benim mutsuzluğum için yaşayan biri yok artık

yaw buraya yazdıkça çok rahatlıyorum.yine bir şeyden bahsedeceğim.
küçük yaşlardan beri (6 yaş falan) ablam sanki beni mutsuz etmek için yaratılmış gibiydi..mutsuz giden evliliğinin yarasını sanırım benim üzerimden çıkarıyordu.bir pikniğe gitsek ya da bir tatile ailece, o zaman iyice kudurur beni azıcık mutlu görmeye dayanamaz yine başlardı üzmeye,kırmaya.geceler boyu ağlamama sebep olduğunu bilirim.bu sebeplerden ona asla hakkımı helal etmiyorum.uzun zamanda hiç görüşmedim sonra ailem daha fazla üzülmesin diye barışamaya karar verdim.aslında çocuğu olmasa yine barışmayacaktım.bu çocuğu 20 yıldır bekliyordu.çocuğu olunca hayattan biraz tatmin olmuştur.artık hayatın hıncını benden çıkarmaya kalkmaz diye düşündüm.öyle de oldu aramızı düzelttik şimdi görüşüyoruz,eski halleri kalmamış.

sonra evlendim eşimle ilk bir buçuk yılımız çok kötü geçti.bir sürü sorunlarımız oldu,beni çok üzüyordu,çok şiddetli kavgalarımız oluyordu,ağır laflar yiyordum.dedim ki artık beni mutsuz etme görevi eşime geçmiş.ablamdan bayrağı devralmış layıkıyla görevini yapıyor gibiydi.

artık bende umut falan kalmamıştı.nasıl olsun ki hayatımın her döneminde kendini benim mutsuzluğuma adamış biri çıkıyordu işte.bir üniversite hayatım rahat,mutlu geçmişti.

neyse sonunda taşlar mı yerine oturdu artık bilmem eşimle son bir buçuk yılımız çok iyi geçti.mutluluk ne demekmiş gördüm.maşallah diyelim.Allah'a binlerce kez şükür artık benim mutsuzluğum için uğraşan buna mesai döken biri yok hayatımda..çok rahatım ,Allah bozmasın kimsenin huzurunu.

canım yaaaa inşallah artık mutlu olursun

ins hep mutlu olursun canım herkesin öyle bi dönemi var heralde ....

zemuszemusMaşallah allah bozmasın artık

Bir_kadin .!.:

duygulandim.. cocukluk insanin tum hayatindaki durusunu etkileyebiliyior zaman zaman bendede cok oldu bu.. dusunuyorumda simdi icim sizliyor su an mutluyum esimle her an bir seyler olacak diye korkuyorum iyi dusunmeye zorluyorum kendimi.. Hayatima kotu anilar birakan herkesi affetmeye calisiyorum kimi zaman cok zor oldu.. Cok sey baska turlu olabilirdi hayatimda pisman olmamaya calisiyorum ama sunuda biliyorum ki aciyi yasamak mutlulugun tadina daha iyi varmaya yariyor.. bende boyle tesselli ediyorum kendimi

Genişletmek için tıkla...

ben o kadar kolay mutlu olan bir insanım ki.kimse hiç birşeyden mutlu olmuyor hep daha fazlasını istiyor ya.ben balkonda eşimle bir kahve içsem Allah'a şükrederim ne kadar mutluyum diye.hayatım boyunca hep böyleydim en ufak şeylerden mutlu olur,beni mutsuz edecek şeyleri düşünmezdim,yapım bu zaten.
ama ben böyle olmama rağmen hayatımda birilerinin gerçekten görevli gibi benim mutsuzluğuma çabalaması...mafoldumben

ablam öyle olmasa çocukluğum çok daha mutlu güle oynaya geçecekti.eşimle sorunlarımız olmasa ya da eşim daha duyarlı olsaydı ilk etapta evliliğimin en güzel zamanları,balayımız herkes gibi mutlu geçecekti,gözyaşlarıyla değil.ben yine de ikisini de affettim,affetmemek bana ağırlık oluyor çünkü.geçmişin üzüntüsünü geleceğe taşımaktan başka bir işe yaramıyor çünkü.bence sen de affet,gerçekten rahatlarsın.

şimdi senin durumun bende de var her an bir şey olacak mutluluğum bozulacak gibi geliyor.iyi düşünmeye çalışsak da mutsuz edilmeye alışmışız ne yazık ki.tabi bu kaderimiz olmamalı,mutluluk bizim de hakkımız ve sonuna kadar yaşamalıyız.
"acıyı yaşamak mutluluğun tadına daha iyi varmaya yarıyor" demişsin bu teselli değil gerçekten böyle.ben şimdi evliliğimin,eşimin,doğacak bebeğimin öyle kıymetini biliyorum ki.herşeyi büyük heves ve keyifle yapıyorum.bunlara sahip olup hiç kıymetini bilmeyen o kadar çok kişi var ki.ama bana hiç biri gümüş tepsiyle sunulmadı.evliliğimi bu hale getirmek için,eşime kendimi anlatabilmek,onu iyi bir koca yapabilmek için,bir bebek sahibi olabilmek için hepsi için teker teker mücadele ettiim.Allah herkese mutluluk versin.başkalarını mutsuz etmeyi görev bilenler de umarım bu yorucu mesleği bir an önce terkedip kendi dünyalarını düzeltmenin derdine düşerler.

kar .!.:

bazen bazı seylerı en yakınımızdan gormek ne acı..
her aılede bı kurt cıkar ablanızda masallah..!..
sonu guzel bıtmıs dedınız ama sanmıyorum sızın cocugunuz olsa bu sefer cocuklar arası rekabetı yapar..kanında olan bısı ıse degısmıyo kımse..ınanmıyorum..sız genede dıkkatlı olun..

Genişletmek için tıkla...

canım görüşüyorum ama her zaman mesafeyi koruyorum.özellikle mesafeli davranıyorum.çocuğumu da ona yalnız başına göndermem ilerde belli olmaz çünkü dediğin gibi.onu üzecek şeyler söyleyebilir.çünkü benle bu kadar uğraştığında ben de çocuktum.aramızda tam 14 yaş var.çocuğum her zaman korumamda olacak.a.s