- 17 Şubat 2015
- 7.704
- 20.368
-
- Konu Sahibi melissaalice
- #41
Normal yaşadığın şeyler. 8 sene oldu ben evleneli lohusalık hariç kocamı boşamayı düşünmedimDernek kurmalıyızz 5 kişiye daha ihtiyaç var
26 yaşındasınız 17 yaşında çocuk yaşta aldığınız kararın gençlikte sürmesi ne ilginç, gözünüzü açıp birbirinizi bulmuşsunuz, gençlik heyecanları olmamış. insan değişir fikirleri değişir yaşla beraber farklı bakabil
Öncelikle teşekkür ederim. Yani evet evliliğe gitmeyebilirdi ama 9 yıl içinde birbirimizi çok yıpratmadan saygı çerçevesinde ilerleyebildik. Önemli olan saygı sevgi ve güven bana göre. Bunu başarabildiğimiz için de evlendik. Yine de hayatın ne getireceği belli olmuyor hiçbir şeye körü körüne bağlı olmama gerekliliğinin de farkındayım26 yaşındasınız 17 yaşında çocuk yaşta aldığınız kararın gençlikte sürmesi ne ilginç, gözünüzü açıp birbirinizi bulmuşsunuz, gençlik heyecanları olmamış. insan değişir fikirleri değişir yaşla beraber farklı bakabilir.
Mutluluklar dilerim
Hah, aynen öyle idim.Bazen ben de böyle dusunuyorum bir insanın hiç mi düğün gelinlik kına album vs hevesleri olmaz nişani bile konseptsiz dümdüz nenem usulü istiyorum özen gostermeyecegimden değil de hevesim yok böyle şeylere
Sizi o kadar iyi anliyorum ki.Hah, aynen öyle idim.
Resmen ‘gelin’ rolüne girdim ve ne gerekiyorsa onu yaptım.
Söz dediler, nişan dediler, kına düğün dediler, bohça dediler sepet dediler gelin alma dediler maşallah kocam da genç kız gibi her şeye meraklı idi
O gün o saatte orada bulundum sadece.
Beni ilgilendiren kısım balayı, tatil, gezme tozma idi.
Şimdi ben doğru bir örnek değilim çünkü geçmişim aile olarak biraz bağımsız diyeyim en hafif tabirle, dolayısıyla bir yere demir atıyor olmak bile ürkütücü.
Şuan 10 sene dolmak üzere, hayatımda en uzun oturduğum ev, bu evliliğimdeki evim oldu.
Bana soldan soldan geliyorlar, değişikliğe göçebe yaşama alışmışım stabil sıkıyor.
Bunun yanında evlilikten ziyade eğer ki mükemmeliyetçi bir insansanız evlilik sorumluluğu aslında zor olan.
Olumsuzlukta çekip gidemezsiniz, onarmak zorundasınız.
Başkalarına tahammül etmek zorundasınız, bireysel olarak karar alamazsınız.
Yaptıklarınızın evliliğinize daima bir katkısı olacaktır ama olumlu ama olumsuz, sorumluluk dediğimiz şey bu.
En basiti biri ile rahat rahat ağız dalaşına girerken eşinizi, ailenizi düşünmek, onlara gelecek ya da sıçrayacak durumları göz önünde bulundurmak hem de hayat boyu, bunlar benim için imkansız şeylerdi.
Dolayısıyla evlilik değil, başkasının sorumluluğu ile bir dünya oluşturmak evet, benim için ve benim gibi olanlar için korkutucu.
Kesinlikle öyle.Sizi o kadar iyi anliyorum ki.
Birine evet demek sonsuza kadar her şeye evet demek aslında. Seni geçmişinle kabul ediyorum, travmalarınla kabul ediyorum, ailenle kabul ediyorum, sana güvenmeyi kabul ediyorum..uzar gider. 'Ben' iken 'biz' olmak aslında pek de basit bir mevzu değil baktığımızda
Bilmukabele ben de aynı hissiyatı sizden aldım gercekten. Yazdiklarinizi okumak çok keyifli, akıcı bir roman gibisiniz. Hem kendi yasadiklarinizi hem de bakış açınizi ayrıntısıyla paylaştığıniz için çook teşekkür ediyorumKesinlikle öyle.
Her evlenen kadına gidip ‘emin misin’ dememek için kendimi zor tutuyorum ve mutlu mesut uça uça gidenleri hiç anlayamıyorum ben.
Yakınım ise gelin odasında kıstırır ‘seni kaçırabilirim göz kırp yeter’ derim, deli muamelesi yapıyorlar
Halbuki bilmiyorlar ama su çok soğuk, git gide daha da soğuyor.
Şaka bir yana bence doğru yoldasınız, aşktan gözü kör şekilde evlenmek kolaydır, bunları bile bile düşünerek gidiyorsanız o adımları, hüsranla sonuçlanmıyor, çok daha realist bir şekilde ilerliyor dünya.
Ay kocam bana sarılmıyor yeaa diye sızlanmıyorsunuz mesela çünkü evlilik demek sırnaşık yaşamak değil, sırt sırta vererek dünyaya karşı biz ikimiziz demek.
En iyi takım arkadaşı olup, sınırı korumak demek.
Bunlardan sonra romantizm, sevgi, aşk her ne ise adı, başka bir evreye dönüşüyor ve orası güzel.
Bence hatta tek güzel yanı o, sanki hep varmış gibi, yanınızda olmasa dahi ruhunuzun içinde 2 değil 4 gözle dünyayı görebilmek gibi.
Bu süt liman evreye de çok büyük fırtınalardan sonra geliniyor.
İmrendim size, çok da takdir ettim.
Kör bir atlama gerçekleştirmediğiniz, kendinizi ve ilişkinizi ölçüp tarttığınız, gelecek hakkında kaygılarınızı anlamlandırmaya çalıştığınız için, sizin için doğru ne ise onu bulacağınıza eminim.
Kararlarınıza daima güvenin, sizin gibi aklı başında öngörülü bir kadını yanlış yerlere götürmeyecektir.
Elbette çok önemli bir karar, ama ben korkmadım şahsen. Karşındaki kişiyi %90 tanımış oluyorsun buradaki o evlendikten sonra 180 derece değişti konularına inanmıyorum ben. Herkesin sinyal verdiğini düşünüyorum bir şekilde kötü huylarıyla ilgili . o yüzden ailelerle de alakalı ciddi bir sıkıntı yoksa korkmana gerek yok benceİyi geceler hanimlar. Seneye dugunum var. Yakında da nişan. Biz erkek arkadaşımla uzun zamandır birlikteyiz. Herhangi bir sorunumuz yok. Ona karşı ilk günkü gibi çekim hissediyorum ve gerçekten seviyorum. Ama gelin görün ki içimde evliliğe karşı inanılmaz bir korku var. Ne korkusu derseniz herhangi bir şeye karşı değil, genel. Evlenme kararı vermek dünya üzerindeki en zor karar değil mi? Bir tek bana mı böyle geliyor. Herkes patır patır evleniyor ki binlerce konu okuyoruz ortada bir sorun varken bile insanlar koşa koşa evlenebiliyorken ben elle tutulur bir sorunum olmasa dahi bir yanım mutluyken diğer yanım çok düşünceli. Evliliğe her zaman bu gözle baktım yeni bir şey değil. Gerçekten insanın doğumumdan ölümüne kadarki süreçte sanki en önemli kararmıs gibi geliyor bana. İşler ciddilestikce korktunuz mu? Bu hisleri yalnız ben mi yaşıyorum? Düğün gününü iple çektim, bir an önce evlenmek istedim hiç böyle senin anlattigin gibi hisler yaşamadım diyen var mi?
Ben bu hisleri iliklerime kadar yaşamış bir insanım, annemle babam ayrıldığı için, tek başıma büyüdüğüm için hem erkeklere karşı hem de evliliğe karşı inanılmaz bir ön yargım vardı, eşim 2 yıl boyunca evliliğe ikna etmeye çalıştı sürekli vazgecerdim korkudan , nişanlandım en ufak sorunda yüzük atmalarım vardı, evlilikten çok korkuyordum, her defasında eşim yalvar yakar ikna ediyordu hersey güzel olacak diyerek, kına gecemde panik atak nöbetleri geçirdim, taşikardi ile cebelleştim, nefes alamadım bayılacak gibi oluyordum, o gece ambulans cağırcaklardı neredeyse, nefes alamıyordum, zaten kına sonrası eve gelip hüngür hüngür ağlamıştım, benim için evlenmek çok sancılı oldu , eşim gibi ısrarcı, çok seven biri olmasa asla evlenemezdim, evlilikte sorunlar kaçınılmaz önemli olan eşinizin bu evliliğe ve size olan bağlılığı tabi sizin de aynı şekilde, eş adayınız güvenilir değilse zaten en baştan hayır gelmez, çok şükür eşim her sorunda yanımda oldu , evlilikteki sorunları sevgimiz sayesinde aşabildik, gercek anlamda saygı ve sevgi varsa herşey halloluyor, ön yargılar kırılıyor zamanla , bu duygu ile baş edemiyorsan mutlaka yardım al ben de keşke o dönem bir uzmana görünseydim, geçmişte yaşadıklarımız , duyduklarımız ve gördüklerimiz bizi evliliğe karşı soğutabilir lakin her evlilik aynı değildir önemli olan partneriniz , o ne kadar iyi , anlayışlı ve fedakar ise o kadar kolay olur herşey, siz nişanlınızdan emin misiniz tamamen , her koşulda yanınızda olur mu ? Bu soruya gönülden evet diyorsanız mesele yoktur, düğün arefesi bu duyguları yaşamayan genç kız yoktur, kimisi benim gibi ağır geçirir kimisi de daha hafif ataklarla atlatır, bu duygular çok normal...İyi geceler hanimlar. Seneye dugunum var. Yakında da nişan. Biz erkek arkadaşımla uzun zamandır birlikteyiz. Herhangi bir sorunumuz yok. Ona karşı ilk günkü gibi çekim hissediyorum ve gerçekten seviyorum. Ama gelin görün ki içimde evliliğe karşı inanılmaz bir korku var. Ne korkusu derseniz herhangi bir şeye karşı değil, genel. Evlenme kararı vermek dünya üzerindeki en zor karar değil mi? Bir tek bana mı böyle geliyor. Herkes patır patır evleniyor ki binlerce konu okuyoruz ortada bir sorun varken bile insanlar koşa koşa evlenebiliyorken ben elle tutulur bir sorunum olmasa dahi bir yanım mutluyken diğer yanım çok düşünceli. Evliliğe her zaman bu gözle baktım yeni bir şey değil. Gerçekten insanın doğumumdan ölümüne kadarki süreçte sanki en önemli kararmıs gibi geliyor bana. İşler ciddilestikce korktunuz mu? Bu hisleri yalnız ben mi yaşıyorum? Düğün gününü iple çektim, bir an önce evlenmek istedim hiç böyle senin anlattigin gibi hisler yaşamadım diyen var mi?
Kesinlikle kimse değişmez ben eş ailesini nişanlılık sürecinde çözmüştüm, eşim yanımda durup hepsini susturduğu için evlenmiştim aksi olsa suratına bakmazdım, evlenince bir kem küm etti arada onda da şamarı yapıştırınca fabrika ayarlarına geri döndüElbette çok önemli bir karar, ama ben korkmadım şahsen. Karşındaki kişiyi %90 tanımış oluyorsun buradaki o evlendikten sonra 180 derece değişti konularına inanmıyorum ben. Herkesin sinyal verdiğini düşünüyorum bir şekilde kötü huylarıyla ilgili . o yüzden ailelerle de alakalı ciddi bir sıkıntı yoksa korkmana gerek yok bence
Benimki de balayında otel odasında tez yazıyorduBiz balayında kavga ettik yahu adam orda bile ders çalıştı hâlâ 3 yıldır çözülmedi bu kavga ikimizde hakliyiz diyoruz
Lohusa iken nedense herkesi bir boğasım vardı öyle tuhaf bir ruh haliNormal yaşadığın şeyler. 8 sene oldu ben evleneli lohusalık hariç kocamı boşamayı düşünmedimboğmayı da tabi.
Lohusalık zor ama sen yine de boşama.
Boyle mantikli dusundugunuz icin tebrikler gercekten. Cunku yasim da kucuk diye mi bilmiyorum, hic bunlari dusunmemistim.Sizi o kadar iyi anliyorum ki.
Birine evet demek sonsuza kadar her şeye evet demek aslında. Seni geçmişinle kabul ediyorum, travmalarınla kabul ediyorum, ailenle kabul ediyorum, sana güvenmeyi kabul ediyorum..uzar gider. 'Ben' iken 'biz' olmak aslında pek de basit bir mevzu değil baktığımızda
Düğün algısı bende de yoktu belki sende o kafadasındır amaç aynı evde yaşamak öyle düşün sevdiğin insanla yaşayacaksın düğün nişan kına bunlar insanı çok geriyor sırf bunlar yüzünden bir sürü kavga etmiştik eşimle evlenmeden hep toplum baskısı yüzünden aman gelinlik şöyle klsun aman ev bmyke olsun evlenip evin içine girdin mi şu saçma sorunlar bitiyorİyi geceler hanimlar. Seneye dugunum var. Yakında da nişan. Biz erkek arkadaşımla uzun zamandır birlikteyiz. Herhangi bir sorunumuz yok. Ona karşı ilk günkü gibi çekim hissediyorum ve gerçekten seviyorum. Ama gelin görün ki içimde evliliğe karşı inanılmaz bir korku var. Ne korkusu derseniz herhangi bir şeye karşı değil, genel. Evlenme kararı vermek dünya üzerindeki en zor karar değil mi? Bir tek bana mı böyle geliyor. Herkes patır patır evleniyor ki binlerce konu okuyoruz ortada bir sorun varken bile insanlar koşa koşa evlenebiliyorken ben elle tutulur bir sorunum olmasa dahi bir yanım mutluyken diğer yanım çok düşünceli. Evliliğe her zaman bu gözle baktım yeni bir şey değil. Gerçekten insanın doğumumdan ölümüne kadarki süreçte sanki en önemli kararmıs gibi geliyor bana. İşler ciddilestikce korktunuz mu? Bu hisleri yalnız ben mi yaşıyorum? Düğün gününü iple çektim, bir an önce evlenmek istedim hiç böyle senin anlattigin gibi hisler yaşamadım diyen var mi?
İyi geceler hanimlar. Seneye dugunum var. Yakında da nişan. Biz erkek arkadaşımla uzun zamandır birlikteyiz. Herhangi bir sorunumuz yok. Ona karşı ilk günkü gibi çekim hissediyorum ve gerçekten seviyorum. Ama gelin görün ki içimde evliliğe karşı inanılmaz bir korku var. Ne korkusu derseniz herhangi bir şeye karşı değil, genel. Evlenme kararı vermek dünya üzerindeki en zor karar değil mi? Bir tek bana mı böyle geliyor. Herkes patır patır evleniyor ki binlerce konu okuyoruz ortada bir sorun varken bile insanlar koşa koşa evlenebiliyorken ben elle tutulur bir sorunum olmasa dahi bir yanım mutluyken diğer yanım çok düşünceli. Evliliğe her zaman bu gözle baktım yeni bir şey değil. Gerçekten insanın doğumumdan ölümüne kadarki süreçte sanki en önemli kararmıs gibi geliyor bana. İşler ciddilestikce korktunuz mu? Bu hisleri yalnız ben mi yaşıyorum? Düğün gününü iple çektim, bir an önce evlenmek istedim hiç böyle senin anlattigin gibi hisler yaşamadım diyen var mi?
benim etrafımdaki tüm evlilikler kötüydü valla. sizin ilişkiniz size özel. iyi de gidebilir kötü de . Sen de soguyabilirsin.İyi ve kotu birsürü ornekle büyüdüm evet