslanmaya gerek yok yanii

kilo konusunu da çok takma..etli butlu olmak çok da fena değil...
balık etli grubu 70ler falan : ))
spor metabolizmayı hızlandıracak kadar çok yapıldığında tetikleyici mani için.. ama yürüyüşler sakıncalı değil tabii..

bak ya bu spor işi gerçekten şaşırttı beni.ben ilaçlar sayesinde gerçektende hani çook şükür stabil gidiyorum ama huyum kurusun işte zaten bipoolar ruha sahip insanların hayata bakışıda farklı oluyor yani hastalık dışında duyguları daha yoğun oluyor sanırım,daha hassas daha irdeleyici kimi zaman kendine daha güvensiz.ben ilaçları bıraktıktan sonra kendimi spora ve dine imana vermiştim:)spor sonrası geliyordum böyle oturup dualarımı falan ediyordum .gayette sağlıklıyım aman aman derken pattt 2. atak.ama o ilki kadar neşeli değildi.korku filmi ve aksiyon içiçeydi.yani sen anla hergün şeytanla savaşmak,uyuduğum an ölürüm nöbetleri,ailemi şeytandan koruma çabaları falan derken halüsünatif bir şekilde tükettim kendimi.ilginç olan bu sefer ailemin geç anlaması oldu,nasıl onlarlayken normale büründüysem artık,demekki ilkindeki gibi mutluluk coşkularını göremedikleri için anlamadılar,birde ilaçları bıraktığımdan haberleri yoktu:)sonra atak anlaşıldı hemmmen doktor yolları gözüktü.gel görki 3-5 gün sonra yine söylemeden almadım ilaçları baktılar anormallik hat safhada 3-4 gün la paixin açığında takıldım öyle.zaten oranın açık yeri otel gibi.arkadaşlarım falan geldi gitti,cafeye çevirdik ortamı.ya ama böyle hastaneden sonra damgalı inek gibi dolanmak hoş değil tabi.birde ahhh o yaptığım rezillikler yokmu off anam off.ya hastayız ok alalım ilacı herşey normal olsun durumu olsa valla ok.ama insan yaşadıklarını unutamadığı için sanırım biraz daha zor atlatıyor.ben buna şunu demiştim,ben buna böyle yapmıştım,şurda şunu yaptım,burda bunu ettim,şuna şu mesajı çekmiştim derken yanii hangi birine ben hastaydım o dönem diyceksinki,hepsi yakının değilki,kimi iş bağlantılı insanlar,kimi eski aşkın kimi dıdısının dıdısı.hani amannn banane ne düşünürse düşünsünler kategorisinde olamayacak insanlar var.babam 2003 te bipoolar atak geçirdiğinde yine la paix açıkta yatmıştı ama telefonu elinden alın demişlerdi,iş hayatına yada özel hayatına zarar verecek rezillikler olmasın diye ama bu bipoolarında çeşitleri var sanırsam.babam taşkındı,kimi zaman tamamen suskun,kilit.sonundada cinnetimsi bir anda doktora gittil tabi o zaman bipooları b sinden haberimiz yoktu ama onda böyle hayali kahramanlar yoktu bendeki gibi,en azından tvden kendine mesajlar gönderildiğine inanmıyordu:)))benim doktorum şey demişti 100 sene önce olsa şizofren diyerek tıkarlardı sizleri hastaneye:))ama ilk doktora adım attığımdaki yorumu süperdi,ilk atağımdan sonra "uçuş güzeldi dimi" demişti.hala güleriz buna.neyse amma çok yazdım ben ya:)

auroras birşey sorucam doktor bana hayatın sorunsuz mükemmel bile olsaydı sen bu hastalığa sahip olacaktın demişti.sence bunu tetikleyen birşeyler olmuyormu?yada tamam var genetikte belki ama bir olay sonrası patlamıyormu,belki böyle önemli bir terslik olmasa hayatta hiçte ortaya çıkmazdı diyorum bazen ama sen ne düşünüyorsun?

atağı tetikleyen birşeyler olduğunu düşünüyorum canım.. ben mimarım ve okul döneminde çok uykusuz kaldım ve üni.deki hocalar çok üstüme geldiler.. ailevi problemler gençlik derken bi sürü saçma sapan şeyden dolayı hayatımın akışı anormalleşmeye başladı..uzun süre uykusuzluklar aç kalmalar.. tetikleyen konulardan bir kaçı da bunlarmış araştırmalardan takip ettiğim kadarıyla.. ailemde doktor var ve o farketti atak yaşadığımı.. benim de annem bipolar.. ondan sonra bende de olunca şaşırdılar.. benim için fazla yorucuydu.. 5 senedir bipolarım..ilk atağımda ben de dindardım bayaa : ) bu da hastaların genelinin öyküsünde var.. aşık olmak dine kayış falan filan yanii.... ilk manimde saçma sapan hikayeler yazıp kafamdan onlardan korkuyordumm inanıyordum... öldürcekler beni diyordum falan..hatta ailecek beni almaya gelmişlerdi ve ilaç vaktimde babam bana ilaç verdi cıngar çıkartmıştım otobüste beni öldürcekler diye..
2. manim kısaydı 3-5 gün bilemedin 1 hafta.. onda da saçmalamalarım falanlar filanlar vardı tabii.. 5 gün yine iyiydi kendi açımdan, o kadar da rezil olmadım ele güne.. ilacımı aldım hemen toparladım kendimi...
3. atak berbattı.. uzun süre uykusuzluklar ve yine yeme bozukluklarımla başladı.. 3ünde de ilacı uzun süre kullanmam gerektiğinin farkında değildim..ilacı bıraktım ve 1 hafta geçtiii geçmedi.. herşey tepetaklak oldu..ne güzel işe girecektim istediğim yere hem de... bi bakmışım hastanedeyim.. yemek yerken ablama çıkıştım sen buna ilaç kattın beni öldürmek istiyorsun diye.. ablamı da bayaa severim yanii.. tuvalete kapattım kendimi polis çağırdım ambulans geldi filan.. direkt hastane : ) o dönem büyüye takıktım bana büyü yapıyorlar beni öldürcekler/öldürtcekler diye neler yapmadım off off.. dahası da var.. sevdiğim çocukla aram bozuldu. o da bipolardı...ve hala kötüyüz.. küstü konuşmuyor 1 senedir : ) ona söylediklerimi de aileme yaptıklarımı da düşündükçe kendimi affedemiyorum.. hani içinde olmadan bilinebilecek bir şey değil..ama bana artıları da var eksileri de bu hastalığın..daha çok büyüdüğümü düşünüyorum bu durumlarla ben.. damgalı olmaktan nefret ediyorum ama.. hani tek ben anormalim gibi sanki..öyle davranıyorlar ve arkamdan çıkan lafları tahmin edebiliyorum... aslında anormallik de değil sapık olabilirdik katil olabilirdik ama sadece hastayız di mi : )
zor günlerdi şekerim çok zor :)

bu hastalığın şifzofreniden farkını bilen var mı yaaa??? ilaçları ayni belirtilerii aynı... niye böyle ayırmışlar acaba çok merak ediyorum.

psikoz süreleri ve mizaçları farklı oluyor canım..

ay auroras çok güldüm desem kızmazsın dimi.hikayelerimizden film yapsak sit-com gibi olurmuş demek.bende hristiyan olduğumu sanmıştım.hatta son din hristiyanlıktı müslümanlıkta neyin nesiydi.müslümanlık cinlerin işleriydi vs.aileden bazıları cindi bana göre.hatta bir gün toplanıp ölüm fermanımı yazdıklarını düşündüm.öldüm korkudan.sokaktan geçen arabalardan hangisi beni vurucak diye otobüsün tekinin içine atlamak falan filan derken.bir savaşı yönettiğimi düşündüğüm için falan facebookta bende ekli olan alakalı alakasız insanların duvarına "allahuekber" yada "la ilahe illallah" mesajları salladım tabi biraz kendime gelince facebook şifrem ele geçirilmişti ayağına yattım.iş ilişkilerinde bulunduğumuz bir firmadaki bayana kadınların başka gezegenden erkeklerin başka gezegenden geldiğini ve bir ton detayı anlattım sonrada ağlama krizi geçirdim kadın neye uğradığını şaşırdı.aşık olduğum çocuğa yaptıklarım aman amandı.en son gece 3 te "uyan uyan senin sayende yeni bir din doğacak" mesajını attıktan sonra muhtemelen şizofren olduğumu düşündü.ohoo hikayeler tükenmez ama hep derimki ilk atakta eğlencenin dibine vurdum ikincidede korkudan öldüm bittim.yanlız beyin nasıl bir muhteşem mekanizmadır ya hikaye uydurmalar falan değil ama beyin nasıl komut veriyorsa mesela ben dışarıda askerler savaşa hazır sandığımda resmen yüzlerce askerin yürüyüş sesini duydum,yada Allah şah damarımız kadar yakındır diye hatırladığımda şah damarım zonkladı ve yandı ,yada beynim mesela inanılmaz hızlı çalışıyordu ,annem küçük bir dahi gibi dolanıyordun ortalıkta diyor,inanılmaz derecede ikna ediciydim.herneyse yarın devamını yazıcam.şimdi bilgisayarı eşime devretmem lazım:)

bak bende de vardı bazı dediklerin..
bazı insanların yanlış kodlar olduklarını düşünüyordum.. onlar sahtesiydi güyya bazılarının.. insanlar birbirine benzerler ya benzeyen çirkin yüzlüler sahte insanlardı falan.. komik şimdi düşününce.. beni de sağdan soldan öldürecekler o sahte insanlar hatta dünyayı onlar ele geçirecek ve kıyamet kopacaktı falan.. senin cin hikayenin bi değişik versiyonu.. bunlardan sonra dinden kendi kendime soğudum.. ne kadar yaklaşırsam sonra bana o kadar dönüyor çünkü : ))
bi de ailedeki insanlardan vakti zamanında kötülük gördüklerimin hep büyü yaptığını düşünüyordum beni öldürmek için.. o korkuya alışmak nasıl bir şeydir yaa.. sevdiğim çocuğa da seni de öldürcekler tarzı birşeyler söylemiştim : )
bak komik bir şey daha.. manim başladı ben de dışarı çıkma gafletinde bulundum.. daha ilk günü .. karşıma bi dilenci çıktı kocam hasta yol parası lazım dedi.. ne kadar lazım dedim 48 tl dedi çıkarttım 50 tl verdim.. bak yalan söylemiyorsun dimi dedim.. yeminler etti hatta eğer yalansa senin yerine ben yanayım gibi bişeyler söyledi.. ben de o çocukla buluşacaktım başka param da yok çıkarttım verdim parayı diye.. aradım param bitti gelemicem ben dedim.. sonra eve döndüm.. eve de kargo gelcek anneme diyorum ki bomba var kargoyu alma.. aklımda o var ya annemi de dışarı çıkarttım biraz yürüdük dilenci hala dileniyor.. içimden küfrettim annem para vercekti verme adiye dedim anneme.. : )) ama düşün o parayı vermesem çocukla buluşacaktık.. çocuğun yüreği ağzına gelirdi sanırım yanımda : ) hayır etmişim hayır bulmuşum bi şekilde..
tabii rezil oldum mu oldum : )) o da ayrı mevzu.. çocuğa çiçeğini çikolatanı al gel demişliğim de var.. of of of daha neler nelerrr..onun da ayrı hikayesi var tabii.. ama bazen utanıyorum yaptıklarımdan.. sonradan anlatınca komik.. bunu ablamlara anlatamıyorum hala.. -çocuk küstü.. -neden küstü? -küstü işte : ))
bi de ilaçlar perikardit yapıyor bazen bende.. kalpte ağrıya neden oluyor ben diyorum ki ben hissediyorum o çocuk beni aldatıyor ondan oluyor.. hatta ona sordum bunu sen başkasıyla birlikte mi oldun dedim.. günlerce küstü barışmasının ardından da çiçek-çikolata muhabbeti..
iyileştikten sonra günlerce ağladım defalarca mesaj attım barışması için bir sürü dil döktüm.. ama hala yok.. bak tam 1 yıl oldu... bu konu sanırım hep canımı yakacak..
artık o kadar üzülemiyorum tabii.. ama canım yanıyor ve utancımdan ölüyorum..
böyle işteee

bu arada hakikaten tesadüfler de olmuyor değil.. bak misal babam kulaklıkla bana kuran dinletti birinde... ben de babam beni öldürecek diye düşündüğüm için eşhedüenlaaa çekiyorum.. sonra ben eşhedüenlaaa dedikçe mp3ün sesi gidiyor geliyor.. diyorum ki bu kuran büyüyle yapılmış.. beni öldürtcekler yaa yine başardım öldüremediler...
sonraa bana meyva suyu almış babam tadı değişik geliyor içiyorum içiyorum en son babama veriyorum sen de iç diyorum elleri titriyor çok az bişey içiyor diyorum ki içinde zehir var işte ondan sonra beynimde uyuşma gibi oluyor geçiyor.. diyorum yine atlattım..
hastane maceralarım da benzer...kan kusturdum ordakilere zaten.. taktıklarım vardı : )
bak hastanede yaptıklarımdan da bahsediyim azcık..hastanede cam kenarında kalıyordum beni vurdurcaklar diyordum... o yüzden ters yatıyordum yatağa camı görmeyecek şekilde ...
hastanedeki görevlilere para verdiklerini düşünüyordum benim yediklerime zehir karıştırsınlar diye bi de tehdit ediyordum bazılarını.. dr.lara söyledim ölürsem seni sorumlu tutucak diyordum..
dünya üzerine senaryolarım da film yapılacak türdendi tabi ki.. ablama bi dahaki manimde bana 'dünya üzerindeki en zeki yaratık' olmadığımı hatırlat diyorum artık..kendime de manilerim için mektup mu yazsam acaba.. şunları şunları yapma diye.. : ))
annem ablam kardeşim çok çok anlayışlılar onlar sayesinde toparlıyorum.. babam yaptıklarımı mutlaka yüzüme vurur.. ciddiye alır.. küser falan..
ama anlayışlı insanlar çok önemli.. bizim desteğe çok ihtiyacımız oluyor çünkü.. tüm yapıtlarımızı aniden yıkıp tozları arasında geziyoruz sanırım

bu arada uykum geldi çok da toparlayamadım yazdıklarımı.. cümle düşüklüklerim varsa affola.. sınavdan falan da çıktım bugün.. kafam doldu...

auroras bu senin çocukta bipoolar değilmiydiki??ay siz nerden buldunuz böyle birbirinizi.ya bende hastayken herkes potansiyel zehirleyicimdi.özelliklede doktorumdan nefret eder hale gelmiştim.beni kobay yaptı sanıyordum bak ben neyin kıyısından döndüm biliyormusun,bir gece güzel bir davetiye hazırladım,benimde aşık olduğum ama eminim şu anda benim şizofren olduğumu düşünen biri vardı.hernyse onunla evleniyoruz diye davetiye hazırlamıştım neymiş efendim antalyada olimposta evlenicekmişiz vs vs.tam davetiyeyi facebooka koyucaktım ve tagliycektim yarın yaparım dedim.ya düşünsene rezilliği çocuk benden nefret ediyor,millet çocuktan nefret ediyor,herkes hasta olduğumdan bir haber ve ortalıkta evlilik davetiyesi dolaşıyor,hemde ortak arkadaşlarımızda vardı:) ya şöyle bir müsait olsam bu 1-2 gündür çok yoğundum çok komik şeyler anlatıcam:)))

bu arada 2.atağımının hastane öncesi bir kursa gidiyordum.3.dersti sanırım.adamın teki dersi anlatmaya başladı,sesi komiğime gitti birde sanıyorumki hani örgütteyim o da ajanlardan biri,hani aynı taraftayız hesabı herneyse ben bir gülmeye başladım ama gülmek değil anırıyorum resmen,böyle sıraları falan yumrukluyorum gülme krizinden,bir arkadaş apar topar çıkardı beni sınıftan kusura bakmayın sinirleri bozuk bu aralar diye,sonrada aramış eşi dostu bu şekilde nasıl izin verdiniz dışarıya çıkmasına diye,ulan zaten annemler bu boyutta olduğumu anlasalar salarlarmı.herkes başladı telefonla aramaya hani bana ulaşıcaklar ,bende şifreli saçma sapan cevaplar veriyorum.nerdesin diyorlar "belkide çok yakınındayım" diyorum.eve gel hemen diyorlar fln ben saçma sapan cevaplar.hey gidi günler ya.ulan bak iyi hatırladım neydi o gülme krizi,yazarken bile kahkaha attım burda.

evet bipolardı aşık olduğum çocuk.. nerden buldum ben de bilmiyorum ama görür görmez aşık oldum çok garip ki..
boşver onu da ben de ilk manimde aşık olduğum çocukla kaçacağımızı sanmıştım..üniversitede yurttayım o sıralar bavulu falan hazırlayıp yurttan çıktım : )gecenin bilmem kaçı.. sonra arkadaş döndürdü yurda geri.. ertesi gün de telefonla herkese biz kaççaz dedikten sonra üniversitenin kapısının önünde çocuğu beklemeye başladım.. çocuk da malın tekiydi arkamda saçma sapan şeyler söylemiş bu olaylardan sonra.. annemler üni.ye beni almaya geldiler ondan sonra.. babam çok sinir olmuştu bu muhabbete.. erkek muhabbeti yapılmaz da babamla : ) ama ben her manimde aşık olduklarımı babama anlatırım ve her seferinde elini bile tutmadığım sevdiceğimle evlencez biz baba tarzı konuşmalar yaparım.. babam ciddiye alır falan.. bunu her seferinde yapıyor olmak çok üzüyor şu ara beni yine birini beğeniyorum ve bunda da aynısı olursa diye korkuyorum açıkçası.. sana bir şey sorucam eşine bipolar olduğunu ne zaman söyledin? nasıl karşıladı o bu durumu?
ben olaki elimden kaçırmadan biriyle sevgili olabilme aşamasına gelirsem nasıl söylerim, onu bile bilmiyorum..(27 yaşımdayım doğru dürüst sevgilim bile olmadı bu arada)
bipolar olan sevdiğime önce depresyona girdim dedim kendisi deşti ben de bipolarım dedim.. o da öyle olduğunu söyledi falan rahatlamıştım.. bir daha karşıma bipolar biri çıkmaz herhal : ))

bu arada senin maceralar da iyiymiş ha.. güldüm baya (kızmazsın umarım) kendiminkilere çok benzettim ..

aa bak ben bi de ne yaptıııımmmm ilk atağımdaaaa...
üniversitede sınava giricem mum aldım kandil şeklinde sınava onunla girdim... hocaya da mektup yazdım sınavda resmen.. ben şöyle zekiyim böyle zekiyim şunu başardım şunu yendim tarzında.. eski aşık olduklarımı falan yazdım sorulara da kısmen cevap verdim..hoca en düşük notu bana vermiş yine de geçirmiş beni.. sınavdan çıkarken de mumu üfledim çıktım.. bi de arkadaşlara işte bilimin ışığını söndürdüm tarzı birşeyler söyledim.. herkes gülme krizine girdi.. ben de gülüyordum zaten sürekli..
bir de babama 'savaş çıkacak baba sen de bu savaşı yöneteceksin ülkenin başına sen geleceksin çok mutlu yıllar bizi bekliyor' demiştim.. o da ayrı bi fantezimdir zaten... ya savaş çıkacak ya kıyamet kopacak falan..

gül tabi canım bende gülüyorum seninkilere.ben şöyle bir çocuğa aşıktım o da bana,bu iş uzun hikaye biz bir araya geldik,ayrı şehirlerdeydik çünkü çok pis şeyler oldu.ben istanbula döndüm 10 gün sonra ilk atağımı geçirdim.en kötüsü işte ona gecenin bir yarısı "uyan uyan senin spermlerinle yeni bir din doğacak " mesajımdı.ha birde böyle her gün ona bir parça ismi mail atıyordum çünkü o parçalardaki insanların aslında benim seçtiğim insanlar parçalarında ona gönderilen mesajlar olduğunu düşünüyordum.ya yanlız bazen çook ilginç tesadüfler oluyordu hani o kadar cuk oturanlar vardıki.mesela eve gitmek istemiyordum aile ölüm fermanımı verdi diye.aynı anda annem tvde bir psikoloğun önerdiği bir kitabı duymuş(ama benim 2.atağın başladığından haberleri yoktu)herneyse kardeşim telefonuma 2 mesaj bırakmış,sonrada annem aramış kaç kere bende aradım noldu diye annem bana "giderken bana birşeyler söyle "kitabını al dedi.kitap ölümle alakalıymış falan anlatıyo böyle konusunu.ama sen bendeki psikolojiyi düşünsene ben korkudan eve gidemiyorum açmışlar benden ölümle alakalı kitap istiyorlar.
yada elimdeki bir kitabı bir açıyorum tak öyle bir cümleki ya sana anlatamam.yani sonradan düşündüğümde evet bazıları hasta olduğum içindi ama bazılarına hala anlam veremiyorum.
eşime gelince.şimdi ben eşimle yurtdışında tanıştım.o faslı.biz arkadaştık önce(1-2 hafta kadar )o zaman söylemiştim.aslına bakarsan ben asla onunla ilişkiye başlamayı düşünmediğim için böyle rahat rahat anlattım.o da ama çok normal gözüküyorsun dedi.ee tabi 4 ilaca iyi olurum.herneyse ya onun psikolojiye bakış açısı çok farklı.ona göre biz büyütüyoruz.hani babam biraz rahatsızlansa işte alsanız şöyle mesela fasa getirseniz havası değişse iyileşir diyor.sanki lityum yemeden iyileşirmiş gibi.yani bir ara ilaçları kullanma dedi.çünkü her haltı ilaca bağlıyordum.kilo aldım ilaçtan ,yemeğe hakim olamıyorum ilaçtan vs vs.o da bunlara gıcık olmaya başladı.sonuç olarak son durum o bu hastalığın içeriğini hala kavramış değil.ona göre mutlu olursan hasta olmazsın gibi.atakta yaptıklarımı anlatıp anlatıp durmak istemiyorum ona.şimdi ilaçlara falanda taktığı ettiği yok sadece hamilelik düşünüyorum bir süre sonra ilaçları ne zaman kesiceksin sor doktora diyor.yinede ben eşimde böyle birşey olsa internette yapmadığım araştırma kalmazdı.ama bana bir gün birşey söylediki çok doğru bir yaklaşımdı.bende senin karşına geçip "vah vah hastasın ay yok ilaç kullanıyorsun" desem dahamı iyi olur dedi.çok doğru ben zaten kafaya yeterince takıyorum,birde o takıyormuş gibi davransa iice takarım.yani sallamıyor gibi davranması en iyisi sanırım.27 yaşında olupta doğru düzgün ilişki yaşayamamış olmak kayıp değil.ben geçmişime baktığımda keşke eşimi daha önce tanısaydımda önceki salaklarla uğraşmasaydım diyorum.zaten yeterince gereksiz anılar biriktirdik bir sonrakiler güzel olsun bari.bak ben 32 yaşımda adam gibi bir ilişkiyi buldum.kaldıki 7 senelik bir ilşkim vardı evlilik öncesi bitirdim.ama sonra bir aşık oldum.5 sene ağladım ardından.hastalığım ve o üzüntü çok ağır gelmişti bana.artık tam "yeter ya yeter" havasındayken düzeldi herşey.bu arada seninle karşılaştığıma inanki çok sevindim kimse bizim bu saçma hikayeleri anlayamaz:)