Güvenmiyorum şu an.Yemin ederim bı an kendimi senin yerine koydum bilinçsizce ve ciddi anlamda korktum.Sen nasıl guvenebileceksin pisikolojik olarak çok normal gelmedi de bana
Evet şirin olduğunu sanıyordu galiba, ama bence de değildi.
Evet bende tutarlı bir meslek grubu olduğunu düşünüyordum. Ama biraz ön yargı oluştu. Tabi tüm hepsi böyle değildir.Bütün sayfaları hayretle okudum ve sonunu merak ediyorum açıkçası. Konu sahibi Allah yardımcın olsun. Şu ana kadar polislerin mesleklerinden dolayı insanların kişiliklerini kolayca çözebileceklerini düşünürdüm sonuçta her türden insanla muhatap oluyorsun, suçlara ve insan psikolojisine aşinasın yani ama artık kimseden emin degilim. Heralde polisler hakkında büyük bir hayal kırıklığına ugradım şu an
Evet bence de güvensizlik problemi var. Ciddi manada.
Bana, ben sana benim gördüğüm olayları anlatsam sen kimseye asla güvenmezsin demişti.
Benim tüm bilgilerime bakmış.
Zaten birbirimizi tanımak için başlamıştık.
İlk 6 buluşmada hiç böyle değildi. Sonradan böyle garipleşti.
Polis kardeslerimize hiç bi sözüm yok yanlış anlaşılmasın ama zorlu bir görev ve olduğu için geneli o şakayla karışık ' bende bipolar bozukluk olabilir' kelimesinin altını dolduruyor. Çünkü gördükleri ve yaşadıkları normal hayattaki duygu durumuna mizac bozukluğu olarak yansıyor. Iyice ölç tart öfkeliyken de gör sinirliyken de zor andayken de bak bakalım nasıl hali tavrı. Ama sakın acele etmeHerkese öncelikle merhaba..
Bu benim ilk konum. Hemen konuya girmek istiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yaklaşık 1 ay önce bir ilişkiye başladım. Meslektaş bir arkadaşımın çalıştığı hastahaneye gittiğimde orada bir polisle tanıştım. Olay yeri inceleme ekibindeydi. Ve arkadaşımın bir hastası ile ilgili bilgi istiyordu. O sırada birbirimizi gördük ve konuşmaya başladık.Telefonlar alındı ve arkası geldi.Yani başlangıçta ortak bir tanıdığımız yok.
Kendisi 35 yaşında ve hiç evlenmemiş.Şu an İstanbul'da bulunuyor. Temmuz başı gibi tayini çıkacak. Yaklaşık 10 buluşma oldu.
Öncelikle kendisinin tavırlarını gayet dengeli bulmuştum. Fakat 7.buluşmadan sonra bazı karışık sinyaller vermeye başladı. Bu 25 yaşında iken bir kıza aşık oluyor.Kızı ailesi istemiyor. Ve ayrılıyorlar. Bana, ben geçmişte çok aşık oldum eğer yine öyle aşık olmaz isem evlenmem dedi. Onun yerine kaliteli yalnızlık daha iyidir dedi. Ayrıca benim tüm bilgilerimi araştırmış. Kimlik bilgilerim, mernis bilgilerim dahil zamanında ösym'de girdiğim tüm sınav sonuçlarımı bile biliyor.Ve bana söyledi. Bende bana sorsaydın bu yaptığın beni rahatsız etti dedim.Her polis kız arkadaşının seceresine bakar dedi. Ayrıca son buluşmamızda benim bir kadın için kaybetme korkusu yaşamam lazım dedi. Eğer o korkuyu duymazsam olmaz diyor. Bunun üzerine biz mesela yarın hiç konuşmayalım, mesajlaşmayalım bakalım benim duygularım ne olacak dedi. Bende sen kendi duygu durumundan bile emin değilsin.Bir gün yetmez sana.İstersen vazgeçtiysen söyle sonuçta zorla güzellik olmaz dedim. O da biz ne kadar buluşursak buluşalım sonuçta evlilik niyetiyle tanıştığımız için seni gerçekten tanıyamayacağım dedi.Her şey doğal akışında olsun isterdim ama olmaz dedi. Ayrıca temmuz başı gibi tayin durumu belli olunca başka bir yere tayini çıkabilirmiş. O zamana kadar sana umut vermek istemiyorum dedi. Bana 2,3 ay görüştük ama zamanımı aldın demeni istemem dedi. Ortak tanıdık olmadığı için de benden emin değilmiş. Sadece sana güvenmek istiyorum diyor. Ben olmuyorsa olmuyor diye kendimi çekince bir anda bana şu an korku hissi, kaybetme hissi geldi. Tamam senden eminim dedi bir anda. Tabi ben şok. Bir anda duygu durumum mahvolmuş. Sonra yanıma oturuyor, elimi tutup ben senden eminim demeye başladı. Ben bir anda tamamen tavır değiştirmesinden dolayı şok oldum. Sonra yolda yürürken sen duygularından emin misin, bir değişik davranıyorsun deyince de güldü ve bende aslında bipolar bozukluk olabilir tabi bu benim yorumum deyip takılıyor.
En son ayrılırken de nasıl olsa 10 yılda görüşsek ne sen beni ne ben seni çok iyi tanıyabiliriz.Bence risk alıp arayı çok uzatmadan bir şeyleri kesinleştirelim dedi. Bir de benim sadece iyi günümde değil kötü günümde de yanımda olacak biri lazım deyip duruyor. Aradan 10 dakika geçti. Ben 19 yıldır tek yaşıyorum. Bir kişiyle nasıl yaşayacağım dedi. 3 yaşında küçük bir kız çocuğu önümüzden geçti. İşte bunun için yaşanır diyor. Gevrek gevrek gülüyor.
Sorum şu; Bu adamın benimle ilgili düşünceleri nedir? Gerçekten çabalamaya değer mi? Neden bir öyle bir böyle tavırlar içinde? Beni mi oyalıyor? Bu davranışların amacı ne? Beni mi deniyor?
Emin olamıyorum.Bir emin değil, bir çok emin gibi.
Uzun oldu biliyorum ama okudu iseniz lütfen düşüncenizi yazar mısınız? Yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Gerçekten tarafsız bir bakış açısına ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkür ederim..
Yok değilim. Zaten ilişkimiz yeniydi.
Son buluşmaydı.
Bende bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum.
Zaten arkasina saklaniyorlar ki. Ben bazi kadinlara hic üzülmüyorum. Mustehak banane. Benim o bahsettiğim var ya sanki cumhurbaşkanıyla evlenmis gibi kocasini övdü. Yanlis anlaşılma olmasın polisligi elestirmek ya da kucumsemek icin degil de bunda abartacak ne var onu bilmiyorum. Kocam poliss haaa diyordu.
