- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.558
- 598
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #1
Güncelleme: 17. sayfa
Kızlar, şu an bi olay yaşanıyor burada (Yazana kadar bitti gerçi); çok kararsız kaldım; kulak kesildim dinliyorum.
Konu çoluk çocuk bağrışı olunca benim içim sallanıyor, hani dibimde bir şey oldu da ben nasıl fark edemedim-engelleyebilirdim diye yerim kendimi neler okuyoruz, çığlık bağrış duyarsam dinler olayı anlamaya çalışır, müdahil de olurum (Öyle bi polisi aramışlığımız var başka bir komşu için).
Şimdi evdeki işimi bıraktım komşudan gelen sesleri dinliyorum, yazarken de ses kesiliyor.
Zaten baya ortalık sallandı burada duymayan kalmamıştır, ama benim elim ayağım titredi.
Biraz bilgileri değiştireceğim hani çelişirse anlatımım takılmayın, ama olay aynı:
Üst komşumun 3 çocuğu var, küçük olanı benim oğlanla yaşıt, ortanca kızı da olsun olsun 3 yaş büyük olsun, ortalama 5 yaşlarında.
Çok bi samimiyetim yok kendileriyle (Zaten apartmandaki kimseyle tam tanışıklığım var denemez, merhaba,selam nasılsın tarzı yani); dışarıdan normal bi aile, adam sessiz kafası önde bi tip, kadın klasik anne, ev hanımı; normal bir aile.
Şimdi yaşanan da şu (Anladığım kadarıyla); bu 5 yaşlarındaki kızımız mutfağa giriyor, oralar batıp çıkıyor anne gelene kadar. Annenin berbat gününe denk gelmiş olsa gerek ki baya bi azar kaydı, öyle böyle değil; cinnet halinde yani. Olabilir bir şey diyemem, arada bana da gelir de işte çocuk olunca karşısında dedim bi yanlış yapmasın, kulak kesildim. Çocuk herhalde şoka girdi bilmiyorum, kadın çok bağırdı. Baba da evdeymiş (Sebebini bilmiyorum beni de ilgilendirmez), anneden sonra baba devraldı ve buralar yıkıldı yani. Ben 5 yaşında bi çocuğa o kadar bağırıldığına ve aşağılandığına hiç şahit olmadım.
Çocuk iç çeke çeke bağıra bağıra ağlamaya başladı ama kekeliyor konuşamıyor, baba daha çok kızıyor.
Dayak mayak yok, pencereler açık zaten olduğu gibi ses geldi bana ve başkalarına da muhtemelen. Düşündüm kapılarını çalayım, kadına "Bi sakinleşelim hadi gelin kahve içelim bende bi, bi çıkıver evden gel" desem komşuma, bilemedim nasıl tepki alırım, dediğim gibi tam tanımıyorum. Polisi arayayım desem hani polislik durum yok mu var mı, öfkeler gerilmiş bilmiyorum sebep nedir, çocuğun bi merak anı sakarlığına patlıyor ana-baba. İçim uğundu o çığlıklara, çocuk sinir nöbetine girdi galiba; baba bağırır anne bağırır çocuğun ağlama hali bile bi krizi anımsattı bana.
Ben ne yapayım kızlar; bi çağırayım mı kadını, kızı "Bi gelin kahve neyim içek şöyle bi kafa dağıtak sakin, olur arada bu kadar hırpalamayın kuzum birbirinizi" filan... Yoksa gerek mi yok, yani dayak yok bi şey yok. Ama işte bu da bi değişik dayak gibi, içim titredi burada, o kadar bağırılır mı bi mutfak battı yani nolcak silinir... Bana ne mi desem, sonuçta herkesin kendi çocuğu-yetiştirişi; zaten kadın "Sana nooluyo be?" diyebilir de tanımıyorum... Ay içim sallandı dert oldu of.. Adam hala söyleniyor, çocuk iç çeke çeke perişan oldu.
Bu benim buradayken/evde olduğum zamanlarda istemsizce şahit olduğum kendilerinin 3. ağır olayı, normal bi bağırmadan, münakaşadan söz etmiyorum; çocuk sinire kalıyor, vurma vb. yok ama duygusal şiddetse evet duygusal şiddet.
Kızlar böylesi durumda ben kapı çalıp kadını, çocuğu filan artık hangisi denk gelirse bi gezele gel diye alayım mı sizce? Böyle berbat oluyorum anlamaya çalışıp kalınca.
Kızlar, şu an bi olay yaşanıyor burada (Yazana kadar bitti gerçi); çok kararsız kaldım; kulak kesildim dinliyorum.
Konu çoluk çocuk bağrışı olunca benim içim sallanıyor, hani dibimde bir şey oldu da ben nasıl fark edemedim-engelleyebilirdim diye yerim kendimi neler okuyoruz, çığlık bağrış duyarsam dinler olayı anlamaya çalışır, müdahil de olurum (Öyle bi polisi aramışlığımız var başka bir komşu için).
Şimdi evdeki işimi bıraktım komşudan gelen sesleri dinliyorum, yazarken de ses kesiliyor.
Zaten baya ortalık sallandı burada duymayan kalmamıştır, ama benim elim ayağım titredi.
Biraz bilgileri değiştireceğim hani çelişirse anlatımım takılmayın, ama olay aynı:
Üst komşumun 3 çocuğu var, küçük olanı benim oğlanla yaşıt, ortanca kızı da olsun olsun 3 yaş büyük olsun, ortalama 5 yaşlarında.
Çok bi samimiyetim yok kendileriyle (Zaten apartmandaki kimseyle tam tanışıklığım var denemez, merhaba,selam nasılsın tarzı yani); dışarıdan normal bi aile, adam sessiz kafası önde bi tip, kadın klasik anne, ev hanımı; normal bir aile.
Şimdi yaşanan da şu (Anladığım kadarıyla); bu 5 yaşlarındaki kızımız mutfağa giriyor, oralar batıp çıkıyor anne gelene kadar. Annenin berbat gününe denk gelmiş olsa gerek ki baya bi azar kaydı, öyle böyle değil; cinnet halinde yani. Olabilir bir şey diyemem, arada bana da gelir de işte çocuk olunca karşısında dedim bi yanlış yapmasın, kulak kesildim. Çocuk herhalde şoka girdi bilmiyorum, kadın çok bağırdı. Baba da evdeymiş (Sebebini bilmiyorum beni de ilgilendirmez), anneden sonra baba devraldı ve buralar yıkıldı yani. Ben 5 yaşında bi çocuğa o kadar bağırıldığına ve aşağılandığına hiç şahit olmadım.
Çocuk iç çeke çeke bağıra bağıra ağlamaya başladı ama kekeliyor konuşamıyor, baba daha çok kızıyor.
Dayak mayak yok, pencereler açık zaten olduğu gibi ses geldi bana ve başkalarına da muhtemelen. Düşündüm kapılarını çalayım, kadına "Bi sakinleşelim hadi gelin kahve içelim bende bi, bi çıkıver evden gel" desem komşuma, bilemedim nasıl tepki alırım, dediğim gibi tam tanımıyorum. Polisi arayayım desem hani polislik durum yok mu var mı, öfkeler gerilmiş bilmiyorum sebep nedir, çocuğun bi merak anı sakarlığına patlıyor ana-baba. İçim uğundu o çığlıklara, çocuk sinir nöbetine girdi galiba; baba bağırır anne bağırır çocuğun ağlama hali bile bi krizi anımsattı bana.
Ben ne yapayım kızlar; bi çağırayım mı kadını, kızı "Bi gelin kahve neyim içek şöyle bi kafa dağıtak sakin, olur arada bu kadar hırpalamayın kuzum birbirinizi" filan... Yoksa gerek mi yok, yani dayak yok bi şey yok. Ama işte bu da bi değişik dayak gibi, içim titredi burada, o kadar bağırılır mı bi mutfak battı yani nolcak silinir... Bana ne mi desem, sonuçta herkesin kendi çocuğu-yetiştirişi; zaten kadın "Sana nooluyo be?" diyebilir de tanımıyorum... Ay içim sallandı dert oldu of.. Adam hala söyleniyor, çocuk iç çeke çeke perişan oldu.
Bu benim buradayken/evde olduğum zamanlarda istemsizce şahit olduğum kendilerinin 3. ağır olayı, normal bi bağırmadan, münakaşadan söz etmiyorum; çocuk sinire kalıyor, vurma vb. yok ama duygusal şiddetse evet duygusal şiddet.
Kızlar böylesi durumda ben kapı çalıp kadını, çocuğu filan artık hangisi denk gelirse bi gezele gel diye alayım mı sizce? Böyle berbat oluyorum anlamaya çalışıp kalınca.
Son düzenleme:
