Ama neden mutsuz anlamıyorum. Çok çok istediği bi ise kavuştu. Ne badireler atlattik. Şehir değiştirme stresimiz vardi geçti çok şükür. Aklima gelen tek şey adam beni istemiyor. Çünkü yakın zamanda ne istediyse gerçek oldu.
Adam seni sevmiyor değil seviyor. Sevgide bir problem yok bunu unutma. Malesef eşin ve boşanmak üzere olduğum eşim gibileri hiç bir şeyden memnun olmazlar. Ben 8 senedir tanıyorum eşimi. O hep böyle mutsuzdu, hayatında hep kafasına takacak birşey bulurdu. O kötü şey bitince bir hafta mutlu oluyor sonra başa sarıyordu. Bende artık şu olsun mutlu olacak şu işide olsun tamam artık sıkıntılı olmayacak diye diye yıllarımı heba ettim. Herşeyden problem yaratırdı, en ufak şeylerden hemde bazn ağzım açık kalırdı hayretle bakardım yüzüne. Ailemede birilerini mutlaka sevmez, eleştirir bende
ailemi savunurdum haklı oldukları yerlerde, aynı eşin gibi sen hiç beni tutmuyorsun aileni benden daha çok seviyorsun onlar kadar beni sevmiyorsun derdi yine hayretler içinde kalırdım. Ben bu adama çocuk gibi bakıyrdum oysa, hatta haksızken bile aileme karşı savunuyordum onu. Ailemi çok ezdirdim eşim ezilmesin diye. Yinede kötüydüm. Bir sorunumuzu konuşmak isterdim kafasını bilgisayardan kaldırıp bakmazdı bana seninle konuşmak istemiyorum derdi umursamazdı beni. Psikolojil şiddet desen tavan yapmıştı artık. Evde sürekli diken üstğndeydim aman şimdi ne olacak diye hep bir korkuyla yaşadım. Zamanla zamanla kendim olan özgüvenimi kaybetmeye başladım, o beni ezdikçe ben ezildim. Birde uysal bir yapın varsa hiç acımaz bu gibileri. O öfkesini sana kustukça sen kötü olursun zamanla. 2,5 yılın ardıdan sesim çıkmaya başladı bu seferde duvar gibi oldu kendisi. Sevgisiz, ilgisiz, evde varmıyım yokmuyum belli değil. Çok çok zor. Ve bu gibi adamların psikolojileri normal değil. Aslında özgüvenleri hiç yok, sıfır. Bu yüzden zaten sürekli proglem çıkararak eşleri üzerlerinden ego tatmini yapmaları. Daha çok yeni evlisin canım. İnşAllah sonunuz hayır olur. Benim cebimde 8 yıllık bir tecrübe var eğer beni dinlersen çok vakit kaybetmeden hemen psikologa gidin. Aile terapistleri var ikna et eşini. Sen hastasın deme tabi, ilişkimizin gidişatını kötü görüyorum, bir gidelim diyip ikna etmeye çalış. Aksi takdirde sonunuz kötü olur Allah korusun. Ya ömür boyu böyle çekeceksin ya da boşanacaksın. Ben evlendiğimden beri KK'ya konular açtım, çareler aradım ne yapabilirim diye. Hep düzeltmek evliliğimi kurtarmak için uğraştım. Eşimle düzgün konuştum olmadı, bağırdım olmadı, ağladım olmadı, sıpuk davrandım olmadı. Her yolu denedim. Sadece tedavi olayını denemedik koptuk bir anda. Siz lütfen ihmal etmeyin , boşanmak son çare olsun. Sancılı bir sürç çünkü. Bizimki artık çığrından çıktı ailelerde dahil olduğu için ve eşimin hakaretlerinden dolayı geri dönüşü yok. Yıllardır onun beni aşşağılamasına, tenkit etmesine, ufak şeylere bağırmalarına, durduk yere problem çıkarmalarına maruz kaldım hep. En sonunda dayanamadım. Ailemlede arası bozuldu saygısızlığı yüzünden. Zaten kolay kolayda kimseyle anlaşamaz sadece sessiz sakin insanları sever öyle güçlü karakterler sevmez pek uzak durur onları ezemez çünkü. Eşimde bu yüzden kardesimi sevmezdi.
İpleri sıkı tut canım. Kendini koruma altına al. Eşin seni kaybetme korkusu yaşasın evet ama bu da fayda etmiyor inan bana eşim hep beni birgün kaybedeceğinden korkardı, söylerdi de bunu. Tek çözüm tedavi yoksa sen çok mutsuz olursun.
