Meraba icimdekileri yazmak istedim belki farklı bakış acılarıyla yorumlar olur belki kendimi daha iyi hissederim belkide düşüncelerim de haklıyım...3 yıllık evliyim ilk zamandan bu yana hep bu çocuk istedik olmaz dediler cok uzulduk alalacele
tup bebek falan yaptirdik olmadi 2 yılda kendiliginden oldu ama 6 haftalikken dustu 6 ay sonra tekrar hamile kaldım 10 haftalıkken kalbi durdu 6 ay sonra tekrar hamileydim oda 5 haftalıkken düştü ve eşim sanki hamileyken ve değilken başka türlü davraniyo bana...calis diyo bana ben calismak istemiyorum ki calisinca kafama bazi seyleri takmazmisim tamamen duygusal diyo maddi acidan calis demiyorum diyo biraz da onun zorlamasıyla çalıştım geçen yıl 5 ay çalıştım ki hamileykende çok zor çalışmıştım son 1 ayim zaten raporla geçti beb3gimi kaybettim 5 ay sonra çalışmam konusunda yine zorladı ise girince 3 ay sonra hamile kaldim ve ben riskli olduğu halde beni yine çalışmam konusunda zorladı biraz ve onuda kaybettim sezonluk çalışmıştım 1 ay önce ayrıldım sözleşmem bittiği için ve iş varmış çalışmam dedim ve şuan tekrar sağlıklı bebek ve hamilelik için doktora araştırmaya falan gidip geliyoruz ve ben buna yogunlasmisken hala bana niye calismiyosun diyo çok zoruma gidiyo benim iyiliğim için olduğunu soyluyo benim 35 olmuş ve hala anne olamıyorum oda baba buna yogunlasalim diyorum calisirkende yapabilirmişiz doktora gidip gelmeyi falan kendiside ailesi için kredi çekmiş sonradan ogredim yaklaşık 2 senedir kredi borcunu oduyo biz her kis bu yuzden darliga dusuyoruz 2 sene kisin ufak takilarimi sattik benim 4 tane altin bilezigim vardi ailesi satti borclari icin ve ailesi beni hiç arayıp sormaz hamile kaldığım zamanlar ararlardı sürekli ne zaman kaybettim bebeklerimi aramaları da kesildi ....bugünde eşimle tartıştık çalışmadığım için ve bana sürat yapiyo ben şimdi nasıl düşünüyüm nasıl davranışta bulunuyum çok uzun oldu farkındayım helal edin vaktinizde aldiysam