Çok itici ya.. Gerçekten neyden etkilendiniz bütün mesajlarınızı okudum üstelik sanırım psikologmuşsunuz size yakışır biriisi değil bu. Lütfen istemiyorum diyin.Bana daha şimdiden ben yalnızlığa alıştım, 19 yıldır tek yaşıyorum.Nasıl biriyle aynı evde kalırım ki dedi. Bende kalma evlenme o zaman dedim. Gülüyor. Ay ne şekersin sen diyor..
Zaten kendisi bana sana yaşadıklarımı anlatsam bir daha kimseye güvenemezsin demişti.Nacizane tavsiyem boşver bu adamı.Benim babamda terörle mücadeledeydi artık gördükleri şeylerden mi yaşadıkları şeylerden mi bilmiyorum biraz sert ve titiz oluyorlar.Emekli olunca 7 8 yılda biraz yumuşadı artık daha itidalli ama artık 56 yaşında.Gariban annem çok sabretti.
Bu adamda garipliğinin sinyallerini şimdiden vermiş(ki konuşmaları çok saçma).Hiç kendini sıkıntıya sokma bence.
Canim diger yorumundan da alıntı yaptim, simdide yazayim.
Öyle birsey yapmadi sevgililiğimde arastirma falan, zaten normal bir insanin yapcagi birşey degil bu
Birtek nikaha gün almadan once emniyete fotokobimi verdik sicilim icin, onuda emniyet bakti, o kadar kuzum.
Ilk zamanlar böyle değildi.
Sonra kararsız halleri ortaya çıktı.
Ondan afalladım.
Zaten artık içime sinmiyor.
Bazen insanın kendine hayrı olmuyor.
Çok beyefendi tanıtmıştı kendini ama içinden bir kararsız cıktı.
Hayır kararsız biriyle aynı evde yaşayamam.
O zaman beni bu kadar araştırması anormal.
Ben çoğu polis yapıyor diye düşünmüştüm.
Öyle demişti.
Haklı çıkarmak için söylemiş kendini.
Çakal ya..
Bilgilendirme için teşekkür ederim.
O kadar eli kolu uzunmuş da ösym sonuçlarını mı öğrenmişhem dengesiz hem vizyonsuz.
Vallahi guzel kardesim beni kimse topa tutmasin burda.ayni meslekten sayilir ifsa olmuyayim kocamda o meslekten sayilir.burda cok mutlu olanlar vardir.yollarina canlarina kurban olalim gururludur onurlu meslektir esi olmak ayri gurur.ama pskilojileri berbat.bide rahat calisanida olsa kendilerini mutlaka buna alistirmislar bizim meslek zor diye.yani duzgun bir hayatin olmuyor.gecen bizimki basucumda silahini temizliyor. Iste bunlari bilmiyomuydun diyeceksin vallahi bana boyle tanitmamisti kendini.birde tayin olaylari cok cok zor.hala evime adaote olamadim.Herkese öncelikle merhaba..
Bu benim ilk konum. Hemen konuya girmek istiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yaklaşık 1 ay önce bir ilişkiye başladım. Meslektaş bir arkadaşımın çalıştığı hastahaneye gittiğimde orada bir polisle tanıştım. Olay yeri inceleme ekibindeydi. Ve arkadaşımın bir hastası ile ilgili bilgi istiyordu. O sırada birbirimizi gördük ve konuşmaya başladık.Telefonlar alındı ve arkası geldi.Yani başlangıçta ortak bir tanıdığımız yok.
Kendisi 35 yaşında ve hiç evlenmemiş.Şu an İstanbul'da bulunuyor. Temmuz başı gibi tayini çıkacak. Yaklaşık 10 buluşma oldu.
Öncelikle kendisinin tavırlarını gayet dengeli bulmuştum. Fakat 7.buluşmadan sonra bazı karışık sinyaller vermeye başladı. Bu 25 yaşında iken bir kıza aşık oluyor.Kızı ailesi istemiyor. Ve ayrılıyorlar. Bana, ben geçmişte çok aşık oldum eğer yine öyle aşık olmaz isem evlenmem dedi. Onun yerine kaliteli yalnızlık daha iyidir dedi. Ayrıca benim tüm bilgilerimi araştırmış. Kimlik bilgilerim, mernis bilgilerim dahil zamanında ösym'de girdiğim tüm sınav sonuçlarımı bile biliyor.Ve bana söyledi. Bende bana sorsaydın bu yaptığın beni rahatsız etti dedim.Her polis kız arkadaşının seceresine bakar dedi. Ayrıca son buluşmamızda benim bir kadın için kaybetme korkusu yaşamam lazım dedi. Eğer o korkuyu duymazsam olmaz diyor. Bunun üzerine biz mesela yarın hiç konuşmayalım, mesajlaşmayalım bakalım benim duygularım ne olacak dedi. Bende sen kendi duygu durumundan bile emin değilsin.Bir gün yetmez sana.İstersen vazgeçtiysen söyle sonuçta zorla güzellik olmaz dedim. O da biz ne kadar buluşursak buluşalım sonuçta evlilik niyetiyle tanıştığımız için seni gerçekten tanıyamayacağım dedi.Her şey doğal akışında olsun isterdim ama olmaz dedi. Ayrıca temmuz başı gibi tayin durumu belli olunca başka bir yere tayini çıkabilirmiş. O zamana kadar sana umut vermek istemiyorum dedi. Bana 2,3 ay görüştük ama zamanımı aldın demeni istemem dedi. Ortak tanıdık olmadığı için de benden emin değilmiş. Sadece sana güvenmek istiyorum diyor. Ben olmuyorsa olmuyor diye kendimi çekince bir anda bana şu an korku hissi, kaybetme hissi geldi. Tamam senden eminim dedi bir anda. Tabi ben şok. Bir anda duygu durumum mahvolmuş. Sonra yanıma oturuyor, elimi tutup ben senden eminim demeye başladı. Ben bir anda tamamen tavır değiştirmesinden dolayı şok oldum. Sonra yolda yürürken sen duygularından emin misin, bir değişik davranıyorsun deyince de güldü ve bende aslında bipolar bozukluk olabilir tabi bu benim yorumum deyip takılıyor.
En son ayrılırken de nasıl olsa 10 yılda görüşsek ne sen beni ne ben seni çok iyi tanıyabiliriz.Bence risk alıp arayı çok uzatmadan bir şeyleri kesinleştirelim dedi. Bir de benim sadece iyi günümde değil kötü günümde de yanımda olacak biri lazım deyip duruyor. Aradan 10 dakika geçti. Ben 19 yıldır tek yaşıyorum. Bir kişiyle nasıl yaşayacağım dedi. 3 yaşında küçük bir kız çocuğu önümüzden geçti. İşte bunun için yaşanır diyor. Gevrek gevrek gülüyor.
Sorum şu; Bu adamın benimle ilgili düşünceleri nedir? Gerçekten çabalamaya değer mi? Neden bir öyle bir böyle tavırlar içinde? Beni mi oyalıyor? Bu davranışların amacı ne? Beni mi deniyor?
Emin olamıyorum.Bir emin değil, bir çok emin gibi.
Uzun oldu biliyorum ama okudu iseniz lütfen düşüncenizi yazar mısınız? Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkür ederim..
Deli bu ayolHerkese öncelikle merhaba..
Bu benim ilk konum. Hemen konuya girmek istiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yaklaşık 1 ay önce bir ilişkiye başladım. Meslektaş bir arkadaşımın çalıştığı hastahaneye gittiğimde orada bir polisle tanıştım. Olay yeri inceleme ekibindeydi. Ve arkadaşımın bir hastası ile ilgili bilgi istiyordu. O sırada birbirimizi gördük ve konuşmaya başladık.Telefonlar alındı ve arkası geldi.Yani başlangıçta ortak bir tanıdığımız yok.
Kendisi 35 yaşında ve hiç evlenmemiş.Şu an İstanbul'da bulunuyor. Temmuz başı gibi tayini çıkacak. Yaklaşık 10 buluşma oldu.
Öncelikle kendisinin tavırlarını gayet dengeli bulmuştum. Fakat 7.buluşmadan sonra bazı karışık sinyaller vermeye başladı. Bu 25 yaşında iken bir kıza aşık oluyor.Kızı ailesi istemiyor. Ve ayrılıyorlar. Bana, ben geçmişte çok aşık oldum eğer yine öyle aşık olmaz isem evlenmem dedi. Onun yerine kaliteli yalnızlık daha iyidir dedi. Ayrıca benim tüm bilgilerimi araştırmış. Kimlik bilgilerim, mernis bilgilerim dahil zamanında ösym'de girdiğim tüm sınav sonuçlarımı bile biliyor.Ve bana söyledi. Bende bana sorsaydın bu yaptığın beni rahatsız etti dedim.Her polis kız arkadaşının seceresine bakar dedi. Ayrıca son buluşmamızda benim bir kadın için kaybetme korkusu yaşamam lazım dedi. Eğer o korkuyu duymazsam olmaz diyor. Bunun üzerine biz mesela yarın hiç konuşmayalım, mesajlaşmayalım bakalım benim duygularım ne olacak dedi. Bende sen kendi duygu durumundan bile emin değilsin.Bir gün yetmez sana.İstersen vazgeçtiysen söyle sonuçta zorla güzellik olmaz dedim. O da biz ne kadar buluşursak buluşalım sonuçta evlilik niyetiyle tanıştığımız için seni gerçekten tanıyamayacağım dedi.Her şey doğal akışında olsun isterdim ama olmaz dedi. Ayrıca temmuz başı gibi tayin durumu belli olunca başka bir yere tayini çıkabilirmiş. O zamana kadar sana umut vermek istemiyorum dedi. Bana 2,3 ay görüştük ama zamanımı aldın demeni istemem dedi. Ortak tanıdık olmadığı için de benden emin değilmiş. Sadece sana güvenmek istiyorum diyor. Ben olmuyorsa olmuyor diye kendimi çekince bir anda bana şu an korku hissi, kaybetme hissi geldi. Tamam senden eminim dedi bir anda. Tabi ben şok. Bir anda duygu durumum mahvolmuş. Sonra yanıma oturuyor, elimi tutup ben senden eminim demeye başladı. Ben bir anda tamamen tavır değiştirmesinden dolayı şok oldum. Sonra yolda yürürken sen duygularından emin misin, bir değişik davranıyorsun deyince de güldü ve bende aslında bipolar bozukluk olabilir tabi bu benim yorumum deyip takılıyor.
En son ayrılırken de nasıl olsa 10 yılda görüşsek ne sen beni ne ben seni çok iyi tanıyabiliriz.Bence risk alıp arayı çok uzatmadan bir şeyleri kesinleştirelim dedi. Bir de benim sadece iyi günümde değil kötü günümde de yanımda olacak biri lazım deyip duruyor. Aradan 10 dakika geçti. Ben 19 yıldır tek yaşıyorum. Bir kişiyle nasıl yaşayacağım dedi. 3 yaşında küçük bir kız çocuğu önümüzden geçti. İşte bunun için yaşanır diyor. Gevrek gevrek gülüyor.
Sorum şu; Bu adamın benimle ilgili düşünceleri nedir? Gerçekten çabalamaya değer mi? Neden bir öyle bir böyle tavırlar içinde? Beni mi oyalıyor? Bu davranışların amacı ne? Beni mi deniyor?
Emin olamıyorum.Bir emin değil, bir çok emin gibi.
Uzun oldu biliyorum ama okudu iseniz lütfen düşüncenizi yazar mısınız? Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkür ederim..
bir an psikolojik gerilim hikayesi okuyorum sandım. Şaka bir yana ben bu söylediklerinizden cok tedirgin oldum. Nasıl bir kişilik yapısı bu ya
Arkana bakmadan koşarak uzaklaş derimHerkese öncelikle merhaba..
Bu benim ilk konum. Hemen konuya girmek istiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yaklaşık 1 ay önce bir ilişkiye başladım. Meslektaş bir arkadaşımın çalıştığı hastahaneye gittiğimde orada bir polisle tanıştım. Olay yeri inceleme ekibindeydi. Ve arkadaşımın bir hastası ile ilgili bilgi istiyordu. O sırada birbirimizi gördük ve konuşmaya başladık.Telefonlar alındı ve arkası geldi.Yani başlangıçta ortak bir tanıdığımız yok.
Kendisi 35 yaşında ve hiç evlenmemiş.Şu an İstanbul'da bulunuyor. Temmuz başı gibi tayini çıkacak. Yaklaşık 10 buluşma oldu.
Öncelikle kendisinin tavırlarını gayet dengeli bulmuştum. Fakat 7.buluşmadan sonra bazı karışık sinyaller vermeye başladı. Bu 25 yaşında iken bir kıza aşık oluyor.Kızı ailesi istemiyor. Ve ayrılıyorlar. Bana, ben geçmişte çok aşık oldum eğer yine öyle aşık olmaz isem evlenmem dedi. Onun yerine kaliteli yalnızlık daha iyidir dedi. Ayrıca benim tüm bilgilerimi araştırmış. Kimlik bilgilerim, mernis bilgilerim dahil zamanında ösym'de girdiğim tüm sınav sonuçlarımı bile biliyor.Ve bana söyledi. Bende bana sorsaydın bu yaptığın beni rahatsız etti dedim.Her polis kız arkadaşının seceresine bakar dedi. Ayrıca son buluşmamızda benim bir kadın için kaybetme korkusu yaşamam lazım dedi. Eğer o korkuyu duymazsam olmaz diyor. Bunun üzerine biz mesela yarın hiç konuşmayalım, mesajlaşmayalım bakalım benim duygularım ne olacak dedi. Bende sen kendi duygu durumundan bile emin değilsin.Bir gün yetmez sana.İstersen vazgeçtiysen söyle sonuçta zorla güzellik olmaz dedim. O da biz ne kadar buluşursak buluşalım sonuçta evlilik niyetiyle tanıştığımız için seni gerçekten tanıyamayacağım dedi.Her şey doğal akışında olsun isterdim ama olmaz dedi. Ayrıca temmuz başı gibi tayin durumu belli olunca başka bir yere tayini çıkabilirmiş. O zamana kadar sana umut vermek istemiyorum dedi. Bana 2,3 ay görüştük ama zamanımı aldın demeni istemem dedi. Ortak tanıdık olmadığı için de benden emin değilmiş. Sadece sana güvenmek istiyorum diyor. Ben olmuyorsa olmuyor diye kendimi çekince bir anda bana şu an korku hissi, kaybetme hissi geldi. Tamam senden eminim dedi bir anda. Tabi ben şok. Bir anda duygu durumum mahvolmuş. Sonra yanıma oturuyor, elimi tutup ben senden eminim demeye başladı. Ben bir anda tamamen tavır değiştirmesinden dolayı şok oldum. Sonra yolda yürürken sen duygularından emin misin, bir değişik davranıyorsun deyince de güldü ve bende aslında bipolar bozukluk olabilir tabi bu benim yorumum deyip takılıyor.
En son ayrılırken de nasıl olsa 10 yılda görüşsek ne sen beni ne ben seni çok iyi tanıyabiliriz.Bence risk alıp arayı çok uzatmadan bir şeyleri kesinleştirelim dedi. Bir de benim sadece iyi günümde değil kötü günümde de yanımda olacak biri lazım deyip duruyor. Aradan 10 dakika geçti. Ben 19 yıldır tek yaşıyorum. Bir kişiyle nasıl yaşayacağım dedi. 3 yaşında küçük bir kız çocuğu önümüzden geçti. İşte bunun için yaşanır diyor. Gevrek gevrek gülüyor.
Sorum şu; Bu adamın benimle ilgili düşünceleri nedir? Gerçekten çabalamaya değer mi? Neden bir öyle bir böyle tavırlar içinde? Beni mi oyalıyor? Bu davranışların amacı ne? Beni mi deniyor?
Emin olamıyorum.Bir emin değil, bir çok emin gibi.
Uzun oldu biliyorum ama okudu iseniz lütfen düşüncenizi yazar mısınız? Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkür ederim..
Dengesizin teki ve malesef sizden çok etkilenmiş aşık olmuş gibi durmuyorHerkese öncelikle merhaba..
Bu benim ilk konum. Hemen konuya girmek istiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yaklaşık 1 ay önce bir ilişkiye başladım. Meslektaş bir arkadaşımın çalıştığı hastahaneye gittiğimde orada bir polisle tanıştım. Olay yeri inceleme ekibindeydi. Ve arkadaşımın bir hastası ile ilgili bilgi istiyordu. O sırada birbirimizi gördük ve konuşmaya başladık.Telefonlar alındı ve arkası geldi.Yani başlangıçta ortak bir tanıdığımız yok.
Kendisi 35 yaşında ve hiç evlenmemiş.Şu an İstanbul'da bulunuyor. Temmuz başı gibi tayini çıkacak. Yaklaşık 10 buluşma oldu.
Öncelikle kendisinin tavırlarını gayet dengeli bulmuştum. Fakat 7.buluşmadan sonra bazı karışık sinyaller vermeye başladı. Bu 25 yaşında iken bir kıza aşık oluyor.Kızı ailesi istemiyor. Ve ayrılıyorlar. Bana, ben geçmişte çok aşık oldum eğer yine öyle aşık olmaz isem evlenmem dedi. Onun yerine kaliteli yalnızlık daha iyidir dedi. Ayrıca benim tüm bilgilerimi araştırmış. Kimlik bilgilerim, mernis bilgilerim dahil zamanında ösym'de girdiğim tüm sınav sonuçlarımı bile biliyor.Ve bana söyledi. Bende bana sorsaydın bu yaptığın beni rahatsız etti dedim.Her polis kız arkadaşının seceresine bakar dedi. Ayrıca son buluşmamızda benim bir kadın için kaybetme korkusu yaşamam lazım dedi. Eğer o korkuyu duymazsam olmaz diyor. Bunun üzerine biz mesela yarın hiç konuşmayalım, mesajlaşmayalım bakalım benim duygularım ne olacak dedi. Bende sen kendi duygu durumundan bile emin değilsin.Bir gün yetmez sana.İstersen vazgeçtiysen söyle sonuçta zorla güzellik olmaz dedim. O da biz ne kadar buluşursak buluşalım sonuçta evlilik niyetiyle tanıştığımız için seni gerçekten tanıyamayacağım dedi.Her şey doğal akışında olsun isterdim ama olmaz dedi. Ayrıca temmuz başı gibi tayin durumu belli olunca başka bir yere tayini çıkabilirmiş. O zamana kadar sana umut vermek istemiyorum dedi. Bana 2,3 ay görüştük ama zamanımı aldın demeni istemem dedi. Ortak tanıdık olmadığı için de benden emin değilmiş. Sadece sana güvenmek istiyorum diyor. Ben olmuyorsa olmuyor diye kendimi çekince bir anda bana şu an korku hissi, kaybetme hissi geldi. Tamam senden eminim dedi bir anda. Tabi ben şok. Bir anda duygu durumum mahvolmuş. Sonra yanıma oturuyor, elimi tutup ben senden eminim demeye başladı. Ben bir anda tamamen tavır değiştirmesinden dolayı şok oldum. Sonra yolda yürürken sen duygularından emin misin, bir değişik davranıyorsun deyince de güldü ve bende aslında bipolar bozukluk olabilir tabi bu benim yorumum deyip takılıyor.
En son ayrılırken de nasıl olsa 10 yılda görüşsek ne sen beni ne ben seni çok iyi tanıyabiliriz.Bence risk alıp arayı çok uzatmadan bir şeyleri kesinleştirelim dedi. Bir de benim sadece iyi günümde değil kötü günümde de yanımda olacak biri lazım deyip duruyor. Aradan 10 dakika geçti. Ben 19 yıldır tek yaşıyorum. Bir kişiyle nasıl yaşayacağım dedi. 3 yaşında küçük bir kız çocuğu önümüzden geçti. İşte bunun için yaşanır diyor. Gevrek gevrek gülüyor.
Sorum şu; Bu adamın benimle ilgili düşünceleri nedir? Gerçekten çabalamaya değer mi? Neden bir öyle bir böyle tavırlar içinde? Beni mi oyalıyor? Bu davranışların amacı ne? Beni mi deniyor?
Emin olamıyorum.Bir emin değil, bir çok emin gibi.
Uzun oldu biliyorum ama okudu iseniz lütfen düşüncenizi yazar mısınız? Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkür ederim..
1.mesleğini kullanarak senin tüm secereni ortaya dökmesi affedilmez bir şey
