İki yılın sonunda da yine bu sorunlar olmayacak mı siz oku yılın sonunda ne yaptınız ben bir sene sonra yine nu sıkıntı ile oturup kalacağımEmpati yapamıyorum şu an sizinle. Benim de bebeğim var 2 yıla tamamladım iznimi. Bunalsam dahi benim bebeğim neticede yani benden iyi kim bakabilir? Sırf bunaldım diye kv'ye ya da bakıcıya bırakamazdim. Maddi bir sıkıntınız olsa neyse.
Maddi sıkıntım yokta ben bunaldım çok fazla işimi özledim işim çok yakın evime evet biliyorum o zamanda o sorunlar ortaya çıkacak ama şimdi evdeyim diye kayınvalşdegil hem çocuğuma bakmıyorlar hem zırt pırt durmadan geliyorlar rahat vermiyorlar çocuğu özledik diyorlar bilmem ne diyorlar yoruluyorum ben durmadan onlarla görüşmek zorunda mıyımİşe gidince de aklınız çocuğunuzda kalacak yine zorunuza gidecek14 ay çok küçük henüz anneye ihtiyacı var. Maddi sıkıntınız da yoksa çocuğunuzla biraz daha vakit geçirin derim. Sonra çok arayacaksınız bu günleri
14 aylık ile 26 aylık bebek arasında ne kadar fark var biliyor musunuz? 14 ay bildiğiniz bebek, 26 ay artık bir şeylerin bilincinde oluyor. Benimki şu an 27 aylık. Bez takmıyor, yemeğini kendi yiyip kendini doyurabilir, az çok kendi kendine oyun oynamaya ve oyun kurmaya başladı, e bıcır bıcır konuşup kendi sorunlarını derdini tasasini anlatabiliyor. Yani 14 aylık bebek bunların hangisini yapabilir. Arada çok büyük bir fark var.İki yılın sonunda da yine bu sorunlar olmayacak mı siz oku yılın sonunda ne yaptınız ben bir sene sonra yine nu sıkıntı ile oturup kalacağım
Canım o zaman durduğun kabahat. Ekonomik olarak zorlanıyor olsaydınız mecburen kreşe, bakıcıya bırakıp çalışacaktın. Şu an psikolojik olarak buna ihtiyacın varsa bul bir bakıcı çalış. Gerekiyorsa tüm maaşı bakıcıya ver ama kendin için de bir şeyler yaptığını hisset. Çalışmak, işe yaradığını hissetmek insanın ruhunu besler. belli ki senin de buna ihtiyacın var.Nedenini felan sormayın canı isterse bir insan bir baba çocuğunun emzirmek dışında bütün ihtiyacını yapabilir ama benim eşim daha bir kere bile bir şey yapmadı çünkü yapmak istemiyor üzerine kalsın istemiyor bir şeyi yaparsa yapabilirse hep o yapacak gibi düşünüyor çalışmak istiyorum işimi çok özledim mesleğimi özledim kendi maaşımı kazanmayı özledim hastanem karşı yolumda o kadar yakınki evime gidemiyorum çalışamıyorum çok zor
Bence siz buna bir çözüm bulun. Bunun çözümü ise başlamak değil.Maddi sıkıntım yokta ben bunaldım çok fazla işimi özledim işim çok yakın evime evet biliyorum o zamanda o sorunlar ortaya çıkacak ama şimdi evdeyim diye kayınvalşdegil hem çocuğuma bakmıyorlar hem zırt pırt durmadan geliyorlar rahat vermiyorlar çocuğu özledik diyorlar bilmem ne diyorlar yoruluyorum ben durmadan onlarla görüşmek zorunda mıyım
Kayınvalidenizle gorusmekten bunalmanin faturasını çocuğunuza kesmeyin derim yine de. Ona ayrı bir çözüm bulun eşinizle konuşup. Havalar da ısınıyor alın çocuğunuzu çıkın dışarıya gezmelere size de iyi gelir kayınvalidenize de evde değilim isim var deyinMaddi sıkıntım yokta ben bunaldım çok fazla işimi özledim işim çok yakın evime evet biliyorum o zamanda o sorunlar ortaya çıkacak ama şimdi evdeyim diye kayınvalşdegil hem çocuğuma bakmıyorlar hem zırt pırt durmadan geliyorlar rahat vermiyorlar çocuğu özledik diyorlar bilmem ne diyorlar yoruluyorum ben durmadan onlarla görüşmek zorunda mıyım
Kayınvalideniz bakmak istemiyor ama hayırda diyemiyor olabilir mi?Merhaba kızlar. Doğum yaptığım günden beri bir an olsun evde olduğuma sevinemedim. Doğum yaptığım günden beri benim çocuğuma kim bakacak kaygısından keyifli vakit geçiremedim.
hemşireyim devlet hastanesinde. 1 senelik ücretsiz izine ayrıldım bebeğim şu an 12 aylık. Yani iznim bitiyor. Ramazandan sonra başlayacağım diye karar vermiştim o zaman bebeğim 14 aylık olacak. Durum şu ki kayınvalidem bebeğime bakmak çok istiyor gibi görünüyor ama zor geliyor ve nazlanıyorda nazlanıyor. Bunu eşimde görüyor bana diyorki e sende gönlünü yapmaya çalış, nazla diyor kısaca.bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Bakıcıya verene kadar iznimi 2 yıla kadar uzatayım diyorum ama gerçekten çok bunalmış vaziyetteyim. Hastanem evimin karşsında o kadar ki yakın. Nöbet isteyip dilekçe yazayım diyorum kurumum izin veriyor haftada iki veya üç kere nöbete gideyim diyorum eşim gündüz mesai çalışıyor gece evde. Bu seferde eşimin bebek bakımıyla uzaktan yakından alakası olmadı bir senedir ben yokken çocuğa bakamaz çocuğum biberon tutmuyor gece beni emerek uyuyor o kadar çaresizimki ne olur bana akıl verin
Canım bebekten bahsetmiyorum yine bebeğime kim bakacak nasıl olacak nasıl bitecek kaygısı yine başlayacak şu an sadece ertelemiş oluyorum14 aylık ile 26 aylık bebek arasında ne kadar fark var biliyor musunuz? 14 ay bildiğiniz bebek, 26 ay artık bir şeylerin bilincinde oluyor. Benimki şu an 27 aylık. Bez takmıyor, yemeğini kendi yiyip kendini doyurabilir, az çok kendi kendine oyun oynamaya ve oyun kurmaya başladı, e bıcır bıcır konuşup kendi sorunlarını derdini tasasini anlatabiliyor. Yani 14 aylık bebek bunların hangisini yapabilir. Arada çok büyük bir fark var.
Tamam aslında aynı şeyden bahsediyoruz. 14 aylık bebek ile 26 aylık bebek aynı değil. 1 yıl sonra mesela direk kreşe verebilirsin. Şu an kreş çok zor bir ihtimal. 1 yıl sonra her şey çok daha kolay olacaktır hem siz hem bebek açısından.Canım bebekten bahsetmiyorum yine bebeğime kim bakacak nasıl olacak nasıl bitecek kaygısı yine başlayacak şu an sadece ertelemiş oluyorum
İzni uzat bence...Merhaba kızlar. Doğum yaptığım günden beri bir an olsun evde olduğuma sevinemedim. Doğum yaptığım günden beri benim çocuğuma kim bakacak kaygısından keyifli vakit geçiremedim.
hemşireyim devlet hastanesinde. 1 senelik ücretsiz izine ayrıldım bebeğim şu an 12 aylık. Yani iznim bitiyor. Ramazandan sonra başlayacağım diye karar vermiştim o zaman bebeğim 14 aylık olacak. Durum şu ki kayınvalidem bebeğime bakmak çok istiyor gibi görünüyor ama zor geliyor ve nazlanıyorda nazlanıyor. Bunu eşimde görüyor bana diyorki e sende gönlünü yapmaya çalış, nazla diyor kısaca.bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Bakıcıya verene kadar iznimi 2 yıla kadar uzatayım diyorum ama gerçekten çok bunalmış vaziyetteyim. Hastanem evimin karşsında o kadar ki yakın. Nöbet isteyip dilekçe yazayım diyorum kurumum izin veriyor haftada iki veya üç kere nöbete gideyim diyorum eşim gündüz mesai çalışıyor gece evde. Bu seferde eşimin bebek bakımıyla uzaktan yakından alakası olmadı bir senedir ben yokken çocuğa bakamaz çocuğum biberon tutmuyor gece beni emerek uyuyor o kadar çaresizimki ne olur bana akıl verin
Ayrıca ara sıra siz gidip kayinvalidenize bırakın çocuğu kendinize vakit ayırın gezin tozun. Bazen insan kendini sudan çıkmış balık gibi hissedebiliyor olduğu durumdan bunaliyor ama durumunuzu güzelleştirmek de sizin elinizde küçücük çocuğunuz var onunla güzel vakit geçirmeye bakın. Kendinizi sıkışmış hissetmeyin cocugunuzla beraber sosyallesip ozgurlesinKayınvalidenizle gorusmekten bunalmanin faturasını çocuğunuza kesmeyin derim yine de. Ona ayrı bir çözüm bulun eşinizle konuşup. Havalar da ısınıyor alın çocuğunuzu çıkın dışarıya gezmelere size de iyi gelir kayınvalidenize de evde değilim isim var deyin
Canım güzel yorumun için teşekkür ederim. Evet hata bende ben eşime hiçbir şey yaptırmadım yap demedim öncelikle sonra da yap desem de o yapmadı. Eşim gündüz hergün çalışıyor ve çok yorgun geliyor diye üstüne gitmek istemedim yarın birgğn işe başlayınca nasıl olsa mecbur yapar dedim ama şimdi annen çocuğa bakmıyor deyince o zaman sen çalışma deyip işin içinden sıyrılıyor. Şehirde yalnızım hiçbir akrabam annem yok. Kayınvalide ile normalde iyi anlaşıyoruz ama nazlanması beni ondan çok soğutuyor zor gelerek bakacak baksa da çocuğuma istekleri hiç bitmeyecek kendi evine götürecek geri akşam getirmeyecek eşim işten gelince alıp gelecek o da akşam 19 da evde oluyor yanı çok sancılı bir süreç gerçekten çok yorgun hissediyorum kendimi bu yüzden nöbet tutmayı düşündüm ama eşim gece bakamam diyorCanım o zaman durduğun kabahat. Ekonomik olarak zorlanıyor olsaydınız mecburen kreşe, bakıcıya bırakıp çalışacaktın. Şu an psikolojik olarak buna ihtiyacın varsa bul bir bakıcı çalış. Gerekiyorsa tüm maaşı bakıcıya ver ama kendin için de bir şeyler yaptığını hisset. Çalışmak, işe yaradığını hissetmek insanın ruhunu besler. belli ki senin de buna ihtiyacın var.
Eşin için de bir şey diyemeyeceğim. Erkekler böyle, neyi yapmak istemezlerse önce beceremiyor gibi davranıyor sonra sonsuza kadar o sorumluluktan kaçıyorlar. Bence yavaş yavaş sorumluluk vermen gerekiyor, çocuğun sana olduğu kadar baba ilgisine de ihtiyacı olacaktır hele ki ilerleyen yaşlarda.
Şimdiden böyleyse yarın ne veli toplantısına gider, ne ödevine bakar... İstese de istemese de çocuğuyla ilgilenmeye başlasın. Baba olmak iki dakika oyun oynamak, oyalamak değil sonuçta...
Canım yine de ben çalışmak istiyorum 24 aylıkken bu sefer çalışmak zorunda kalcağım çünkü iznim bitecek o zaman ne olacak ben bir senemi böyle kira kara düşünerek geçirdiğim bir sene daha mı geçireceğimKayınvalidenizle gorusmekten bunalmanin faturasını çocuğunuza kesmeyin derim yine de. Ona ayrı bir çözüm bulun eşinizle konuşup. Havalar da ısınıyor alın çocuğunuzu çıkın dışarıya gezmelere size de iyi gelir kayınvalidenize de evde değilim isim var deyin
Onların yetiştirdiği çocuk eşim bakmak istemiyor demekki içinden çocuğun bakımı ile bir şey yapmak gelmiyor demekki daha da hala benden ikinci çocuğu istiyor kesinlikle ben düşünmüyorum tek başına bakmak o kadar zor kiKayınvalideniz bakmak istemiyor ama hayırda diyemiyor olabilir mi?
Ya izninizi bir yıl daha uzatacaksınız ya da profesyonel bi bakıcı tutup eve kamera koyacaksınız, başka bi çözüm bulamadım. Izninizi uzatmanız bebeğiniz için daha iyi olur bence, çok küçük daha.
Ayrıca eşiniz de bi baba olarak çocuk bakımına biraz karışsa fena olmaz gibi.
Canım yabancıya çocuğumu nasıl emanet edeyimİzni uzatmak istemiyorsunuz, kayınvalideyle muhatap olmak istemiyorsunuz, kreş için bence erken o zaman tek yol güvenilir nir bakıcı bulmaya çalışmak. Sağa sola haber gönderin referanslı bilinen birini bulmaya bakın bulunca bir iki hafta birlikte bakıp sonra işe başlayın
Haklısın canım haklısın hata bende haklısın ama ne yapayım ben istifa mı edeyim o kadar çok sevdiğim severek yaptığım biricik mesleğim ve bir yandan da biricik canım kızım. O kadar çaresizimkiYani ama siz de ne emmeye ne gömmeye.
Izin alın çalışmayın diyoruz, olmaz bunaldım diyorsunuz.
Babası baksın diyoruz, bakamaz şu ana kadar hiç bakmadı diyorsunuz.
Babaanne baksın diyoruz, nazlanıyor bakmak istemiyor nazlayamam diyorsunuz.
Kreşe verin diyoruz , olmaz daha küçük diyorsunuz.
Sizce denecek bi şey kaldı mı?
Bu seceneklerden birini seçeceksiniz. En makul olan izninizi uzatmak. Ikinci seçenek babaanneyi nazlamak. Başka yol yok.
Benim de 16 aylık bebeğim var. Bunalmanız doğal ama orta yola gelmeye bakmıyorsunuz da hep istekleriniz olsun istiyorsunuz. Ama öyle olmuyor işte.
Hem karnım doysun hem pastam dursun yok.