ay ben de anlatmalıyım
yıllar önce biriyle buluşacağım çocuk da yakışıklı küpeli falan tarz duruyor ortak arkadaşımız da var
neyse gittik ilk buluşmada direkt hayatını ailesini anlatmaya başladı ben far görmüş tavşan gibi dondum dinliyorum ,abisinin eski nişanlısının komşusunun kızının aşk hikayelerini ,yengesinin kardeşinin olaylarını ,yengesiyle abisinin durumlarını aklınıza gelecek ne kadar saçma mevzu varsa ,alakasız alakasız kişileri döktü ortaya
ben baygınlık geçiriyorum beynim kül olmuş hiç seslenmiyorum sadece bakıyorum dümdük
bir de o kadar detay anlatıyor ki nasılsın bile demeden ,sanki bu konuları içinde biriktirmiş de boşaltacak yer aramış da beni bulmuş gibi
yorum da yapmıyorum ama o anlatıyor ,en son konu değiştirmek istedim dur hele sen bunları bi dinle de dedi
Neyse dedim benim gitmem gerek , ilk defa böyle bişeyle karşılaştım kaba biri de değilim bişey de diyemedim ,illa dedi bırakayım nereye gidiyorsan ,yok desem de ısrar etti dedim bari çabuk giderim otobüslerde istifil olmayayım
Kafeden çıktık arabanın olduğu yere gidiyoruz bi arabaya elimi uzattım kapısına yok yok o değil dedi
Onun yanında hurdadan alıp getirilmiş bi araba var
bakın abartmıyorum resmen hurdadan toplanmış yapıştırılmış gibi ,araba dağılıyor resmen her parçası farklı arabadan alınmış,camları yok
çoğu parçası eksik puzzle gibi birleştirilmeye çalışılmış
Allahım ben bu gün sağlam gidersem iyi diye dua ediyorum
arabayı çalıştırıyor ,arabanın gidecek takati kalmamış
tuhaf tuhaf sesler sallanmalar durmalar eni sonu trafiğin ortasında kaldık ben yüzümü saklıyorum
insem iyi olur diyorum inat etti yok bırakayım diye
kapıyı kapattığımda sanki araba yıkılacak gibiydi
hayır öyle araba takıntım da yok ayağını yerden kestikten sonra ama buluşmaya o arabayla da gelmezsin yaa geldin tamam ama onla da bırakayım demezsin
dış görünüşüne bakınca hiç bu muhabbetleri de ummadım ,abi ilk gördüğün kişiye komşunun kızının üniversite ve nişanlı hayatını niye anlatırsın ya
Bu da böyle bir anımdır