Merhaba, 14 yıllık (10 yıl sevgili - 4 yıl evlilik) bir ilişkiden sonra yaklaşık 5 ay önce boşandık. Her şey o kadar hızlı ve bir anda oldu ki girdiğim şoktan çıkamıyorum. Beraber büyümüştük, her şeyi beraber yapmıştık. Beraber açtığımız bir iş yerimiz vardı. Bir anda nedeni bile tam belli olmadan ayrılık kararı ile eşim çıka geldi ve beni çok seviyor bende onu hala çok seviyorum, günlerce ağladık. Annesi ile anlaşamıyorduk ve aramızda kalmıştı sanıyorum bu duygu halinden çıkamadı ve böyle bir karar almaya zorlandı. Sonrasında o evden gitti ve ben aynı evde kaldım. Iş yerine de ben devam ediyorum, o başka bir işe girdi. Her şey aynı şekilde devam ederken bir anda hayatımın en önemli insanı yok olmuş oldu yani. Ölüm olsa insan yine bir şekilde kabullenir ama ben kabullenemiyorum. Çocuğumuz yoktu ama bu yıl düşünüyorduk, çok güzel planlarımız vardı ve her şey yarım kaldı. ben ailem arkadaslarım yanımda olmasına ragmen buyuk bir boşluk hissediyorum içimde. Yarım kalmış gibiyim. Hayatında başka biri yok, hiç öyle biri de olmamıştı zaten ama şuanda bir gün onu baska biriyle gorecek olma hissi bile benim canımı çok yakıyor. Nasıl kabulleneceğim bu durumu? Psikiyatriste gidiyorum, ilaç kullanıyorum ama resmen ölü gibiyim. Yaşam sevincim, hayallerim, amaçlarım yok oldu. Tekrar bir araya gelir miyiz umuduyla her sabaha başlıyor ve olmayacagını anlayıp korkunç bir yasla günü bitiriyorum. Benim çektiğim bu acıyı çeken, böyle uzun süreli bir ilişkiyi, evliliği bitiren var ise bununla nasıl başa çıktığını paylaşırsa çok sevinirim. Ben her yerde onu görüyorum, evde, işte, sokakta. Her yerde bir anı var. Başka birisini istemiyorum çünkü zaten ben çok güzel bri aşk yasamistim baska bir seye ihtiyacım yoktu. Böyle ayrılıp sonra tekrar birleşen mutlu hikayeler biliyor musunuz? Bir desteğe ihtiyacım olduğu için yazıyorum kızlar, benzer bir şey yaşayan var ise ne olur paylaşsın. Güzel biten durumlar var ise de lütfen yazsın. Çok teşekkür ederim.
Son düzenleme: