arkadaşlar işim gereği yoksul ailelerle ilgileniyorum her gün bir çok yoksul aileyle muhattap oluyorum çok değişik olaylarla ailelerle karşılaşıyorum. Bazen bunca zaman ben uzayda mı yaşamışım böyle olaylarda mı oluyormuş böyle insanlarda mı varmış dediğim çok oluyor ama bugün gerçekten içimi çok fena acıtan olaylarla karşılaştım
34 yaşında bir hanım yıllar önce ikinci eş olarak kaçtığı bir adamdan olan 5 tane çocuk ve sefalet içinde bir yaşam... Eşinin ölümüyle kumasından aşırı derece de şiddet gördüğünü ve yaklaşık 5yıl önce Ağrı'dan taşındıklarını çok zor durumda olduklarını anlattı. Buraya kadar her şey her zaman karşılaşmış olduğum tipik vakalardandı. Tek tek aile fertlerinin ne işle meşgul olduğunu ne kadar gelirlerinin olduğunu öğrenmek için sorular soruyordum 14 yaşındaki kızı Ayşe'yi sordum o evde okumuyor dedi. Neden okumuyor dedim yeni doğum yaptı dedi nasıl yeni doğum yptı 14 yaşında değil mi dedim evet 14 yaşında ama 2 aylık kızı var dedi. O yaşta bir kız çocuğunun evlendirilmesi suç bilmiyor musunuz dedim evlendirmedik ki geçen yıl Ağrı'ya gitmişti orda kaçırdılar bir ay bulunmadı sonra bulundu devlet sahip çıktı hamile olduğu anlaşılınca da geri bana verdiler hala mahkemesi sürüyor ama hiç bir şey olmadı dedi.
Yalan söylüyor herhalde dedim derken kucağında 2 aylık bebeğiyle daha benim gözümde minicik bir kız çocuğu olan fakat omuzlarına olgun bir bayanın bile taşıyamayacağı kadar yük almış olan Ayşe geldi şok oldum inanamadım ama anlattıkları gerçekti. Peki bu çocuğun babası nerde sahip çıkmıyor mu dedim kabul etmiyor zaten ortalıkta da yok dedi.
yoksullukla savaşan çaresiz bir kadın, 14 yaşında bir çocuk ve 2 aylık bebeği...
sonra başka bir aile... 19 yaşında bir genç kız ve kendinden 1 yaş küçük olan kız arkadaşı. Kız arkadaşı hamile doğum yapmak üzere hem de hiç tanımadığı yüzünü bir daha hiç görmediği bir adamdan... kimseye güvenemiyoruz birbirimize sığındık dediler. Anne babanız yok mu dedim anlatmaya başladı 19 yaşında olanı... olmaz olsun dedi. Babası eroin bağımlısı ve satıcısıymış. 4 kardeşlermiş anneleri terk etmiş 2büyük abisi varmış ikisi de babaları gibi eroin bağımlısıymış. Diğer kardeşin nerde dedim o öldü ben öldürdüm dedi. Nasıl sen öldürdün dedim yanlışlıkla vurdum dedi. Nasıl oldu dedim 13 yaşındayken babam bana tecavüz etti bende babamı vurmak için silahı aldım yanlışlıkla kardeşimi vurdum dedi.
Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki. Bir süre hapishane de kaldıktan sonra yetimhaneye geçtiğini orda bu arkadaşıyla tanıştıktan sonra yetimhaneden de kaçarak sırt sırta verdiklerini anlattılar. Ayaklarımız üstünde durmak istiyoruz ama izin vermiyorlar dediler. Tam bu sefer oldu diyoruz bir iş buluyoruz ama insanların beklentileri hep farklı yönde oluyor yine yapamıyoruz ve başladığımız yere dönüyoruz dediler.
Olanların şokundan kurtulamadım uzun süre... Ama bunlar hayatın gerçekleriydi ve ne yazık ki biz bu gerçeklerden çok uzak yaşıyorduk.
ondan sonra kendi kendime benim derdim yok dedim bu insanların yanında benim konuşmaya hakkım yok dedim...
34 yaşında bir hanım yıllar önce ikinci eş olarak kaçtığı bir adamdan olan 5 tane çocuk ve sefalet içinde bir yaşam... Eşinin ölümüyle kumasından aşırı derece de şiddet gördüğünü ve yaklaşık 5yıl önce Ağrı'dan taşındıklarını çok zor durumda olduklarını anlattı. Buraya kadar her şey her zaman karşılaşmış olduğum tipik vakalardandı. Tek tek aile fertlerinin ne işle meşgul olduğunu ne kadar gelirlerinin olduğunu öğrenmek için sorular soruyordum 14 yaşındaki kızı Ayşe'yi sordum o evde okumuyor dedi. Neden okumuyor dedim yeni doğum yaptı dedi nasıl yeni doğum yptı 14 yaşında değil mi dedim evet 14 yaşında ama 2 aylık kızı var dedi. O yaşta bir kız çocuğunun evlendirilmesi suç bilmiyor musunuz dedim evlendirmedik ki geçen yıl Ağrı'ya gitmişti orda kaçırdılar bir ay bulunmadı sonra bulundu devlet sahip çıktı hamile olduğu anlaşılınca da geri bana verdiler hala mahkemesi sürüyor ama hiç bir şey olmadı dedi.
Yalan söylüyor herhalde dedim derken kucağında 2 aylık bebeğiyle daha benim gözümde minicik bir kız çocuğu olan fakat omuzlarına olgun bir bayanın bile taşıyamayacağı kadar yük almış olan Ayşe geldi şok oldum inanamadım ama anlattıkları gerçekti. Peki bu çocuğun babası nerde sahip çıkmıyor mu dedim kabul etmiyor zaten ortalıkta da yok dedi.
yoksullukla savaşan çaresiz bir kadın, 14 yaşında bir çocuk ve 2 aylık bebeği...
sonra başka bir aile... 19 yaşında bir genç kız ve kendinden 1 yaş küçük olan kız arkadaşı. Kız arkadaşı hamile doğum yapmak üzere hem de hiç tanımadığı yüzünü bir daha hiç görmediği bir adamdan... kimseye güvenemiyoruz birbirimize sığındık dediler. Anne babanız yok mu dedim anlatmaya başladı 19 yaşında olanı... olmaz olsun dedi. Babası eroin bağımlısı ve satıcısıymış. 4 kardeşlermiş anneleri terk etmiş 2büyük abisi varmış ikisi de babaları gibi eroin bağımlısıymış. Diğer kardeşin nerde dedim o öldü ben öldürdüm dedi. Nasıl sen öldürdün dedim yanlışlıkla vurdum dedi. Nasıl oldu dedim 13 yaşındayken babam bana tecavüz etti bende babamı vurmak için silahı aldım yanlışlıkla kardeşimi vurdum dedi.
Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki. Bir süre hapishane de kaldıktan sonra yetimhaneye geçtiğini orda bu arkadaşıyla tanıştıktan sonra yetimhaneden de kaçarak sırt sırta verdiklerini anlattılar. Ayaklarımız üstünde durmak istiyoruz ama izin vermiyorlar dediler. Tam bu sefer oldu diyoruz bir iş buluyoruz ama insanların beklentileri hep farklı yönde oluyor yine yapamıyoruz ve başladığımız yere dönüyoruz dediler.
Olanların şokundan kurtulamadım uzun süre... Ama bunlar hayatın gerçekleriydi ve ne yazık ki biz bu gerçeklerden çok uzak yaşıyorduk.
ondan sonra kendi kendime benim derdim yok dedim bu insanların yanında benim konuşmaya hakkım yok dedim...