- 23 Ağustos 2012
- 49.424
- 228.944
-
- Konu Sahibi Arizona655
- #21
kafadan sakat bence engelle gitsin
Kafadan sakatkafadan sakat bence engelle gitsin
Tabiki konuşmadan bilemezsiniz. Ama öğrendikten sonra bile sizin hala beklentiniz var. Kriz geçirdim gelmedi diyorsunuz. gelmesin zatenKonuşmadan bilemiyoruz ki maalesef. Herkesi adam zannediyoruz.
Sizinle ciddi düşünmemiş, kaçak dövüşmüş, siz de yok sayınArkadaşlar merhabalar, ben sizlere bir şey danışmak ve kafamın karışıklığını gidermek istiyorum. İş yerinde birisi vardı. Yeni işe girdiğim zamanlarda bana hep iş konusunda yardım etmeye çalışırdı, hep bana hakkımda sorular sormaya çalışırdı bunun yanında bana da ufak tefek jestler yapıyordu. Benim de hep bütün bunlar hoşuma da gidiyordu, Sonra bana yazmaya başladı bir şekilde bir konuyu bahane ederek, konuşmaya başladık. Ama anlaşamadığımız yönlerimiz de vardı. O biraz ataerkil bir yapıdaydı erkek yapar, erkek eder kafasındaydı. Kadının üzerinde baskı kurmak ister gibi kadın alttan alacak erkeği idare edecek misali. Benim de biraz feminist bir yönüm var. Bu yüzden onunla biraz çatışıyorduk. Bu kurduğum cümleden tamamen bağımsız olarak benim hep mesafeli olduğumu söylerdi. Ben de mesafeli bir yapıdayım insanlara hemen böyle yakın olamıyorum. Ben de ona biraz daha mesafeliyim hani böyle üstüne atlıyormuşum gibi gözükmemek için ona. Sonra ilgimizi bir şekilde belli ettik birbirimize. Anlaşamamıza rağmen denemeye karar verdik olmazsa ayrılırız gibisinden. Ben de razı oldum. Bir de bunun tanında hep çevrimiçiydi, beş on dakika sonra bana döndüğü oluyordu. İş yerinde birbirimize olduğumuzdan daha yakın oluyorduk, mesai saatlerinde bu yakınlığın tadını çıkarıyordum. Ama dışarıda hiç buluşmadık. Yani pazar günleri bir yere gitmedik, iş çıkışı kahve, çay, yemek. Bunların hiçbirini yapmak için bana teklifte bulunmadı. Bir keresinde demiştim ona, şurada bir çay içelim, pastaneye girelim konuşalım oturalım yarım saat bir saat falan. Burası kötü , kalabalık yerleri sevmiyorum diye bahane eder gibi konuşuyordu hep. Kahve içelim, yemek yiyelim avm de desem yolum uzun evim uzak deyip durdu bana. Pazar günleri desem, pazar günleri tek tatil günümüz o da hemen geçip gidiyor derdi. Bir de hep bana aramızda bir şeyin olmadığını, arkadaş olduğumuzu söylerdi. Ama bana göre flörttü. Benimle iş yerinde bu kadar yakın olan adam dışarıda neden buluşmuyor diye düşündüm ve bitirmeye karar verdim. Onunla ben bitirmek istiyorum dediğimde tamam dedi ve bu olaydan sonra aramızda adeta soğuk bir savaş olmaya başladı. Alttan alttan bana laf sokmalar, benimle hiç konuşmamalar falan. Sanki bitirmeme öfkeliymiş gibi. O bana öyle davranınca ben de ona öyle davrandım haliyle. Ben iş yerinde anksiyete krizi geçirirken bana gelip iyi misin diye bakmadı bile. Herkes gelip baktı bana, patronum bile geldi baktı. Ben olsam o aynı durumda olsa ona gelip bakardım ben. En çok gücüme giden de bu olmuştu. Siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? Sizce iş yerinde benimle vakit mi geçirdi başkası mı vardı hayatında?
Arkadaşlar merhabalar, ben sizlere bir şey danışmak ve kafamın karışıklığını gidermek istiyorum. İş yerinde birisi vardı. Yeni işe girdiğim zamanlarda bana hep iş konusunda yardım etmeye çalışırdı, hep bana hakkımda sorular sormaya çalışırdı bunun yanında bana da ufak tefek jestler yapıyordu. Benim de hep bütün bunlar hoşuma da gidiyordu, Sonra bana yazmaya başladı bir şekilde bir konuyu bahane ederek, konuşmaya başladık. Ama anlaşamadığımız yönlerimiz de vardı. O biraz ataerkil bir yapıdaydı erkek yapar, erkek eder kafasındaydı. Kadının üzerinde baskı kurmak ister gibi kadın alttan alacak erkeği idare edecek misali. Benim de biraz feminist bir yönüm var. Bu yüzden onunla biraz çatışıyorduk. Bu kurduğum cümleden tamamen bağımsız olarak benim hep mesafeli olduğumu söylerdi. Ben de mesafeli bir yapıdayım insanlara hemen böyle yakın olamıyorum. Ben de ona biraz daha mesafeliyim hani böyle üstüne atlıyormuşum gibi gözükmemek için ona. Sonra ilgimizi bir şekilde belli ettik birbirimize. Anlaşamamıza rağmen denemeye karar verdik olmazsa ayrılırız gibisinden. Ben de razı oldum. Bir de bunun tanında hep çevrimiçiydi, beş on dakika sonra bana döndüğü oluyordu. İş yerinde birbirimize olduğumuzdan daha yakın oluyorduk, mesai saatlerinde bu yakınlığın tadını çıkarıyordum. Ama dışarıda hiç buluşmadık. Yani pazar günleri bir yere gitmedik, iş çıkışı kahve, çay, yemek. Bunların hiçbirini yapmak için bana teklifte bulunmadı. Bir keresinde demiştim ona, şurada bir çay içelim, pastaneye girelim konuşalım oturalım yarım saat bir saat falan. Burası kötü , kalabalık yerleri sevmiyorum diye bahane eder gibi konuşuyordu hep. Kahve içelim, yemek yiyelim avm de desem yolum uzun evim uzak deyip durdu bana. Pazar günleri desem, pazar günleri tek tatil günümüz o da hemen geçip gidiyor derdi. Bir de hep bana aramızda bir şeyin olmadığını, arkadaş olduğumuzu söylerdi. Ama bana göre flörttü. Benimle iş yerinde bu kadar yakın olan adam dışarıda neden buluşmuyor diye düşündüm ve bitirmeye karar verdim. Onunla ben bitirmek istiyorum dediğimde tamam dedi ve bu olaydan sonra aramızda adeta soğuk bir savaş olmaya başladı. Alttan alttan bana laf sokmalar, benimle hiç konuşmamalar falan. Sanki bitirmeme öfkeliymiş gibi. O bana öyle davranınca ben de ona öyle davrandım haliyle. Ben iş yerinde anksiyete krizi geçirirken bana gelip iyi misin diye bakmadı bile. Herkes gelip baktı bana, patronum bile geldi baktı. Ben olsam o aynı durumda olsa ona gelip bakardım ben. En çok gücüme giden de bu olmuştu. Siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? Sizce iş yerinde benimle vakit mi geçirdi başkası mı vardı hayatında?
[/QUOTE
Çelişki var denemeye karar verdik yazmışsınız, sonra da adam arkadaşız diyor bence florttu demissiniz.
Bence adam sizi yedekte tutmuş, siz de gereğinden fazla yesillenmissiniz.
Karma vs demişsiniz de adamla aranızda elle tutulur birşey yokmus ki????
Sorunun cevabı evetArkadaşlar merhabalar, ben sizlere bir şey danışmak ve kafamın karışıklığını gidermek istiyorum. İş yerinde birisi vardı. Yeni işe girdiğim zamanlarda bana hep iş konusunda yardım etmeye çalışırdı, hep bana hakkımda sorular sormaya çalışırdı bunun yanında bana da ufak tefek jestler yapıyordu. Benim de hep bütün bunlar hoşuma da gidiyordu, Sonra bana yazmaya başladı bir şekilde bir konuyu bahane ederek, konuşmaya başladık. Ama anlaşamadığımız yönlerimiz de vardı. O biraz ataerkil bir yapıdaydı erkek yapar, erkek eder kafasındaydı. Kadının üzerinde baskı kurmak ister gibi kadın alttan alacak erkeği idare edecek misali. Benim de biraz feminist bir yönüm var. Bu yüzden onunla biraz çatışıyorduk. Bu kurduğum cümleden tamamen bağımsız olarak benim hep mesafeli olduğumu söylerdi. Ben de mesafeli bir yapıdayım insanlara hemen böyle yakın olamıyorum. Ben de ona biraz daha mesafeliyim hani böyle üstüne atlıyormuşum gibi gözükmemek için ona. Sonra ilgimizi bir şekilde belli ettik birbirimize. Anlaşamamıza rağmen denemeye karar verdik olmazsa ayrılırız gibisinden. Ben de razı oldum. Bir de bunun tanında hep çevrimiçiydi, beş on dakika sonra bana döndüğü oluyordu. İş yerinde birbirimize olduğumuzdan daha yakın oluyorduk, mesai saatlerinde bu yakınlığın tadını çıkarıyordum. Ama dışarıda hiç buluşmadık. Yani pazar günleri bir yere gitmedik, iş çıkışı kahve, çay, yemek. Bunların hiçbirini yapmak için bana teklifte bulunmadı. Bir keresinde demiştim ona, şurada bir çay içelim, pastaneye girelim konuşalım oturalım yarım saat bir saat falan. Burası kötü , kalabalık yerleri sevmiyorum diye bahane eder gibi konuşuyordu hep. Kahve içelim, yemek yiyelim avm de desem yolum uzun evim uzak deyip durdu bana. Pazar günleri desem, pazar günleri tek tatil günümüz o da hemen geçip gidiyor derdi. Bir de hep bana aramızda bir şeyin olmadığını, arkadaş olduğumuzu söylerdi. Ama bana göre flörttü. Benimle iş yerinde bu kadar yakın olan adam dışarıda neden buluşmuyor diye düşündüm ve bitirmeye karar verdim. Onunla ben bitirmek istiyorum dediğimde tamam dedi ve bu olaydan sonra aramızda adeta soğuk bir savaş olmaya başladı. Alttan alttan bana laf sokmalar, benimle hiç konuşmamalar falan. Sanki bitirmeme öfkeliymiş gibi. O bana öyle davranınca ben de ona öyle davrandım haliyle. Ben iş yerinde anksiyete krizi geçirirken bana gelip iyi misin diye bakmadı bile. Herkes gelip baktı bana, patronum bile geldi baktı. Ben olsam o aynı durumda olsa ona gelip bakardım ben. En çok gücüme giden de bu olmuştu. Siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? Sizce iş yerinde benimle vakit mi geçirdi başkası mı vardı hayatında?
Seninle görünmek istememiş barizArkadaşlar merhabalar, ben sizlere bir şey danışmak ve kafamın karışıklığını gidermek istiyorum. İş yerinde birisi vardı. Yeni işe girdiğim zamanlarda bana hep iş konusunda yardım etmeye çalışırdı, hep bana hakkımda sorular sormaya çalışırdı bunun yanında bana da ufak tefek jestler yapıyordu. Benim de hep bütün bunlar hoşuma da gidiyordu, Sonra bana yazmaya başladı bir şekilde bir konuyu bahane ederek, konuşmaya başladık. Ama anlaşamadığımız yönlerimiz de vardı. O biraz ataerkil bir yapıdaydı erkek yapar, erkek eder kafasındaydı. Kadının üzerinde baskı kurmak ister gibi kadın alttan alacak erkeği idare edecek misali. Benim de biraz feminist bir yönüm var. Bu yüzden onunla biraz çatışıyorduk. Bu kurduğum cümleden tamamen bağımsız olarak benim hep mesafeli olduğumu söylerdi. Ben de mesafeli bir yapıdayım insanlara hemen böyle yakın olamıyorum. Ben de ona biraz daha mesafeliyim hani böyle üstüne atlıyormuşum gibi gözükmemek için ona. Sonra ilgimizi bir şekilde belli ettik birbirimize. Anlaşamamıza rağmen denemeye karar verdik olmazsa ayrılırız gibisinden. Ben de razı oldum. Bir de bunun tanında hep çevrimiçiydi, beş on dakika sonra bana döndüğü oluyordu. İş yerinde birbirimize olduğumuzdan daha yakın oluyorduk, mesai saatlerinde bu yakınlığın tadını çıkarıyordum. Ama dışarıda hiç buluşmadık. Yani pazar günleri bir yere gitmedik, iş çıkışı kahve, çay, yemek. Bunların hiçbirini yapmak için bana teklifte bulunmadı. Bir keresinde demiştim ona, şurada bir çay içelim, pastaneye girelim konuşalım oturalım yarım saat bir saat falan. Burası kötü , kalabalık yerleri sevmiyorum diye bahane eder gibi konuşuyordu hep. Kahve içelim, yemek yiyelim avm de desem yolum uzun evim uzak deyip durdu bana. Pazar günleri desem, pazar günleri tek tatil günümüz o da hemen geçip gidiyor derdi. Bir de hep bana aramızda bir şeyin olmadığını, arkadaş olduğumuzu söylerdi. Ama bana göre flörttü. Benimle iş yerinde bu kadar yakın olan adam dışarıda neden buluşmuyor diye düşündüm ve bitirmeye karar verdim. Onunla ben bitirmek istiyorum dediğimde tamam dedi ve bu olaydan sonra aramızda adeta soğuk bir savaş olmaya başladı. Alttan alttan bana laf sokmalar, benimle hiç konuşmamalar falan. Sanki bitirmeme öfkeliymiş gibi. O bana öyle davranınca ben de ona öyle davrandım haliyle. Ben iş yerinde anksiyete krizi geçirirken bana gelip iyi misin diye bakmadı bile. Herkes gelip baktı bana, patronum bile geldi baktı. Ben olsam o aynı durumda olsa ona gelip bakardım ben. En çok gücüme giden de bu olmuştu. Siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? Sizce iş yerinde benimle vakit mi geçirdi başkası mı vardı hayatında?