Benim darülacezedeki çocuk yuvasına 3-4 kere gitmişliğim var. Çocuklara ziyaret yazıldığı gibi sadece çarşamba günleri, bir sabah saatlerinde oluyor bi de öğleden sonra 15.30 gibi. Normalde sadece yarım saat izin var 16.00'a kadar ama 17.00'a kadar bile durduğumuz gün olmuştu yani çıkış saatini biraz esnetebiliyorlar. Çocuk sayısı az yanlış hatırlamıyorsam 7 çocuk falan anca vardı. Bir de bebekler var onları göstermiyorlar. Girerken de elden bir şey verdirmiyorlar, kendileri alıyorlar biz sonra vericez diyerek.
Yaşlıların bulunduğu kısıma da 2 kere gittim. Biz okuldan arkadaşlarla toplanıp gitmiştik biraz meyve almıştık meyve suyu bisküvi falan toparlamıştık bütçemiz yettiğince. Çok şekerli şeyler hariç hemen hemen bir çok şeye izin var. Meyve suyu güzel oluyor bardaklarına dolduruyorduk birer bardak. Hatta hiç unutmam böyle sırayla veriyorduk 4 kişilik bir oda vardı.
En sona bir teyze kalmıştı ama çok yaşlı 80'e yakın. Bardağını çıkardı hazır etti meyve suyu verelim diye. Ama ondan önce yanına uğradığımız teyze bizi lafa tutunca bekleyen teyzenin yanına hemen gidemedik. Baktım yüzü düştü biz yanına gitmeyince, bardağını geri dolaba koydu. Sonra üzülmesin diye bir kısmımız ona yöneldi hemen, meyve suyunu uzattık. Bana vermeyeceksiniz sandım bekledim gelmediniz ondan koydum geri dedi. İnsanın içi parçalanıyor gerçekten. Gidip her döndüğümde bir kaç gün atamıyorum üzerimden o psikolojiyi. Ama çok neşeli teyzeler, amcalarda vardı. Gençlik hikayelerini anlatanlar, şiirler okuyanlar, tutup dakikalarca bizle dizi kritiği yapanlar falan :))
Bu ara biraz yoğunum ama eğer bir organizasyon olursa bende katılmaya çalışırım kesinlikle :)