Bilhassa evli hanimlar bakabilir mii


Öncelikle teşekkür ederim. Yani evet evliliğe gitmeyebilirdi ama 9 yıl içinde birbirimizi çok yıpratmadan saygı çerçevesinde ilerleyebildik. Önemli olan saygı sevgi ve güven bana göre. Bunu başarabildiğimiz için de evlendik. Yine de hayatın ne getireceği belli olmuyor hiçbir şeye körü körüne bağlı olmama gerekliliğinin de farkındayım
 
Ben hem çok severek evlendim hem de zaten beraber yaşıyorduk. Buna rağmen nikahtan önceki üç ay çok gerildim kaygılandım hiç hoş günler değildi. Yaygın bir durummuş bu, hayatınızı değiştirecek bir adım atarken bu adım mutlu bir adım olsa bile insan gerilip kaygılanabiliyor. Elle tutulur sorunlarınız yoksa çok da takılmayın
 
Bazen ben de böyle dusunuyorum bir insanın hiç mi düğün gelinlik kına album vs hevesleri olmaz nişani bile konseptsiz dümdüz nenem usulü istiyorum özen gostermeyecegimden değil de hevesim yok böyle şeylere
Hah, aynen öyle idim.
Resmen ‘gelin’ rolüne girdim ve ne gerekiyorsa onu yaptım.
Söz dediler, nişan dediler, kına düğün dediler, bohça dediler sepet dediler gelin alma dediler maşallah kocam da genç kız gibi her şeye meraklı idi
O gün o saatte orada bulundum sadece.

Beni ilgilendiren kısım balayı, tatil, gezme tozma idi.
Şimdi ben doğru bir örnek değilim çünkü geçmişim aile olarak biraz bağımsız diyeyim en hafif tabirle, dolayısıyla bir yere demir atıyor olmak bile ürkütücü.
Şuan 10 sene dolmak üzere, hayatımda en uzun oturduğum ev, bu evliliğimdeki evim oldu.
Bana soldan soldan geliyorlar, değişikliğe göçebe yaşama alışmışım stabil sıkıyor.
Bunun yanında evlilikten ziyade eğer ki mükemmeliyetçi bir insansanız evlilik sorumluluğu aslında zor olan.
Olumsuzlukta çekip gidemezsiniz, onarmak zorundasınız.
Başkalarına tahammül etmek zorundasınız, bireysel olarak karar alamazsınız.
Yaptıklarınızın evliliğinize daima bir katkısı olacaktır ama olumlu ama olumsuz, sorumluluk dediğimiz şey bu.
En basiti biri ile rahat rahat ağız dalaşına girerken eşinizi, ailenizi düşünmek, onlara gelecek ya da sıçrayacak durumları göz önünde bulundurmak hem de hayat boyu, bunlar benim için imkansız şeylerdi.

Dolayısıyla evlilik değil, başkasının sorumluluğu ile bir dünya oluşturmak evet, benim için ve benim gibi olanlar için korkutucu.
 
Sizi o kadar iyi anliyorum ki.

Birine evet demek sonsuza kadar her şeye evet demek aslında. Seni geçmişinle kabul ediyorum, travmalarınla kabul ediyorum, ailenle kabul ediyorum, sana güvenmeyi kabul ediyorum..uzar gider. 'Ben' iken 'biz' olmak aslında pek de basit bir mevzu değil baktığımızda
 
Kesinlikle öyle.
Her evlenen kadına gidip ‘emin misin’ dememek için kendimi zor tutuyorum ve mutlu mesut uça uça gidenleri hiç anlayamıyorum ben.
Yakınım ise gelin odasında kıstırır ‘seni kaçırabilirim göz kırp yeter’ derim, deli muamelesi yapıyorlar
Halbuki bilmiyorlar ama su çok soğuk, git gide daha da soğuyor.

Şaka bir yana bence doğru yoldasınız, aşktan gözü kör şekilde evlenmek kolaydır, bunları bile bile düşünerek gidiyorsanız o adımları, hüsranla sonuçlanmıyor, çok daha realist bir şekilde ilerliyor dünya.
Ay kocam bana sarılmıyor yeaa diye sızlanmıyorsunuz mesela çünkü evlilik demek sırnaşık yaşamak değil, sırt sırta vererek dünyaya karşı biz ikimiziz demek.
En iyi takım arkadaşı olup, sınırı korumak demek.
Bunlardan sonra romantizm, sevgi, aşk her ne ise adı, başka bir evreye dönüşüyor ve orası güzel.
Bence hatta tek güzel yanı o, sanki hep varmış gibi, yanınızda olmasa dahi ruhunuzun içinde 2 değil 4 gözle dünyayı görebilmek gibi.
Bu süt liman evreye de çok büyük fırtınalardan sonra geliniyor.

İmrendim size, çok da takdir ettim.
Kör bir atlama gerçekleştirmediğiniz, kendinizi ve ilişkinizi ölçüp tarttığınız, gelecek hakkında kaygılarınızı anlamlandırmaya çalıştığınız için, sizin için doğru ne ise onu bulacağınıza eminim.

Kararlarınıza daima güvenin, sizin gibi aklı başında öngörülü bir kadını yanlış yerlere götürmeyecektir.
 
Bilmukabele ben de aynı hissiyatı sizden aldım gercekten. Yazdiklarinizi okumak çok keyifli, akıcı bir roman gibisiniz. Hem kendi yasadiklarinizi hem de bakış açınizi ayrıntısıyla paylaştığıniz için çook teşekkür ediyorum
 
8 senenin sonunda evlendim. İlk 5 sene asla evlilik falan istemiyorum,
1-seninle bu şekilde hayatimin sonuna kadar devam ederim ama bana evlilik konusunu açma
2- Alt tarafi bir imza, bizim imzaya ihtiyacımız mi var
3- Maddi durumum şu an evlenebilecek kadar iyi değil
4-Annem hasta, yalnız birakamam
5-Doktora yapacağım, eğitim ve evlilik bir arada yürümez
6- Ya ben sana zaten aşığım önemli olan anın tadını çıkartmak değil mi?
7- Geçen sene evlenen x bosaniyormus sözde çok asiklardi, bak görüyor musun?
8- Bu doktora baydı, ben en iyisi su gelen iş teklifini kabul edeyim
9- İs ortamına alışmam ve işleri yoluna koymam lazım
Vs. Vs.Vs

Ne zaman evlilik lafını açsa bu ve bunun gibi yüzlerce bahane sıraladım. Ha annem evlilik konusunda engeldi, bana bağımlı olduğu için siddetle karşı cikiyordu, yapmadığını bırakmadı bu gercek... Beni kaybettiği kocasının yani babamin yerine koydu. -Hala da o davranislara devam ettiği için yanyana getirmiyorum.-

Sonra bir gün bana son derece mantıklı gelen bahanelerimin ne kadar sacma oldugunu fark ettim. Neden her şeyi dort dörtlük yapmak zorundayim diye sordum kendime. Bir kaç gün sonra da yurt disinda evleniverdim Bir yıl oldu...Şimdi kendim için diyorum ki, nasıl bir gerizekalı 8 sene bekler

Velhasıl hayatım ben seni çok iyi anliyorum. Korkuyorsun ama bir ilişki bu kadar suruyorsa daha fazla eziyete gerek yok. Bas nikahı kurtul. Ucunda ölüm yokmuş, şaşırtıcı derecede rahatlayacaksin. Korkmanin sebebini keşfet, kendine sorular sor. Endisen müstakbel esinden yana değil, kaynak tamamen senin bilincaltina sokulan sinsi fareler. Bendeki farenin kim olduğu malum. Bir bak bakalım seninkinin altından kim, hangi kotu anılar veya kişiler cikacak.Bol şans ve mutluluklar.
 
Elbette çok önemli bir karar, ama ben korkmadım şahsen. Karşındaki kişiyi %90 tanımış oluyorsun buradaki o evlendikten sonra 180 derece değişti konularına inanmıyorum ben. Herkesin sinyal verdiğini düşünüyorum bir şekilde kötü huylarıyla ilgili . o yüzden ailelerle de alakalı ciddi bir sıkıntı yoksa korkmana gerek yok bence
 
Ben bu hisleri iliklerime kadar yaşamış bir insanım, annemle babam ayrıldığı için, tek başıma büyüdüğüm için hem erkeklere karşı hem de evliliğe karşı inanılmaz bir ön yargım vardı, eşim 2 yıl boyunca evliliğe ikna etmeye çalıştı sürekli vazgecerdim korkudan , nişanlandım en ufak sorunda yüzük atmalarım vardı, evlilikten çok korkuyordum, her defasında eşim yalvar yakar ikna ediyordu hersey güzel olacak diyerek, kına gecemde panik atak nöbetleri geçirdim, taşikardi ile cebelleştim, nefes alamadım bayılacak gibi oluyordum, o gece ambulans cağırcaklardı neredeyse, nefes alamıyordum, zaten kına sonrası eve gelip hüngür hüngür ağlamıştım, benim için evlenmek çok sancılı oldu , eşim gibi ısrarcı, çok seven biri olmasa asla evlenemezdim, evlilikte sorunlar kaçınılmaz önemli olan eşinizin bu evliliğe ve size olan bağlılığı tabi sizin de aynı şekilde, eş adayınız güvenilir değilse zaten en baştan hayır gelmez, çok şükür eşim her sorunda yanımda oldu , evlilikteki sorunları sevgimiz sayesinde aşabildik, gercek anlamda saygı ve sevgi varsa herşey halloluyor, ön yargılar kırılıyor zamanla , bu duygu ile baş edemiyorsan mutlaka yardım al ben de keşke o dönem bir uzmana görünseydim, geçmişte yaşadıklarımız , duyduklarımız ve gördüklerimiz bizi evliliğe karşı soğutabilir lakin her evlilik aynı değildir önemli olan partneriniz , o ne kadar iyi , anlayışlı ve fedakar ise o kadar kolay olur herşey, siz nişanlınızdan emin misiniz tamamen , her koşulda yanınızda olur mu ? Bu soruya gönülden evet diyorsanız mesele yoktur, düğün arefesi bu duyguları yaşamayan genç kız yoktur, kimisi benim gibi ağır geçirir kimisi de daha hafif ataklarla atlatır, bu duygular çok normal...
 
Kesinlikle kimse değişmez ben eş ailesini nişanlılık sürecinde çözmüştüm, eşim yanımda durup hepsini susturduğu için evlenmiştim aksi olsa suratına bakmazdım, evlenince bir kem küm etti arada onda da şamarı yapıştırınca fabrika ayarlarına geri döndü Kimse bir günde değişmez, mutlaka kendini belli eder, herkes önce kendine güvenerek çıksın bu yola ...
 
Biz balayında kavga ettik yahu adam orda bile ders çalıştı hâlâ 3 yıldır çözülmedi bu kavga ikimizde hakliyiz diyoruz
Benimki de balayında otel odasında tez yazıyordu ben de küçük çocuk gibi yatakta zıplayıp, taciz edip onun huzurunu kaçırıyordum, ay aklıma geldi ne güzel günlerdi...
 
Normal yaşadığın şeyler. 8 sene oldu ben evleneli lohusalık hariç kocamı boşamayı düşünmedim boğmayı da tabi.
Lohusalık zor ama sen yine de boşama.
Lohusa iken nedense herkesi bir boğasım vardı öyle tuhaf bir ruh hali Çok şükür geçti...
 
Boyle mantikli dusundugunuz icin tebrikler gercekten. Cunku yasim da kucuk diye mi bilmiyorum, hic bunlari dusunmemistim.

Esimle 3 yila yakin sevgili olmustuk. Birbirimizi seviyorduk, guzel vakit geciriyorduk, anliyorduk .
Evlenince aileler dahil oldu ki( cok karisan eden bir aile degil) yani evlilik beni biraz zorladi. Sanki sevgiliyiz ama ayni eve gecmisiz gibi olacak zannetmistim

Önce ev sorumlulugu, aileler ile ilgili sorumluluk. Sonra cocuk sorumlulugu, bunlar bana zor geldi. Ama esim hep destek oldu ,saolsun.

Esimle iliskim,ayni heyecanla devam ediyor.Mutluyum Darisi basiniza

Ben de bu kadar ince dusunseydim zor evlenirdim sanirim. Paldir küldür evlendim. Hatta daha kisa surede evlenmek istoyorduk, aileler bir tik erteledi, kisa geliyor diye
Boyle bir heyecandi benim ki
 
Düğün algısı bende de yoktu belki sende o kafadasındır amaç aynı evde yaşamak öyle düşün sevdiğin insanla yaşayacaksın düğün nişan kına bunlar insanı çok geriyor sırf bunlar yüzünden bir sürü kavga etmiştik eşimle evlenmeden hep toplum baskısı yüzünden aman gelinlik şöyle klsun aman ev bmyke olsun evlenip evin içine girdin mi şu saçma sorunlar bitiyor
 


Evlenme kararı vermek dünya üzerindeki en zor karar değil mi?

Benım ıcın degıldı
Cok da hızlı evlendım

İşler ciddilestikce korktunuz mu?
Hayır aynı eve girmek ıcın can atıyordum

Düğün gününü iple çektim, bir an önce evlenmek istedim hiç böyle senin anlattigin gibi hisler yaşamadım diyen var mi?
Evet ben
 
Ben çok rahattım ya. Eşimi de taniyali 20 gün olmuştu biz böyle yıldırım aşkı yıldırım nikahı şeklinde şak diye evlendik. Tanidigimin 3.haftasinda resmi nikahimizi yapmıştık eş durumu atamaları için. İki ay sonrasına da düğünümüz oldu. Yani totalde 3 ayı bulmadı bir eve girisimizin. Su an 11. Yılı doldurduk. 3 tane de evladımız var çok şükür. İkizler küçükken sıkıntılarımız oldu ama toparladık son hemen hemen bir yıldır çok çok daha iyiyiz elhamdülillah. Ben evlenirken kafam güzeldi sanırım aman olmazsa boşanıriz demiştim içinize sinmeyen birsey yoksa bu kadar dünyanın en önemli şeyi anlamı yüklemeyin bence.
 
Benimde gözüm aşktan kör olmuştu evlenecem dedim başka bir şey demedim. Aslında doğru olan senin ki keşke her kız böyle düşünse bu kadar yanlış evlilik olmaz belki de.

Ama eşimden önce bi evlilik aşamasına geldiğim birisi olmuştu , onda böyle düşünüyordum yatmayan şeyler vardı kafama içime sinmiyordu evlilikten korkuyorum diyordum ama meğer korkumun nedenleri başkaymış.

Sebebi bulmak önemli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…