Bu aralar cok bunaldim,esimi bilen bilir bieyen icin rahatina asiri duskun bencil biri , evde cocuk bakiminda bana pek bir faydasi yok, illa birseyleri soylemen lazim ve bende soylemekten yoruldum, susmayi tercih ediyorum artik.
Gelelim asil mevzuya beyfendi her kafasi estiginde bir hobi cikarir bilardo, mac vs gibi bazi gunler sehir disinda zaten o zamanlar kafasina gore gezer, gittigi yerde arkadasi varsa onunla gorusur evde desen hep yatar modda benim yasadigimiz yerde bir arkadas cevrem yok ailem memlekette esimin ailesi ile pek gorusmuyoruz ( hepsi kendi icinde problemli zaten bana dokunan yani yok ama sikintilari bitmiyor ve ben artik problemli insan istemiyorum etrafimda) ve ben evden ise iidip gelmekten bunaldim.
Dedim haftasonu ben yalniz cikacagim biraz yalniz kalmak istiyorum ( yapacagim carsi pazar gezmesi) esimde bende maca gitcem cuma dedi , dedim tamam ama bak sonra cayma cumartesi kiza sen bakiyorsun.
Geldik bugune sabah kalk erkenden kizi doyur vs beyfendi yatti ona kadar hadi kahvaltiya gidelim dedi gittik kahvaltiya, sonra gorumceye kp ugradik oldu mu oglen, dedim bir pazara gidelim ama cocukla gezilmiyor biraz dolastik sonra eve geldik ve ben yine yalniz ttakilamadim.
Amac kahvaltiyi bahane edip pesime takilmak cocukla yalniz kalmamak icin yapiyor ama benim yalnizliga ihtiyacim var...
Eve gelince bende patladim ( bu ara eve geldik hop cekyata pazarliklari yerlestiren ben, cocuk cis yapti o ara yere onu temizle , ona yemek hazirla, dunden kalan camasirlari topla ..) adam bir zahmet yemegini yedirdi kizimin.
Bunaldim ve o kadar bencil ki kendi bana sormadan planlar yapiyor, hobiler ediniyor ama benim yasam alanima saygisi yok!
Hayatim ev is ucgeninde cok cok bunaldim!!!