Çocuklar içerde bağır çağır koşar, yere vururlar, top oynarlar icerde. Metroda otobüste bagira cagira koştursun, önünde oturanin saçını çeksin, koltuguna yapisip sallasin. Misafir geldiği evde ortalığı dagitsin, karıştırsın.
Sonra annelerde napayım çocuğumu bağlayım der.
Bağlama eğit, öğret, yetiştir ama kendi egitilemeyen çocuğunu nasıl eğitsin.
Bende çok kızıyorum eğiten nasıl eğitiyor kardeşim. Her çocuk bunu yapmıyor demek ki eğitilebiliyor.
Bunlari dile getirmek cocuktan nefret etmek değil. Egitimsiz ana babanin (eğitim burada öğrenim değil, toplum içinde davranış) yetiştirme tarzini elestirmek.
Bu da en doğal hakkımız.
Her çocuk kendi ebeveynine dünya güzeli, tatlısı yapacak bir şey yok.
Aynı sey anne baba içinde geçerli kiminin çocuğu kilolu olur napayım öyle kemigi sayilan çocuğu der, kiminin çocuğu saçlı dogar ay bu saçlı dogmayanlar ne cirkin oluyor der. En azından bu bedensel eleştiri değil davranissal elestiri. Alin kitkitapao okuyun konuyla ilgili belki faydasi olur( yetistiremeyenlere)