- 19 Eylül 2007
- 5.340
- 137
evet şimdi nerden başlamalı bilemedim heyecanlandım bugünün hayalini kurdum hep burada doğum hikayemi yazabilmenin hayali sonsuz şükürler olsun rabbime bana bu günleride gösterdi burada hep doğum hikayelerini okur kah ağlar kah gülerdim en çokta uzun olanları okumayı severdim artık bizimde bir hikayemiz var çok şükür
evet gelelim hikayemize
çok zorluklar aşarak evlendik eşimle öyle aile zorluğu maddi imkansızlıklar falan değildi bizimkisi bir mucizenin adıydı sonunda evlenmiştik ben hemen çocuk sahibi olmak istedim eşim en az 6 ay bekleyelim dedi olmaz desemde bu kararı aldık ama en fazla 4 ay sabredebildim korunmayı bıraktık bende bir heyecan olacak sanki hemen kadınlar kulübüylede bu sayaede tanıştım hamilelik belirtilerini araken iyiki bu siteye üye olmuşum bir çok dostum ve arkadaşım oldu türkiyenin en batısını ve en doğusunu tanıyordum artık her şehirden arkadaşlarım oldu hatta buluşmalar tanışmalar neyse konumuza dönelim ilk ay olmadı hadi dedim normal olur iki ay üç ay beş ay derken 6 ayı doldurduk yaşımda öle ufak değilki bekleyelim doktora gittik herşey normal herşey yolunda ee niye olmuyor o zaman bebeğimiz benim ailemde hiç çocuğu olmayan yokki benimde olur hemen bide anneme çektiysem üç dört tane yaparız diyordum tedaviye başladık araya bayram girdi olmadı eşim şehir dışına çıkmak zorundaydı yine olmadı dedim kısmet olur aradan 3 yıl geçti ben kendimi salmışım iyice depresyondayım hayatım bebek olmuş yatıyorum kalkıyorum bebek eşimde sıkıldı tabi artık tartışmaya başladık baktım olacak gibi değil dedim kendine gel bi çeki düzen ver diyete başladım aradan iki ay geçti ben yine hastalandım ama adetim beş gün sürdü normalde 10 günü şaşmazdı eyvah dedim menapoza giriyorum aldı beni bir telaş doktora gitmeye korkuyorum ya kötü bişey duyarsam soğan suyuna başlamaya karar verdim ama başlamadan önce bi test yapayım dedim adet gördüm ama 5 gün tedbir amaçlı ve gözlerime inanamadım çift çizgi hem adet gördüm hem çift çizgi şoktayım eşimi aradım şaşkın şaşkın kızma ama test yaptım çift çizgi çıktı dedim oda bi test alıp gelmiş garantiye alıcaz işi yaptım oda çift sevinçten havalara uçuyoruz ayaklarım yerden kesik bulutların üzerindeyim doktora gittik kese var bebek var ama kalp atışı yok bekleyelim hadi bekleyelim öle öle üç ay bekledik ama maalesef bebeğimin gelişimi durmuş hatta gerilemiş ve sonuç kürtaj bendeki hayal kırıklığı moral bozukluğu hat safada herkes üzülme düşüğün bir ayağı içerde olur diyor hemen hamile kalırsın kimisi ilk bebeğin kürtaj olduğu için zor hamile kalırsın her kafadan bir ses aradan zaman geçti ama içim sönmedi evlat hasreti gittikçe büyüdü içimde her ay başka bir hüsran her ay hamilelik belirtisi aradım kendimde yok göz bebeklerim büyüdümü kasık ağrım var adetim farklı bir sürü şey ama yok hep hüsran rabbim hep engelliyor belki diyorum kısmetimizde yok böylesi dha hayırlı bi süre böle avutuyorum kendimi ama sonra tekrar fırtınalı günler başlıyor içim acıyor televizyondaki bebeklerin kokusunu duyuyorum burnumda yok yok yok yaşımda ilerliyor bu arada hadi diyoruz tekrar tedaviye başlayalım doktora gittim bi sürü tahlil film fsh yüksek çıkıyor doktor bu sonuçlarla bebeğiniz olmaz hatta tüp bebek şansınız bile yok işte bittiğim andı erken menapoz şüphesi vardı ilaç kullanmalıymışım düşerse hemen tüp tedavisine başlayacağız günlerce ağladım yatağımda sessiz sessiz eşim duymasın diye oda üzülüyor ama belli etmiyor bende çok gamsız diye kızıyorum eşime adam ne yapsın neyse dedim artık buda bi işaret kızım hayatını yaşa eşinle vakit geçir at kafandan bebek düşüncesini tekrar diyete başladım ayrıca burdan 70-79 topiğindeki arkadaşlarıma teşekkürler beni gaza getirip zayıflamam yardımcı oldular tam 15 kilo verdim ama bebek bebek kafamın içinde dolanıyor sürekli ilaçla fsh düştü tam tedaviye başlıyacağız ağır bir iltihaplı romatizma geçirdim doktor asla hamile kalmayı düşünme dedi bu aşamada çok zor olur tamam ya herşey engelliyor bebeğimin gelişini yok arkadaş kısmette yok sanırım ben düzelmeye başladım yavaş yavaş toparladım kendimi dedim bi hamle daha yapalım bu seferde eşimin değerleri düşük çıktı üç ay ilaç kullanın aşılama olmadı tüp bebek dedi hey Allahım sen büyüksün tamam dedim biz bu işi unutalım dilim söylüyor tabi kalbim bebek bebek diye atıyor tabi rabbimden hep hayırlısını diledim ne veririsen hayırlısını ver dedim çok üzüldüm ama isyan etmedim olmıyacak dediğim umutsuzluğa kapıldığım zamanlarda bile hep rabbime sığındım geçen sene ramazan bayramında yine adet gördüm ama az sürdü yok dedim olmaz hani geçenki gibi olurmu acep saçmlama dedim kendi kendime hiç ihtimal vermedim kız kardeşim ve eşim zorladılar bi test yap diye ısrar üzerine test yaptım gecenin üçünde kız kardeşim kaldırdı dayanamıyacağım yap nolur diye gözlerime inanamadım çift çizgi eşim uyuyor hemen yanına gittim aşkım galiba hamileyim dedim eşim başını çevirdi gözlerini açtı iyi hayırlısı olsun canım dedi döndü arkasını yattı bende şaşırdım inanmadı dedim gecenin bir yarısı adamı kaldırıp söylersen olacağı bu sabah eşim benden önce kalkmış rüyamı gördüm ben diyor sanki hamile gibi laf duydum evet dedim sarıldık heh adam normale döndü ama sevinemiyoruz kalp atışını duymamız lazım dur bakalım hele diyor eşim temkinli yaklaşıyor doktora gidiyoruz ama giderken duyduğum heyecanı anlatamam nefesim kesildi elim ayağım titredi ya duyamazsak kalp atışını girdik içeriye veeee pıt pıt pıt Allahım o ne güzel bir görüntü çok şükür rabbim ama bir sorun var haydaaaa noldu kocaman bir miyomum varmış ve düşüğe ve erken doğuma sebeb olabilirmiş ben hiç aldırmadım o kalp atışını gördüm duydum ya umrumda değil miyom rabbime sığındım bu sefer rabbim koruyacak ve ben kucağıma alacağım eşim tedirgin benim bu kadar sevinçli ve rahat olmam onu korkutuyor ya yine kaybedersek bu sefer beni toparlayamıyacağından korkuyor korkma aşkım ben onu rabbime emanet ettim hayırlısıyla sağlıkla alacağız kucağımıza ve aylar geçmeye başladı herşey yolunda gidiyor 4. ayda bir kızımız olacağını öğrendik ve havalara uçtuk evladın kızı erkekği olmaz ama hani içten içede seviniyorum kız diye iştahsızlık hamileliğim boyunca devam etti kokular ve mide bulantısı ama hiç bişey umrumda değil kızım benimle ya hiç üzmedi kızım annesini ilk kıpırtılarını duyduğumda Allahım gerçekten bir mucize vardı içimde sonra ilk tekmeleri taaa midemde hissettim vur kızım vur çok bekledik ikimizde sürekli konuşuyorum onunla fazla kilo almadım 5 kiloyla tamamladım doğumu kızım hareket ettikçe dünyalar benim oluyordu varsın uyutmasın gece kimin umrunda rahatımız yerinde doğum zamanı yaklaştı ben hep normal doğum istedim hiç sezeryana yanaşmadım bu yüzden 4 doktor gezdim hepside sezeryan dedi miyomlarım çok büyüktü ve bebeği riske atmak istemediler içimden hep dua ettim bir mucize olsada normal doğum ola diye kısmet işi veee gün aldık doğum için ama ben hala içimde huzursuzluk sezeryan olacağım diye doktora soruyorum yokmu bir umut maalesef ne yapalım kızıma sağ salim kavuşalımda varsın sezeryan olsun:18:veeee beklenen gün 30 nisan aslında mayıs annesi olacaktım ama kısmet işte bu arada bütün 2012 mayıs annelerine sevgiler 9 ayı hep birlikte geçirdik
doğuma bir gün var ve ben saf gibiyim herşey hazır ben hazırım çantamız hazır kızımı almaya gidebiliriz sabah oldu kalktım duşumu aldım kızımla birlikte son kez namaz kıldık hazırız gidebiliriz ama bende ne heyecan ne korku hiç bişey yok adeta dondum bunun adı nedir bilmiyorum hastaneye vardık yatış işlemlerim yapıldı odamıza yerleştik tabi arkamda bir ordu 10 kişiydik sanki doğuma değilde savaşa geldik sağolsunlar kayınvalidem kayınpederim teyzem ve kızı kardeşlerim beni yanlız bırakmadılar hemşire geldi damar yolu açtı bir yandan seviniyorum kızıma kavuşacağım diye bir yandanda bir burukluk var ne güzeldi alışmıştım karnımda gül gibi geçinip gidiyorduk karmaşık duygular içerisinde bekliyoruz sedye geldi yatırdılar beni oturayım iyiyim desemde dinlemediler asansöre kadar uğurladı herkes eşimde bir şaşkınlık bir telaş kıyamam hiç böyle görmemiştim onu asansöre binerken kayınpederimin ağladığı gördüm anam çok dokundu bana ama ben ruh gibiyim sadece el salladım bekleyin bizi dedim en zor yanıda eşimi orda bırakıp yukarı çıkmak oldu ameliyathaneye geldik doktorumu gördüm hazırlanıyordu bi rahatlama oldu bende oturttular ve anestezi uzmanı gelip yapacağı işlemleri anlatmaya başladı bir iğne belimden hiç acımadı bir iğne daha hissetmedim bile sonra yatırdılar beni ama ayakların hareket ediyor ya başlarlarsa ameliyata dedim hemşire hanım ben ayaklarımı hissediyorum başlamayın gülüştüler bir dakika sonra kaldır bakalım kalçanı dediler yok sanki kaya koydular üstüne kalkmıyor ben başladım dua etmeye kadınlar kulübündeki bütün arkadaşlarıma tanıdıklarıma ve evlat sahibi olmak isteyen herkese dua ettim liste yapmıştım unutmayayım kimseyi diye tekrar tekrar söyledim isimleri doktorum geldi şimdi başlıyacağız önce inceleme yapıyorum dedi ama bu arada kesiyor sen çocukmu kandırıyorsun doktor ben kaç defa izledim sezeryanı biliyormusun karnımda paldır küldür bişeyler yaptılar ve vıyk diye bir ses işte o an dünya durdu sadece kızım ve ben vardık sanki doktor kordonu kesmeden bana gösterdi baş aşağı sallamış kızımı içim acıdı sonra alıp götürdüler ama ağlamasını duyuyorum bu arada miyomlarımıda aldı doktorum beni dikiyorlar sanırım o esnada kızımı getirip yanağını yanağıma değirdiler öptüm ve gerisinin tarifi yok gözümden yaşlar süzülüyor durduramıyorum benim güzel kızımda benimle birlikte ağlıyor sonra alıp götürüyorlar o an tek düşündüğüm bir an önce bitirsinler ve kızıma kavuşayım artık hayalimde gözümde kalbimde herşey silindi bir tek kızım sena var dikme işlemi bitti ve beni götürüyorlar aşkıma gidiyorum asansörden çıkarken bi bakıyorum kimse yok heeey nere gittiniz yahu kızımı görünce beni unuttular sandım eşimi gördüm sonra yüzünde tuhaf bir gülümseme şaşkınlık sevinç sonra sırayla geldi herkes beni odaya aldılar ama eşim dışında bana bakan yok :44:herkes kızımın etrafına toplanmış bu arda eşim kucağına küçük bebek alamaz merak ettim ne yaptı diye hemşire direk kucağına vermiş resim çekmişler hani pekte güzel tutmuş evlat başka oluyor demekki sonra kızımı kucağıma vediler Allahım o ne güzelik o ne tatlı bişey kucağıma alınca artık anne olduğumun farkına vardım akşama doğruda sütüm geldi işte bir muhteşem an daha dedim kızım emdikçe ben ona hayran hayran bakıyorum rabbime sonsuz şükürler olsun güzel kızım kollarımda şuan 6 aylık oldu bile ve yatağında mışıl mışıl uyuyor
Allahım dileyen isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu hayırlı ve sağlıklı evlatlar nasip etsin herkese
çok zorluklar aşarak evlendik eşimle öyle aile zorluğu maddi imkansızlıklar falan değildi bizimkisi bir mucizenin adıydı sonunda evlenmiştik ben hemen çocuk sahibi olmak istedim eşim en az 6 ay bekleyelim dedi olmaz desemde bu kararı aldık ama en fazla 4 ay sabredebildim korunmayı bıraktık bende bir heyecan olacak sanki hemen kadınlar kulübüylede bu sayaede tanıştım hamilelik belirtilerini araken iyiki bu siteye üye olmuşum bir çok dostum ve arkadaşım oldu türkiyenin en batısını ve en doğusunu tanıyordum artık her şehirden arkadaşlarım oldu hatta buluşmalar tanışmalar neyse konumuza dönelim ilk ay olmadı hadi dedim normal olur iki ay üç ay beş ay derken 6 ayı doldurduk yaşımda öle ufak değilki bekleyelim doktora gittik herşey normal herşey yolunda ee niye olmuyor o zaman bebeğimiz benim ailemde hiç çocuğu olmayan yokki benimde olur hemen bide anneme çektiysem üç dört tane yaparız diyordum tedaviye başladık araya bayram girdi olmadı eşim şehir dışına çıkmak zorundaydı yine olmadı dedim kısmet olur aradan 3 yıl geçti ben kendimi salmışım iyice depresyondayım hayatım bebek olmuş yatıyorum kalkıyorum bebek eşimde sıkıldı tabi artık tartışmaya başladık baktım olacak gibi değil dedim kendine gel bi çeki düzen ver diyete başladım aradan iki ay geçti ben yine hastalandım ama adetim beş gün sürdü normalde 10 günü şaşmazdı eyvah dedim menapoza giriyorum
Allahım dileyen isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu hayırlı ve sağlıklı evlatlar nasip etsin herkese