evet ama tam anlamiyla hakim olamadiginiz bir dilde cocuga kendinizi, sevginizi, duygularinizi nasil iletebileceksiniz ki?
elbet bir yerde yetersiz kalacak. baslasaniz bile cok surdurulebilir bir proje degil.
Kendini tam anlamiyla ifade edemedikleri dil ile iletisim kuran ebeveynlerin cocukta psikolojik ve duygusal sorunlara yol açtığını gösteren cook fazla arastirma var.
bence hic o yola girmeyin. birakin cocugunuzu doya doya cumleler kurarak, kendi anadilinizle yetistirin.
ingilizce destek icin soyle olabilir belki;
full ingilizce kitaplar alin , en basindan beri kitap okurken, tekrar yaparken ingilizce konusun. oyun oynarken ingilizce konusun. ingilizce sizin oyun ve kitap diliniz olsun.
yani sevgisini terbiyesini turkce alsin ama oyun dili ingilizce olsun.
bence bu yol daha surdurulebilir olur. zaten cocuklar genelde oyunla öğreniyorlar. bir sure sonra yatkinligi olur elbet.
Benim yegenim sevgilimle konusmayi sevmiyor anlamadigi icin, gormezden geliyor:) ona sey demistim. "biliyor musun o turkce renkleri öğrendi. istersen renkleri gösterip What color is this? diye sor, cevaplasin bakalim dogru mu bilecek" diye :) tum evden cesit cesit seyler bulup What color is this?/What color is this? diyip durdu bütün aksam
boylece bir aksam yemeginde bir cumle kalibini deneyimlemis oldu:)
böyle böyle oyunlarla bence minik minik öğretmekte yarar var. bir sure sonra degisim ogrencilerinden birini oyun ablası olarak tutabilirsiniz ingilizce oynasin diye. facebookta cok fazla yabancu öğrenci sayfasi var. eskiden benim arkadaşlarım oradan bulduklari cocuklara oyun ablaligi yaparlardi. bence guzel bir yol dil ogretmek icin